1. . . . וההוספה בלימוד התורה בעניני משיח והגאולה היא ה"דרך הישרה" לפעול התגלות וביאת משיח והגאולה בפועל ממש )תזו"מ תנש"א(
ב"ה
ב"ה
MOSHIACH IN THE PARSHA
וַיַּרְא בָּלָק בֶּן צִפּוֹר אֵת כָּל אֲשֶׁר עָשָׂה יִשְׂרָאֵל לָאֱמֹרִי" )במדבר כב, א(
Among the different Nevuos in Tanach about the Geulah,
there is one Nevuah which is very unusual. While all Nevuos
were said by Tzadikim and Jewish leaders, the Nevuah that
appears in Parshas Balak was said by Bil’am Ben Beor!
Bilam was a non-Jew who served as a Navi for non-Jews,
who nonetheless was compelled to give Nevuah about the
great defeat the nations of the world will have and the rise
to power the Yidden will have when Moshiach comes.
The fact that this Nevuah is written in the Torah, and,
by it's being so, is an inseparable part of the Torah, shows
that this Nevuah has a special importance. Indeed, there is
something very special and important about this Nevuah,
and especially so having been said by a non-Jew:
Regarding the Geulah it is written "V'hayu M'lachim
Om'nayich" - "The kings will be your craftsmen"; the kings
of the nations of the world will honor and serve the Jewish
nation. When the Yidden heard this Nevuah about the
Geulah coming from the mouth of a non-Jew, not only were
they full of joy about the future Geulah, they actually, through
the saying of this Nevuah by Bil’am, "tasted" and experienced
the Geulah! For these honorable words of praise and esteem
to the Yidden were said through Bil’am - a non-Jew, thereby
fulfilling to some degree this Posuk "V'hayu M'lachim
Om'nayich" - "The kings will be your craftsmen".
May we experience this Posuk and all other Nevuos fully and
immediately!
)ע"פ ליקוטי שיחות חלק כ"ג שיחה א'(
גליון כ' | פרשת בלק | י"ד תמוז Issue 20
כתב יד קודש
"
In the Sicha of Balak 5751, the Rebbe took mention, of how our
generation is the last generation of golus, and the first generation of
Geula.
The Rebbe added in his own handwriting, that since we are the last
the first (ובמילא) generation of golus, we are therefore automatically
generation of
Geula.
•
וההסברה בזה -
שכיון שע"פ כל
הסימנים שבדברי
חז"ל אודות דרא דעקבתא דמשיחא, דורנו זה הוא דור האחרון של הגלות )ובמילא( דור הראשון
של הגאולה, לכן גם בבוא הזמן שאירע החורבן והגלות )החל מי"ז תמוז( מודגש בעיקר )לא תיקון
הענין הבלתי רצוי שבזה, אלא( ה"טוב" שבדבר, שזוהי ההכנה לגאולה האמיתית והשלימה.
LIVING LESSONS
Rabbi Pinchas Feldman, Shliach in Sydney, once told
the Rebbe that in Australia the people believe that they
will be the first to see the light of Moshiach. When the
Rebbe asked him, "Who says?"
Moshiach Weekly
in your bungalow colony, camp, or Shul.
Check out our website for more details:
www.moshiachweekly.com
DISTRIBUTE
Rabbi Feldman answered that this was just a saying.
The Rebbe replied, "May Hashem accept this 'psak din'
regarding Australia, and since they have ruled here that
the opposite should happen, Hashem should fulfill both
decrees at once."
When Moshiach comes Tachnun will
no longer be recited.
DIDYOUKNOW
)ש"פ נצבים תשכ"א(

2. י ח י א ד ו נ נ ו מ ו ר נ ו ו ר ב י נ ו מ ל ך ה מ ש י ח ל ע ו ל ם ו ע ד
דאלאי גלות
וואס דער ראגאצ'ובער טענ'עט אז דער ענין פון בנין
בית המקדש און חורבן בית המקדש, אז חורבן בית
המקדש, דאס איז א דבר נמשך.
ס'איז נישט דער פשט אז דער בית המקדש חרב
געווארען צוויי טויזענט יארן צוריק, און פון דעמאלט
האט מען אן אבילות ישנה, און דערפאר ס'קומט תשעה
באב, און די דריי וואכען וכיו"ב בכל יום זאגט מען
ותחזינה עינינו, מיר מתפלל על הגאולה וכו' - אויף א
זאך וואס האט געטראפן העכער 1900 יארן צוריק, זאגט
מען ניין!
אז דער חורבן בית המקדש איז בכל יום יום ויום, במילא
איז דערפון פארשטניק ווי אזוי ס'אדרף זיין דער געשריי
עת מתי בכל יום ויום!
זאגט - אז דאס איז א מפורש'ע ירושלמי: שטייט אין
ירושלמי אז כל מי שלא נבנה בית המקדש בזמנו - איז
כאילו חרב בית המקדש בזמנו. דורכגעגאגען 1900 יארן,
מיט נאך יארן לאחרי זה, און וויבאלד יום חמישי פרשת
פנחס לאחרי תפילת מעריב ולא נבנה בית המקדש, דארף
מען וויסן זיין, אז ס'דארף זיין דער געשריי אויף דער
גאולה, כאילו חרב ביום חמישי פרשת פנחס!
איי וואס דו פראוועט א פארברענגען וכו', און דא
איז א יום גאולה וכו', זיינען אידן געוואינט געווארען
אז מ'מאנט פון זיי נמנע הנמנעות - נמנעות בבת אחת,
מ'מאנט פון עם אז ער זאל זיין נשמה בגוף, און מ'זאגט
אים דערביי אבער 'על כרחך אתה חי', און ס'דארף זיין
על כרחך. און דערביי איז אויכעט א מצוה, וואס ער דארף
איר מקיים בשמחה וטוב לבב, ושמרתם לנפשותיכם!
וביחד עם זה דארף ער שטיין אין א מעמד 'בכל מאודך',
במילא מער ניט וואס 'על כרחך' האלט ער די נשמה אין
גוף, און צוזמען דערמיט, ער איז מקיים בשמחה וטוב
לבב אויף בינדען נשמה מיטן גוף, נישט כלות הנפש
בפועל.
און וויבאלד אז אידן נעכטען געשריין 'עד מתי', און
אייערנעכטען געשרייען 'עד מתי', און כל הימים שלפני
זה האבן געשרייען 'עד מתי', און דערנאך רחמנא ליצלן
חרב בית המקדש היינט אינדערפרי אדער היינט בייטאג,
איז דערפון פארשטאנדיק ווי אזוי ס'דארף זיין דער
געשריי עד מתי איצטער!
וכאמור, ס'איז ניט אן ענין פון א פשט'ל, דאס איז א
הלכה אין תורה. אז אין תורה שטייט - אז מי שלא נבנה
בית המקדש בימיו - איז כאילו כך וכך.
שטעלט מען זיך פאר, בשעת וואס נשרף בית המקדש,
און דערביי שטייט א איד, וואס איז א הארטער איד א
שטיינער איד מיט א לב א אבן, און זעט ווי אזוי ס'חרב
בית המקדש בימיו, וואלט ער זיך געקערט א וועלט.
זאגט תורת אמת תורת חיים הוראה בחיים קער א
וועלט היינט!
צוזאמען דערמיט וואס דו פראוועט י"ב י"ג תמוז -
טארסטו נישט זאגן קיין תחנון, און דו דארף דערפון
מיטנעמען שמחה על כל השנה כולה, זאל זיין 'ועבדת את
ה' אלקיך' - דוקא - 'בשמחה ובטוב לבב', וביתר שאת
וביתר עוז, נאך מערער פון י"ב י"ג תמוז פון פאר א יארן.
און אדרבא: מיר דאך מוסיף בזה - אז דורך דערויף וואס
דו מאיז מרבה זיין בשמחה של מצוה ושמחה של תורה,
ווערט די שמחה מהרס זיין, פארברענען די שיריים פון
דעם גלות, און וועט אריינשטעלען דעם אל"ף אין גלות.
בשעת מ'שטעלט אריין אלופו של עולם, אמיתית
המציאות שממנו נמצאו כל הנמצאים - אין דער ווארט
גולה - גלות, ווערט דא דעמאלט דער ווארט גאולה, וואס
דער ווארט איז שמו אשר יקראו לו בלשון הקודש, ווערט
אויפגעטאן די גאולה - נתהוה און נתקיים, און ס'קומט
אראפ למטה מעשה טפחים ע"י משיח צדקנו במהרה
בימינו ממש, וכאמור דאס איז חיוב אויפן אויברעשטען
בכלל יום ויום מחדש!
ס'איז דא דער חיוב וואס ער האט מצד דעם וואס ער
נתחייב געווען מזמן שחרב בית המקדש. דערצו קומט צו
א חיוב חדש בכל יום ויום מחדש - אויפ'ן אויבערשטען,
ער זאל אויפבויען 'בנה ביתך כבתחילה', און נאך מערער
'מקדש אדנ-י כוננו ידיך', א בית המקדש נצחי, במהרה
בימינו ממש, ותיכף ומיד ממש, בשמחה בטוב לבב!
In this famous Sicha of 12 Tamuz 5744 the Rebbe speaks strongly about the need to demand for Moshiach and how
much it needs to bother a person every day that moshiach is not here. For that the rebbe brings a teaching of the
Rogochover Gaon who explains that the destruction of the Beis Hamikdosh wasn’t only something that happened 1900 plus
years ago and we are mourning something old, rather it’s an ongoing peulah, something that happens every day, as it says in
Yerushalmi that “one who does not have the Beis Hamikdosh built in his days, it is as if it was destroyed in his days”.
Certainly someone who stands by and sees the Beis Hamikdosh being destroyed, it could be that he is a “hard” Jew, a Jew
with a heart of stone, but if he will see the Beis Hamikdosh being destroyed, he will “turn over worlds”, and the Torah tells us
that every day that the Beis Hamikdosh is not built, it’s as if it was destroyed today and therefore “ker a velt haint”!
At the end of the Sicha the Rebbe bases off the Yerushalmi another thing, that since after the churban Hashem obligated
himself to rebuild the Beis Hamikdosh, this obligation is not only an old obligation from 1900 years ago, but every day that
the Beis Hamikdosh is not built it’s as if it was destroyed that day and therefore it’s a new obligation on Hashem every day to
rebuild the Beis Hamikdosh.
It’s interesting to note that at that week’s Shabbos Farbrengen the Rebbe also spoke strongly about Moshiach and said that
the key is in the hand of every Yid to bring about the Geulah this second, that we should see that Moshiach Tzidkeinu is found
with us in this Shul a Neshama within a body l’matah mei’asarah t’fachim!
)י"ב תמוז תשד"מ – בלתי מוגה(
לע"נ
הרה"ת ראובן אברהם בן אלתר שלמה זלמן
סירולנק
נפטר ערש״ק ו׳ תמוז השתא
והקיצו ורננו שוכני עפר והוא בתוכם בגאולה
האמיתית והשלימה
לזכות
החתן לוי שי' הכהן
וב"ג פריידא תחי' כצמאן
לרגל נישואיהם בשעטומ"צ, לבנין עדי עד בישראל
לנח"ר אדמו"ר מה"מ
לזכות
מנחם מענדל בן רייזעל שושה
צביה טובה עטל בת מאשה
שלום דובער בן צביה טובה עטל
אהרון משה בן צביה טובה עטל
להצלחה בגשמיות וברוחניות בכל אשר יפנו