Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Similar to บทที่ 11 โครงสร้างและหน้าที่ของพืช 2557
More from Pinutchaya Nakchumroon
More from Pinutchaya Nakchumroon (20)
บทที่ 11 โครงสร้างและหน้าที่ของพืช 2557
- 2. 11.1 เนื้อเยื่อพืช (Plant Tissue) หน่วยที่เล็กที่สุดของสิ่งมีชีวิต คือ เซลล์ พืช 1 ต้น ประกอบด้วย เซลล์หลายล้านเซลล์มาอยู่รวมกัน เนื้อเยื่อพืช คือ เซลล์หลายๆเซลล์ของพืชที่มาอยู่รวมกันและทาหน้าที่คล้ายกัน
- 3. ประเภทของเนื้อเยื่อพืช แบ่งเป็น 2 ประเภทตามความสามารถในการแบ่งตัวของเนื้อเยื่อ เนื้อเยื่อเจริญ (Meristematic tissue) เนื้อเยื่อถาวร (Permanent tissue)
- 5. เนื้อเยื่อเจริญ (Meristematic tissue) คือ เนื้อเยื่อที่ยังคงมีการแบ่งเซลล์เพื่อเจริญเติบโตอยู่ แบ่งเป็น 1.1 เนื้อเยื่อเจริญส่วนปลาย (Apical meristem) เป็นเซลล์ที่อยู่ส่วนปลาย เช่น ปลายยอด ปลายราก เมื่อมีการแบ่งเซลล์จะทาให้ส่วนปลายนั้นยืดยาวออกไป
- 6. 1.2 เนื้อเยื่อเจริญด้านข้าง (Lateral meristem) เป็นเนื้อเยื่อที่เจริญด้านข้างของลาต้นและราก ถือเป็นการเจริญขั้นที่ 2 เรียกส่วนที่มีการเจริญว่า แคมเบียม (Cambium)
- 7. 1.3 เนื้อเยื่อเจริญเหนือข้อ (Intercalary meristem) เป็นเนื้อเยื่อที่เจริญอยู่ตามบริเวณข้อและปล้อง แบ่งเซลล์ทาให้ลาต้นยืดยาว พบในพืชใบเลี้ยงเดี่ยว เช่น ไผ่ ข้าวโพด อ้อย
- 9. เนื้อเยื่อถาวร (Permanent tissue) คือ เนื้อเยื่อที่เปลี่ยนแปลงมาจากเนื้อเยื่อเจริญ ไม่สามารถแบ่งเซลล์เพิ่มจานวนได้ แบ่งเป็น 2 ชนิด คือ เนื้อเยื่อถาวรเชิงเดี่ยว เนื้อเยื่อถาวรเชิงซ้อน
- 10. 2.1 เนื้อเยื่อถาวรเชิงเดี่ยว (Simple permanent tissue) เป็นเนื้อเยื่อที่เกิดจากเซลล์ถาวรชนิดเดียวกันมาอยู่ร่วมกันและทาหน้าที่ร่วมกัน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือ เนื้อเยื่อป้องกัน และเนื้อเยื่อพื้น
- 12. เอพิเดอร์มิส (Epidermis) เป็นเนื้อเยื่อที่อยู่รอบนอกสุด เรียงแถวเดียวเบียดกันแน่น เอพิเดอร์มิส บางเซลล์มีการเปลี่ยนแปลงไปทาหน้าที่พิเศษ เช่น เซลล์คุม ขนราก ช่วยป้องกันอันตรายและเสริมความแข็งแรง ช่วยป้องกันการระเหยและการคายน้า
- 14. คอร์ก (CorK) เป็นเซลล์ที่พบด้านนอกสุดของลาต้น กิ่งหรือราก ที่มีการเจริญเติบโตในขั้นที่ 2 ซึ่งเป็นพืชที่มีอายุมากแล้วเปลือกนอกมีสีน้าตาล เพราะมีการสร้างสารซูเบอริน ทาหน้าที่ป้องกันการระเหยน้าและเซลล์จะตายเมื่อโตเต็มที่
- 17. เนื้อเยื่อพาเรงคิมา ( Parenchyma) เป็นเซลล์รูปร่างทรงกระบอกหลายเหลี่ยมค่อนข้างกลมทาหน้าที่เก็บสะสมน้าและอาหาร พาเรงคิมาที่มีคลอโรพลาสต์อยู่ในเซลล์ เรียก คลอเรงคิมา (Chlorenchyma)
- 20. คอลเลงคิมา (Collenchyma) เซลล์มีรูปร่างคล้ายพาเรงคิมา เซลล์ค่อนข้างหนากว่าเพราะมี สารพวกเพคตินมาสะสม เมื่อโตเต็มที่เซลล์ยังมีชีวิต พบที่บริเวณใต้ชั้นเอพิเอเดอร์มิสลงมา ช่วยทาให้ส่วนต่างๆของพืชเหนียวและแข็งแรงทรงตัวอยู่ได้ และป้องกันแรงเสียดทาน
- 22. สเกลอเรงคิมา (Sclerenchyma) เป็นเซลล์ที่ให้ความแข็งแรง ผนังเซลล์หนาและแข็งแรง เพราะมีสารพวกลิกนิน ความหนาจะต่างกับ คอลเรงคิมา ที่ความหนาจะสม่าเสมอกันตลอด แบ่งเป็นไฟเบอร์ และสเกลอรีด พบได้ตามส่วนที่แข็งแรงของเปลือกไม้และเปลือกหุ้มเมล็ด
- 28. เอนโดเดอร์มิส (Endodermis) อยู่ด้านนอกของเนื้อเยื่อลาเลียงของราก เซลล์เรียงตัวกันแน่นไม่มีช่องว่าง มีลักษณะเป็นแถบ เพราะมีมีสารลิกนิน และ ซูเบอริน
- 33. เนื้อเยื่อถาวรเชิงซ้อน เกิดจากเซลล์หลายชนิดมาอยู่รวมกันและทาหน้าที่เดียวกัน ได้แก่ เนื้อเยื่อลาเลียง (Vascular bundle) ประกอบด้วย เนื้อลาเลียงน้าและแร่ธาตุ และเนื้อเยื่อลาเลียงอาหาร
- 36. เนื้อเยื่อลาเลียงน้าและแร่ธาตุ (Xylem) ประกอบด้วยกลุ่มเซลล์ที่ทาหน้าที่หลักคือ เทรคีด (Tracheid) มีรูปร่างยาวปลายค่อนข้างแหลมไม่พบในพืชมีดอก เมื่อโตเต็มที่เซลล์จะตาย
- 37. เวสเซล เมมเบอร์ (Vesel member) มีรูปร่างยาวหรือสั้นปลายเซลล์อาจเฉียงหรือตรงและมีช่องทะลุถึงกัน เป็นกลุ่มเซลล์ที่มีผนังหนา เพราะมีสารพวกลิกนิน
- 38. ไซเล็มพาเรงคิมา (Xylem parenchyma) เป็นเซลล์พื้นที่อยู่บริเวณเนื้อเยื่อลาเลียงน้า และแร่ธาตุ
- 40. เนื้อเยื่อลาเลียงน้าและแร่ธาตุ (Xylem) ไซเล็มพาเรงคิมา (Xylem parenchyma) เป็นเซลล์พาเรงคิมาที่พบในเนื้อเยื่อลาเลียงน้าและแร่ธาตุ
- 44. เนื้อเยื่อลาเลียงน้าและแร่ธาตุ (Xylem) เวสเซล เมมเบอร์ (Vesel member) ซึ่งเป็นกลุ่มเซลล์ที่มีผนังหนา และมีสารพวกลิกนิน มีช่องทะลุถึงกัน เมื่อโตเต็มที่เซลล์จะตาย
- 47. ซีฟทิวบ์เมมเบอร์ (Sievetubemember) เมื่อโตเต็มที่นิวเคลียสจะสลำยไป เป็นเซลล์รูปร่ำงทรงกระบอกยำวที่ปลำยผนัง2 ด้ำนจะมีรูพรุน
- 52. เนื้อเยื่อลาเลียงอาหาร (Phloem) ประกอบด้วยกลุ่มเซลล์ คือ ซีฟทิวบ์เมมเบอร์ (Sieve tube member)