1. גליון י"א | פרשת אחרי-קדושים | י' אייר
ב"ה
)משיחת ש"פ אחרי תשמ"ו(
,, בזֹאת יָבֹא אַהֲרֹן אֶל הַ קֹדֶשׁ בפַר בן בקָר לְּחַ טאת וְּאַיִל לְּעֹלָה:" )ויקרא טז, ג(
Basedonthefactthat“ גואל ראשון הוא
גואל אחרון “thefirstredeemer(Moshe),isthesameastheultimateredeemer(Moshiach),”themidrashcommentsthattherewillonceagainbemannandthewellofMiriamwhenMoshiachcomes.
)קהלת רבה א, א(
כתב יד קודש

2. י ח י א ד ו נ נ ו מ ו ר נ ו ו ר ב י נ ו מ ל ך ה מ ש י ח ל ע ו ל ם ו ע ד
וואס דערפון קומט אויכעט צו נאך א ביאור מיט
נאך א הדגשה אין דעם ענין וואס מ'האט שוין גערעדט
כמה פעמים, אז ס'איז דא אזוינע וואס זיי האבן א טענה,
אז היתכן וואס מ'רעדט אלץ וועגן דעם ענין
"אני מאמין" אז "אחכה לו בכל יום שיבוא", אז לכאורה
פארוואס פארלאזט מען זיך ניט אויף דעם
אויבערשטן, דער אויבערשטער האט געשיקט אידן אין
גלות - וכידוע דער אריכות און דער פתגם פון נשיא
דורנו פון רבי'ן דער שווער אז ניט מיט אונזער רצון
זיינען מיר געגאנגן אין גלות, און ניט מיט אונזער רצון
וועלן מיר ארויסגיין פון גלות, נאר דאס וועט זיין ע"י
הקב"ה וע"י שלוחו משיח צדקנו.
לכאורה וואס גייט ער ארויס און שרייט יעדער טאג
"אני מאמין" און "אחכה לו בכל יום שיבוא" ווער
דארף האבן זיין אחכה ער פארלאזט זיך אויפ'ן
אויבערשטן עאכו"כ אז ס'קומט צו בקשת צרכיו אין
תפילת העמידה, ניט איין מאל א טאג, נאר דריי מאל א
טאג חזר'ט ער איבער יעדער מאל "את צמח דוד עבדך"
און זאגט אז "לישועתך קוינו כל היום", איז אט דאס
כאמור עס ווערט נאך מער בהדגשה ע"י פסח שני אז
ס'איז דא ענינים - אמת טאקע דער אויבערשטער וועט
אונז ארויס נעמן פון גלות, פונקט ווי דער אויבערשטער
האט געגעבן דער מצוה פון פסח שני ווי ער האט געגעבן
אלע איבעריקע רמ"ז מצות עשה, און ווי אזוי האט
אבער דער אויבערשטער געגעבן דער מצוה, בשעת
אידן האבן געשריען "למה נגרע" און וואס וועט ממהר
זיין און ס'וועט זיין דער אחישנה שבאחישנה אין ביאת
משיח צדקנו דורך דערויף וואס אידן חזר'ן יעדער
טאג בתפילה ג' פעמים אז "לישועתך קוינו כל היום"
עד"ז "ותחזינה עינינו" און מ'שרייט צוזאמען מיט
דוד מלכא משיחא עד מתי און פארוואס איז תשקוט
כמבואר בארוכה "עד מתי תחרש" און "למה תשקוט"
און "לא ינום ולא ישן" וכו' וכו' וכמדובר בארוכה.
דאס וואס ער זאגט אין מדרש תהילים אויפן מזמור
אז ביי אידן איז דאס אז אידן באווייזן אן
דער אויבערשטן ווי איינער וואס האלט בידו כביכול און
פירט עם וואס ער דארף טאן און זיי זאגן צו
דעם אויבערשטן אז לא ינום ולא ישן און דעמאלט איז
"ויקץ כי ישן ה'" און אזוי אויך ווי ער זאגט אין
מדרש תהילים על הכתוב אז דורך דערויף וואס אידן
מאנען די גאולה קומט דאס נאך פריער ווי ס'וואלט
געקומען בלאו הכי.
און ניט דער ענין וואס מ'מאנט דאס איז דאס אן
ענין פון חס ושלום ניט ע"פ תורה אדרבה דאס איז א
ציווי התורה וואס האט אנגעזאגט ע"י אנשי כנסת
הגדולה אז מ'זאל דאווענען און מאנען און בעטן
את צמח דוד עבדך ניט סתם תצמיח נאר זאל זיין מהרה.
און ס'זאל אויך זיין אין אן אופן אז בכל היום
איז לישועתך קוינו ער האט שוין איין מאל שוין געזאגט
אין דערפרי און לאחרי זה געזאגט אין תפילת
המנחה וואס תפילת המנחה איז דאך די מובחרת שבכל
התפילות ווי די גמרא זאגט אין ברכות אז אפילו
אליהו הנביא לא נענה אלא בתפילת המנחה און דערפאר
יהא זהיר בתפילת המנחה און ער האט עס שוין
געזאגט סיי אין דערפר און סיי צו מנחה אז ס'קומט די
תפילה גלייך הסמוכה לה און חזר'ט ער איבער נאך
אמאל און ווייסט אז ער שטייט כעבדא קמי' מרי' און
יהי' דבריך מעטים ווי ער זאגט אין קהלת בנוגע צו
תפילה לפני הקב"ה דארף מען זיך אויסהיטן מיט א
ווארט.
און דאס זאגט מען אז ס'דארף זיין ובדיוק לכאורה
א זאך וואס ער האט שוין געזאגט דעם זעלבן טאג צוויי
מאל ווייסט ער ער וועט זאגן מארגן אין דערפרי ווייטער
אמאל און אעפ"כ טאר ער ניט דורך לאזן קיין איין און
איינציקע תפילה אויף ניט מאנען און בעטן ביי דעם
אויבערשטן נאך אמאל עד מתי תחרש ותשקוט מיט דער
אלע לשונות.
)משיחת י"ד אייר תשד"מ– בלתי מוגה(
דאלאי גלות
)בית משיח גליון 214 )
לע"נ
הרה"ח ר' ישראל ארי' לייב ע"ה
בן הרה"ח המקובל לוי יצחק ז"ל
אחיו של כ"ק אדמו"ר מה"מ
ליום היארצייט
י"ג אייר
לזכות
החייל בצבאות ה'
שנולד למז"ט
לוי יצחק שיחי' בנארוש
שיגדלהו לתורה לחופה ולמע"ט
לעילוי נשמת
הרה"ח הרה"ת ר' יצחק ע"ה
בן הרה"ח הרה"ת ר' חיים
שפרינגער
נלב"ע
כ"ז ניסן השתא
לזכות
החתן הת' חיים דוד שיחי' וולבווסקי
לרגל בואו בקשרי שידוכין עם
הכלה הינדא שתחי' ליבעראוו
יה"ר שיזכו לבנין עדי עד על יסודי
התורה ומצוות