1. MOSHIACHINTHEPARSHA
)ג"כ ,ט רבדמב( "ּועָּסִי הָוהְי יִּפ לַעְו ּונֲחַי הָוהְי יִּפ לַע
In 5703, 1943, the Frierdiker Rebbe published the statement l’alter l’teshuvah l’alter l’geulah. Everyone was to know that Moshiach’s coming is imminent. Simultaneously, he was instructing chassidim to establish more mosdos and build new houses and centers for Torah and chesed. They were confused and wondered about this enthusiasm in building etc. What is the point of investing in long term projects if Moshiach is coming soon?
The Frierdiker Rebbe explained that the answer lies in the Torah, Parshas Beha’alosecha. During the forty years in which the Yidden traveled through the desert on the way to Eretz Yisroel, they made many stops. Each time they stopped, by Hashem’s instruction, they were to set up the mishkan. When they would leave, the mishkan would be disassembled and carried with them until the next stop. There it would be assembled once again. There were times when they camped for very lengthy periods of time, such as the nineteen years they camped in Kadeish. There were also times when they camped for just one night. At each stop the mishkan was assembled from scratch with all its beams, sockets, and curtains. The Yidden could have asked: Why should we bother to set up the whole mishkan, a time consuming and difficult process, when in a few hours the sign may be given to travel on. Then the mishkan, which we just worked so hard to build will be taken apart again! The answer is that setting up the mishkan was a commandment of Hashem. It therefore had to be performed fully and properly, irrelevant of the time it will remain standing. We do not analyze and judge Hashem’s will, but rather we perform it entirely.
This should also be our attitude towards the Geulah. We Yidden, as ma’aminim b’nei ma’aminim, completely believe that Moshiach is coming each day. At the same time, however, this should not take away from fulfilling Hashem’s will right now, in its fullest sence, even if it is a long term project. One has nothing to do with the other. We must continue to do Hashem’s will now with our full enthusiasm and commitment, based on what Hashem’s will is presently. We must simultaneously remain firm and strong in our faith that Hashem can and does make miracles and wonders, and will send us Moshiach right now. )ז"ישת ,ולסכ 'כ , בשיו ק"שצומ תחישמ(
ןויס ז"ט | ךתולעהב תשרפ | ז"ט ןוילג
Issue 16
)א"שנת מ"וזת( שממ לעופב הלואגהו חישמ תאיבו תולגתה לועפל "הרשיה ךרד"ה איה הלואגהו חישמ ינינעב הרותה דומילב הפסוההו . . .
ה"ב
בתכשדוק די
"
And therefore, how is it possible that when many Yidden are involved in dedicating and preparing the Beis Hamikdash Hashlishi, someone should stand on the side and not join with the others- not him and not his טבש (his family, talmidim, etc.)?! Instead, he must surely make an effort to join them in their preparations to bring close and hurry the dedicating of the Beis Hamikdash Hashlishi which will be built speedily in his days and in our days.
שדקמה תיב תנכהו תכונחב םיקסוע לארשימ כ"וכ רשאכש ןכתיה ,ןכלו וטבש אלו אוה אל ,הכונחב םהמע 'יהי אלו דצה ןמ והשימ דומעי ,ישילשה ,הכונחב םהמע ףתתשהל אוה םג לדתשי יאדו אלא – !?)'וכו וידימלת ,ב"ב( .ונימיבו וימיב הרהמב הנביש ישילשה ק"מהיב תכונח תא זרזלו ברקל
On Shabbos Parshas Beha'alosecha 5748, the Rebbe explained the reason for Aharon's disappointment, explained in the first Rashi of this week's parsha. Aharon's sole purpose, his avodah, was to serve in the mishkan. Therefore, when the mishkan was dedicated without his involvement, he was truly disappointed.
The Rebbe from this derives a hora'ah in avodas Hashem which is very applicable to our time - the final days of golus. When a Yid sees other Yidden who are kuching in Moshiach and he is not involved, it should truly disappoint him! The Yid should do everything in his ability to join this group to bring Moshiach now!
Below, we present the Rebbe's corrections on this part of the sicha. The final text reads as follows:
* We suggest our readers to learn the full sicha as it is found in Sefer Hasichos 5748 volume 2 page 478.

2. דאלאי גלות
Shortly before 27 Adar 5752 (1992), an
optometrist was visited by the Rebbe.
He asked the Rebbe the following:
"As part of my work, I travel around the
world. Everywhere I go I see the global
activities of Chabad. So why has Moshiach
not yet arrived?"
דער ביאור אין דער שייכות פון סוטה צו אידן
דוקא – ווי דאס איז אין רוחניות הענינים:
דער גאנצער ענין פון סוטה איז שייך נאר בא אידן,
ווארום די אשה מוז האבן א בעל מיט וועלכן ס'איז
געווען חופה וקידושין ע"פ דת משה וישראל. און
וויבאלד אז דער אויבערשטער איז דער בעל פון אידן
דארף ער זיי אלץ געבן "שארה כסותה ועונתה".
און וויבאלד אז דא רעדט זיך וועגן מלך מלכי
המלכים הקב"ה, איז פארשטאנדיק וואס ער דארף
געבן צו זיין מלכה!
ובפרט נאך אז זי איז נקיה און טהורה וכו'; ס'איז
מערניט וואס מצד דעם וואס "אשר הרעותי", וואס
דער אויבערשטער האט באשאפן א יצה"ר, א שאור
שבעיסה, דערפאר קען זיין די מעגלעכקייט אז א
איד זאל עובר זיין אויף היפך רצונו.
דו )דער אויבערשטער( האסטו טענות צו א
אידן?! דו ביסט דאך דער וואס איז שולדיק אין
דעם – ווארום דו האסט באשאפן דעם יצר הרע!
ווי די גמרא זאגט אז "ארבעה מתחרט עליהן הקב"ה
שבראם . . יצה"ר".
"רצוננו לעשות רצונך ומי מעכב – שאור
שבעיסה", וואס דו האסט געמאכט דעם "שאור"
און דאס אריינגעשטעלט אין דער "עיסה".
איז וואס האסטו טענות?!
און דער ענין הנ"ל האט א קשר אויך צו דעם סיום
המסכת לויט דער גירסא אז דאס ענדיקט זיך מיט
דעם וואס ר' יוסף האט געזאגט "לא תיתני ענוה
דאיכא אנא". והביאור בזה:
עז זיינען ניטא קיין גרעסערע ענוים ווי אידן, ווי
כנסת ישראל –
ווארום לעולם האבן אידן געדארפט מאנען בזרוע
אז דער אויבעשטער זאל זיי געבן כיד המלך: ע"פ
דין קומט זיי אלץ, ווארום דער אויבערשטער האט
זיי )כביכול( מאנס געווען "כפה עליהם הר כגיגית",
וואס דעמולט "לא יוכל לשלחה גו'".
און נאכמער – אידן האבן די פולע רעכט מאנען:
וואס איז דאס פאר א גלות – וואס איז דאס פאר
אן ענין אז דער בעל איז הלך למדינת הים – וואס
הייסט: בשעת ס'איז געווען א חופה וקידושין ע"פ
דת משה וישראל צווישן די אשה, אידן, מיטן בעל,
דער אויבעשטער, און דערצו איז די אשה א נקי' א
טהורה – איז היתכן אז דער בעל איז הלך למדינת
הים, היתכן אז ס'איז דא א גלות?!
און אפילו אויב ס'איז דא א חשש אז די אשה האט
עפעס געטאן – איז דאס אויך ניט איר שולד, נאר
שולדיק איז דער בעל, ווארום ער האט באשאפן
דעם יצר הרע, און ער איז אויף דעם מתחרט בכל
יום!
היינט וואס בארעכטיגט אים )דעם בעל – דעם
אויבערשטן( צו פירן זיך אזוי, אז ער גייט אוועק
למדינת הים, ער שיקט אידן אין גלות?!
נאר וויבאלד אז אידן זיינען ענוים, וואס גרעסערע
ענוים קענען ניט זיין – דערפאר מאנען זייד אס ניט!
אבער וויפל איז דער שיעור זיין אן עניו – גיב א
קלאפ אויף טיש און זאג אז מ'זאל ברענגען משיח
תיכף ומיד!
י ח י א ד ו נ נ ו מ ו ר נ ו ו ר ב י נ ו מ ל ך ה מ ש י ח ל ע ו ל ם ו ע ד
At the farbrengen on Shabbos Parshas Beha'alosecha 5741 the Rebbe spoke at length about the connection between
so to speak – – מאנס Hashem and the Yidden as a husband and wife. This started by har sinai when Hashem was
He can never exchange them "לא יוכל לשלחה כל ימיו" the Yidden by lifting the mountain above their heads. Therefore
בבני חיי ומזוני , for another nation no matter what the wife (the Yidden) has done. Hashem must give them everything they need
.מלך מלכי המלכים הקב"ה as befitting the queen of
Next, the Rebbe began to defend the Yidden from any complaints that Hashem might have against them, saying that anything
which Hashem made them with. The Rebbe finished off by saying, “If so, then what יצר הרע a Yid does wrong is a result of the
complaints could You have?”
In this part of the sichah, the Rebbe shows how on the contrary- the Yidden are able to demand from Hashem whatever
they need because they are the wife of Hashem. The fact that they do not complain even about being sent into golus is that
and demand that Moshiach should come now! גיב א קלאפ אויפן טיש ! However enough with being humble .ענוים , they are humble
)משיחת ש"פ בהעלותך תשמ"א – בלתי מוגה(
לזכות
החתן הת' חיים יוסף דוד שי'
והכלה חיה מושקא תחי'
ליבעראוו
לרגל נישואיהם בשעטומ"צ, לבנין
עדי עד בישראל לנח"ר אדמו"ר מה"מ
לזכות
הת' מנחם מענדל הכהן שי' בריסקי
לרגל בואו בקשרי השידוכין עב"ג
לבנות בנין עדי עד על יסודי
התורה והמצוות
לנח"ר כ"ק אדמו"ר מה"מ
LIVING LESSONS
The Rebbe looked at him and replied,
"Doctor, I have the same question. But all the
while that Moshiach has not yet come, we
need to spread more and more Yiddishkeit
and chassidus. I constantly tell the chassidim
they need to add more and more until the
cup overflows and spills over."
(Beis Moshiach Magazine, issue 35)
DIDYOUKNOW
The Rebbe once said that
when Moshiach will come,
he will read from Moshiach's
Sefer Torah, which was
completed in 5730.
לע"נ
הרב התמים אליהו
בן הרב שאול ענגל
נלב"ע ט"ז סיון תשס"ז
והקיצו ורננו שוכני עפר והוא
בתוכם בגאולה האמיתית והשלימה
לזכות
הבחור הת' יוסף יצחק שי' דלפין
לרגל יום הבר מצווה שלו
שיהי' חי"ל נאמן בצבא הרבי מה"מ,
ויעמוד בשורה הראשונה במערכה
לקבלת פני משיח צדקנו!
(שיחות קודש תשמ"א ח"ג ע' 686 )