๑๒. ทุติยปติพพตาวิมาน ว่าด้วยวิมานที่เกิดขึ้นแก่หญิงผู้ซื่อสัตย์ต่อสามี เรื่องที่ ๒

1. 1
ทุติยปติพพตาวิมาน
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา
๑๒. ทุติยปติพพตาวิมาน
ว่าด้วยวิมานที่เกิดขึ้นแก่หญิงผู้ซื่อสัตย์ต่อสามี เรื่องที่ ๒
(พระมหาโมคคัลลานเถระถามว่า)
[๑๐๑] เทพธิดาผู้มีอานุภาพมาก เธอสถิตอยู่ในวิมานน่ารื่นรมย์
เสาทาด้วยแก้วไพฑูรย์อันน่ารื่นรมย์ เปล่งแสงเรืองรอง งามผุดผ่อง
เธอแสดงฤทธิ์ได้หลากหลาย เทพอัปสรเหล่านี้ก็ฟ้ อนรา ขับร้อง
และให้ความบันเทิงอยู่รอบๆ เธอ
[๑๐๒] เทพธิดาผู้มีอานุภาพมาก
เมื่อเธอเกิดเป็นมนุษย์ได้ทาบุญอะไรไว้ จึงได้สาเร็จเป็ นเทพธิดาผู้มีฤทธิ์
เพราะบุญอะไรจึงมีอานุภาพรุ่งเรือง และมีรัศมีกายสว่างไสวไปทั่วทุกทิศอย่างนี้
[๑๐๓] เทพธิดานั้นดีใจที่พระมหาโมคคัลลานเถระถาม
จึงตอบปัญหาผลกรรมตามที่พระเถระถามว่า
[๑๐๔] เมื่อดิฉันเกิดเป็นมนุษย์อยู่ในหมู่มนุษย์
เป็นอุบาสิกาของพระพุทธเจ้าผู้ทรงมีพระจักษุ ดิฉันงดเว้นจากฆ่าสัตว์
เว้นจากการลักทรัพย์ในโลก
[๑๐๕] พอใจเฉพาะสามีของตน ไม่กล่าวเท็จ ไม่ดื่มน้าเมา
มีจิตเลื่อมใสได้ถวายข้าวและน้า เป็ นทานอย่างเหลือเฟือโดยเคารพ
[๑๐๖] เพราะบุญนั้นผิวพรรณดิฉันจึงงามเช่นนี้
ผลอันพึงปรารถนาจึงสาเร็จแก่ดิฉันในวิมานนี้
และโภคะทั้งมวลล้วนน่าพอใจจึงเกิดขึ้นแก่ดิฉัน
[๑๐๗] ข้าแต่ภิกษุผู้มีอานุภาพมาก ดิฉันขอกราบเรียนว่า
เพราะบุญที่ได้ทาไว้สมัยเมื่อเกิดเป็นมนุษย์ ดิฉันจึงมีอานุภาพรุ่งเรือง
และมีรัศมีกายสว่างไสวไปทั่วทุกทิศอย่างนี้
ทุติยปติพพตาวิมานที่ ๑๒ จบ
------------------------------
คาอธิบายเพิ่มเติมนี้ นามาจากบางส่วนของ
อรรถกถา ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ ปิฐวรรคที่ ๑
๑๒. ปติพพตาวิมานที่ ๒
อรรถกถาทุติยปติพพตาวิมาน
ทุติยปติพพตาวิมานนั้น เกิดขึ้นอย่างไร?
ดังได้สดับมา อุบาสิกาผู้หนึ่งในกรุงสาวัตถี เป็ นผู้ซื่อตรงต่อสามี
มีความเชื่อเลื่อมใส [ในพระรัตนตรัย] รักษาศีล ๕ ทาให้บริสุทธิ์

2. 2
และได้ให้ทานตามสมควรแก่ทรัพย์สมบัติ ตายแล้วก็ไปบังเกิดในภพดาวดึงส์.
คาที่เหลือมีนัยที่กล่าวมาแล้วในหนหลังทั้งนั้น.
ท่านพระโมคคัลลานะถามว่า
ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก ท่านขึ้นวิมานมีเสาเป็ นแก้วไพฑูรย์
น่ารื่นใจ มีรัศมีผ่องใส งดงามมาก ท่านก็นั่งอยู่ในวิมานนั้น
สาแดงฤทธิ์ได้แปลกๆ ทั้งสูงและต่า
เทพอัปสรเหล่านี้ก็ฟ้ อนราขับร้องและรื่นเริงรอบๆ ท่าน.
ดูก่อนเทพีผู้มีอานุภาพมาก ท่านก็บรรลุเทวฤทธิ์แล้ว
ท่านครั้งเกิดเป็ นมนุษย์ ได้ทาบุญอะไร เพราะบุญอะไร
ท่านจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของท่านจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.
เทวดาองค์นั้นดีใจ ถูกท่านพระโมคคัลลานะถาม
ครั้นแล้วก็พยากรณ์ปัญหาของกรรมที่มีผลอย่างนี้
เทวดาองค์นั้นได้กล่าวตอบว่า
ครั้งเกิดเป็นมนุษย์ในหมู่มนุษย์ ดีฉันเป็ นอุบาสิกาของพระผู้มีจักษุ
[พระพุทธเจ้า] ได้งดเว้นการฆ่าสัตว์ งดเว้นการลักทรัพย์ ไม่ดื่มน้าเมา ไม่พูดเท็จ
ยินดีกับสามีของตน มีจิตเลื่อมใสแล้ว
เมื่อบริจาคข้าวน้าได้ถวายเป็นทานอย่างไพบูลย์ โดยเคารพ.
เพราะบุญนั้น วรรณะของดีฉันจึงเป็นเช่นนี้ เพราะบุญนั้น
ผลนี้จึงสาเร็จแก่ดีฉัน และโภคะทุกอย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่ดีฉัน.
ข้าแต่ท่านภิกษุผู้มีอานุภาพมาก ดีฉันขอบอกแก่ท่าน
ดีฉันครั้งเกิดเป็นมนุษย์ได้ทาบุญใด เพราะบุญนั้น
ดีฉันจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และวรรณะของดีฉันจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.
จบอรรถกถาทุติยปติพพตาวิมาน
-----------------------------------------------------