1. . . . וההוספה בלימוד התורה בעניני משיח והגאולה היא ה"דרך הישרה" לפעול התגלות וביאת משיח והגאולה בפועל ממש )תזו"מ תנש"א(
ב"ה
)ע"פ ליקוטי שיחות חלק כ"ג שיחה א'(
גליון כ"ט | פרשת כי-תבוא | ח"י אלול Issue 29
MOSHIACH IN THE PARSHA
וְהָיָה כִּי תָבוֹא אֶל הָאָרֶץ . . וְלָקַחְתָּ מֵרֵאשִׁית כָּל פְּרִי הָאֲדָמָה" )דברים כו,א-ב(
The posuk mentioned above refers to the mitzvah of bikurim.
Eretz Yisrael is distinguished by seven species of produce: wheat,
barley, grapes, figs, pomegranates, olives, and dates. The very first
produce of these are to be brought as an offering to the kohanim
who serve in the Beis Hamikdosh. With this offering of bikurim
one expresses gratitude to Hashem for all of the brochos he has
received. The performance of the mitzvah of bikurim was always
accompanied by singing and dancing.
There are two approaches to the performance of a mitzvah: (1)
one may do it with minimal effort and involvement, just enough
to fulfill the chiyuv; or (2) one may do it with a sense of love and
dedication, with a full willingness to observe it in the most exacting
manner. In this second way, one is fully immersed in the mitzvah
to do it even using one’s dearest and most precious possessions.
Here lies the uniqueness of the mitzvah of bikurim: the farmer
brings to the kohen the first ripened fruits. The very first fruits
of man’s labor are most precious to him, yet he overcomes his
personal desires and brings them to the kohanim.
The mitzvah of bikurim will be restored with the coming of
Moshiach. We are presently at the threshold of the geulah; thus,
we must prepare ourselves for the observance of this mitzvah.
This preparation is possible by already fulfilling this mitzvah now
in a ruchniyusdike sense: every Yid must regard himself as being
bikurim “first fruits.” This means that with respect to every one
of his deeds or utterances, and even his thoughts, one must see
to it that they should be not only correct but excelling in quality.
Every mitzvah must be of the finest sort, and so, too, one’s actions,
speech and thoughts.
This applies not only in the context of Torah and mitzvos.
Any sort of involvement, even the mundane actions of a simple
weekday, must be refined and elevated to become bikurim. This is
achieved by following the instruction of our chachamim: “Vechol
ma'aseicho yihyou l'eshem shomayim - Let all your deeds be for
the sake of heaven!” (Avos 2:12)
For as long as Moshiach has not yet come, the mitzvah of bikurim
can be observed in this manner. When a Yid regards himself as
bikurim, he can visualize himself as if at that very moment he is
actually standing in the Beis Hamikdosh, facing the Kohanim, and
offering his basket of bikurim.
Our efforts in offering bikurim in this manner will bring about
the geulah and the observance of the mitzvah of bikurim in its
literal sense.
"
כתב יד קודש
)Based on the Sicha of Shabbos Ki-Sovo 5751(
The Michtav Kloli for Yud Shevat 5740 was based on the script
of the michtav written for this date the previous year – 5739, the
Rebbe edited it to fit with the various specifics of this particular
year.
One of the lines the Rebbe added (bolded below) is a quote
from Kapitel 78 in Tehillim, the Kapitel that the Rebbe was
saying that year, as is customary to recite the Kapitel of Tehillim
corresponding to one’s age.
The quote is:
ועד שיקויים היעוד: ויביאם אל גבול קדשו הר זה קנתה ימינו ויבן כמו רמים מקדשו
כארץ יסדה לעולם ונבוא שעריו בתודה חצרותיו בתהלה. בגאולה האמיתית והשלימה על
ידי משיח צדקנו.
And he brought them to the boundary of his holy place, this
mountain which his right hand acquired. And he built his
Sanctuary [permanent as] the heavens; like the earth he established
it forever; in the final geulah through Moshiach tzidkeinu”.

2. י ח י א ד ו נ נ ו מ ו ר נ ו ו ר ב י נ ו מ ל ך ה מ ש י ח ל ע ו ל ם ו ע ד
דאלאי גלות
It is written in the Gemoro that “Kolu Kol Hakitzin, now it depends on teshuvah.” Based on this the Rambam writes: “The
Torah assures that in the end Yidden will all do teshuvah, then they will immediately be redeemed.” Now, we all know that
Hashem does all the mitzvos which he commanded us to do, this then applies to this law also, for “Kolu Kol Hakitzin” and now has
come the time about which the Rambam rules that “they will immediately be redeemed”.
All Yidden have long done Teshuvah. Those who haven't - it is not their fault; they grew up in the “captivity” of a secular environment
where they did not get a Yiddishe Chinuch. Which child would readily remain in captivity?
יערה עליו רוח“ , He simply needs to understand that he is actually in captivity and not in paradise as he thinks. This is very easy for Hashem
pour on him a spirit from on high” and he will certainly do Teshuvah. So what are we waiting for? - ממרום
In this Sicha, the Rebbe gives an interesting explanation, quoted from Chassidus, that this is like a king who enjoys watching his servant
overcome a ferocious lion, so he places them both on a stage and sits back to watch. There is a fierce fight, sometimes the servant even
suffers an injury, but the final result is a splendid victory.
This, however, is also outdated (obviously!). For how long can this spiritual bullfight last? It has come the time that Hashem finally fulfil
his promise to redeem his people from their Golus.
וויבאלד אז דער אויבערשטער האט אפגע'פסקנ'ט
בתורתו אז "מיד הן נגאלין", ווי דער רמב"ם שרייבט
"הבטיחה תורה שסוף ישראל לעשות תשובה בסוף גלותן
ומיד הן נגאלין" וואס דאס איז דאך א פסק דין אין תורה
וואס יעדער איד איז מחוייב מקיים זיין - וואס פסקי
הרמב"ם זיינען נתקבל געווארען בכל תפוצות ישראל.
און וויבאלד אז "מגיד דבריו ליעקב חוקיו ומשפטיו
לישראל" - איז אויך דער אויבעשטער דאס זיכער מקיים
-
איז אזוי ווי דער אויבעשטער האט אפגע'פסקנ'ט דעם
דין בנוגע צו אידן - האט ער דאס אויך אפגע'פסקנ'ט
בנוגע צו זיך אליין - במילא קען מען פון דעם
אויבערשטען מאנען אז ער זאל מקיים זיין דעם פסק דין
וואס ער אליין האט געזאגט - אז "מיד הן נגאלין"!
ובפרט אז תורה אליין זאגט אז ס'איז שוין "כלו כל
הקיצין"! ובפרט נאך די אלע מאורעות וואס זיינען
געטראפן צו אידישן פאלק, הי' לא תהי', במשך די אלע
יארן פון גלות זינט די צייט וואס אויף אים זאגט די גמרא
אז "כלו כל הקיצין"!
איז דאך זיכער א חשבון צדק, אן קיין ספק וספק ספיקא
בעולם - אז דער אויבערשטער דארף גלייך ברענגען די
גאולה - "מיד הן נגאלין"!
און דאס וואס די גמרא איז דארטן ממשיך אז "אין
הדבר תלוי אלא בתשובה" - איז א זיכערע זאך אז יעדער
איד האט תשובה געטאן, און אויב איינער האט ניט
תשובה געטאן, איז דאס ניט באשמתו, ווארום ער איז א
תינוק שנשבה בין העכו"ם און ער וויל ניט זיין בשביה -
וועלכער קינד וויל זיין בשביה?!
ס'איז מערניט וואס "יצרו הוא שתקפו", און בשעת עס
וועט זיין "יערה עליו רוח ממרום" וועט ער זיכער תשובה
טאן און ווער איז מעקב אז עס זאל זיין "יערה עליו רוח
ממרום"?!
נאר וואס דען - ס'איז "נורא עלילה על בני אדם", דאס
איז בכדי אז עס זאל זיין א קניגי', כידוע המשך בזה,
אז דער אויבערשטער זאל האבן נחת רוח פון עבודת
התשובה וכו', כמשל הקניגי', מיט די אלע ביאורים בזה -
אבער - וויפל איז דער שיעור?!
און דער אויבערשטער מוז מקיים זיין זיין הבטחה אין
תורה - "הבטיחה תורה שסוף ישראל לעשות תשובה
בסוף גלותן ומיד הן נגאלין"!
ס'איז ניטא וואס צו אפלייגן אויף מוצאי שבת, אדער
ביז יום ראשון אדער ביז יום שני, אדער ביז יום שלישי
וכו' נאר עס מוז זיין "מיד" כפשוטו!
LIVING LESSONS
)משיחת ש"פ כי-תבוא תשמ"א -
בלתי מוגה(
On the 24th of Av 5751 a reporter passed by the Rebbe and asked for a message for the
readers of his newspaper. The Rebbe told him that he needs to write about the imminent
coming of Moshiach.
The reporter said that for this he needs to know when he is coming. The Rebbe told him to
write about the preparations that each and every one has to do for him to come.
The reporter continued to ask, but when is he coming? The Rebbe replied, when he will come
is his decision, what we must do now is increase our fulfillment of Torah and Mitzvos to help
hasten his coming.
לזכות
החתן הת' לוי יצחק שי'
וב"ג רייזל שושנה תחי'
ליבעראוו
לרגל נישואיהם בשעטומ"צ,
לבנין עדי עד בישראל
לנח"ר אדמו"ר מה"מ
לזכות
החיי"ל בצבאות ה' שמואל
אלעזר אייזיק שי' וילהלם
שיגדל להיות חסיד ירא
ושמים ולמדן לנח"ר כ"ק
אדמו"ר מה"מ
לזכות
החתן הת' ישראל הלוי שי'
לאבקובסקי
לרגל בואו בקשרי השידוכין
עב"ג ציפורה תחי' פלדמן
לבנין עדי עד בישראל
לנח"ר אדמו"ר מה"מ
לע"נ
הרה"ג ר' אברהם ע"ה בן
הרה"ח ר' יעקב ברוך שו"ב
ורחל הי"ד קאַרפ
נפטר י"ט אלול תשנ"ח
והקיצו ורננו שוכני עפר והוא
בתוכם בגאולה השלימה
לזכות
החתן הת' בצלאל שי'
וב"ג דבורה תחי'
בראה
לרגל נישואיהם בשעטומ"צ,
לבנין עדי עד בישראל
לנח"ר אדמו"ר מה"מ
מזל טוב! מזל טוב!
לחבר המערכת
הת' הנעלה מנחם מענדל
שי' הכהן בריסקי
לרגל חתונתו בשעטומ"צ
לבנין עדי עד בישראל
לנח"ר אדמו"ר מה"מ