1. . . . וההוספה בלימוד התורה בעניני משיח והגאולה היא ה"דרך הישרה" לפעול התגלות וביאת משיח והגאולה בפועל ממש )תזו"מ תנש"א(
ב"ה
)ע"פ ליקוטי שיחות חלק כ"ג שיחה א'(
גליון מ' | פרשת ויצא | ו' כסלו Issue 40
MOSHIACH IN THE PARSHA
וַיֵּצֵא יַעֲקֹב מִבְּאֵר שָׁבַע וַיֵּלֶךְ חָרָנָה" )בראשית כח, י(
Yaakov left his father’s house and went to Choron, to his uncle
Lavan. He stayed there for twenty one years. The atmosphere in
Choron, being a place full of Goyim, made fulfilling Torah and
Mitzvos - particularly Chinuch - very difficult. Nevertheless,
Yaakov not only survived with his Yiddishkeit intact, but
flourished! He succeeded in raising the twelve shvotim, a
generation of pious, devout and committed Jews.
Yaakov received the necessary strength to do so from the
malochim of Eretz Yisroel. Before leaving Eretz Yisroel, the
malochim escorted him, protected him and his belongings and
gave him the strength he would need to survive, and thrive, in
Choron.
When Yaakov, having fulfilled his purpose in Choron,
returned to Eretz Yisroel, these malochim of Eretz Yisroel
returned to escort Yaakov once again. This time however, they
were not there for his protection, rather, for his honor.
This story of Yaakov is also our story, the story of the Yidden.
We were sent from Eretz Yisroel to Choron - Golus, where it
is extremely difficult to fulfill Torah and Mitzvos. The purpose
of this is to be mevarer the Golus, to bring Eretz Yisroel into
Golus.
Before we were sent into Golus however, malochim came to
protect us. We are given the necessary strength to fulfill our
mission.
Now that we are at the end of Golus and the world is ready
for the Geulah, the malochim are no longer here to give us
strength, rather they are now malochim of honor, to escort us
into Eretz Yisroel and prepare us for the Geulah.
"
כתב יד קודש
In the Sicha of Gimmel Tammuz 5748, the Rebbe spoke of Moshiach’s imminent arrival, and
explained that even if our avoda is incomplete, we must still demand for the Geula - ad mosai. Since
the Geula is in Hashem’s hands.
)Based on Likkutei Sichos Vol. 25 Vayeitzei(
Since the Geulah will not come with our own strength,
rather through our father our king may He be blessed, it is
therefore understood, and even obvious, that our lack of
deeds and actions to hasten the Geulah is by no means a
reason to hold up, for even one moment, Hashem’s task -
“to redeem us, gather in our dispersed and lead us upright
to our holy land, through Moshiach Tzidkeinu, speedily in
our days, Amen.”
How much more so now that “all predestined dates (for
the arrival of Moshiach) have passed,” and all the work is
over - even the “polishing of the buttons,” certainly the
Geulah must come immediately!
Therefore, all that was mentioned about the
function of every Yid to involve himself in the
dissemination of Torah and Yiddishkeit, does not
weaken whatsoever, Chas Vesholom, the request
and demand for the Geulah with the entire
firmness - “Ad Mosai”!
There is an opinion
that holds that
the Chasidei Umos
Ha’olam (the righteous
Goyim) will experience
Techiyas Hameisim as
well.
DIDYOUKNOW
כיון שהגאולה היא ״לא בכחותינו כו׳״ אלא ע״י
״אבינו מלכנו ית׳״, הרי, מובן וגם פשוט, שגם
כאשר חסר משהו ב״מעשינו ועבודתינו״, אין זו
סיבה לעכב, ח״ו וח"ו, אפילו לרגע אחד בלבד,
את פעולתו של הקב״ה, ש״יגאלנו ויקבץ נדחנו
כו' ויוליכנו קוממיות ע״י משיח גואל צדק לארצנו
הקדושה במהרה בימינו אמן״.
ועאכו״כ לאחרי שכבר ״כלו כל הקיצין״, וכבר נסתיימה כל העבודה, גם ״צחצוח הכפתורים״, הרי
בודאי שהגאולה צריכה לבוא תיכף ומיד ממש.
ולכן ובמילא, כל האמור לעיל אודות תפקידו ושליחותו של כאו״א לעסוק בהפצת התורה והיהדות,
אינו מחליש כלל וכלל ואפילו משהו, ח״ו, מהבקשה והדרישה של הגאולה בכל התוקף - ״עד מתי״!

2. י ח י א ד ו נ נ ו מ ו ר נ ו ו ר ב י נ ו מ ל ך ה מ ש י ח ל ע ו ל ם ו ע ד
דאלאי גלות
Our Parsha tells us about the descent of Yaakov Avinu to Choron. Yaakov worked many years by the evil Lavan, and was
very prosperous. Finally Yaakov left Choron, and “angels of Hashem met up with him.” Chassidus explains that the story of
Yaakov Avinu is emblematic of the Yidden going into Golus.
The Yidden go into Golus in order to purify even the lowest elements and elevate them to their holy source. At the conclusion of the
Yidden’s Avodah will be the final ascent, symbolized by the “angels of Hashem.”
Right after Yaakov left Choron, Lavan runs after him and expresses his dismay in Yaakov’s (sudden) departure. During Lavan’s rebuke
You left (my house suddenly), because you yearned (to go back home),” repeating the words “ – ”הלוך הלכת כי נכסוף נכספתה“ of Yaakov he says
‘you left’ and ‘you yearned.’
Throughout the entire time that Yaakov was in Golus, he was constantly ‘leaving’ the Golus and yearning for the Geulah. He knew that
Golus wasn’t his place, thus he was leaving, and leaving yet again, yearning and yearning yet again.
The Alter Rebbe says that we must live with the times, meaning with the Parsha of the week.
We must know that the entire Golus is only for the aliyah (ascent) of the Geulah. We are traveling on to the Geulah!
In the Rebbe’s words: We are yearning for the Geulah - when will the Geulah come already? Even after our Neshama ‘leaves us’ in
yearning for the Geulah, if the Geulah has still not come we don’t stop yearning! We yearn and yearn further, because Moshiach still isn’t
here, so how can we stop yearning!?!
דער ביאור אין דעם פסוק ״הלוך הלכת כי נכסוף
נכספתה״ - ולפני זה, דער ביאור בזה ע״ד הרמז הדרוש
והסוד, בעבודת האדם:
מ'האט גערעדט פריער אז די יציאה וירידה פון יעקב אין
חרן )״חרון אף של מקום"( בא לבן הארמי איז מרמז אויף
כללות ענק הירידה אין גלות, און גאולת ועליית יעקב משם
צוריק לארץ ישראל, "ארץ מגורי אביו", איז מרמז אויף די
עלי׳ פון גלות בגאולה האמיתית והשלימה.
וואס דערפון איז מובן אז פון די אלע פרטים בפרשתנו
בקשר מיט יעקב זייענדיק בא לבן און זיין הליכה משם קען
מען זיך אפלערנען בנוגע צו דער איצטיקער גלות וגאולה.
ובכללות:
יציאת וירידת יעקב בגלות אין חרן בא לבן הארמי איז
געווען א ירידה עצומה. ביז ווי מ׳זאגט אין דער ״הגדה״ אז
לבן הארמי איז געווען נאך ערגער פאר פרעה מלך מצרים,
״שפרעה לא גזר אלא על הזכרים ולבן בקש לעקור את
הכל".
אבער די ירידה איז צורך עלי׳ - כמסופר אין דער פרשה,
אז ניט נאר וואס יעקב איז ניט מושפע געווארן דארט,
נאר ער איז דארטן ארויס ״שלם״, בתכלית השלימות,
ביז -״ויפרוץ האיש מאד מאד״. ביז אז ער האט אויך
אויפגעטאן דער בירור פון דעם גלות און פון לבן הארמי,
כמבואר בתורת חיים )פון דעם בעל הגאולה( דער פירוש
אין פסוק ״וילך וישב לבן למקומו״, אז יעקב האט מחזיר
געווען לבן'ען )פון ווי ער געפינט זיך למטה מטה, נאך
נידעריקער פאר פרעה( למקומו ושרשו בבחי׳ לובן העליון.
און דערנאך איז ״ויעקב הלך לדרכו״ - די עלי' פון גלות
אויפן וועג צי ארץ ישראל׳ "ארץ מגורי אביו", ״ויפגעו בו
מלאכי אלקים״, דער יחוד פון ארץ ישראל וחוץ לארץ וכו'
וואם צוליב דעם איז געווען די גאנצע ירידה אין גלות.
און דערביי דערציילט ער אין דער פרשה, אז נאך
זייענדיק אין גלות בא לבן הארמי איז בא יעקב געווען
״הלוך הלכת כי נכסוף נכספתה״, ועד כדי כך אז לבן האט
דאס מרגיש געווען.
והענין בזה: כל זמן וואס יעקב איז געווען אין גלות האט
ער געוואוסט אז דאס איז ניט זיין ארט, און האט געהאלטן
אין-איין גיין למקומו האמיתי - ״הלוך הלכת" ניט איין
הליכה. נאר געהאלטן אין-איין גיין, און געטאן עבודתו אין
גלות אלס א הכנה צו די גאולה, במילא איז דאס )די עבודה
אין גלות( א חלק פון דער הליכה - למקומו האמיתי, "ארץ
מגורי אביו״.
און אפילו נאך איידער ער איז אנגעקומעו לארץ מגורי
אביו, האט ער געבענקט נאך דעם - ״נכסוף״, און ניט בלויז
איין מאל און דערמיט יוצא געווען, נאר כל זמן עס קומט
נאך ניט די גאולה איז ״נכסוף נכספתה״!
דערפון האט מען אויך דעם לימוד בנוגע צו דעם
איצטיקן גלות וגאולה - וכתורת אדה״ז אז מ'דארף לעבן
מיט דער צייט, מיט פרשת השבוע, און אין דער איצטיקער
צייט - מיט די פסוקים פון פ' ויצא:
מ'דארף וויסן אז די גאנצע ירידה אין גלות ביז אין חושך
כפול ומכופל פון גלות - איז צורך עלי' בכדי צוקומען צו אן
עלי׳ נעלית יותר בגאולה האמיתית והשלימה.
און כל זמן וואס מ׳געפינט זיך אין גלות דארף מען
האלטן אין-איין גיין - ״הלוך הלכת״ - צו דער גאולה, און
ניט נתפעל ווערן און זיך ניט רעכענען מיט קיין זאך, אפילו
ניט מיט א לבן ארמי, וואס ער איז א מיוחס - בן בתואל בן
נחור בן תרח וכו', רעכנט מען זיך אינגאנצן ניט מיט אים
און מיט זיינע טענות, און מגייט צו דער גאולה!
און כל זמן וואס מ׳געפינט זיד נאך אין גלות איז ״נכסוף
נכספתה״: מ׳בענקט נאך דער גאולה, מ׳גייט אויס - ווען
וועט שוין קומען די גאולה. און אפילו מען מ'האט שוין
איין מאל געבענקט און ס'איז אויסגעגאנגען בכלות הנפש
ווען וועט שוין קומען די גאולה - איז אויב משיח איז נאך
ניט געקומען, הערט מען ניט אויף בענקען, נאר ״נכסוף
נכספתה״, מ'בענקט ווייטער, ווארום משיח איז נאך ניטא,
איז וואס הייסט מ'וועט אויפהערן בענקען?!
)חלקים משיחת ויצא תשמ"ו – בלתי מוגה(
Learn Inyonei Moshiach
& Geulah
MoshiachMatters.org
Or by phone
559.670.1027
100’s on-line audio classes
מוקדש לזכות אבינו
כ"ק אדמו"ר מלך המשיח
לזירוז התגלותו המיידית
לעיני בשר תיכף ומיד ממש!
LIVING LESSONS
Beginning in the 5720s, Crown Heights has hosted
student groups for "Encounter with Chabad" weekends. In
the earlier years, one of the highlights of the weekend was
the Yechidus which the students had with the Rebbe.
In one such Yechidus a student asked the Rebbe: Do you
believe that Moshiach will come within the next fifty years?
The Rebbe responded: Much sooner! Don't postpone it for
so long! The Rebbe then explained at great length how the
world is changing for the better, and is inching ever closer
to Moshiach.
לזכות
החיל בצבאות השם
אייזיק גרשון שי' וויינבערג
לרגל האופשערניש שלו
ז' כסלו הבעל"ט
שיגדל להיות חסיד ירא שמים
ולמדן לנח"ר הרבי מה"מ
לזכות
הת' הנעלה - חבר המערכת
יהושע שי' קורנבליט
לרגל בואו בקשרי השידוכין עב"ג
תחי' למשפחת גורקאוו
לבנין עדי עד בישראל לנח"ר
כ"ק אדמו"ר מה"מ