عرفان انسان کامل امام زمان فلسفه ظهور سیر و سلوک عرفانی فلسفه ازدواج و زناشوئی لقاءالله تشیّع وحدت وجود عشق عرفانی تأویل قرآن معرفت نفس خودشناسی دجال خلق جدید قیامت آدم و حوا عرفان درمانی امامت شفاعت کرامت عرفان شیعی هرمنوتیک اشراق حکمت فلسفه نجات فمینیزم اگزیستانسیالیزم علم توحید اسلام شناسی ظهور امام زمان ناجی موعود دکتر علی شریعتی نیچه هایدگر صادق هدایت فلسفه سینما فلسفه عشق فلسفه دین فلسفه زندگی خودکشی فلسفه طلاق ولایت وجودی شناخت شناسی معرفت شناسی فلسفه ملاصدرا طب اسلامی حکمت الاشراق معراج مهدی موعود فاطمه شناسی علی شناسی امام شناسی شیطان شناسی خداشناسی تئوسوفی حافظ مولانا روزبهان بقلی مولوی ابن عربی رجعت حسینی فلسفه مرگ ابرانسان زرتشت عرفان حلقه اوشو کریشنامورتی فلسفه نماز اسرار صلوة فلسفه گناه بهشت جهنم برزخ عذاب فلسفه بیماری ایدز امراض لاعلاج عرفان اسلامی تناسخ حکومت اسلامی متافیزیک ماورای طبیعت پدیده شناسی خاتمیت غیبت بوبر یاسپرس ادگار آلن پو علائم ظهور حلاج آفرینش جدید عرفانی زایش عرفانی حقیقت محمدی وجه الله آخرالزمان علی اکبر خانجانی

1. ‫ﻣﻌﻨﺎي‬
ّ‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬ّ‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫ﺣﻤﻦ‬‫ﺣﯿﻢ‬
( ‫ﺗﺼﺪﯾﻖ‬ ‫و‬ ‫ﺗﺄﺧﯿﺮ‬ ‫و‬ ‫ّﻦ‬‫ﯿ‬‫ﺗﻌ‬ ‫و‬ ‫ﺗﺄوﯾﻞ‬ ‫و‬ ‫ﺗﻔﺴﯿﺮ‬ )
‫ﺧﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﺳﺘﺎد‬

2. ٢
‫ّﺣﯿﻢ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫ّﺣﻤﻦ‬‫ﺮ‬‫اﻟ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬
: ‫ﮐﺘﺎب‬ ‫ﻋﻨﻮان‬‫ﻣﻌﻨﺎي‬»‫اﻟﺮﺣﯿﻢ‬ ‫اﻟﺮﺣﻤﻦ‬ ‫اﷲ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬«
‫ﺧﺎﻧﺠﺎﻧﯽ‬ ‫اﮐﺒﺮ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﺳﺘﺎد‬ : ‫ﻣﺆﻟﻒ‬
: ‫ﺗﺄﻟﯿﻒ‬ ‫ﺗﺎرﯾﺦ‬1389‫.ش‬ ‫ه‬
‫ﺻﻔﺤ‬ ‫ﺗﻌﺪاد‬: ‫ﻪ‬59

3. ٣
‫اﻟﺮﺣﯿﻢ‬ ‫اﻟﺮﺣﻤﻦ‬ ‫ّﻪ‬‫ﻠ‬‫اﻟ‬ ‫ﺑﺴﻢ‬
١-‫آ‬ ‫ﺳوی‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬ ، ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫اﺳم‬ ‫راﻧدن‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫طرﯾﻖ‬ ‫از‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫و‬ ‫آﻧﺳت‬ ‫ﺳوی‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬ ، ‫ﭼﯾزی‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐس‬ ‫ھر‬ ‫اﺳم‬‫ﺟوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧرا‬
‫آن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫دﯾدار‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ، ‫ﭼﯾزی‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐس‬ ‫ھر‬ ‫اﺳم‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﺧواﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧود‬ ‫ﺳوی‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬ ‫ﮐس‬ ‫آن‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫و‬‫ﭼ‬‫ﮐ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﯾز‬‫ﺎﻧ‬‫ﺷ‬. ‫د‬
‫واژه‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬»‫اﺳم‬«‫ر‬‫دﯾﮕ‬ ‫ﯾم‬‫ﺑﺎﺷ‬ ‫زی‬‫ﭼﯾ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ور‬‫ﺣﺿ‬ ‫در‬ ‫اﮔر‬ ‫زﯾرا‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺳو‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻋرﺑﯽ‬ ‫در‬‫را‬ ‫ﻣش‬‫اﺳ‬
. ‫ﺎزﯾم‬‫ﺳ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﻣﺗوﺟ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﺎ‬‫ﺗ‬ ‫د‬‫ﻧﺑﺎﺷ‬ ‫ﺎ‬‫ﻣ‬ ‫ﻣﺗوﺟﮫ‬ ‫ﮐس‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﭼﯾز‬ ‫آن‬ ‫آﻧﮑﮫ‬ ‫ﻣﮕر‬ ‫راﻧﯾم‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬‫ر‬‫ھ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫س‬‫ﭘ‬‫ﭼﯾ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫س‬‫ﮐ‬‫زی‬
‫ﺑط‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫آن‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺧود‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آن‬ ‫ﺳوی‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬‫ﮐس‬ ‫ھﯾﭻ‬ ‫اﺳم‬ ‫ھم‬ ‫واﻗﻊ‬ ‫ور‬‫و‬‫آن‬ ‫ت‬‫ﻣوﺟودﯾ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﭼﯾزی‬. ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬
‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﺣﺿﺎر‬ ‫آﻧرا‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫طﻠب‬ ‫وﺟودی‬ ‫ﻟﺣﺎظ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬ ‫ﭼﯾز‬ ‫آن‬ ‫ﭼﯾزی‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺣﻘﯾﻘت‬ ‫در‬‫آ‬ ‫ﻟذا‬ ‫و‬ .‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﻧﮕﺎه‬
‫اﺳ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫راﻧده‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫دﯾﮕر‬ ‫و‬ ‫ﻧدارد‬ ‫ﺧﺎﺻﯾﺗﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﻧﺗﻔﯽ‬ ‫اﺳﻣش‬ ‫ﺷد‬ ‫ﺣﺎﺿر‬ ‫ﭼﯾز‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐس‬ ‫آن‬‫ﭼﯾ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫م‬‫زی‬
‫م‬ ‫اﺳ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﺑ‬ ‫ود‬ ‫وﺟ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫ودش‬ ‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﻧ‬ ‫و‬ ‫ز‬ ‫ﭼﯾ‬ ‫آن‬ ‫دم‬ ‫ﻋ‬ ‫و‬ ‫راق‬ ‫ﻓ‬ ‫و‬ ‫ت‬ ‫ﻏﯾﺑ‬ ‫ر‬ ‫ﺑ‬ ‫د‬ ‫ﮐﻧ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﻣ‬ ‫ت‬ ‫دﻻﻟ‬‫ت‬ ‫اﺳ‬‫ر‬ ‫ھ‬ ‫از‬ ‫ﺎز‬ ‫ﻧﯾ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﺑ‬ ‫و‬. ‫ﻣﯽ‬ ‫اﺳ‬
‫ﺧود‬ ‫ھﯾﭼﮑس‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬‫ش‬‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ر‬‫ﺣﺎﺿ‬ ‫و‬ ‫ﻣوﺟود‬ ‫ﺧودش‬ ‫ﺑرای‬ ‫وﺟودش‬ ‫ﭼون‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺻدا‬ ‫ﺧود‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬‫م‬‫اﺳ‬ ‫ﯽ‬
‫ھر‬‫ﯽ‬‫ﺑ‬ ‫و‬ ‫ﮫ‬‫ﺑﯾﮕﺎﻧ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ل‬‫ﻣﮭﻣ‬ ‫و‬ ‫ﻣﻧﺗﻔﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺎ‬ّ‫ﻣ‬‫ﻣﺳ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫ﺧودش‬ ‫ﺑرای‬ ‫ﮐﺳﯽ‬‫ﺑﻠ‬ ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫ﺗن‬‫ﺧوﯾﺷ‬ ‫رای‬‫ﺑ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ . ‫ﯾت‬‫ﺧﺎﺻ‬‫رای‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮑ‬
‫د‬‫ﺧواﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﺧوﯾﺷ‬ ‫و‬ ‫ﺣﺿور‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋدﻣﯾت‬ ‫و‬ ‫ﻏﯾرﯾت‬ ‫و‬ ‫ﻏرﺑت‬ ‫و‬ ‫ﺑﯾﮕﺎﻧﮕﯽ‬ ‫ﻧﺷﺎﻧﮫ‬ ‫اﺳم‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻏﯾر‬.‫از‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬
‫ﭼ‬ ‫آن‬ ‫ده‬‫آﻓرﯾﻧﻧ‬ ‫و‬ ‫ده‬‫ﯾﺎﺑﻧ‬ ‫زی‬‫ﭼﯾ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﺧواﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻋدم‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫ﭼﯾزی‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ، ‫اﺳم‬ ‫طرﯾﻖ‬‫ﺑوا‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ز‬‫ﯾ‬‫طﮫ‬‫ﺳ‬
‫اﺳﻣﺎ‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﻏﯾر‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﯾم‬‫داﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫و‬ . ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ر‬‫ﻏﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﭼ‬ ‫و‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﭼ‬ ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ﯾن‬‫ﭼﻧ‬ ‫ﺎت‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ھﻣ‬ ً‫ﻻ‬‫و‬‫اﺻ‬ ‫و‬ . ‫ﺧﻼﻗﻧد‬ ‫ء‬‫ھ‬‫ﺑ‬ ‫ﺎت‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﻣ‬‫ر‬
‫ا‬ ‫و‬ ‫ﺻﻔﺎت‬ ‫از‬ ‫اﻋم‬ ‫ﮐﻠﻣﮫ‬ ‫ھﯾﭻ‬ ‫ﻣوﺟودات‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺑدون‬ ‫و‬ ‫اﻧد‬ ‫آﻣده‬ ‫ﭘدﯾد‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫اﺳﺎس‬‫ﻓﻌ‬‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫د‬‫ﭘدﯾ‬ ‫ﻣﺎﯾر‬‫ﺿ‬ ‫و‬ ‫ﺎل‬‫آ‬‫ذ‬‫ﻟ‬ ‫و‬ . ‫د‬‫ﯾﻧ‬‫ﺧن‬‫ﺳ‬ ‫ا‬
‫ﻧﻣودن‬ ‫ﺣﺎﺿر‬ ‫و‬ ‫ﻓراﺧواﻧدن‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮔﻔﺗن‬‫ودا‬‫ﻣوﺟ‬ ‫آوردن‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫و‬‫ﯾ‬‫ھ‬ ‫و‬ . ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫دارای‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬‫دون‬‫ﺑ‬ ‫ز‬‫ﭼﯾ‬ ‫ﭻ‬
‫ﮔﻔ‬ ‫ﺧن‬‫ﺳ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ﻣﯽ‬‫اﺳ‬ ‫ﺄ‬‫ﻣﻧﺷ‬ ‫دارای‬ ‫ﻣﺎﺋر‬‫ﺿ‬ ‫و‬ ‫ﺻﻔﺎت‬ ‫و‬ ‫اﻓﻌﺎل‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﻓﻌﻠﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺻﻔت‬ ‫دارای‬ ‫اﺳﻣﯽ‬‫ﺎ‬‫ھﻣﺎﻧ‬ ‫ﺗن‬
‫ﺗﮫ‬‫ھﺳ‬ ‫ور‬‫ﻣﺣ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫رﯾﻧش‬‫آﻓ‬ ‫ﺎی‬‫ھ‬ ‫م‬‫اﺗ‬ ‫و‬ ‫ر‬‫ﻋﻧﺎﺻ‬ ‫ﺎت‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻧﻣودن‬ ‫ﺣﺎﺿر‬ ‫و‬ ‫آﻓرﯾدن‬ ‫و‬ ‫ﮐردن‬ ‫ﺧﻠﻖ‬‫زی‬‫ﻣرﮐ‬
‫در‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﺳﺧن‬. ‫ﺑﺎﺷﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔردش‬
٢-‫ﻣ‬ ‫ھﻣﭼون‬ ‫ﺑﻠﮑﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳﺗﻧد‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﺧود‬ ، ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣن‬ ، ‫ﷲ‬ ‫ﭘس‬‫ﺣ‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫ای‬ ‫ﺟﺎده‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻣرﮐﺑﯽ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﻣل‬‫د‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ﺎ‬‫ﻣ‬‫دا‬‫ﺧ‬ ‫و‬ ‫ا‬
‫اﺳ‬ ‫ﯽ‬‫درﺑ‬ ‫ون‬‫ھﻣﭼ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫داﯾﺎﺑﯽ‬‫ﺧ‬ ‫روش‬ ‫و‬ ‫راه‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﻧﺎﺑراﯾن‬ . ‫رﺳﺎﻧﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬‫وی‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫ﻏ‬‫ب‬‫ﯾ‬
‫درﺑﯽ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺎز‬ ‫اﻟﻐﯾوب‬‫ﺳوی‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫زﯾرا‬ ‫ﮔردد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔﺷوده‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺑﺳوی‬ ‫اﻟﻐﯾوب‬ ‫ﻏﯾب‬ ‫از‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﻏ‬‫ر‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﯾب‬‫ﯾده‬‫ﺳ‬
. ‫اﺳت‬ ‫طرﻓﮫ‬ ‫دو‬ ‫ﺟﺎده‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫درب‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳت‬
٣-‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﺑﯾﮭوده‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫را‬ ‫رآن‬‫ﻗ‬ ‫درب‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐﻠﯾدی‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﻏﺎز‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐﮫ‬‫و‬ ‫ﺎﯾد‬‫ﮔﺷ‬
‫وﺟود‬ ، ‫او‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫و‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﻗرآن‬‫اطﮭﺎر‬ ‫اﺋﻣﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫و‬ . ‫اوﺳت‬‫ع‬‫رآن‬‫ﻗ‬ ‫در‬ ‫ﺎن‬‫ﻣؤﻣﻧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫اﻧ‬ ‫وده‬‫ﻓرﻣ‬‫ﺑ‬‫د‬ ‫د‬‫ﺧداوﻧ‬ ‫ﺎ‬‫دار‬‫ﯾ‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻣوﺿوع‬ ‫ﺗرﯾن‬ ‫ﻣﺣوری‬ ‫ﻗﯾﺎﻣت‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻗﯾﺎﻣت‬ ‫اھل‬ ‫ﻗرآن‬ ‫اھل‬ ‫و‬ ‫ﮐﻧﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬
۴-‫ﺑ‬‫ﻓر‬ ‫را‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫اﺳﻣﯽ‬ ‫ﻓﻘط‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺳم‬‫ا‬‫ﺑﻠﮑ‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺗﻘﺎﺿﺎ‬ ‫را‬ ‫ﺣﺿورش‬ ‫و‬ ‫ﺧواﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫طﮫ‬‫واﺳ‬
‫ﮫ‬‫آﻣوﺧﺗ‬ ‫ﺎ‬‫ﺑﻣ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧواﻧده‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫را‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫او‬ ‫ﻧﺧﺳت‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺧواﻧده‬ ‫ﻓرا‬ ‫را‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫او‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬‫را‬ ‫او‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬‫ھ‬‫ﯾن‬‫ﺑﮭﻣ‬ ‫م‬
. ‫ﺑﺧواﻧﯾم‬ ‫طرﯾﻖ‬
۵-‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬‫ﺧ‬‫و‬ ‫ﺎ‬‫ﺗ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑ‬ ‫و‬ ‫ﻣدی‬‫ﺻ‬ ‫و‬ ‫دی‬‫اﺣ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫و‬ ‫اوﺳت‬ ‫اﺳم‬ ‫ﻧزدﯾﮑﺗرﯾن‬ ‫و‬ ‫ﺑرﺗرﯾن‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣوﺧﺗﮫ‬ ‫ﺑﻣﺎ‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ود‬‫ﯽ‬‫ﺑ‬
‫ﺗ‬ ‫ﺳوره‬ ‫در‬ ‫اوﺳت‬ ‫ﻋﻠت‬‫ﺎھ‬‫ﮐوﺗ‬ ‫در‬ ‫رﺳﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺟودش‬ ‫و‬ ‫ﺣﺿور‬ ‫ﺣد‬ ‫ﻧزدﯾﮑﺗرﯾن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫وﺣﯾد‬. ‫دت‬‫ﻣ‬ ‫ﺗرﯾن‬
‫ر‬‫ﻣﮕ‬ ‫د‬‫ﺑرﺳ‬ ‫او‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﻣش‬‫اﺳ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫طﮫ‬‫ﺑواﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫ﺎدر‬‫ﻗ‬ ‫ﯽ‬‫ﮐﺳ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫ﯽ‬‫وﻟ‬ . ‫ت‬‫اوﺳ‬ ‫اﻟﻣﺳﺗﻘﯾﻣﯽ‬ ‫ﺻراط‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬‫ا‬‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﯾﻧﮑ‬
‫ﺑﺗواﻧ‬ ‫ﺎ‬‫ﺗ‬ ‫د‬‫ﺑﺎﺷ‬ ‫ﮫ‬‫ﯾﺎﻓﺗ‬ ‫دﺳت‬ ‫ﻋﻠﯾﺗﯽ‬ ‫ﻓوق‬ ‫و‬ ‫ﺗﺎﺋﯽ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺻﻣدی‬ ‫و‬ ‫اﺣدی‬ ‫ﻣﻌرﻓت‬ ‫ﻧور‬ ‫و‬ ‫ھوﯾت‬‫ت‬‫دﺳ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫د‬‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﯾﺎﺑ‬‫آن‬
‫ا‬ ‫ﷲ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻗﯾﺎس‬ ‫و‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﺷﺑﺎھت‬ ‫و‬ ‫ﻧﯾﺎزھﺎ‬ ‫و‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﺳﺑب‬ ‫و‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﻋﻠت‬ ‫و‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﮐﺛرت‬ ‫اﺳﯾر‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫زﯾرا‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣرﺑوط‬‫ا‬ ‫ﻣطﻠﻖ‬ ‫ﺳﻣﯽ‬. ‫ﺳت‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﻧﻣوده‬ ‫دﺳﺗرس‬ ‫ﻗﺎﺑل‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫را‬ ‫ﷲ‬ ‫و‬ ‫ﮐرده‬ ‫رﺣم‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬
۶-‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬‫اﺳم‬‫ﮐﮫ‬ ‫ﷲ‬‫)آ‬ ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫ﺗرس‬‫دﺳ‬ ‫در‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﺳﺑﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣطﻠﻖ‬‫رد‬‫ﮔﯾ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫رار‬‫ﻗ‬ (‫دم‬
‫ﻋ‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﯾن‬ ‫ارﺗﺑﺎط‬ ‫ﺣﻠﻘﮫ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫اﺳم‬ ‫ھم‬ ‫آدم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫اﺳم‬ ، ‫ﷲ‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﯾﺎﻓﺗﻧﯽ‬ ‫و‬‫رﺣﻣ‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫دم‬: ‫اﺳت‬ ‫ت‬
! ‫ﻋدم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫وﺟود‬ ‫رﺣم‬
٧-‫ا‬‫ﮐﺎر‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ . ‫ﻋدم‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﯾن‬ ‫اﺳت‬ ‫ﭘﻠﯽ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﯾﻧﺳت‬‫دﺳ‬ . ‫وﺟود‬ ‫از‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫آﻓرﯾﻧش‬ ‫ﺧﺎﻧﮫ‬‫از‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺗﯽ‬
. ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻧزد‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﺳوی‬ ‫از‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﻧزد‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺳوی‬

4. ٤
٨-‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫را‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎﻧطور‬‫ھﻣ‬ . ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫و‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫ﯾن‬‫ﺑ‬ ‫ﻣﺗﻘﺎﺑل‬ ‫ﺻداﺋﯽ‬ ‫ھم‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫رﺣﻣن‬‫ﺧ‬‫ر‬‫ﺑ‬ ‫دا‬
‫ﻟ‬ ‫ﻣﺎدری‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻧﮭﺎده‬ ‫ﺑﺷر‬ ‫زﺑﺎن‬‫ﻔظ‬»‫ﻣﺎدر‬«‫وﺳﯾﻠ‬ ‫ﺑدﯾن‬ ‫ﮐودک‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﻧﮭد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐودﮐش‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬‫ار‬ ‫ﺎدر‬‫ﻣ‬ ‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﺎط‬‫ﺗﺑ‬
. ‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫رزق‬ ‫طﻠب‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻗرار‬ ‫ﺑر‬
٩-‫ﻋﻠﯽ‬‫ع‬‫ﺷد‬ ‫ﻓﺷرده‬ ‫ﺣﻣد‬ ‫ﺳوره‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺣﻣد‬ ‫ﺳوره‬ ‫در‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻓﺷرده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐل‬ : ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻓرﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬‫ر‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫در‬ ‫ه‬‫ﺣﯾم‬
‫ﻧ‬ ‫در‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻓﺷرده‬ ‫ھم‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬. ‫ﻣﻧم‬ ‫ﻧﻘطﮫ‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﺎی‬ ‫ﻘطﮫ‬
١٠-‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫درک‬‫ﺎ‬‫ﺟ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﺎن‬‫زﺑ‬ ‫از‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﺧود‬ ‫ﮐﻼم‬ ‫ﺳوره‬ ‫اﯾن‬ ‫وﻟﯽ‬ . ‫ﺧدا‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺧطﺎب‬ ‫ﺣﻣد‬ ‫ﺳوره‬ ‫ﮐﮫ‬‫ری‬
‫ﻣﺗﻘﺎ‬ ‫ﺎن‬‫زﺑ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﭼرا‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳت‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐل‬ ‫ﻋﺻﺎره‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﯾن‬‫ﺑ‬ ‫ل‬‫ﺑ‬‫ﺎن‬
‫ﺧد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫و‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺧﻼﻓت‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫ﺧدا‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫و‬ ‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺳﺧن‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑﺟﺎی‬ ‫ا‬‫ﻣ‬‫ل‬‫اﺻ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﻘﺻ‬
‫اﻟﮭ‬ ‫وﺟودی‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﯾﺎﺑﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫واﻗﻌﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫ﯾﮑدﯾﮕر‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑر‬ ‫ﻋدم‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺟﺎﻧﺷﯾﻧﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧﻠﻘت‬‫واﺿ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫ﯽ‬‫ﺢ‬
‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﻧﮑﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻓرﯾﻧش‬ ‫ﮐﺎرﮔﺎه‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬، ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ﯾﺎﺑ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬‫د‬‫رط‬‫ﺑﺷ‬
. ‫ﺧواھد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫و‬ ‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﺑداﻧد‬ ‫آﻧﮑﮫ‬
١١-‫اﺳت‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫ﭘس‬‫ﮐ‬‫ﺧد‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑر‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺧﻼﻓت‬ ‫واﻗﻌﮫ‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﻓراﺧواﻧد‬ ‫ﺗوان‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺑدون‬ ‫را‬ ‫ﷲ‬ ‫ﭼرا‬ ‫ﮫ‬‫ﯾن‬‫ﻋ‬ ‫ا‬
‫اﺳ‬ ‫آدم‬ ‫ﺑﻧﺎم‬ ‫ﻋدﻣﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻧﺳﺑت‬ ‫او‬ ‫اﯾﺛﺎر‬ ‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﺳرﺣد‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻣطﻠﻘﮫ‬ ‫رﺣﻣت‬ ‫وﻗوع‬‫ﻋدم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ت‬. ‫ﺑﺧﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬
١٢-‫اﺳت‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫ﭘس‬‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ﺎﻧد‬‫ﻧﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﺎی‬‫ﺟ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫اﯾن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﺧﺷﻧده‬ ، ‫رﺣﻣن‬ ‫ﮐﮫ‬
ّ‫ﻠ‬‫اﻟ‬ ‫را‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎن‬‫رﺣﻣ‬ ‫رش‬‫ﻋ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫و‬ ‫ﺎزد‬‫ﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺗﻘر‬‫ﻣﺳ‬ ‫و‬ ‫ﯾم‬‫ﻣﻘ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫ﷲ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﮐﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﮭ‬‫ا‬‫رش‬‫ﻋ‬ ، ‫ﺎن‬‫ﻧﺳ‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫رﺣﻣﺎﻧﯽ‬
١٣-‫و‬ ‫رد‬‫ﮔﯾ‬ ‫رار‬‫ﻗ‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫ﺎه‬‫ﻧﮕ‬ ‫ﮫ‬‫ﯾﺎﻓﺗ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫را‬ ‫ودی‬‫وﺟ‬ ‫د‬‫ﺗواﻧ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻋدم‬ ‫آﯾﺎ‬ ‫؟‬ ‫ﭼﯾﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫اﻣﺎ‬ ‫و‬‫ا‬‫ﺧ‬ ‫را‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ن‬‫ﯾ‬‫و‬ ‫ودی‬
‫ﻧﮑﻧد‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﻣﯾل‬ ‫دوﺑﺎره‬ ‫و‬ ‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫ﺟﺎوﯾد‬‫اﻧﺳﺎ‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﷲ‬ ‫از‬ ‫ﻋﺷﻘﯽ‬ ‫ﻗدرت‬ ‫و‬ ‫ﻧور‬ ‫آن‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫؟‬‫ﺧ‬ ‫و‬ ‫ﺟﺎوﯾد‬ ‫ن‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ودی‬
‫ر‬ ‫ﻗﮭﺎراﻧﮫ‬ ‫اﻗﺗدار‬ ، ‫رﺣﯾم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﺳﺎزد‬‫دو‬ ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫د‬‫دھ‬ ‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫ﺎزه‬‫اﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﻖ‬‫ﻋﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺣﻣﺎن‬‫دوم‬‫ﻣﻌ‬ ‫ﺎره‬‫ﺑ‬
. ‫ﮔردد‬ ‫ﮐﺎﻓر‬ ‫و‬ ‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫اﻧﮑﺎر‬ ‫را‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﺎﭘذﯾر‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﮔردد‬
١۴-‫ﺑ‬ ، ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﭘس‬‫و‬ ‫ﻧده‬‫ﺑﺧﺷ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫داﺋﯽ‬‫ﺧ‬ ‫وی‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﻖ‬‫ﻋﺎﺷ‬ ، ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧﺷﻧده‬
‫وﺟود‬ ‫ﮐﻧﻧده‬ ‫اﺑﻘﺎء‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﺧﺷﻧده‬ : ‫اﺳت‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ‬‫ﻣط‬ ‫ﷲ‬ ، ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺧواﻧدن‬ ‫ﺑدون‬ ‫ﭘس‬ ! ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫در‬‫ﺎل‬‫ﻣﺣ‬ ً‫ﺎ‬‫ﻠﻘ‬‫و‬‫ت‬‫دﺳ‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﯾﺎﻓﺗﻧﯽ‬
١۵-‫اﮐرم‬ ‫ﭘﯾﺎﻣﺑر‬‫ص‬‫ﮐﮫ‬ ‫ﻓرﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬»‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﻗﺎدر‬ ‫ﮐﺎﺋﻧﺎت‬ ‫ﮐل‬‫ﮔﯾ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ؤﻣن‬‫ﻣ‬ ‫دل‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫ﮔﯾرد‬ ‫ﻓرا‬ ‫را‬‫رد‬. «
‫ﺑﮫ‬ ‫و‬ ‫ﮔﯾرد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﻋدم‬ ‫دل‬ ‫در‬ ‫ﷲ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺑﺎﺑت‬ ‫از‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬. ‫ﺑﺧﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺟود‬ ، ‫ﻋدم‬
١۶-‫ﭘ‬ّ‫ﺻ‬‫ﺧﺎ‬ ‫و‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫واﻗﻌﮫ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫س‬‫ﺗﺟﺳ‬ ، ‫ﺎرف‬‫ﻋ‬ ‫ؤﻣن‬‫ﻣ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﮫ‬‫و‬ ‫م‬
ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬‫ﺗ‬ ‫ھم‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺗﺄﺧﯾر‬ ‫و‬ ‫ن‬‫ﺄ‬‫ﻋﺎ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﺟود‬ ‫وﯾل‬. ‫اﺳت‬ ‫رف‬
١٧-‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﭘس‬‫د‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﺟﮭ‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫واﻗﻌﮫ‬ ‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻋﺻﺎره‬ ‫و‬ ‫ﻗرآن‬ ‫رب‬‫ﺎن‬
‫ت‬‫اﺳ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎه‬‫ﮐﺎرﮔ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬‫ﺧﻠﻘ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ود‬‫ﻣﻘﺻ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫آن‬ ‫واﻗﻌﮫ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫و‬
. ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬
١٨-‫ﺷد‬ ‫ﻧوﺷﺗﮫ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻋرش‬ ‫ﺳﺗون‬ ‫ﺑر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫اﺣﺎدﯾث‬ ‫در‬‫اﺳم‬ ‫ھﻣﯾن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫و‬ . ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ : ‫اﺳت‬ ‫ه‬
‫وره‬‫ﺳ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺗوﺑﮫ‬ ‫ﺳوره‬ ‫اﻻ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﻏﺎز‬ ‫ﻋﻧوان‬ ‫ھﻣﯾن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ھﺎی‬ ‫ﺳوره‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫داﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫و‬ . ‫ﻧﻣود‬ ‫آﻏﺎز‬ ‫را‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫ﮐﺎر‬
‫ﻋ‬ ‫طﮫ‬‫ﺑواﺳ‬ ‫ز‬‫ﺟ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎن‬‫ﮔﻧﺎھ‬ ‫رﯾن‬‫ﺗ‬ ‫ودﻧﯽ‬‫ﻧﺎﺑﺧﺷ‬ ‫و‬ ‫رﯾن‬‫ﺑزرﮔﺗ‬ ‫رآن‬‫ﻗ‬ ‫ﻼم‬‫ﮐ‬ ‫طﺑﻖ‬ ‫ھم‬ ‫ﺷرک‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷرک‬ ‫از‬ ‫ﺗوﺑﮫ‬‫ﺎک‬‫ﭘ‬ ‫ذاب‬
‫را‬ ‫اش‬ ‫ﺗﯽ‬‫ﺧودﭘرﺳ‬ ‫و‬ ‫د‬‫دھ‬ ‫رار‬‫ﻗ‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫را‬ ‫ودش‬‫ﺧ‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻗرآﻧﯽ‬ ‫ﺗﻌرﯾف‬ ‫طﺑﻖ‬ ‫ﺷرک‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻋظﯾم‬ ‫ظﻠم‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﻣﯽ‬
‫ﻣول‬‫ﻣﺷ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫رک‬‫ﺷ‬ ‫ر‬‫ﺑﺷ‬ ‫از‬ ‫ﺎھﯾﺗﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﯾن‬‫ﭼﻧ‬ . ‫د‬‫ﻧﻣﺎﯾ‬ ‫ﻗﻠﻣداد‬ ‫ﺧدا‬ ‫از‬ ‫ﭘﯾروی‬ ‫ﺑﻧﺎم‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ‫از‬ ‫ﭘﯾروی‬ ‫و‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻓرض‬ ‫ﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫ﺧدا‬
‫ﻧ‬ . ‫ﮔردد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫رﻓﻊ‬ ‫ﻏﺿب‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﺟز‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺧدا‬ ‫رﺣﻣت‬‫ﻋ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫اﯾﻧﮑﮫ‬ ‫ﮫ‬‫ﻠﻧ‬‫ﯾن‬‫ﻋ‬ ‫را‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫از‬ ‫روی‬‫ﭘﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑﻠﮑ‬ ‫د‬‫ﺑداﻧ‬ ‫ﺧدا‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ً‫ﺎ‬
‫ت‬‫اﺳ‬ ‫وﯾش‬‫ﺧ‬ ‫س‬‫ﻧﻔ‬ ‫ﭘرﺳﺗش‬ ‫ﻣﺷﻐول‬ ً‫ﻼ‬‫ﻋﻣ‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻋﺑﺎدت‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺣﺎﻟﯾﮑﮫ‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫ﭘﻧدارد‬ ‫ﺧدا‬ ‫از‬ ‫ﭘﯾروی‬
‫ذات‬ ‫ود‬‫ﻧﺷ‬ ‫ﺎﺑود‬‫ﻧ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﻋﯾن‬ ‫اش‬ ‫ﺧودﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫ﻟذا‬ ‫و‬ ‫اوﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫ﺧود‬ ‫زﯾرا‬ .‫دام‬‫اﻧﮭ‬ ‫از‬ ‫ود‬‫وﺟ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫آﺷﮑﺎر‬ ‫ﺧود‬ ‫اﯾن‬‫ع‬‫آﻧرا‬»‫ﺧود‬ ِ ‫ﺧود‬«‫از‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺗن‬‫ﭘﻧداﺷ‬ ‫وﺟود‬ ‫را‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﺑﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺷرک‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﻣﯾده‬
. ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ده‬‫ﺧواﻧ‬ ‫ﺎﺑودی‬‫ﻧ‬ ‫و‬ ‫اﺑطﺎل‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻣﺣﮑوم‬ ‫را‬ ‫ﻣﺷرﮐﺎﻧﮫ‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫و‬ . ‫داﺷﺗن‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺗوﻗﻊ‬ ‫ﻋدم‬

5. ٥
‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﯽ‬‫طﺑﯾﻌ‬ ‫و‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫ﺑر‬ ‫اﻣری‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬‫و‬ ‫رک‬‫ﺷ‬ ‫ب‬‫ﻣوﺟ‬ ‫د‬‫ﺧواﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫را‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫اش‬ ‫ﺗﯽ‬‫ﭘرﺳ‬ ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫ﯾن‬‫ﻋ‬ ‫در‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎ‬‫آﻧﺟ‬ ‫از‬ ‫ﯽ‬‫وﻟ‬ .
‫و‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﺑﯾن‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷراﮐت‬ ‫ﺑﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺷرک‬ ‫ﻣﻧطﻘﯽ‬ ‫ﻣﻔﮭوم‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻋدم‬ ‫و‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﯾن‬ ‫اﻟﺗﻘﺎط‬ ‫و‬ ‫ﺷراﮐت‬
‫ﻓﺎﻗ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫رﮐﯾن‬‫ﻣﺷ‬ ‫و‬ ‫رک‬‫ﺷ‬ ‫از‬ ‫ت‬‫ﺑراﺋ‬ ‫وره‬‫ﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﮫ‬‫ﺗوﺑ‬ ‫ﺳوره‬ ‫ﻟذا‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﺑﺧﺷودﻧﯽ‬ ‫ﮔﻧﺎھﯽ‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫ﻋدم‬‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫د‬
. ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﻏﺿب‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻣﺷرﮐﯾن‬ ‫ﺷرک‬ ‫از‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﺑﯾزاری‬ ‫اﻋﻼن‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫ﺳوره‬ ‫اﯾن‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬ ‫و‬ . ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬‫در‬ ‫و‬
‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎﻧﯽ‬‫ﮐﺳ‬ ‫ﺎﺟرای‬‫ﻣ‬ ‫ﺷرک‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﺷوﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﺷرک‬ ‫آوردن‬ ‫اﯾﻣﺎن‬ ‫ﻣﺣض‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻣردﻣﺎن‬ ‫اﮐﺛر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧواﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻗرآن‬
‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ ‫ﮔوﯾﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬‫ﮫ‬‫اﻟﺑﺗ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﮑﻧد‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺳرﺷﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫ﻋدﻣﺷﺎن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﺑطﺎل‬ ‫و‬ ‫ﻋذاب‬ ‫اﯾﺟﺎد‬ ‫آﻧﺎن‬ ‫در‬
. ‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺎﺑود‬‫ﻧ‬ ‫ود‬‫ﻧﺷ‬ ‫ذاب‬‫ﻋ‬ ‫و‬ ‫ﺎل‬‫اﺑط‬ ‫ﺎر‬‫دﭼ‬ ‫اﮔر‬ ‫ﻣﺷرک‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫زﯾرا‬ . ‫دارﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﮐراھش‬ ‫ﻣردم‬ ‫اﮐﺛر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﻧﻌﻣت‬ ‫اﯾن‬
‫ﺧدا‬ ‫ﻧﻌﻣت‬ ‫ﺣﻘﯾﻘت‬ ‫در‬ ‫ﭘس‬‫ﻧﯾز‬‫ﺎزد‬‫ﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﻣﺳﺗﻣر‬ ‫و‬ ‫اﺑﻘﺎ‬ ‫را‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺣﺎﺻل‬‫در‬ ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫دھ‬ ‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫ﺎزه‬‫اﺟ‬ ‫و‬
‫ﻧ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻋدﻣﯽ‬ . ‫ﮐﻧد‬ ‫رﺧﻧﮫ‬ ‫وﺟود‬‫ﺎﻣش‬»‫ﻣن‬«‫ط‬‫ﺑواﺳ‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ری‬‫ﺑﺷ‬‫اﻟ‬ ‫ت‬‫ﺧﻼﻓ‬ ‫ﮫ‬‫واﻗﻌ‬ ‫ﺎن‬‫اﻣﮑ‬ ‫اش‬ ‫ﺗﯽ‬‫ﭘرﺳ‬ ‫ن‬‫ﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﻠ‬‫در‬ ‫ﯽ‬‫ﮭ‬
‫ﺧود‬ ‫ﻣﻘﺎم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺧود‬ ‫و‬ ‫ﺑﻧﺷﯾﻧد‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑر‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﮔذارد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫دھد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫ﺧوﯾﺷﺗن‬-. ‫ﺑرﺳد‬ ‫آﺋﯽ‬
١٩-‫ادای‬‫ﻣ‬ ‫ﺑﺎﯾﺳﺗﯽ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ﺑ‬ ‫ﺗﮑﯽ‬‫ﮫ‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﯽ‬‫ﮐﺳ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﻣﺗﺻل‬ ‫و‬ ‫ﻣﺗوﺳل‬ ‫و‬ ‫ﻣﺗﮑﯽ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ذات‬‫ﺑ‬‫ذات‬ ‫ﮫ‬
‫اﯾ‬ ‫از‬ ‫و‬ . ‫ﻧﮕراﯾد‬ ‫ﺷرک‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﮐﻧﻧده‬ ‫ادا‬ ‫ﻓرد‬ ‫وﺟودﯾﺎﺑﯽ‬ ‫ﻣوﺟب‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺗﺎ‬ (‫واﺻل‬ ‫)ﻋﺎرف‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺳﯾده‬‫ﺣ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﺟﺎﺳت‬‫ت‬‫ﻘﯾﻘ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫آور‬ ‫ﺣﯾرت‬ ‫ﮐﻼم‬ ‫آن‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬‫ع‬‫ﮫ‬‫اﯾﻧﮑ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫د‬‫ﻧﺎﻣﯾ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬ ‫را‬ ‫ودش‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫روﺷن‬‫اﻧﺳ‬‫و‬‫ھﻧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎﻧﯽ‬‫ز‬
‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫درب‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺗواﻧد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﯾﺎﻓﺗﮫ‬ ‫ذات‬ ‫از‬ ‫ﻟﻣﺳﯽ‬ ‫ﻻاﻗل‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺷده‬ ‫ذات‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻣﻠﺣﻖ‬‫ود‬‫ﺷ‬ ‫وارد‬‫ا‬‫ﺎری‬‫ﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﻻ‬
‫ا‬ ‫دون‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬ ‫ﮫ‬‫ﻣﺛﺎﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ذات‬ ‫اھل‬ ‫ﻋﺎرف‬ ‫ﯾﮏ‬ ، ‫اﻣﺎم‬ ‫ﯾﮏ‬ ، ‫وار‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫روﺣﺎﻧﯽ‬‫دای‬»‫ب‬«‫ﻧﻣ‬‫ﯽ‬
‫ﺟﺎر‬ ‫و‬ ‫ﺑﯾﺎن‬ ‫را‬ ‫اﺳم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺗوان‬. ‫ﺳﺎﺧت‬ ‫ی‬
٢٠-‫واد‬ ‫و‬ ‫دی‬‫ﻣﺣﻣ‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫و‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫ﺗواﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ی‬‫ارد‬
‫ﻋرﻓﺎﻧﯽ‬ ‫ارادت‬ ‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫در‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ذات‬ ‫ﻓﻧﺎی‬ ‫و‬ ‫ﻣﺟذوب‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫آﻧﺳت‬ ‫ﻣﺳﺗﻠزم‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣن‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬‫ا‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﻧﺳﺑت‬‫ﺎن‬‫ﻧﺳ‬
‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫زﯾرا‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫واﺻل‬‫ﻧﻣﯽ‬ (‫ﻣن‬ ‫)ﺑﯽ‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﻣطﻠﻘﮫ‬ ‫رﺣﻣت‬‫ا‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺗواﻧد‬‫وارد‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﯾن‬
‫ﺷود‬‫ﺟﻧت‬ ‫ﺑر‬ ‫ﻧﮑﻧﯾد‬ ‫ﻋﺑور‬ ‫ﺳوزﻧﯽ‬ ‫ﺳوراخ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﻧﺷوﯾد‬ ‫ﺑﺎرﯾﮏ‬ ‫ﻣوی‬ ‫ﭼون‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫ﻣﺻداق‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ .‫ﻧ‬ ‫وارد‬ ‫ﺧدا‬‫ﻣﯽ‬
‫ﯾ‬ ‫وﺟود‬ ‫وادی‬ ‫ﺟﻧت‬ ‫زﯾرا‬ . ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫ﺟﻧت‬ ‫درب‬ ‫و‬ . ‫ﺷوﯾد‬‫ﺎﺑﯽ‬‫ا‬‫ﺎﻧطو‬‫ھﻣ‬ ‫ت‬‫ﺳ‬‫ر‬
. ‫ﻋدم‬ ‫ﺷر‬ ‫از‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫طﻠب‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫رﺳﯾدن‬ ‫وادی‬ ‫ﺟﮭﻧم‬ ‫ﮐﮫ‬
٢١-‫ﺷ‬ ‫دن‬‫ﺷ‬ ‫ﺑﺎرﯾﮏ‬‫وادی‬ ‫وارد‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬ ‫از‬ ‫د‬‫ﺑﺗواﻧ‬ ‫ﺎ‬‫ﺗ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬‫ﻣﻧﯾ‬ ‫دن‬‫ﺷ‬ ‫ﮏ‬‫ﺑﺎرﯾ‬ ‫و‬ ‫ذوب‬ ‫ﺎن‬‫ھﻣ‬ ‫وی‬‫ﻣ‬ ‫ون‬‫ھﻣﭼ‬ ‫ﺗر‬
. ‫ﺷود‬ ‫وﺟود‬
٢٢-‫ﺣ‬‫ﺧﻣر‬ ‫و‬ ‫رﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫زﻧﺎ‬ ‫ﭼون‬ ‫ﮐﺑﯾره‬ ‫ﮔﻧﺎھﺎن‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫اﮔر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻓرﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﮐرم‬ ‫رﺳول‬ ‫از‬ ‫دﯾﺛﯽ‬‫ﻣ‬ ‫دا‬‫ﺑﺧ‬ ‫رک‬‫ﺷ‬ ‫ﺑدون‬ ‫را‬‫ب‬‫رﺗﮑ‬
‫ﺑﺧﺷ‬ ‫ذاب‬‫ﻋ‬ ‫دون‬‫ﺑ‬ ‫ای‬ ‫ﮫ‬‫ﺗوﺑ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻧدھد‬ ‫اﻧﺟﺎم‬ ‫دﯾﻧﯽ‬ ‫ﺗوﺟﯾﮫ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺧدا‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫را‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫اﯾن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﺷود‬‫و‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ده‬‫ﺷ‬‫را‬‫زﯾ‬ . ‫ود‬‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬
‫وﻗﺗ‬‫ﯽ‬‫ھﺳ‬ ‫اﻋﻣﺎﻟﯽ‬ ‫آن‬ ‫ﮔﻧﺎھﺎن‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮔرا‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﻣﻧﯾت‬ ‫اﺷد‬ ‫دﭼﺎر‬ ‫دھد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻧﺟﺎم‬ ‫ﻓﺧر‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫را‬ ‫ﮔﻧﺎھﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺗﻧد‬‫اﺳﯾر‬ ‫را‬ ‫ﺎن‬
‫ﻣﺎدﯾت‬ ‫ﺑرده‬ ‫و‬‫ﺳﺎز‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اھﻠش‬ ‫و‬ ‫دﻧﯾﺎ‬ ‫ﻋدﻣﯽ‬‫ﻧ‬‫ذ‬ ‫د‬‫ﻓﺎﻗ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫دارای‬ ‫ﮫ‬‫ﺟﻣﻠ‬ ‫ﺑﯾروﻧﯽ‬ ‫ﻣوﺟودات‬ ‫زﯾرا‬ ‫د‬‫و‬ ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ات‬‫ﻟ‬‫ذا‬
. ‫اﻧد‬ ‫اﯾﻧﮕوﻧﮫ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫و‬ ‫ﮐﺎﻣل‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺟز‬ ‫و‬ ‫ﻓﺳﺎدﻧد‬ ‫و‬ ‫ﺗﻐﯾﯾر‬ ‫ﺣﺎل‬ ‫در‬ ً‫ﺎ‬‫داﺋﻣ‬
٢٣-‫ﺎ‬ ‫وﺟودﯾ‬ ‫وادی‬‫ﺧواھ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﻣ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﮐ‬ ‫ت‬ ‫اﺳ‬ ‫ارض‬ ‫ﺎﻟم‬ ‫ﻋ‬ ‫در‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺗﮕﯽ‬ ‫ﺧودﮔذﺷ‬ ‫از‬ ‫وادی‬ ، ‫ﯾم‬ ‫رﺣ‬ ‫و‬ ‫ن‬ ‫رﺣﻣ‬ ‫وادی‬ ‫ﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ﺎن‬ ‫اﻧﺳ‬ ‫ﺑﯽ‬‫د‬
‫ا‬‫ﻧﺳ‬‫ت‬‫ﺧودﭘرﺳ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫را‬‫زﯾ‬ . ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫راھﯽ‬ ‫وادی‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫ﺧودﭘرﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﭘس‬ . ‫ﺳﺎزد‬ ‫ﺧود‬ ‫ﺟﺎﻧﺷﯾن‬ ‫را‬ ‫ﺎن‬‫ﻗ‬‫درک‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﺎدر‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﻋﺷﻖ‬
٢۴-‫در‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﺎدر‬‫ﻗ‬ ‫ﺧودﺧواه‬ ‫و‬ ‫ﭘرﺳت‬ ‫ﻣن‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣﻧﯾت‬ ‫و‬ ‫ﻣﻧت‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫آﻧﺟﺎ‬ ‫از‬‫ت‬‫ﺣراﺳ‬ ‫و‬ ‫ظ‬‫ﺣﻔ‬ ‫و‬ ‫ک‬‫ا‬‫و‬ ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫آن‬ ‫ز‬
‫اﺳت‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ذوب‬ ‫را‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﻋدﻣﯽ‬ ‫ﻣﻧﯾت‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫رﺳد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫داد‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﯾﻧﺟﺎ‬ ‫از‬‫را‬‫ﻗ‬ ‫او‬ ‫در‬‫رد‬‫ﮔﯾ‬ ‫ر‬
‫ﺗﯽ‬‫ﺧودﭘرﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫اش‬ ‫دﻣﯽ‬‫ﻋ‬ ‫ﺗﯽ‬‫ﺧودﭘرﺳ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اوﺳ‬ ‫ﻘﯽ‬‫ﻋﺷ‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﺟودی‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﮔردد‬ ‫وﺟود‬ ‫اھل‬ ‫و‬‫و‬ ‫ﺎدی‬‫ﻣ‬
‫ﻣ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اوﺳت‬ ‫ﺣﻘﯾر‬ ‫و‬ ‫ﻣﺣدود‬‫او‬ ‫ﯾﺎﺑﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺎﻧﻊ‬‫ﻣﯽ‬. ‫ﺷود‬
٢۵-، ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﭘس‬‫وﺟ‬ ‫را‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬‫ﺗﯽ‬‫ھﺳ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ . ‫ﺎزد‬‫ﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ل‬‫اھ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﻣﻧ‬ ‫ﺗﯽ‬‫ھﺳ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﺑﺧﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬
. ‫اﺳت‬ ‫ذاﺗﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺧودی‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫اھداﺋﯽ‬
٢۶-‫ا‬‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ورود‬ ‫و‬ ‫رب‬‫ﺗﻘ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑﻣﻌﻧ‬ ‫ت‬‫ﻟﻐ‬ ‫در‬ ‫ﻠوة‬‫ﺻ‬ . ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫ﻠوة‬‫ﺻ‬ ‫را‬ ‫ﺎم‬‫اﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷده‬ ‫ﮔﻔﺗﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﯾﻧﺳت‬‫رﺣ‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬‫ﻣن‬
‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ن‬‫ﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫د‬‫ﻣرﯾ‬ ‫دارد‬ ‫رادی‬‫ﻣ‬ ‫و‬ ‫ﺎم‬‫اﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﯽ‬‫ﮐﺳ‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ھﺳت‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫ﻧﻣﺎز‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬‫و‬‫ﻣﺣ‬ ‫ﺎﻣش‬‫اﻣ‬‫ل‬
‫ﻣﻌﻧ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫و‬ . ‫ﺷود‬ ‫وارد‬ (‫ﺣﻣد‬ ‫)ﺳوره‬ ‫ﻧﻣﺎز‬ ‫ﺑر‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫ﺗواﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣن‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐرده‬‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬ ‫ﺎی‬‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ی‬
. ‫ﷲ‬

6. ٦
٢٧-‫ﻣ‬ ‫ل‬ ‫ﺣﺎﺻ‬ ‫ﺎن‬ ‫اﻧﺳ‬ ‫دﻣﯽ‬ ‫ﻋ‬ ‫ن‬ ‫ﻣ‬‫و‬ ‫ل‬ ‫ﺣﺎﺻ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ت‬ ‫اﺳ‬ ‫رون‬ ‫ﺑﯾ‬ ‫ﺎی‬ ‫دﻧﯾ‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫ﺎطﻔﯽ‬ ‫ﻋ‬ ‫و‬ ‫وی‬ ‫ﻣﻌﻧ‬ ‫و‬ ‫ﺎدی‬ ‫ﻣ‬ ‫ﺎی‬ ‫ھ‬ ‫ت‬ ‫ﺎﻟﮑﯾ‬‫ود‬ ‫ﺟ‬
‫دزدی‬ ‫و‬ ‫ﮐذاﺋﯽ‬ ‫ﻣن‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻏﯾره‬ ‫و‬ ‫ﺷﮭرت‬ ، ‫رﯾﺎﺳت‬ ، ‫ﻋﺷﻖ‬ ، ‫ﻣﺎﻟﮑﯾت‬ ‫ﻋﻧوان‬ ‫ﺗﺣت‬ ‫دزدﯾﮭﺎﺋﯽ‬ . ‫دزدﯾﮭﺎﯾش‬‫آورد‬ ‫د‬‫ﭘدﯾ‬‫ه‬
‫اﻧﺳﺎن‬ . ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫وﺟود‬ ‫طﺎﻟب‬ ‫ﺗواﻧد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﭘرﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫و‬ . ‫ﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫ﻋدم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﺑراﺳﺗﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬‫ﻧ‬ ‫دزد‬‫ط‬ ‫د‬‫ﺗواﻧ‬ ‫ﻣﯽ‬‫ب‬‫ﺎﻟ‬
‫دزدی‬ ‫م‬‫آﻧﮭ‬ ‫اﺳت‬ ‫دزدی‬ ‫از‬ ‫ﺑرﺗر‬ ‫و‬ ‫دﮔر‬ ‫ﻧوﻋﯽ‬ ‫آﻧﮭم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﺷرک‬ ‫ﺳرﯾﻊ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﺧدا‬ ‫وﺟود‬ ‫رﺣﻣت‬ ‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬‫ا‬‫و‬ . ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫ز‬
. ‫رﺳواﺋﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺑطﺎل‬ ‫و‬ ‫ﻋذاب‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﻻ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺑﺧﺷوده‬ ‫ھرﮔز‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻋظﯾم‬ ‫ظﻠم‬ ‫اﯾﻧﺳت‬
٢٨-»‫ﻣﺎﻟﮏ‬«‫ﻟذا‬ ‫و‬ ‫ﺳﺎزد‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺧود‬ ‫ﺷرﯾﮏ‬ ‫را‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫و‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫اﺳﻣﺎی‬ ‫از‬‫و‬ ‫ل‬‫ﻋﻣ‬ ‫ﮏ‬‫ﯾ‬ ‫ﺎﺣب‬‫ﺗﺻ‬ ‫ﺎس‬‫اﺣﺳ‬ ‫و‬ ‫ﻣﺎﻟﮑﯾت‬
‫ﮫ‬‫ھﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎﻧطور‬‫ھﻣ‬ ‫رود‬ ‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫ﻓرو‬ ‫ﺻﺎﺣﺑش‬ ‫ﮔﻠوی‬ ‫از‬ ‫ھم‬ ‫دزدی‬ ‫ﻣﺎل‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫دزدی‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻋﯾن‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣﺷرﮐﺎﻧﮫ‬ ‫ﺣس‬‫ﻣ‬‫ت‬‫ﺎﻟﮑﯾ‬
‫طﺎﻟ‬ ً‫ﺎ‬‫ﺣﻘﯾﻘﺗ‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻧﺎﺑود‬ ‫اﺣﺳﺎس‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫اوﺳت‬ ‫ﻋذاب‬ ‫ﻣوﺟب‬ ‫و‬ ‫ﮔردن‬ ‫وﺑﺎل‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫ﻣﻌﻧوی‬ ‫و‬ ‫ﻣﺎدی‬ ‫ھﺎی‬‫رد‬‫ﮔ‬ ‫وﺟود‬ ‫ب‬‫و‬ ‫د‬
‫و‬ ‫و‬ ‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫روی‬ ‫ﺧدا‬ ‫رﺣﻣت‬ ‫ﺑﮫ‬‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫ودش‬‫وﺟ‬ ‫در‬ ‫د‬‫ﺧداوﻧ‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻋزﯾز‬ ‫و‬ ‫اﺑدی‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺑﺧواھد‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫ﺟودی‬‫ﺷ‬‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫رﯾﮏ‬
‫ﺣ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫درک‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎﺧﺗﮫ‬‫ﺳ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﯾن‬‫ﺟﺎﻧﺷ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫ﯾده‬‫ﺑﺧﺷ‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ارض‬ ‫ﻋﺎﻟم‬ ‫در‬ ً‫ﺎ‬‫ﺗﻣﺎﻣ‬ ‫را‬ ‫وﺟودش‬ ‫زﯾرا‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬‫ﻘﯾﻘ‬‫ﮫ‬
‫ھﻣﺎ‬ ‫درﺑش‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺑﺷر‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫درک‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﺳﺎزد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻻﯾﻖ‬ ‫را‬ ‫اﻧﺳﺎن‬‫ن‬‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬‫و‬‫اﯾن‬ ‫ﮐﻠﯾد‬‫درب‬
‫وﯾژه‬ ‫روﺣﯽ‬ ‫ﺻﺎﺣب‬ ‫او‬ ‫ﺟﺎﻧب‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﺷده‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﻣﺳﺗﻘﯾم‬ ‫رﺑوﺑﯾت‬ ‫ﻣﺷﻣول‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫اﯾﻧﮑﮫ‬ ‫اﻻ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ھم‬‫ﮔ‬‫د‬‫ﺑﺎﺷ‬ ‫ده‬‫ردﯾ‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬
‫اوﻟ‬ ‫وﯾژه‬ ‫اﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وارد‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫و‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫ﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑر‬ ‫روح‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬‫ا‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫ﯾﺎی‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫ﺳ‬
‫ر‬ ‫ﺑر‬ ‫ﻣؤﻣﻧﯾن‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬. ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﻠﯾد‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫زﻣﯾن‬ ‫وی‬
٢٩-‫ﻣ‬‫ﻟﻔظ‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫در‬ ‫طﺑﯾﻌﯽ‬ ‫ﻟﻔظ‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫داﻧﯾم‬ ‫ﯽ‬»‫ﺑﺎ‬«. ‫ت‬‫اﺳ‬‫ﺑط‬ ‫وت‬‫ﺻ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﺎن‬‫ﻟﺑ‬ ‫دن‬‫ﺷ‬ ‫وده‬‫ﮔﺷ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫از‬ ‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫را‬‫زﯾ‬‫ور‬
‫ﺑﺎﻗر‬ ‫ﻣﺣﻣد‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫و‬ . ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺗوﻟﯾد‬ ‫طﺑﯾﻌﯽ‬‫ع‬‫ﺎﻟﮫ‬‫رﺳ‬ ‫در‬»‫ﺎب‬‫اﻟﮑﺗ‬ ّ‫م‬‫ا‬«‫رف‬‫ﺣ‬»‫ﺎ‬‫ﺑ‬«‫ﺗﯾن‬‫ﻧﺧﺳ‬ ‫را‬‫ﺣ‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺎء‬‫اﻟﻔﺑ‬ ‫رف‬
‫ا‬ ‫ﺣرف‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫و‬ ‫داﻧد‬‫راه‬‫ﺑﮭﻣ‬ ‫ﯽ‬‫طﺑﯾﻌ‬ ‫ور‬‫ﺑط‬ ‫ﺎز‬‫ﺑ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫داﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫دوم‬ ‫ﺣرف‬ ‫را‬ (‫اﻟف)آ‬ ‫ﺣرف‬ ‫ﺑﻠﮑﮫ‬ ‫و‬ . ‫را‬ (‫)آ‬ ‫ﻟف‬»‫ب‬«‫ﺑﯾده‬‫ﭼﺳ‬ ‫و‬‫ﮫ‬‫ﺑ‬
‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫از‬ ‫ﻣذﮐور‬ ‫رﺳﺎﻟﮫ‬ ‫ھﻣﯾن‬ ‫در‬ . ‫اﺳت‬ (‫)ﺑﺎ‬ ‫آن‬»‫ب‬«‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫ل‬‫ﺗﺄوﯾ‬‫ع‬‫و‬‫وﺟ‬ ‫ت‬‫وﻻﯾ‬ ‫و‬ ‫ﺎم‬‫اﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﻖ‬‫ﺣ‬ ‫دی‬
»‫آ‬«‫ﻣﺣﻣد‬ ‫اﺳت‬ ‫آن‬ ‫ﺑﮭﻣراه‬ ‫و‬ ‫ب‬ ‫از‬ ‫ﭘس‬ ‫ﮐﮫ‬‫ص‬‫اﯾن‬ ‫رﺳﺎﻟت‬ ‫ﻣﻘﺎم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ز‬‫ﻧﯾ‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫وﻻﯾت‬‫ع‬‫را‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫م‬‫ھ‬
‫ﺧود‬ ‫و‬ . ‫ﺷد‬ ‫وارد‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻣﺣﻣدی‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺗوان‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫او‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧواﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﺎی‬ ‫ﻧﻘطﮫ‬‫ﻣﺣﻣد‬‫ص‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫م‬‫ھ‬
. ‫ھﻣدﯾﮕرﻧد‬ ‫ﺗﮑﻣﯾل‬ ‫و‬ ‫ﺗﺻدﯾﻖ‬ ‫در‬ ‫ﻣﻌﺎرف‬ ‫اﯾن‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫و‬ ! ‫آن‬ ‫درب‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗم‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﺷﮭر‬ ‫ﻣن‬ : ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻓرﻣﺎﯾد‬
٣٠-‫ﺑﺎ‬ ‫ﺑﺷری‬ ‫ﻧطﻖ‬ ‫و‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﭘس‬‫ﺣرف‬ ‫و‬ ‫ﻟﻔظ‬»‫ﺑﺎ‬«‫ﺑﮫ‬ ‫ﺗﺑدﯾل‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﻟب‬ ‫ﮐردن‬ ‫ﺟﻣﻊ‬ ‫اﻧدﮐﯽ‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺷروع‬»‫ﻣﺎ‬«‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﻣﯽ‬
‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ﺗش‬‫ﺧﻠﻘ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫د‬‫ﺧداوﻧ‬ ‫و‬ ‫آورد‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺎن‬‫زﺑ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫ودﮐﯽ‬‫ﮐ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ﺎﺗﯽ‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬ ‫ﻣﺎﻣﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺑﺎ‬ ‫ﻟذا‬ ‫و‬»‫ا‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬‫رﺣﻣن‬‫ﻟ‬
‫اﻟرﺣﯾم‬«‫ﻋﻠﻣ‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐرده‬ ‫آﻏﺎز‬‫ش‬‫آﻓرﯾده‬ ‫را‬ ‫ﺟﮭﺎن‬ ‫آن‬ ‫روی‬ ‫از‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫را‬‫ﺑ‬ ‫ھم‬ ‫او‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳت‬‫ﻟﻔظ‬ ‫ﺎ‬»‫ﺑﺎ‬«‫ﺳ‬‫ﺧن‬
‫روح‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺧن‬‫ﺳ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫ذات‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎﻟم‬‫ﻋ‬ ‫ﺎت‬‫ﻣﺧﻠوﻗ‬ ‫ﮫ‬‫ھﻣ‬ ‫ذات‬ ‫در‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳت‬ ‫آﻏﺎزﯾده‬‫و‬ ‫ﮫ‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ر‬‫ھ‬
‫ت‬‫اﻟوھﯾ‬ ‫ور‬‫ﺣﺿ‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﺎطﻘ‬ ‫ﻧﻔس‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻓرﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺎﻗر‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫و‬ . ‫ھﺳت‬ ‫ھم‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﻧﺎطﻘﮫ‬ ‫ﻧﻔس‬ ‫ذات‬ ‫ﭘس‬ . ‫اﺳﻣﯽ‬‫ﺎر‬‫ﭘروردﮔ‬‫د‬‫ر‬
‫ﺎن‬‫ھﻣ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ر‬‫ﺑﺷ‬‫ﻧ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫در‬ ‫ز‬‫ﻧﯾ‬ ‫را‬ ‫ﺎﺗش‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫و‬ ‫ﻣﺎء‬‫اﺳ‬ ‫ﮫ‬ ‫ھﻣ‬ ‫آن‬ ‫راه‬‫ﺑﮭﻣ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫آدم‬ ‫ت‬‫ﺧﻼﻓ‬ ‫ﮫ‬‫واﻗﻌ‬‫ﺗ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎده‬‫ﮭ‬‫ﺎ‬
‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻋﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫را‬ ‫ﺧﻼﻓﺗش‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎﺑد‬ ‫وﺟود‬ ، ‫ﮐﻠﻣﺎت‬ ‫و‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫اﯾن‬ ‫اﺳﺗﺧراج‬ ‫و‬ ‫درک‬ ‫و‬ ‫ﮐﺷف‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬‫درﯾﺎﺑد‬.‫ز‬‫را‬‫ﯾ‬
‫ت‬‫ﺧﻼﻓ‬ ‫ﮫ‬‫واﻗﻌ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫طﮫ‬‫ﺑواﺳ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫ﺎت‬‫ﮐﺎﺋﻧ‬ ‫ل‬‫ﮐ‬ ‫س‬‫ﭘ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺎن‬‫ﺟﮭ‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫ﻣﻘﺻود‬ ‫ﺧﻼﻓت‬ ‫اﯾن‬‫ﻟ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﯾﺎﻓﺗ‬ ‫ت‬‫ﻣوﺟودﯾ‬‫ر‬ّ‫ﺧ‬‫ﻣﺳ‬ ‫ذا‬
. ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﺑﻘول‬ ‫ﺑﻧﺎ‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺳﺟده‬ ‫و‬ ‫ﺗﺳﺑﯾﺢ‬ ‫را‬ (‫ﮐﺎﻣل‬ ‫)اﻧﺳﺎن‬ ‫ﻣﺑﯾن‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﺟود‬
٣١-‫و‬ ‫ﮔوھره‬ ‫اﯾن‬‫ﻧ‬ ‫دان‬‫ﭼﻧ‬ ‫د‬‫ﺻ‬ ‫را‬ ‫واﻟدﯾن‬ ‫ﻣﮭر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐودک‬ ‫اﻟﻔﺎظ‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬ ‫ذات‬ ‫در‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫روح‬‫و‬ ‫وده‬‫ﻣ‬
‫اﯾن‬ . ‫ﺑﺧﺷﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫و‬ ‫رزق‬ ‫او‬ ‫ﺑﮫ‬‫ا‬ ‫ری‬‫ﺑ‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑﻣﯾزاﻧ‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫ﺣﺿور‬ ‫ﺑﺷری‬ ‫ﻧﺎطﻘﮫ‬ ‫ﻧﻔس‬ ‫ﮐل‬ ‫در‬ ‫روح‬‫ﻖ‬‫ﻧط‬ ‫ت‬‫ﻣﻧﯾ‬ ‫ز‬
‫وارد‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫زﯾرا‬ ‫ﺑﺧﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫دﯾﮕران‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ھم‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎﺑد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫ھم‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬‫درب‬
‫درب‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ون‬‫ﭼ‬ . ‫د‬‫ﮐﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫رﯾن‬‫آﻓ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫را‬ ‫ﺳﺧن‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫و‬ ‫ﮐﻠﻣﺎت‬ ‫ﺣﻖ‬‫ر‬‫ﻗ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ورود‬‫و‬ ‫م‬‫ﻋﻠ‬ ‫و‬ ‫آن‬
‫در‬ ‫را‬ ‫ﯽ‬‫اﻟﻠﮭ‬ ‫ت‬‫ﺧﻼﻓ‬ ‫ﺎم‬‫ﻣﻘ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐﻠﻣﺎت‬ ‫و‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺳﺎﺧﺗن‬ ‫ﻧوری‬ ‫طرﯾﻖ‬ ‫از‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫اﺳﻣﺎی‬‫ﺧ‬‫د‬‫ﯾﺎﺑ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫و‬
‫ا‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ور‬‫ﻧ‬ ‫ﮐﻠﯾد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻧﮭﺎده‬ ‫ازل‬ ‫در‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫در‬ ‫اﺳﻣﺎء‬ ‫اﯾن‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫زﯾرا‬ . ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫وﯾژه‬ ‫وﺟود‬ ‫اﯾﻧﺳت‬‫ﺎن‬‫ھﻣ‬ ‫ﻣﺎء‬‫ﺳ‬‫ﺑ‬‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺳ‬
‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬.
٣٢-‫ﻣﻧظر‬ ‫اﯾن‬ ‫از‬‫ﻣﺗﻣرﮐ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫در‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐل‬ ‫ﭼﮕوﻧﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﻣود‬ ‫درک‬ ‫ﺗوان‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﮭﺗر‬‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ز‬
‫زﯾرا‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻣﺗﻣرﮐز‬ ‫آﻏﺎزش‬ ‫ﺑﺎی‬ ‫ﺣرف‬ ‫در‬ ‫آن‬»‫ﺑﺎ‬«‫ﻧﻔ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ر‬‫ﺑﺷ‬ ‫ﯽ‬‫طﺑﯾﻌ‬ ‫ظ‬‫ﻟﻔ‬ ‫و‬ ‫رف‬‫ﺣ‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬‫ﮫ‬‫ﻧﺎطﻘ‬ ‫س‬
‫وﺟود‬ ‫ﻋﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫او‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺑﺷر‬ ‫در‬ ‫ﺧدا‬ ‫اﻟوھﯾت‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﺑﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧﻠﻖ‬ ‫ﮐﻼﻣش‬ ‫در‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اوﺳت‬‫ﻣ‬‫اﻟﮭ‬ ‫وﺟودﯾت‬‫ﯽ‬
‫)ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻧﺎطﻖ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﻣﻧظر‬ ‫اﯾن‬ ‫از‬ . ‫او‬ ‫ﺧﻠﯾﻔﮫ‬ ‫ﺑﻌﻧوان‬‫ع‬–‫اﻣﺎم‬–‫ﺷ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫درک‬ ‫ﺑﮭﺗر‬ ‫ﻧﯾز‬ (‫ﮐﺎﻣل‬ ‫اﻧﺳﺎن‬. ‫ود‬
٣٣-‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬‫درﺳ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﮐﻠﻣﮫ‬ ، ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ، ‫ﮐﻠﻣﮫ‬
‫ﺑو‬‫ﺎ‬‫آﻧﮭ‬ ‫ت‬‫ﻣﺎھﯾ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﭘ‬ ‫و‬ ‫ﺎر‬‫ﺗ‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫رﻓﺗﺎر‬ ‫و‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫اﯾن‬ ‫ﻟﺣظﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻟﺣظﮫ‬ ‫در‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺎﻣل‬ ‫و‬ ‫ﺧﻠﻖ‬ ‫رﻓﺗﺎرش‬ ‫و‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫اﺳطﮫ‬

7. ٧
‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺑﯾش‬ ‫ﺣﯾواﻧﯽ‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫وﮔرﻧﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺑﺎﺑت‬ ‫اﯾن‬ ‫از‬ ‫ﺑﺷر‬ ‫روﺣﺎﻧﯽ‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫و‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫اﻧﺳﺎﻧﯽ‬ ‫ﻋﺎﻣل‬ ‫و‬ ‫دارﻧد‬ ‫ﺣﺿور‬ ‫ﻣﻌﺎﻧﯽ‬ ‫و‬ ‫ﮐﻠﻣﺎت‬
‫وﺟو‬ ‫اﺣﺳﺎس‬ ‫ﺑﻣﺎ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫ﺗﻔﺳﯾر‬ ‫دﯾﮕر‬ ‫ﺑﯾﺎن‬ ‫ﺑﮫ‬ . ‫ﺑود‬. ‫ﺧود‬ ‫ﺑﺧودی‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫ﺧود‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫و‬ ‫دھﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻋدم‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫د‬
٣۴-‫ﺗ‬ ‫ﺑﺳﯾﺎر‬‫ﺄ‬‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﻋﻣﻠﯽ‬ ‫ھر‬ ‫ﺳرآﻏﺎز‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫ﮐﯾد‬‫ﺑ‬‫ﻋ‬ ‫ر‬‫ھ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬ ‫و‬ ‫آورﯾم‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ر‬‫را‬ ‫ﯽ‬‫ﻣﻠ‬
‫ﺎ‬‫ﻧ‬ ‫ﺑراﺳﺗﯽ‬ ‫ﻣﺎ‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫از‬ ‫ﺑﺳﯾﺎری‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﺷوﻧد‬ ‫آﻓرﯾن‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ق‬ ّ‫ﺧﻼ‬ ‫اﻋﻣﺎل‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﺑﺎز‬ ‫ﻋﺑﺎرت‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑﺎ‬‫رﯾن‬‫آﻓ‬ ‫ﺑودی‬‫ﺗ‬‫ھﺳ‬‫در‬ . ‫ﻧد‬
. ‫اﺳت‬ ‫ﺑﺎطل‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻓﺳﻖ‬ ‫ﻧﺑﺎﺷد‬ ‫آن‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫رزﻗﯽ‬ ‫ھر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫اﺣﺎدﯾث‬ ‫و‬ ‫آﯾﺎت‬
٣۵-‫ﺷدن‬ ‫ذﮐر‬ ‫اھل‬‫از‬ ‫ﺗﮫ‬‫ﺑرﺧﺎﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﺟﻣﻠ‬ ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ر‬‫ذﮐ‬ ‫ﺑﺳﺗر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫اﺳﻣﺎی‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺧﻼﻗﯾت‬ ‫ﻣﻘﺎم‬ ‫ﺑودن‬ ‫ذاﮐر‬ ‫و‬‫م‬‫اﺳ‬
‫اﺳم‬ ‫دو‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺑﺎ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ھﺎی‬ ‫ﺳوره‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬. ‫ﺷوﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﻏﺎز‬
٣۶-‫ا‬‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﺣﺎﻣل‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎﻧﯽ‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ذاﮐر‬ ‫ﻧﺳﺎن‬‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﮐﺳﯽ‬‫د‬‫ﻧﻔس‬ ‫ر‬
‫ﺧ‬ ‫ﺎم‬‫ﻣﻘ‬ ‫ت‬‫درﯾﺎﻓ‬ ‫و‬ ‫درک‬ ‫و‬ ‫ﺎﺑﯽ‬‫وﺟودﯾ‬ ‫ﻐول‬‫ﻣﺷ‬ ‫ﯽ‬‫اﻟﮭ‬ ‫ﻣﺎی‬‫اﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫اﻓﮑﺎرش‬ ‫و‬ ‫اﺣوال‬ ‫ذرات‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫و‬ ‫ﺟﺎرﯾﺳت‬ ‫او‬ ‫ھﺎی‬‫ﯽ‬‫اﻟﻠﮭ‬ ‫ت‬‫ﻼﻓ‬
‫ﺗﺑ‬ ‫رواﻧش‬ ‫در‬ ‫ﮐﻠﻣﺎت‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺧوﯾش‬‫دﯾ‬‫ﺗﺑ‬ ‫ﻐول‬‫ﻣﺷ‬ ‫ﯽ‬‫اﺗﻣ‬ ‫ور‬‫رآﮐﺗ‬ ‫ون‬‫ﭼ‬ ‫ﺎﻧش‬‫ﺟ‬ ‫و‬ ‫وﻧد‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ور‬‫ﻧ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫دﯾل‬‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫دم‬‫ﻋ‬ ‫ل‬
‫ﻣﻣﮑ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﺎرﮔﺎه‬ ‫در‬ ‫ﺟﻣﻠﮕﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫اﺳﻣﺎی‬ ‫و‬ ‫ﮐﻠﻣﺎت‬ ‫ﻧوری‬ ‫اﻧﻔﺟﺎرات‬ ‫در‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬‫ﺷوﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ن‬.
٣٧-‫ﺣ‬‫ا‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﮐﻼم‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫زﯾرا‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺣﯽ‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫دارای‬ ‫ذاﮐر‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﭼرا‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﯾﺎﺑﯾم‬ ‫درﻣﯽ‬ ‫ﺑﮭﺗر‬ ‫ﺎل‬‫د‬‫ﺧداوﻧ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫ﺳ‬‫ﺑ‬‫طﮫ‬‫واﺳ‬
‫ﮔ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﻖ‬‫ﺣ‬ ‫ﺎن‬‫ﻟﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎ‬‫آﻧﺟ‬ ‫ﺎ‬‫ﺗ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫دث‬‫ﻣﺣ‬ ‫ر‬‫ذاﮐ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ذا‬‫ﻟ‬ ‫و‬ ‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺳﺧن‬ ‫ذاﮐر‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫در‬ ‫ﺧود‬ ‫اﺳﻣﺎی‬‫رآن‬‫ﻗ‬ ‫و‬ ‫ردد‬
. ‫ﻧﺎطﻖ‬
٣٨-‫ﻗوه‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫آﻧﭼﮫ‬‫رﺣ‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫ﺟز‬ ‫دﯾﺎﻟوگ‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫و‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫دﯾﺎﻟوگ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﺎﻣﯾده‬ ‫ﺗﻔﮑر‬‫درک‬ ‫ﯾم‬
. ‫ﺷود‬ ‫ﻧﻣﯽ‬ ‫درﯾﺎﻓت‬ ‫و‬
٣٩-‫ﺑ‬‫ﺎن‬‫ﻋرﻓ‬ ‫و‬ ‫س‬‫ﻧﻔ‬ ‫دﯾث‬‫ﺣ‬ ‫و‬ ‫س‬‫ﻧﻔ‬ ‫ت‬‫ﻣﻌرﻓ‬ ‫درب‬ ‫س‬‫ﭘ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫وﯾش‬‫ﺧ‬ ‫ﺗن‬‫ﺑﺧوﯾﺷ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺳ‬
‫ﻧﻔس‬‫را‬‫زﯾ‬ . ‫ﻧﺎﺧت‬‫ﺷ‬ ‫را‬‫آﻧ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﺷ‬ ‫وارد‬ ‫ﺧود‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺗوان‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﺧش‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫اذن‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎری‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻓﻘط‬ ‫زﯾرا‬ . ‫اﺳت‬‫ر‬‫ﺗﯽ‬‫ھﺳ‬ ‫ﺎن‬‫ﺣﻣ‬
‫ا‬ ‫ﭘذﯾری‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫و‬ ‫ﯾﺎﺑﯽ‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﺑﺧﺷﯽ‬‫ﻧﺳ‬‫ﮐﮫ‬ ‫اوﺳت‬ ‫ﯾﺎری‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺎن‬‫ﻋرﻓ‬ ‫و‬ ‫ﺧودﺷﻧﺎﺳﯽ‬ ‫ﺟرﯾﺎن‬ ً‫ﺎ‬‫ﺗﻣﺎﻣ‬. ‫اﺳت‬ ‫ﺎن‬
۴٠-‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﯾﻧﺳ‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﯾم‬‫رﺣ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ل‬‫ﻣﺗوﺳ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫دﻟﯾل‬ ‫ﺑدان‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﻗرﯾن‬ ‫ھﻣواره‬ ‫ﻋرﻓﺎن‬ ‫اﮔر‬‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﺎﺣب‬‫ﺻ‬
‫اﻧﺳ‬ ‫و‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫وﺟودﭘذﯾری‬ ‫وﯾژﮔﯽ‬ ‫از‬ ‫ﻣﮭر‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ورزد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﮭر‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫اﻧﺳﺎﻧﯽ‬ ، ‫ﻋﺎرف‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬‫ﯽ‬‫ﺑﻣﯾزاﻧ‬ ‫ﺎن‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬
‫وﺟ‬ ‫ﭘذﯾرد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫وﺟود‬‫در‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺟﺎﯾﮕﺎه‬ ‫ﯾﺎﻓت‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ‫وﺟودی‬ ‫ﺧﻼﻓت‬ ‫ﻣﻘﺎم‬ ‫آﻧﮑﮫ‬ . ‫ﺑﺧﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ود‬‫د‬. ‫رﺟﺎت‬
۴١-‫ا‬ ‫ﻣﺣﺎل‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ﺳ‬‫ﻧﻣﯽ‬ ‫ﺣﺎﺻل‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﺳوی‬ ‫و‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ت‬‫وﻟ‬ . ‫ﯾم‬‫رﺣ‬ ‫و‬ ‫ﺎن‬‫رﺣﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ل‬‫ﺗوﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﺑ‬ ‫اﻻ‬ ‫آﯾد‬‫ﯽ‬‫ﺗ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﺎ‬‫آﯾ‬‫ل‬‫وﺳ‬
‫اﺳت‬ ‫آن‬ ‫ﺑﯾﺎن‬ ‫ھﻣﺎن‬‫و‬ ‫آری‬ ‫؟‬ ‫آورﯾم‬ ‫زﺑﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﺗﯽ‬‫ﺑﺎﯾﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ! ‫ﮫ‬‫ﻧ‬‫ﺧ‬‫ﻗﻠ‬ ‫دارای‬ ‫ود‬‫ﯾم‬‫رﺣ‬ ‫ﯽ‬‫ﺑ‬
‫ﺧ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫ﺷود‬ ‫وارد‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫اﻧﺳﺎﻧﯽ‬ ‫ارادت‬ ‫در‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫واﻧﯾم‬‫ﺎﻣﺑر‬‫ﭘﯾ‬ ‫د‬‫داوﻧ‬
‫ﻣﯽ‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫را‬ ‫اﺳﻼم‬‫ﻧﺎﻣ‬. ‫د‬
۴٢-‫ا‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ری‬‫دﯾﮕ‬ ‫واره‬‫ھﻣ‬ ‫ری‬‫دﯾﮕ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﺧ‬ ‫ﯾن‬‫ﺑ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎﻧﯽ‬ ‫؟‬ ‫ﮐﯾﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫ﻧﺳﺎن‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎﻧﯽ‬‫اﻧﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ . ‫د‬‫ﮔزﯾﻧ‬
‫ﺧﻼﻗ‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫دﯾﮕران‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ‫و‬ ‫دھد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻗرار‬ ‫ﺧود‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫ﺑر‬ ‫را‬ ‫دﯾﮕران‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﭘذﯾر‬ ‫ﺧﻼﻓت‬‫اﻟﻠﮭﯾ‬ ‫و‬ ‫ﯾت‬‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ت‬
. ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾﻣﯽ‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﻧور‬ ‫ﺣﺎﻣل‬ ‫ذاﺗش‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬
۴٣-‫ﷲ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺑﺧش‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ، ‫اﺳت‬ ‫ﺑﺧﺷﻧده‬ ً‫ﺎ‬‫ذاﺗ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ذاﺗش‬ ‫در‬‫ﺑﻧﺎ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺧﻼق‬ ‫ﯽ‬‫ﺑراﯾن‬
‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫ﭼﻧ‬ ‫ھر‬ . ‫ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ‬ ‫دارای‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫و‬ ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫آﻏﺎزی‬ ‫و‬ ‫ﻣﺑدأ‬ ‫دارای‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﻟﺣﺎظ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫اﻣری‬ ‫ﺧﻠﻘت‬ ‫اﻣر‬‫ودی‬‫ﻣوﺟ‬ ‫ر‬‫ھ‬‫دارای‬
. ‫اﺳت‬ ‫آن‬ ‫ﺳرﻣدﯾت‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﭼﻧﯾن‬ ‫وﺟود‬ ‫وﻟﯽ‬ ‫ھﺳت‬ ‫ﻣﻌﺎدی‬ ‫و‬ ‫ﻣﺑدأ‬
۴۴-‫ﯾ‬‫ﭼﻧ‬ ‫ھم‬ ‫ﻋﻠم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫وﺟودﻧد‬ ‫ذاﺗﯽ‬ ‫ﻋﻧﺎﺻر‬ ‫ﺧﻼﻗﯾت‬ ‫و‬ ‫اﯾﺛﺎر‬ ‫و‬ ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﻌﻧﯽ‬‫د‬‫اﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ذاﺗ‬ ‫ﯽ‬‫اﻟﮭ‬ ‫ﻣﺎی‬‫اﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ھﻣ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﯾن‬‫و‬
‫ری‬‫اﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﺧودﺷﻧﺎﺳ‬ ‫و‬ ‫ﯽ‬‫ﺧداﺷﻧﺎﺳ‬ ‫و‬ ‫ﯽ‬‫ﺷﻧﺎﺳ‬ ‫ت‬‫ﻣﻌرﻓ‬ ‫و‬ ‫ﯽ‬‫وﺟودﺷﻧﺎﺳ‬ ‫در‬ ‫ﺋﻠﮫ‬‫ﻣﺳ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫درک‬ . ‫ﺗﻧد‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫ذات‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫اﺿﺎﻓﮫ‬‫ﺣ‬‫و‬ ‫ﺎﺗﯽ‬‫ﯾ‬
. ‫اﺳت‬ ‫واﺟب‬
۴۵-‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫از‬ ‫س‬‫ﭘ‬ ‫ﮫ‬‫آﯾ‬ ‫ﺗﯾن‬‫ﻧﺧﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫را‬‫ﭼ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫رح‬‫ﺷ‬ ‫ﺗرﯾن‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫و‬ ‫ﺗرﯾن‬ ‫اﺳﺎﺳﯽ‬ ‫ﺣﻣد‬ ‫ﺳوره‬
‫اﻟ‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬‫ت‬‫ﺗرﺑﯾ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫آﻓرﯾﻧش‬ ‫اﻣر‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻣرﺑوط‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫دھد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻧﺷﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟﻌﺎﻟﻣﯾن‬ ‫رب‬ ‫اﻟﺣﻣد‬ ، ‫رﺣﯾم‬
‫م‬‫اﺳ‬ ‫در‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬ . ‫وﺟودﭘذﯾری‬ ‫ﺟﮭت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬»‫رب‬«‫ﻠﮫ‬‫ﺑﻼﻓﺎﺻ‬ ّ‫رب‬ ‫د‬‫ﺣﻣ‬ ‫از‬ ‫س‬‫ﭘ‬ ‫ل‬‫دﻟﯾ‬ ‫ﯾن‬‫ھﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ . ‫ﷲ‬ ‫ت‬‫رﺑوﺑﯾ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ز‬‫ﻣﺗﻣرﮐ‬

8. ٨
‫دﯾن‬‫اﻟ‬ ‫وم‬‫ﯾ‬ ‫ﮏ‬‫ﻣﺎﻟ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﺗوﺳل‬ ‫ﺳﭘس‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺗوﺳل‬‫ﺎ‬‫ھﻣ‬ ‫ن‬‫دﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫را‬‫ﭼ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬‫ن‬‫ود‬‫وﺟ‬ ‫م‬‫رﺳ‬ ‫و‬ ‫ﯾن‬‫آﺋ‬ ‫و‬ ‫آداب‬
‫راط‬‫ﺻ‬ ‫ﻖ‬‫طرﯾ‬ ‫ﯽ‬‫ط‬ ‫ت‬‫ﺟﮭ‬ ‫در‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫از‬ ‫ﺗﻌﺎﻧت‬‫اﺳ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫ﻋﺑودﯾ‬ ‫ﺳﭘس‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫ﭘذﯾری‬‫راه‬ ‫ﺎھﺗرﯾن‬‫ﮐوﺗ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺗﻘﯾم‬‫اﻟﻣﺳ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﻘول‬ ‫ﺑراﺳﺗﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫رﺳﯾدن‬‫ع‬‫ﺧداﺳت‬ ‫ﺟﺎﻧﺷﯾن‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫زﯾرا‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧودﺷﻧﺎﺳﯽ‬ ‫راه‬ ‫ھﻣﺎن‬‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫در‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫ﭘس‬
‫ﭘس‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣﻘﯾم‬‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫ﮐﻧ‬ ‫وع‬‫رﺟ‬ ‫ودش‬‫ﺑﺧ‬ ‫ﺑﺎﯾﺳﺗﯽ‬ ‫ﯾﺎﻓﺗن‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑرای‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺧود‬ ‫از‬ ‫ﮐوﺗﺎھﺗر‬ ‫راھﯽ‬
. ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ن‬‫ﻣ‬ ‫اﻧﺗظﺎر‬ ‫در‬ ‫اﻟﻣﺳﺗﻘﯾم‬ ‫ﺻراط‬ ‫ﺑر‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫از‬ ‫دﯾﮕری‬ ‫ﺟﺎی‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻧﺗظﺎر‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫او‬ ‫در‬
‫ﮔذﺷ‬ ‫و‬ ‫ﺗﻘوا‬ ‫رﺳم‬ ‫و‬ ‫راه‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫رﺳﯾدن‬ ‫ﻧﻌﻣﺎﻧﯽ‬ ‫راه‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬‫ر‬‫اﻟﻔﻘ‬ ‫ب‬‫ﻣﮑﺗ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫وی‬‫دﻧﯾ‬ ‫و‬ ‫ﺑﯾروﻧﯽ‬ ‫ﺧودھﺎی‬ ‫از‬ ‫ﺗن‬
‫روه‬‫ﮔ‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ود‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺗﻼ‬‫ﻣﺑ‬ ‫ﺎرﯾﮑﯽ‬‫ﺗ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫ظﻠﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫و‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﻗﮭر‬ ‫و‬ ‫ﻏﺿب‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫اﯾﻧﺻورت‬ ‫ﻏﯾر‬ ‫در‬ ‫و‬ . ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻓﺧری‬
. ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ظﺎﻟﯾن‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﻣﻐﺿوﺑﯾن‬
۴۶-‫ﺑ‬‫ﺑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺗن‬‫ﺧوﯾﺷ‬ ‫ر‬‫ﻏﯾ‬ ‫ﻖ‬‫طرﯾ‬ ‫از‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﯾدن‬‫رﺳ‬ ‫ﯾر‬‫ﻣﺳ‬ ‫در‬ ‫ﯽ‬‫آدﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫درک‬ ‫ﺗﺟرﺑﮫ‬ ‫ﮫ‬‫و‬ ‫ر‬‫ﻗﮭ‬ ‫و‬ ‫ب‬‫ﻏﺿ‬ ‫ﮫ‬
‫ھﻣﺎﻧ‬ . ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻣﺑﺗﻼ‬ ‫ﺷدﮔﯽ‬ ‫ﻧﺎﺑود‬ ‫و‬ ‫ھﻼﮐت‬ ‫و‬ ‫ﺿﻼﻟت‬ ‫و‬ ‫ﻋذاب‬‫ط‬‫ﺑواﺳ‬ ‫و‬ ‫ﻏﯾر‬ ‫در‬ ‫آدﻣﯽ‬ ‫ﻋذاﺑﮭﺎی‬ ‫ھﻣﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ور‬‫اﺳت‬ ‫ﻏﯾر‬ ‫طﮫ‬.
۴٧-‫ﺟز‬ ‫ﻏﯾر‬ ‫از‬ ‫رھﺎﺋﯽ‬ ‫و‬‫ﺑﮫ‬‫روﺣ‬ ‫ﻧزول‬ ‫ﯾﺎری‬‫ﯽ‬‫ﺟﺎﻧب‬ ‫از‬. ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﻣﻣﮑن‬ ‫واﺻل‬ ‫ﻋﺎرﻓﯽ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﺧدا‬
۴٨-‫ﺑ‬‫اﻣﺎم‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫وﺟودی‬ ‫ن‬ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬ ‫در‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﺑﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺳم‬‫ﻧﺎﻣ‬ ‫م‬‫ھ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﮫ‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ل‬‫واﺻ‬ ‫ﺎرﻓﯽ‬‫ﻋ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫ﻣﻌﺻوم‬‫ده‬‫ﯾ‬
‫ﺧواﻧ‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫اﺳت‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫ﺧواﻧده‬ ‫ھم‬ ‫ﷲ‬ ‫روح‬ ‫و‬ ‫ﷲ‬ ‫ﻧﻌﻣت‬ ‫و‬ ‫ﺷود‬ ‫ﻣﯽ‬‫ﯾﺢ‬‫ﻣﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﯾم‬‫ع‬‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬
. ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﮐﻠﻣﮫ‬ ‫ﷲ‬ ‫روح‬
۴٩-‫ﭘ‬‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫س‬»‫ﺧدا‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﺑﮫ‬«‫و‬ ‫اﺳت‬»‫ﺧدا‬ ‫ﺳﻣت‬«‫س‬‫ﭘ‬ . ‫اوﺳت‬ ‫اوﻟﯾﺎی‬ ‫از‬ ‫ﯾﮑﯽ‬‫ﮏ‬‫ﯾ‬ ‫وی‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬
‫ﻋﻠ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬‫ﯽ‬. ‫درﺟﺎت‬ ‫در‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺣﯾم‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫وار‬
۵٠-‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﭘس‬‫اﺳﻼم‬ ‫ﭘﯾﺎﻣﺑر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ﺑﯾﮭوده‬ ‫و‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺗﺷﯾﻊ‬ ‫و‬ ‫اﻣﺎﻣﯾﮫ‬ ‫ﻣذھب‬ ‫و‬ ‫ﻣﮑﺗب‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬‫ص‬‫ﺣﺿرت‬
‫ﻋﻠﯽ‬‫ع‬‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫ﺧود‬ ‫ھﻣﭼﻧﯾن‬ ‫و‬ . ‫وﺣﯽ‬ ‫ﻣﺧزن‬ ‫ھﻣﭼﻧﯾن‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺧواﻧده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻧزول‬ ‫ﺷﺄن‬ ‫را‬‫ع‬‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬ ‫را‬ ‫ودش‬‫ﺧ‬‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑ‬‫ﷲ‬‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬
‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫آﻣده‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫اﯾن‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟودﯾﺎﺑﯽ‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﻣﯾده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ورود‬ ‫درب‬»:‫ا‬ ‫و‬‫ﮐﺗ‬ ‫وان‬‫ﺑﺧ‬ ‫ﯾﻧﮏ‬‫ﺎب‬
!‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫ﮐﺎﻓﯽ‬ ‫آن‬ ‫ﺧواﻧدن‬ ‫ﺑرای‬ ‫ﺧود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫را‬ ‫وﺟودت‬«‫ﻣ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺧطﺎب‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﯾن‬‫ؤ‬‫اﻣﺎﻣش‬ ‫وﺟود‬ ‫درب‬ ‫از‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣﻧﯽ‬‫ﺑ‬‫وارد‬ ‫رآن‬‫ﻗ‬ ‫ر‬
‫اﺳت‬ ‫ﯾﺎﺑﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻣﺷﻐول‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬. ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧواﻧﯽ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻋﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬
۵١-: ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧواﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬»‫ﻣ‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫اﯾن‬‫ﺎن‬‫ﻣﻧﺎﻓﻘ‬ ‫و‬ ‫ﺎزد‬‫ﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫راه‬‫ﮔﻣ‬ ‫را‬ ‫ﺎﻓران‬‫ﮐ‬ ‫و‬ ‫د‬‫ﮐﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫داﯾت‬‫ھ‬ ‫را‬ ‫ؤﻣﻧﺎن‬‫م‬‫ھ‬ ‫را‬
‫ﻧﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫رﺳوا‬«.‫و‬ ‫ﺷده‬ ‫وارد‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻧور‬ ‫ﺑر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻧد‬ ‫زﻧده‬ ‫اﻣﺎﻣﯽ‬ ‫ارادت‬ ‫ﺗﺣت‬ ‫و‬ ‫اﻣﺎﻣت‬ ‫اھل‬ ‫ﻣؤﻣﻧﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﻟ‬‫ود‬‫وﺟ‬ ‫راه‬ ‫ذا‬‫ر‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ا‬
‫وﻟﯽ‬ . ‫ﯾﺎﺑﻧد‬‫د‬‫ﯾﺎﺑﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫واﺋﯽ‬‫رﺳ‬ ‫و‬ ‫ﺎرﯾﮑﯽ‬‫ﺗ‬ ‫ز‬‫ﺟ‬ ‫ﺎب‬‫ﮐﺗ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫در‬ ‫ﻣﻧﺎﻓﻘﺎن‬ ‫و‬ ‫ﮐﺎﻓران‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﻓﺎﻗد‬ ‫اﻓراد‬‫د‬ ‫از‬ ‫را‬‫زﯾ‬‫و‬ ‫ﺎن‬‫رﺣﻣ‬ ‫رب‬
. ‫اﻧد‬ ‫ﻧﮕﻔﺗﮫ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮔوﺋﯽ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﻓﺎﻗد‬ ‫و‬ ‫اﻧد‬ ‫ﻧﺷده‬ ‫وارد‬ ‫رﺣﯾم‬
۵٢-‫ﺣ‬‫ﮐﻠﻣ‬ : ‫ﮐﮫ‬ ‫را‬ ‫ﮐرﯾم‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫آور‬ ‫ﺣﯾرت‬ ‫آﯾﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫ن‬ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫درک‬ ‫ﺑﮭﺗر‬ ‫ﺎل‬‫ﮫ‬‫ﺗرﺟﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ! ‫اﻟﻌﻠﯾﺎ‬ ‫ھﯽ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺔ‬‫ﺗ‬‫و‬ ‫ﯽ‬‫ﻟﻔظ‬ ‫ت‬‫ﺣ‬
‫ﷲ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺔ‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫از‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﮑ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﺎﻧطور‬‫ھﻣ‬ ! ‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ھ‬ ‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫ﺎ‬‫ھﻣﺎﻧ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﮐﻠﻣﮫ‬ : ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻣﻌﻧﺎﯾش‬ ‫ﺳﺎده‬‫رآ‬‫ﻗ‬ ‫در‬‫ﮑﺎرا‬‫آﺷ‬ ‫ن‬
‫ﻣﺳﯾﺢ‬ ‫ﻋﯾﺳﯽ‬‫ع‬. ‫اﺳت‬
۵٣-‫ﭘ‬‫اﻟرﺣ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺗﺄﺧﯾر‬ ‫و‬ ‫ن‬ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬ ‫واران‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷد‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫س‬‫ﺗﺄ‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫ﻣن‬‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫وﯾل‬
. ‫اﺳت‬ ‫اﻣﺎﻣﺎن‬
۵۴-‫ﭘ‬‫ر‬ ‫و‬ ‫رﺣﻣﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﺑﺳوی‬ : ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫وﺟودی‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫س‬‫ﺣﯾ‬‫ﺎن‬‫زﻣ‬ ‫ﺎم‬‫اﻣ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ! ‫اﺳت‬ ‫م‬‫ﻋ‬‫ﺞ‬‫ن‬ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬
. ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﻣطﻠﻖ‬ ‫ﻧزول‬ ‫ﺷﺄن‬ ‫و‬ ‫ﺗﺟﺳم‬ ‫و‬
۵۵-‫ﻗرآن‬ ‫در‬‫ﮐرﯾم‬‫ا‬ ‫دﯾﮕری‬ ‫آﯾﮫ‬‫ﺳ‬‫ﻣ‬ ‫ﺣﻘﯾﻘت‬ ‫ھﻣﯾن‬ ‫از‬ ‫دﯾﮕری‬ ‫ﺑﯾﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ذﮐور‬‫ﺗﻧد‬‫ھﺳ‬ ‫ده‬‫ﺷ‬ ‫ﺗﮫ‬‫ﻧوﺷ‬ ‫ﺎﺑﯽ‬‫ﮐﺗ‬ ‫ﻋﻠﯾﯾن‬ : ‫ﮐﮫ‬ ‫ت‬.
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫از‬ ‫ﻣذﮐور‬ ‫ﺣدﯾث‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫اﻧد‬ ‫زﻧده‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫و‬ ‫ﻧﺎطﻖ‬ ‫ﻗرآن‬ (‫ھﺎ‬ ‫)ﻋﻠﯽ‬ ‫واران‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬‫ع‬‫ھﻣ‬ ‫ﻋﯾن‬‫ا‬ ‫ت‬‫ﺣﻘﯾﻘ‬ ‫ﯾن‬‫رار‬‫ﻗ‬
‫ﻣﺗﻣرﮐ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑ‬ ‫در‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫در‬ ‫آن‬ ‫و‬ ‫ﺣﻣد‬ ‫ﺳوره‬ ‫در‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﮐل‬ : ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬‫ن‬‫ﻣ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ز‬‫ﮫ‬‫ﻧﻘط‬
. ‫ھﺳﺗم‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﺎی‬
۵۶-، ‫ﻋرب‬ ‫ﻟﻐت‬ ‫و‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻗﺎﻣوس‬ ‫در‬»‫ﮐﺗﺎب‬«‫از‬ ‫ای‬ ‫وره‬‫ﺳ‬ ‫ھر‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﺑﻣﻌﻧﺎی‬
‫ﮫ‬‫ﻧﺎﻣ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑﻣﻌﻧ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑﻠﮑ‬ ‫ت‬‫ﻧﯾﺳ‬ ‫ﻧده‬‫ﻧوﯾﺳ‬ ‫ﺎی‬‫ﺑﻣﻌﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻋرﺑ‬ ‫در‬ ‫ب‬‫ﮐﺎﺗ‬ ً‫ﻼ‬‫اﺻ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﯽ‬‫ﮐﻠ‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫از‬ ‫ﺟزﺋﯽ‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫ﻣﺛﺎﺑﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ھم‬ ‫آن‬
‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫ﺣﺎل‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﻧوﯾس‬‫اﻟﺑﺗﮫ‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻓرﺳﺗﺎده‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﺑرای‬ ‫و‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻧوﺷﺗﮫ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ھﺎﯾش‬ ‫ﺳوره‬ ‫و‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﯽ‬

9. ٩
‫وﻟ‬ ‫اﺳت‬ ‫رﺳول‬ ‫ﺷﺧص‬ ‫رﺳﺎﻧش‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬‫ﯽ‬‫ﺄن‬‫ﺷ‬ ‫ﺎی‬‫ﻣﻌﻧ‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫اﯾن‬ . ‫اﺳت‬ ‫ﺷده‬ ‫ﻓرﺳﺗﺎده‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫اﺧص‬ ‫ﺑطور‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﺑرای‬ ‫آﯾﺎ‬
‫ﯽ‬ ‫ﻋﻠ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﮐ‬ ‫ت‬ ‫اﺳ‬ ‫رآن‬ ‫ﻗ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﮐﻠ‬ ‫زول‬ ‫ﻧ‬‫ع‬‫ﯽ‬ ‫ﻋﻠ‬ ‫ﮫ‬ ‫اﻟﺑﺗ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﮐ‬ . ‫ت‬ ‫اﺳ‬‫ع‬‫ﺎﻧ‬ ‫ﻣؤﻣﻧ‬ ‫ﮫ‬ ‫ﺑ‬ ‫را‬ ‫ﺎﻣش‬ ‫ﭘﯾ‬ ‫و‬ ‫ﺎب‬ ‫ﮐﺗ‬ ‫ن‬ ‫اﯾ‬ ‫م‬ ‫ھ‬‫ﺎب‬ ‫ﮐﺗ‬ ‫ﺎ‬ ‫ﺗ‬ ‫ﺎﻧد‬ ‫رﺳ‬ ‫ﯽ‬ ‫ﻣ‬ ‫ش‬
‫ﻟذا‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫از‬ ‫ﯾﺎﻓﺗﮫ‬ ‫وﺟود‬ ‫ﻧﺧﺳﺗﯾن‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺧود‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫ﯾﺎﺑﻧد‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺑﺧواﻧﻧد‬ ‫را‬ ‫وﺟودﺷﺎن‬»‫ﻣوﺟود‬«‫از‬ ‫ﯾﮑﯽ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اﻟﻘﺎب‬‫ع‬! ‫ﻣوﺟود‬ ‫ﻣوﻻی‬ : ‫اﺳت‬ ‫ﺑوده‬
۵٧-‫ﻧ‬ ‫اﯾن‬ ‫اﻣﺎ‬ ‫و‬‫ر‬‫ھ‬ ‫ذا‬‫ﻟ‬ ‫و‬ . ‫د‬‫ﺑرﺳ‬ ‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫؟‬ ‫د‬‫ﺑرﺳ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ! ‫دارد‬ ‫ھم‬ ‫آدرس‬ ‫ﺎﻣﮫ‬‫وره‬‫ﺳ‬‫ای‬‫دارای‬
‫ﮐﮫ‬ . ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ : ‫ﺑﺎﺷد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫اش‬ ‫ﮔﯾرﻧده‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫و‬ ‫آدرس‬ ‫اﯾن‬»‫ﺑﮫ‬«‫ا‬ ‫ده‬‫ﮔﯾرﻧ‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﭼﺳﺑﯾده‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ش‬‫م‬‫اﺳ‬‫ﷲ‬‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬
‫ﻋﻠﯽ‬ ‫اول‬ ‫درﺟﮫ‬ ‫در‬ ‫ھﻣو‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬‫ع‬‫ا‬ ‫ص‬‫ﻧ‬ ‫دارای‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫اﻣﺎﻣﺎﻧﯽ‬ ‫ﭼﮫ‬ . ‫اﻣﺎﻣﺎن‬ ‫و‬ ‫دوراﻧﮭﺎ‬ ‫ﻋﻠﯾﯾن‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬‫ﻣت‬‫ﻋﺻ‬ ‫و‬ ‫ت‬‫ﻣﺎﻣ‬
‫ﭼﮫ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫ﻣﺎدرزادی‬ ‫و‬ ‫ذاﺗﯽ‬‫رﺳﯾ‬ ‫اﮐﺗﺳﺎﺑﯽ‬ ‫ﻋﺻﻣت‬ ‫و‬ ‫اﻣﺎﻣت‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫اﮐﺑر‬ ‫ﺟﮭﺎد‬ ‫و‬ ‫ﻧﻔس‬ ‫ﻋرﻓﺎن‬ ‫ﺑواﺳطﮫ‬ ‫آﻧﺎﻧﮑﮫ‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫اﻧ‬ ‫ده‬‫ﻼء‬
‫ھﻣﺎن‬ ‫اﯾﻧﺎن‬ . ‫ﮐﻧﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺟﺑران‬ ‫ظﮭورش‬ ‫از‬ ‫ﻗﺑل‬ ‫را‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﻏﯾﺑت‬»‫ﺑﮫ‬«‫اﻟﻠﮭ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ﯽ‬! ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫آﯾﺎ‬ . ‫ھﺳﺗﻧد‬
۵٨-‫و‬‫دﻋ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﺗوان‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺑﮭﺗر‬ ‫اﯾﻧﮏ‬‫ی‬‫ﻼم‬‫اﺳ‬ ‫ﺎﻣﺑر‬‫ﭘﯾ‬‫ص‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫رد‬‫ﮐ‬ ‫دﯾﻖ‬‫ﺗﺻ‬ ‫را‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬‫ود‬‫ﻓرﻣ‬»:‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬‫ع‬‫ز‬‫ﺟ‬ ‫را‬‫ﯽ‬‫ﻧﻣ‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫و‬ ‫ن‬‫ﻣ‬
‫ﺷﻧﺎﺳد‬«‫ﻓرﻣﺎﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫دﮔر‬ ‫ﺟﺎﺋﯽ‬ ‫در‬»:‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫اﮔر‬‫ع‬‫ﯾﺢ‬‫ﻣﺳ‬ ‫ون‬‫ھﻣﭼ‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫ﯾم‬‫ﮐﻧ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣﻌرﻓ‬ ‫ت‬‫ھﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﮫ‬‫آﻧﮕوﻧ‬ ‫را‬‫ع‬‫ﺑﻌﻧ‬‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫وان‬
‫ﭘرﺳﺗﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺧدا‬ ‫ﭘﺳر‬«.‫ﺳﺟﺎد‬ ‫اﻣﺎم‬ ‫ﮐﻼم‬ ‫اﯾن‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬‫ع‬‫ﻓرﻣود‬ ‫ﮐﮫ‬»:‫آﺷﮑﺎر‬ ‫ﻣﺎﺳت‬ ‫ﻧزد‬ ‫در‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫رازی‬ ‫آن‬ ‫اﮔر‬‫ﮐ‬‫ﺑﻌ‬ ‫را‬ ‫ﺎ‬‫ﻣ‬ ‫ﻧﯾم‬‫وان‬‫ﻧ‬
‫ﮐﻧﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺳﻧﮕﺳﺎر‬ ‫ﭘرﺳت‬ ‫ﺑت‬«.‫آن‬‫اﻟر‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺗﺟﺳم‬ ، ‫اﺳت‬ ‫ﮐﻠﻣﺔﷲ‬ ‫و‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﺑت‬ ‫ھﻣﯾن‬ ‫ﺑت‬! ‫ﺣﯾم‬
۵٩-‫ا‬‫ﻣﺟذ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫واران‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ھﻣﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫را‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﺑﺎی‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﺑﺎور‬ ‫ﺑوﺿوح‬ ‫ﯾﻧﮏ‬‫و‬‫ھ‬ ‫ﯽ‬‫ﻋﻠ‬ ‫ت‬‫وﻻﯾ‬ ‫در‬ ‫ﺑﺎن‬‫ﺗﻧد‬‫ﺳ‬
‫ﮐ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ ‫ﺷوﯾد‬ ‫ﻣن‬ ‫ﭼون‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫ﮐﻧﯾد‬ ‫اطﺎﻋت‬ ‫ﻣن‬ ‫از‬ ‫ﻣؤﻣﻧﺎن‬ ‫ای‬ : ‫ﻓرﻣود‬ ‫ﺧود‬ ‫ﮐﮫ‬ . ‫ﺳﻠﻣﺎﻧﮭﺎ‬ ‫ھﻣﭼون‬‫ﺷ‬ ‫ﻠﻣﺎن‬‫ﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ! ‫د‬‫ﯾ‬‫ﯽ‬‫ﮑ‬
‫و‬ ‫ﺷد‬ ‫ﻋﻠﯾﯾن‬ ‫از‬»‫ب‬«‫ﺑﺳم‬‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ھر‬ ‫و‬ . ‫ﯾﺎﻓت‬ ‫وﺟود‬ ‫و‬ ‫ﺷد‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﻧزول‬ ‫ﺷﺄن‬ ‫و‬ ‫ﻣﺧﺎطب‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﮔردﯾد‬ ‫ﷲ‬‫ﯾ‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﯽ‬‫ﻗرآﻧ‬ ‫ت‬‫ﺎﻓ‬
‫د‬‫ﻣﺟﯾ‬ ‫و‬ ‫ﯾم‬‫ﺣﮑ‬ ‫و‬ ‫رﯾم‬‫ﮐ‬ ‫ﯽ‬‫ﯾﻌﻧ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ود‬‫وﺟ‬ ‫ﯽ‬‫ذاﺗ‬ ‫ﻔﺎت‬‫ﺻ‬ ‫دارای‬ ‫وﺟود‬ ‫ھﻣﭼون‬ ‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫وﺟود‬ ‫ﮐﺗﺎب‬ ‫ﻗرآن‬ ‫زﯾرا‬ ‫ﺷود‬‫و‬‫و‬ ‫ز‬‫ﻋزﯾ‬
‫ھم‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ھﻣﺎﻧطور‬ . ‫ﻋظﯾم‬ ‫و‬ ‫ﻋﻠﯽ‬‫ﯾ‬‫ﺣﮑ‬ ، ‫ﯾم‬‫ﻋﻠ‬ ، ‫ر‬‫ﮐﺑﯾ‬ ، ‫اﻟﻌظﯾم‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ : ‫اﺳت‬ ‫ﺻﻔﺎت‬ ‫اﯾن‬ ‫دارای‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬‫و‬ ‫ز‬‫ﻋزﯾ‬ ، ‫م‬.‫و‬ ..
‫ﮔوﯾﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫آﻧﮕﺎه‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﭼرا‬ ‫ﭘس‬‫ع‬‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﯾﺎﻣده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫او‬ ‫ﻧژادی‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫آری‬ !‫؟‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻧﯾﺎﻣده‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬‫ﻧزادی‬ ‫ﻧﺎم‬ ‫ﻟﯽ‬‫آﻣده‬ ‫او‬
. ‫اﺳت‬
۶٠-‫ا‬‫ﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑﻠﮑﮫ‬ ‫ﻧﯾﺳت‬ ‫ھﺎﺷﻣﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻗرﯾﺷﯽ‬ ‫و‬ ‫ﻋرﺑﯽ‬ ‫ﻧژادﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫ﯾن‬‫ﭘرﺳ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﭘرﺳﺗﯽ‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﻧﮫ‬ . ‫اﺳت‬‫ﺗﯽ‬
. ‫ﺧداوﻧد‬‫و‬ ‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺗﺑرﯾﮏ‬ ‫ﺑﺧودش‬ ‫و‬ ‫ﮐﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺻﻠوة‬ ‫اﻧﺳﺎن‬ ‫ﺑر‬ ‫ﻣﻼﺋﮏ‬ ‫ﺑﮭﻣراه‬ ‫ﺧداوﻧد‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫ﻣﮕر‬‫ﻣ‬‫ﺧ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫ﮔوﯾ‬ ‫ﯽ‬‫دا‬
‫ﺗﯽ‬‫ﺧداﭘرﺳ‬ . ‫ت‬‫اوﺳ‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫ط‬‫ﻓﻘ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ﻖ‬‫ﻋﺷ‬ ‫ت‬‫اﯾﻧﺳ‬ ‫و‬ ! ‫ﷲ‬ ‫ﺎرک‬‫ﻓﺗﺑ‬ : ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ده‬‫آﻣ‬ ‫زون‬‫اﻓ‬ ،‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬ ‫ت‬‫ﺧﻠﻘ‬ ‫طﮫ‬‫ﺑواﺳ‬‫ﮏ‬‫ﯾ‬ ‫ﺎن‬‫اﻧﺳ‬
‫اﺳت‬ ‫ﺗﺟﺎرت‬. ‫ﯾﺎﺑد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫ﺟﺎوﯾد‬ ‫ھﺳﺗﯽ‬ ‫طرﯾﻖ‬ ‫ﺑدﯾن‬ ‫زﯾرا‬ . ‫ﻋﺷﻖ‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫و‬
۶١-‫ﭘ‬‫ﻣﺣﻣد‬ ‫رﺳﺎﻧش‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﺟﺎﻧب‬ ‫از‬ ‫ای‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﻗرآن‬ ‫ﺣﻘﯾﻘت‬ ‫در‬ ‫س‬‫ص‬. ‫ﯾن‬‫ﻋﻠﯾ‬ ‫ت‬‫ﺑدﺳ‬ ‫ﺑرﺳﺎﻧد‬ ‫آﻧرا‬ ‫ﺗﺎ‬ ‫داده‬‫ﯾ‬‫ﯽ‬‫ﻌﻧ‬
! ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﺑرﺳد‬ : ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻣﺻداﻗش‬ ‫و‬ ‫ن‬ّ‫ﯾ‬‫ﺗﻌ‬ ‫در‬ ‫اﻟرﺣﯾم‬ ‫اﻟرﺣﻣن‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﻓﺎرﺳﯽ‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬
۶٢-‫د‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻓﻘط‬ ‫ھم‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫و‬‫ﻣﯽ‬ ‫ھﺎ‬ ‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺳت‬‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﺎ‬‫اﯾﻧﮭ‬ ‫و‬ . ‫ر‬‫ﻻﻏﯾ‬ ‫و‬ ‫ھﺳﺗﻧد‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫ﮔﺷودن‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﻗﺎدر‬ ‫آﻧﮭﺎ‬ ‫و‬ ‫رﺳد‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫داﻧﻧ‬
. ‫داﻧﻧد‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫را‬ ‫ﺧود‬ ‫اﻟﮭﯽ‬ ‫اﺳم‬ ‫زﯾرا‬ ‫آﻧﮭﺎﺳت‬ ‫ﺧود‬ ‫ﻣﺧﺗص‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬
۶٣-‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺧود‬‫ع‬‫ﮐﮫ‬ ‫ﮔوﯾد‬ ‫ﻣﯽ‬»‫ب‬«. ‫ﻣﻧم‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ﺑﺎﻗر‬ ‫اﻣﺎم‬‫ع‬‫ﻋ‬ ‫ﺷﮑﺎﻓﻧده‬ ‫ﮐﮫ‬‫ﻠ‬‫و‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫د‬‫ﮔوﯾ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ً‫ﻼ‬‫اﺻ‬ ‫ﻧﯾز‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻗرآﻧﯽ‬ ‫م‬»‫ب‬«
‫اﻟﻔﺑﺎ‬ ‫در‬‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﯾﻧﺳ‬ ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﺗﮫ‬‫ﻧﺷﺳ‬ ‫دوم‬ ‫رف‬‫ﺣ‬ ‫ﺎی‬‫ﺟ‬ ‫ر‬‫ﺑ‬ ‫را‬‫ﭼ‬ ‫ﮫ‬‫اﯾﻧﮑ‬ ‫و‬ . ‫د‬‫ﺑﺎﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫اﻟﻔﺑﺎ‬ ‫اول‬ ‫ﺣرف‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻋﻠﯽ‬»‫آ‬«‫اﻟﻔﺑ‬ ‫در‬‫ﺎ‬
‫ﻣﺣﻣد‬ ‫وﺟود‬‫ص‬‫ﻋﻠﯽ‬ ‫ﺑدﺳت‬ ‫ﺳﭘس‬ ‫و‬ ‫رﺳﯾده‬ ‫ﻣﺣﻣد‬ ‫ﺑدﺳت‬ ‫اول‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫اﯾن‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ . ‫اﺳت‬ ‫رﺳﺎن‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬‫ع‬‫ﮐﮫ‬»‫ب‬«‫ا‬. ‫ﺳت‬
۶۴-‫ﻣ‬‫ﮐﮫ‬ ‫ﺷود‬ ‫ﮔﻔﺗﮫ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﻣﮑن‬»:‫س‬‫ﭘ‬ . ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫ﺎم‬‫ﺑﻧ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬»‫ب‬«‫م‬‫ﺑﺳ‬‫ﺣ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫و‬ ‫دارد‬‫ﻧ‬ ‫ﺎ‬‫ﺣرﻓﮭ‬ ‫ن‬‫اﯾ‬ ‫ﮫ‬‫ﺑ‬ ‫ﯽ‬‫رﺑط‬ ‫ﷲ‬‫ﺎ‬‫رﻓﮭ‬
‫و‬ ‫اﺳت‬ ‫ﺳﻔﺳطﮫ‬«...‫ﻧ‬ ‫ر‬‫ذﮐ‬ ‫ر‬‫اﮔ‬ . ‫ت‬‫اﺳ‬ ‫ﮭوی‬‫ﺳ‬ ‫ﺗﻔﺎده‬‫اﺳ‬ ‫ﯾﮏ‬ ‫اﯾن‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫ﻣﯽ‬ ‫درک‬ ‫ﮐﻧﯾم‬ ‫دﻗت‬ ‫اﻧدﮐﯽ‬ ‫اﮔر‬ ‫وﻟﯽ‬‫ور‬‫ﻣﻧظ‬ ‫دا‬‫ﺧ‬ ‫ﺎم‬
‫رﺣﻣن‬‫اﻟ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ !‫ﷲ‬ : ‫ﯾم‬‫ﺑﻧوﯾﺳ‬ ‫ﺎ‬‫ﯾ‬ ‫وﺋﯾم‬‫ﺑﮕ‬ ‫ﺗﯽ‬‫ﺑﺎﯾﺳ‬ ‫ﺎری‬‫ﮐ‬ ‫ھر‬ ‫آﻏﺎز‬ ‫در‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫ﻧﺎﻣﮫ‬ ‫ھر‬ ‫ﺑﺎﻻی‬ ‫در‬ ‫ﺑﺎﺷد‬‫رﺣﯾم‬‫اﻟ‬ ‫و‬.. ‫ﯾن‬‫ھﻣ‬ ‫و‬‫ﮫ‬‫ﻧ‬
‫ده‬‫ﮔردﯾ‬ ‫ﮭو‬‫ﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﮐ‬ ‫ت‬‫اﯾﺳ‬ ‫ﺎده‬‫ﺳ‬ ‫ﯾﺎر‬‫ﺑﺳ‬ ‫ﮫ‬‫ﻧﮑﺗ‬ ! ‫وﯾد‬‫ﺷ‬ ‫ﯽ‬‫ﻣ‬ ‫ﮫ‬‫ﻣﺗوﺟ‬ ‫ﺎ‬‫آﯾ‬ . ‫ره‬‫ﻏﯾ‬ ‫و‬ ‫ﷲ‬ ‫م‬‫اﺳ‬ ‫ﺣﺗﯽ‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫و‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬‫ر‬‫ﻓ‬ ‫از‬ ‫ت‬‫اﺳ‬‫ﯽ‬‫ﺑ‬ ‫ط‬
. ‫ﺳﺧن‬ ‫اﯾن‬ ‫ﻣﻌﻧﺎی‬ ‫ﺣﻖ‬ ‫در‬ ‫ﻣﻌرﻓﺗﯽ‬
۶۵-‫ﺷد‬ ‫واﺿﺢ‬ ‫ﭘس‬‫ﮐ‬‫ﷲ‬ ‫ﺔ‬‫ﮐﻠﻣ‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺳﻣت‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫اﺳت‬ ‫ﷲ‬ ‫اﺳم‬ ‫ﮐﮫ‬ ‫ﮐﺳﯽ‬ ‫ﺑﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﷲ‬ ‫ﺑﺳم‬ ‫ﮫ‬‫ت‬‫اﺳ‬
‫ﷲ‬ ‫ﮐﻠﻣﺔ‬ :! ‫اﯾﻧﺳت‬ ‫ﻧﮫ‬ ‫آﯾﺎ‬ ! ‫اﻟﻌﻠﯾﺎ‬ ‫ھﯽ‬
۶۶-‫ﮐﻠﻣﮫ‬ ، ‫ﻋﻠﯽ‬‫ﺧ‬. ‫اﺳت‬ ‫ﻗرآن‬ ‫در‬ ‫دو‬ ‫ھر‬ ‫اﯾن‬ ‫؟‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫ﺧداﺳت‬ ‫ﮐﻠﻣﮫ‬ ‫ﻣﺳﯾﺢ‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫و‬ ‫؟‬ ‫ﭼﮫ‬ ‫ﯾﻌﻧﯽ‬ ‫اﯾن‬ . ‫داﺳت‬