More Related Content
Similar to Sindhi - Wisdom of Solomon.pdf (20)
More from Filipino Tracts and Literature Society Inc. (20)
Sindhi - Wisdom of Solomon.pdf
- 2. 1باب
ءَسادگي جي دل ۽ سوچيو طرح ءَچڱي ۾ باري جي خدا: بڻجو جج جا زمين اي، ڪريو پيار سان انصاف اي1
.ڳوليو کيس سان
نه اعتمادي بي مٿس جيئن ته ٿو ڪري ظاهر کي پاڻ ۽. آزمائي نہ کيس جيڪي ملندو مان انھن هو جو ءَاال2
.ڪن
ملمت کي دانن بي، ٿو آزمائي اهو جڏهن، طاقت سندس ۽، آهن جدا کان خدا خيال منحوس جو ءَاال3
.ٿو ڪري
.آهي تابع جي گناه جيڪو رهو ۾ جسم نڪي ۽. ٿيندي نہ داخل حڪمت ۾ ءَماڻھو بدڪار جو ءَاال4
اچي ۾ ءَبڇڙائي جڏهن ۽ اڏيندو ڪڍي مان خيالن عقل بي ۽ ڀڄندو کان ءَٺڳي روح پاڪ جو نظم جو ءَاال5
.رهندو نہ قائم تڏهن
تہ ااڪاڻ، ڪندو نه برائي کي ڪفر جي لفظن پنھنجي ۽. آهي روح ڪندڙ پيار هڪڙو ڏاهپ جو ءَاال6
.آهي ٻڌندڙ جو زبان سندس ۽، ڏسندڙ سچو جو دل سندس ۽، جو لشڪر سندس آهي شاهد خدا
.آهي ڄاڻ جي آواز کي ان، آهن شامل شيون سڀ ۾ جنھن ۽، ٿو ڀري کي دنيا روح جو خداوند جو ءَاال7
.لنگھيو مٿس، ڏيندو سزا جڏهن، انتقام نڪي ۽، سگھندو نہ لڪائي سو ٿو ڳالھائي انصافي بي جيڪو تنھنڪري8
بڇڙن پنھنجي ڏانھن خداوند آواز جو لفظن سندس ۽: ۾ الحن جي دين بي ويندي ڪئي ڳااا پڇا جو ءَاال9
.ايندو ءَل ظاهر جي ڪمن
.آهي نہ ڳجھو گوڙ گوڙ ۽، آهي ٻڌندو ڪجھہ سڀ ڪن جو حسد جو ءَاال10
، روڪيو کان ڪرڻ غيبت کي زبان پنھنجي ۽. آهي بيڪار جيڪو، رهو هوشيار کان ڪرڻ گوڙ تنھنڪري11
کي روح اهو ٿو ڪري ڪوڙ جيڪو وات ۽، وڃي ٿي بيڪار جيڪو، آهي نه لفظ ڳجھو اهڙو به ڪو ته او
.ٿو ماري
نہ تي ءَتباهي کي پاڻ سان ڪمن جي هٿن پنھنجي ۽، ڳوليو نہ کي موت ۾ ءَگمراهي جي ءَزندگي پنھنجي12
.اڪو
.آهي خوشي ۾ ءَتباهي جي جيئرن کيس نڪي ۽ آهي بڻايو نہ کي موت خدا جو ءَاال13
۽. رهيا احتمند نسل جا دنيا ۽، هجي وجود جو انھن تہ ءَل ءَانھي، ڪيو پيدا کي ءَشي هر هن جو ءَاال14
.بادشاهي جي موت تي زمين ئي نه ۽ آهي زهر جو تباهي نه ۾ انھن
:)آهي لفاني اداقت ته ااڪاڻ15 (
دوست پنھنجو کي ان هنن جڏهن جو ءَاال، سڏيو کي ان سان لفظن ۽ ڪمن پنھنجن ماڻھن دين بي پر16
لئق جي وٺڻ حصو ۾ ءَانھي اهي جو ءَاال، ڪيائون واعدو سان ناا ۽ اڏيو ڪري برباد کي ناا تڏهن، سمجھيو
.آهن
2باب
۽ مختصر زندگي جي اسان، ”آهن نہ سچا پر، ٿا ڪن بحث سان پاڻ جيڪي، چيو دين بي انھن جو ءَاال1
.آهي آيو موٽي مان قبر ماڻھو ڪوبہ نڪي ۽، ڪونھي علج ڪوبہ ۾ موت جي ءَماڻھو ۽، آهي ٿڪائيندڙ
نہ ئي اڳي اسان تہ ڄڻ، هونداسين ائين آخرت اسان ۽: ۾ ءَمشھوري ءَسڄي آهيون ٿيا پيدا اسين جو ءَاال2
.آهي چمڪ ٿوري ۾ حرڪت جي دل جي اسان ۽، آهي دونھون ساه ۾ ءَنڙي جي اسان جو ءَاال، هئاسين
،ويندو ٿي گم وانگر هوا نرم روح جو اسان ۽ ويندو ٿي خاڪ جسم جو اسان سان وسائڻ کي جنھن3
جي اسان ۽، ايندي نه ۾ ڪرڻ ياد ڪم جي اسان کي َماڻھو ڪنھن ۽، ويندو وساريو تي وقت نالو جو اسان ۽4
جي شعاعن جيڪا، ويندو ٿي پکڙيل ٽڙي وانگر ڪڪر هڪڙو ۽، ويندي گذري وانگر نشان جي ڪڪر زندگي
.غالب تي گرمي جي ان ۽، سج. ويندي ڀڄي سان شعاعن
نه واپس به ڪو َپو کان ٿيڻ ختم جي اسان ۽. ٿو گذري جيڪو آهي پااو هڪڙو وقت جو اسان جو ءَاال5
.اچي نه ٻيھر ماڻھو به ڪو تنھنڪري، آهي ٿيل بند سان َتيزي اهو ته ااڪاڻ، آهي
۾ ءَجواني طرح ءَجھڙي ۽ وڃون ٿي اندوز لطف مان تن، آهن موجود شيون چڱيون جيڪي تہ اچو تنھنڪري6
.ڪريون استعمال کي مخلوقات طرح ءَجھڙي
.گذري نه ڀرسان جي اسان گل به ڪو جو بھار ۽، ڀريون سان عطر ۽ شراب قيمتي کي پاڻ ته اچو7
- 3. .وڃن سڪي اهي جو اڳ کان ان، ڪريون تاج سان ڪڪرن جي گلب کي پاڻ ته اچو8
جا خوشين پنھنجي ته اچو: گھرجي نہ وڃڻ ءَسوا کان حصي جي ءَرضامندي پنھنجي به کي ڪنھن مان اسان9
.آهي حصو جو اسان ئي اهو ۽ آهي حصو جو اسان اهو جو ءَاال، ڏيون اڏي هنڌ هر نشان
وارن رناس پراڻين جي پوڙهن نڪي ۽ بخشيون نہ کي زال رن، ڪريون ظلم تي ءَماڻھو نيڪ غريب تہ اچو10
.ڪريون احترام جو
.ملي ٿو نہ بہ ڪجھہ سو آهي ڪمزور جيڪو جو ءَاال، بڻجو قانون جو انصاف طاقت جي اسان ته اچو11
عملن جي اسان هو ۽، آهي نه تي موڙ جي اسان هو ته ااڪاڻ. رهون ۾ انتظار جي سچار تہ اچو تنھنڪري12
جي تعليم جي اسان ۽، ٿو ڪري بدنام کي اسان سان ڀڃڪڙي جي قانون جي اسان هو: آهي ااف خلف جي
.ٿو ڪري اعتراض تي بدنامي جي اسان تي ورزي خلف
.ٿو سڏائي فرزند جو خداوند کي پاڻ هو ۽، آهي ڄاڻ جي خدا کيس تہ ٿو ڪري اقرار هو13
.هو ويو بڻايو ءَل ڪرڻ تلقين جي خيالن جي اسان کي هن14
طريقا جا هن، آهي نه جھڙي ماڻھن ٻين زندگي جي هن جو ءَاال، به ءَل ڏسڻ آهي ڏکوئيندڙ ءَل اسان اهو15
.آهن جا انداز ٻئي
ءَنيڪي هو: کان گندگي جيئن ٿو ڪري پاسو کان طريقن جي اسان هو: آهيون سمجھندا ڪوڙو کي هن اسان16
.آهي اَپي سندس خدا ته ٿو ڪري فخر پنھنجي ۽، ٿو ڏئي قرار وارو برڪت کي پڄاڻي جي
.ٿيندو اا ۾ آخر جي هن ته ڪريون ثابت ته اچو ۽، آهن سچا لفظ سندس ته ڏسون ته اچو17
هٿ جي دشمنن سندس کيس ۽ ڪندو مدد سندس هو تہ، آهي فرزند جو خدا ماڻھو سچار جيڪڏهن جو ءَاال18
.بچائيندو کان
ثبوت جو ابر سندس ۽ سڃاڻون کي ءَحليمي سندس جيئن تہ، جاچيون سان ءَايذا ۽ ءَحرمتي بي کيس تہ اچو19
.ڏيون
.ٿيندي عزت سندس سان چوڻ ئي سندس جو ءَاال، ڪريو ملمت سان موت شرمناڪ کيس ته اچو20
.آهي اڏيو ڪري انڌو کين ءَبڇڙائي جي انھن جو ءَاال، ويا ٺڳي ۽، ڪيون تصور هنن ڳالھيون اهڙيون21
اميد جي اجرت جي سچائي کي انھن نڪي: آهن ڄاڻندا نہ کي انھن اهي، ۾ باري جي اسرار جي خدا جيستائين22
.ڄاڻايو انعام ڪو َل روحن عيب بي نڪي ۽، رکي
.بڻايو عڪس جو ابديت پنھنجي کيس ۽ ڪيو پيدا لفاني کي ءَماڻھو خدا جو ءَاال23
.لھندا اها سي، ٿا رکن پاسو سندس جيڪي ۽، آيو ۾ دنيا موت ڪري جي حسد جي شيطان بہ هوندي تنھن24
3باب
.پھچندو نہ عذاب ڪوبہ کي انھن ۽، آهن ۾ هٿ جي خدا روح جا نيڪن پر1
،آهي ويو ورتو ڪري جي ڏک کي وڃڻ جي انھن ۽، آهن وارا مرڻ اهي ۾ نظر جي عقلن بي2
.آهن ۾ امن اهي پر، آهي تباهي بلڪل وڃڻ کان اسان جو انھن ۽3
.آهي ڀريل سان رهڻ ابدي اميد جي انھن بہ تڏهن، ٿي ملي سزا ۾ نظر جي ماڻھن کي انھن جيتوڻيڪ جو ءَاال4
کي انھن ۽، ڪيو ثابت کي انھن خدا جو َاال، ملندو اجر گھڻو تمام کي انھن، َپو کان ڏيڻ سزا ٿوري ۽5
.مليو لئق َل پنھنجي
.ڪيو قبول طور قرباني واري ساڙڻ کي انھن ۽، آهي آزمايو کي انھن سون ۾ بھٽي جيئن6
.ويندا ڀڄي ۽ ڊوڙندا وانگر چمڪ ۾ وچ جي ٿڌن ۽، چمڪندا اهي ۾ وقت جي اچڻ جي انھن ۽7
.ڪندو راڄ ءَل هميشہ پالڻھار جو انھن ۽، ڪندا حڪومت تي ماڻھن ۽، ڪندا فيصلو جو قومن اهي8
، رهندا گڏ ساڻس اهي آهن وفادار ۾ پيار جيڪي ۽، سمجھندا سچ سي آهن رکندا ڀروسو مٿس جيڪي اهي9
.ٿو رکي خيال جو چونڊيلن پنھنجي هو ۽، ءَل ٻانھن سندس آهي ٻاجھ ۽ فضل جو ءَاال
.ڏنو اڏي کي خداوند ۽ ڪيو نظرانداز کي نيڪن جن، ملندي سزا موجب گمان پنھنجن کي دين بي پر10
محنت سندن، اجائي اميد سندن ۽ آهي بدبخت سو، سمجھي ٿو حقير کي پرورش ۽ ڏاهپ جيڪو جو ءَاال11
.آهي بيڪار ڪم سندن ۽ بيڪار
.آهن بڇڙا ٻار سندن ۽ آهن بيوقوف زالون سندن12
جي گناهه کي جنھن، آهي بيڪار جيڪو بنجر آهي وارو برڪت ڪري تنھن. آهي لعنتي اولد جو انھن13
.هوندو ميوو ۾ زيارت جي روح کي هن: ناهي خبر جي بستري
- 4. خلف جي خدا نڪي ۽، آهي ڪيو نه گناه ڪوبہ سان هٿن پنھنجي جنھن، هڪڙو اهو آهي وارو برڪت ۽14
۾ مندر جي خداوند وراثت هڪڙو ۽، ويندو ڏنو تحفو خاص جو ايمان کي هن جو َاال، آهن ڪيا ڪم بڇڙا
.آهي قبول قابل وڌيڪ َل دماغ سندس
.کٽندي نہ بہ ڪڏهن پاڙ جي ڏاهپ ۽، آهي شاندار ڦل جو ڪمن سٺن جو ءَاال15
پٽيو پاڙ ٻج جو بستري بيڪار هڪڙي ۽، سگھندا نہ پھچي تائين تڪميل پنھنجي اهي، ءَل ٻارن جي زناڪارن16
.ويندو
آخري سندن ۽، ويندي ڪئي نہ پرواه بہ ڪا کي انھن بہ تڏهن، آهن جيئرا ڊگھا اهي جيتوڻيڪ جو ءَاال17
.هوندي عزتي بي عمر
.آهي تسلي نڪي، اميد ڪا ڏينھن جي آزمائش کي انھن تہ وڃن مري جلد اهي جيڪڏهن يا18
.آهي خوفناڪ ڏاڍي پڄاڻي جي نسل بدڪار ءَانھي جو ءَاال19
4باب
ماڻھن ۽ خدا اهو جو ءَاال، آهي ابدي يادگار اهو جو ءَاال، هجي نيڪي ۽ هجي نہ اولد تہ آهي بھتر اهو1
.ٿو وڃي سڃاتي سان
ڪندا خواهش جي ان اهي، آهي ويندو هليو اهو جڏهن ۽. آهن وٺندا مثال تي ان ماڻھو، آهي موجود اهو جڏهن2
ڪوشش جي انعامن اڻڄاتل، ڪري حاال فتح، ڪري حاال فتح َل هميشه ۽، پائڻ تاج هڪڙو اهو: آهن
.ڪندي
.رکندو بنياد تيز ڪو نڪي ۽ پٽيندو پاڙون مان پاڙن جي هارين نڪي، وڌندو نہ نسل وڌندڙ جو دين بي پر3
ڌوڏي سان َوا اهي، آهن رهيا نه قائم تائين اڃان. آهن وڌندا ءَل وقت ٿوري ۾ شاخن اهي جيتوڻيڪ جو ءَاال4
.ويندا پٽي پاڙون اهي سان زور جي َوا ۽، ويندا
.هوندو بيڪار هاڻي، هوندو نہ پڪو ءَل کائڻ، هوندو بيڪار ميوو جو انھن، پونديون ٽٽي ٽاريون اڻپوريون5
خلف جي اَپي اَما پنھنجي ۾ آزمائش پنھنجي سي آهن ٿيا پيدا مان بسترن غيرقانوني ٻار جيڪي جو ءَاال6
.آهن شاهد جا ءَبڇڙائي
.هوندو ۾ آرام هو پر، وڃي روڪيو سان موت سچار جيتوڻيڪ پر7
سان تعداد جي سالن کي ان نڪي ۽ ٿئي قائم ۾ ڊگھائي جي وقت جيڪا آهي نہ اها عمر واري عزت جو ءَاال8
.ماپجي
.آهي پوڙهائپ زندگي داغ بي ۽، آهي وار سفيد ءَل ماڻھن ڏاهپ پر9
.هو ۾ وچ جي گنھگارن ترجمو جو هن تنھنڪري، هو پيارو کيس ۽، هو ڪندو پسند کي خدا هو10
کي روح سندس فريب يا، ڪري تبديل کي سمجھ سندس بڇڙائي متان، ويو ڪڍيو تڪڙو تڪڙو کي هن، هائو11
.ٺڳي
پائڻ ڀاڪر ۽. آهن ايماندار جيڪي، ٿو ڪري ظاهر کي شين انھن سان ءَجادوگري جي شرارتن جو ءَاال12
.ٿو ڪري ڪمزور کي ذهن سادو
.ٿيو پورو وقت گھڻو، ٿي ڪامل ۾ وقت ٿوري هو13
تڪڙ ءَل ڪرڻ پري مان بڇڙاين کيس هن تنھنڪري، ڪيو راضي کي خداوند روح جي هن جو ءَاال14
.ڪئي
سندس ٻاجھ ۽ فضل سندس تہ، رکي ڳالھہ اها ۾ دماغ پنھنجي انھن نڪي ۽، سمجھيو نہ ۽، ڏٺو ماڻھن اهو15
.ٿو ڪري احترام جو ماڻھن چونڊيل پنھنجي اهو ۽، آهي سان بزرگن
ئي جلد جو ءَجواني ۽. آهن جيئرا جيڪي ڏيندا سزا کي دين بي سي آهن مئل جيڪي سچار طرح ءَاهڙي16
.عمر جي ءَڏاڍائي ۽ سال گھڻا ٿو ٿئي پورو
ڪيو اا ءَل هن ۾ مشوري پنھنجي خدا تہ سمجھندا نہ اهو ۽، ڏسندا کي ءَپڇاڙي جي ڏاهن اهي جو ءَاال17
.آهي ڪيو مقرر ۾ حفاظت کيس خداوند تي ءَجا ءَڪھڙي ۽، آهي
َل هميشه هاڻي اهي ۽، کلندو َل ڪرڻ ٺٺولي کي انھن خدا پر. ڪندا نفرت کيس ۽، ڏسندا کي هن اهي18
.هوندا ملمت َل هميشه ۾ وچ جي مئلن ۽، لش خراب هڪڙو
اهو ۽. ويندا ٿي گونگا اهي جيئن، اڏيندو ڪري مٿي هيٺ کي انھن ۽ اڏيندو ڦاڙي کي انھن هو جو ءَاال19
.ويندي ٿي ختم يادگار جي انھن ۽. هوندا ۾ ڏک ۽، ويندا ٿي برباد بلڪل اهي ۽. اڪيندو کان بنياد کي انھن
- 5. کي انھن گناه پنھنجا جا انھن ۽، ايندا سان خوف اهي، ڪندا ڪتاب حساب جا گناهن پنھنجن اهي جڏهن ۽20
.ڪندا قائل تي منھن پنھنجي
5باب
محنتن پنھنجي ۽، آهي ڏني تڪليف کيس جن، رهندو بيھي اڳيان جي انھن سان ءَدليري ءَوڏي ءَماڻھو سچار ءَپو1
.رکي ٿو نہ حساب ڪوبہ جو
، عجيب جي اوٽڪاري جي هن ويندا ٿي حيران ۽ ويندا ٿي خوفناڪ خوفناڪ اهي، ڏسندا اهو اهي جڏهن2
.هئا رهيا ڳولي اهي جو قدر ايتري
ڪڏهن اسين کي جنھن، آهي اهو اهو هي، ”چوندا ۾ پاڻ وارا روئڻ ءَل تڪليف جي روح ۽ ٿي پشيمان اهي ۽3
.آهي چوڻي ملمتي هڪ ۽، هئاسين ڪندا ٺٺوليون ڪڏهن
.ڪئي عزتي بي پڄاڻي سندس ۽، ڏنو قرار چريو کي زندگي سندس بيوقوف اسان4
!آهي ۾ وارن ايمان گھڻا سندس ۽، ۾ ٻارن جي خدا آهي ويو ڳڻيو ڪھڙو اهو5
سچائي ۽، آهي چمڪي نه ڏانھن اسان روشني جي انصاف ۽، آهيون ويا ڀلجي کان واٽ جي سچ اسان تنھنڪري6
.آهي اڀريو نه تي اسان سج جو
ڪو جتي، آهيون گذريا مان بيابانن اسان، هائو: آهي اڏيو ٿڪائي کي پاڻ اسان ۾ رستي جي ءَتباهي ۽ ءَبڇڙائي7
.آهي نہ ئي خبر جي ان کي اسان، ءَل واٽ جي خداوند پر، ڪونھي رستو
آهي؟ آندو کي اسان سان َبيوقوفي جي اسان دولت سٺي ڪھڙي يا آهي؟ ڏنو فائدو ڪھڙو کي اسان فخر8
.ٿو ڪري جلدي جلدي جيڪو، وانگر ٽپ هڪ ۽، آهن ويون گذري وانگر پااي هڪ شيون سڀ اهي9
نشان ڪو جو ان وقت گذرڻ مان جنھن، ٿو لنگھي مٿان جي موجن جي ءَپاڻي جيڪو جو ءَٻيڙي طرح ءَجھڙي10
.رستو جو لھرن جي لھين نڪي ۽، ملي ٿو نه ئي
پنھنجن هوا هلڪي پر، ڪونھي ئي نشان ڪو جو رستي سندس تڏهن، آهي اڏامندو مان هوا پکي ڪو جيئن يا11
ءَپو کان ان ۽. آهي ويندي ٿي جدا سان حرڪت ۽ آواز زوردار جي انھن ۽ آهي پوندي ٽٽي سان هٿن جي پرن
.هئي وئي ءَهو جتي مليو نه نشان ڪوبه
وڃي ٿي گڏ وري هڪدم جيڪا، ٿي ڪري جدا کي هوا ته، ٿو وڃي هليو تي نشان تير جڏهن طرح ءَجھڙي يا12
.آهي ويو ڪيڏانھن اهو ته پوي نٿي ئي خبر کي ءَماڻھو تنھنڪري، ٿي
جي فضيلت به ڪا وٽ اسان ۽، لڳاسين پھچڻ تي ءَپڄاڻي پنھنجي، ٿياسون پيدا ئي جيئن، اسين طرح ءَاهڙي13
.ويا کائي ۾ بڇڙائي پنھنجي جي اسان پر. هئي نه نشاني
وانگر ٻوٽي ٿلھي هڪ. وڃي ٿي ڏياا سان ءَوا جيڪا، آهي وانگر ءَمٽي ناا ميداا جي دين بي جو ءَاال14
جي مھمان ڪنھن ۽، آهي پکڙيل سان طوفان اتي ۽ هتي جيڪو دونھون جيئن آهي؛ ويو ڀڄي سان طوفان جيڪو
.ٿو رهي َسوا کان ڏينھن هڪ جيڪو ٿو گذري ۾ ياد
.آهي وٽ ي
اعلي تمام سنڀال جي انھن ۽، آهي وٽ رب پڻ اجر جو انھن. آهن رهندا جيئرو هميشہ سچار پر15
، مان هٿ جي خداوند تاج خوبصورت هڪڙو ۽، ڪندا حاال بادشاهت شاندار هڪڙو اهي تنھنڪري16
.ڪندو حفاظت جي انھن هو سان هٿ پنھنجي ۽، ڍڪيندو کي انھن سان هٿ ساڄي پنھنجي هو جو َاال
.بڻائيندو هٿيار ءَل بدلي جي دشمنن پنھنجي کي مخلوق ۽، ويندو وٺي ءَل هٿيارن مڪمل کي حسد پنھنجي هو17
.بدران جي ٽوپي کي فيصلي سچي ۽، پھريندو وانگر تختي جي سيني کي ءَسچائي هو18
.کڻندو ءَل ڍال تسخير ناقابل هڪ کي ءَپاڪائي هو19
.وڙهندي سان عقلن بي گڏ ساڻس دنيا ۽، ڪندو تيز ءَل تلوار هو غضب سخت جو هن20
نشان اهي، مان ڪمان ٺھيل طرح چڱي جيئن، مان ڪڪرن ۽. ويندا ٻاهر گجگوڙ وارا مقصد ساڄي ءَپو21
.ڪندا پرواز ڏانھن
۽، ويندو ڪاوڙجي تي انھن پاڻي جو سمنڊ ۽، ويندا االيا مان ڪمان جي پٿر ڪڪر ڀريل سان غضب ۽22
.اڏيندو ٻوڙي سان َرحمي بي کي انھن سيلب
: اڏيندو ڏياا کي انھن وانگر طوفان هڪڙي ۽، بيھندو اٿي خلف جي انھن َهوا زبردست هڪڙو، هائو23
.ڊاهيندي کي تخت جي ءَزبردستي بدڪاري ۽، اڏيندي ڪري برباد کي زمين سڄي انصافي بي طرح ءَاهڙي
- 6. 6باب
.آهيو جج جا ءَپڇاڙي جي زمين جيڪي اوهين، سکو. سمجھو ۽ ٻڌو بادشاهيو اي تنھنڪري1
.ڪريو فخر ۾ ميڙ جي قومن ۽، ٿا ڪريو حڪمراني تي ماڻھن جيڪي، ٻڌو اي2
ڪمن جي اوهان جيڪو، بادشاهت کان خدا ۽ آهي وئي ڏني قدرت طرفان جي خداوند کي اوهان جو ءَاال3
.ڳوليندو کي الحن جي اوهان ۽ پرکيندو کي
تي شريعت نڪي، آهي ڪيو فيصلو احيح نہ ڪري جي وزيرن جي بادشاهت جي هن توهان جو ءَاال4
.آهيو هليا تي مشوري جي خدا نڪي ۽ آهي ڪيو عمل
تي جاين مٿاهين جيڪي هوندو فيصلو سخت ءَل انھن جو ءَاال، ايندي تي اوهان سان ءَتيزي ڏاڍي ءَهو5
.هوندا
.ويندو ڏنو عذاب سخت کي ماڻھن طاقتور پر، اڏيندو ڪري معاف کي گھٽين ئي جلد رحم جو ءَاال6
جي ءَماڻھو ڪنھن نڪي، ڊڄندو نہ کان ءَماڻھو ڪنھن سو آهي خداوند جو سڀني جيڪو اهو جو ءَاال7
.ٿو رکي خيال جو سڀني ۽ آهي ٺاهيو کي وڏي توڙي ننڍي هن جو ءَاال، ڊڄندو کان عظمت
.ايندي آزمائش سخت تي طاقتور پر8
.وڃو نہ ڦري ۽ سکو ڏاهپ اوهين تہ ءَل ءَانھي، ٿو ڳالھايان سان اوهان ءَآ، بادشاهيو اي تنھنڪري9
ڳالھيون اهڙيون جن ۽، ويندو ڏنو قرار پاڪ کي تن آهن رکندا پاڪ کي ءَپاڪائي جيڪي جو ءَاال10
.پوندو ڏيڻو جواب اا کي تن آهن سکيون
.ويندي ڪئي هدايت کي توهان ۽، ڪريو خواهش جي انھن. ڪر قائم پيار پنھنجو تي لفظن منھنجي تنھنڪري11
جيڪي ٿو سگھجي ڏسي سان َآساني کي انھن اهو، هائو، آهي ٿيندي نه ختم به ڪڏهن ۽، آهي شاندار حڪمت12
.آهن رهيا ڳولي کيس جيڪي ٿو ڳولي کي انھن ۽، ٿا ڪن پيار سان هن
.۾ سڃاڻڻ ڏانھن انھن پھرين کي پاڻ، ٿا چاهين کيس جيڪي آهي روڪيندي کي انھن ءَهو13
دروازي پنھنجي کيس هو جو ءَاال، ٿيندي نه تڪليف وڏي ڪا کي تنھن ڳوليندو جو ابح کي هن جيڪو14
.لھندو ويھي تي
.ٿيندو پرواه بي جلدي سو ٿو رکي نگاه ءَل هن جيڪو ۽: آهي ڪمال جو ڏاهپ ءَل سوچڻ تي هن تنھنڪري15
، ٿي ڏيکاري طرح ءَچڱي کي پاڻ ءَل انھن، آهن لئق سندس جيڪي، ٿي گھمي ۾ ڳولھڻ اها ءَهو جو ءَاال16
.ٿي ملي ۾ سوچ هڪ هر سان انھن ۽
.آهي محبت خيال جو ضبط و نظم ۽. خواهش جي ضبط و نظم آهي شروعات سچي جي هن جو ءَاال17
.آهي ضمانت جي فراموش ناقابل ڏيڻ ڌيان تي قانونن جي هن ۽. آهي ڪندي عمل تي قانونن پنھنجي محبت ۽18
.ٿي بڻائي ويجھو جي خدا کي اسان بدڪاري ۽19
.ٿي آڻي ۾ بادشاهت خواهش جي حڪمت تنھنڪري20
ءَانھي، ڪريو عزت جي حڪمت، بادشاهؤ جا ماڻھن اي، آهي ۾ عطين ۽ تختن خوشي جي توهان جيڪڏهن21
.رهو بادشاهي تائين هميشہ تہ ءَل
نه اسرار کان توهان ۽، ٿو ٻڌايان کي توهان مان، آهي آيو ڪيئن اهو ۽ آهي اا اهو، ۾ باري جي دانائي22
حقيقت ۽، آڻيندس ۾ روشني کي ڄاڻ جي ان ۽، ڳوليندس کان شروعات جي پيدائش پنھنجي کي هن پر، لڪائيندس
.ڪندو نه پاسو کان
.هوندو نه واسطو به ڪو سان عقل کي ءَماڻھو اهڙي ته او. سان ساڙ ويندس ءَآ نڪي ۽23
.آهي سنڀال جي ماڻھن بادشاهہ عقلمند ۽ آهي ڀلئي جي دنيا ميڙ جو عقلمندن پر24
.ڪندو سٺو کي اوهان اهو ۽، ڪريو حاال هدايت ذريعي جي لفظن منھنجي تنھنڪري25
7باب
،ويو ٺاهيو مان زمين ڀيرو پھريون جيڪو، آهيان اولد جو ءَانھي ۽، آهيان ماڻھو فاني هڪڙو جھڙو پاڻ بہ ءَآ1
جو لذت واري اچڻ ۾ ننڊ ۽، مان ٻج جي انسان، ٺھيل ۾ رت، ۾ ڄمار جي مھينن ڏهن ۾ پيٽ جي اَما منھنجي ۽2
.ويو بڻجي گوشت
آواز پھريون ۽، آهي جھڙي فطرت جيڪا، پيو ڪري تي زمين لھرائي ۾ هوا عام مون تڏهن، ٿيس پيدا ءَآ جڏهن3
.هو جو روئڻ وانگر سڀني ٻين سو، چيو مون جيڪو
- 7. .سان خيال اهو ۽، ويو پاليو ۾ ڪپڙن ڍڪيل کي مون4
.هئي ڪئي بہ ڪنھن ٻئي شروعات جي پيدائش جي جنھن، ڪونھي بادشاهہ ڪوبہ جو ءَاال5
.جو نڪرڻ ئي هڪڙو ۽ آهي رستو ئي هڪڙو جو ٿيڻ داخل ۾ ءَزندگي ءَل ماڻھن سڀني جو ءَاال6
.آيو وٽ مون روح جو حڪمت ۽، سڏيو کي خدا مون: وئي ڏني کي مون سمجھ ۽، ڪئي دعا مون تنھنڪري7
.سمجھيو نہ کي دولت بہ ڪنھن ۾ مقابلي جي هن ۽، پھريائين کان تختن ۽ تختن کي هن مون8
ٿورڙي سونا سمورو سان حوالي جي هن جو ءَاال، ڪيو مقابلو جو پٿر قيمتي ڪنھن سان هن مون نڪي ۽9
.ويندو ڪيو شمار وانگر ءَمٽي اڳيان جي هن کي ءَچاندي ۽، آهي برابر جي ءَواري
ااڪاڻ، ڪيو پسند کي هن بدران جي روشني ۽، ڪيو پيار مٿانھون کان خوبصورتي ۽ احت کي هن مون10
.آهي نڪرندي نه به ڪڏهن روشني نڪرندڙ مان هن ته
.آئي ۾ هٿن جي هن دولت بيشمار ۽، آيون گڏ سان هن وٽ مون شيون سٺيون سڀ11
ته هئي نہ خبر کي مون ۽، ٿي وڃي اڳيان جي انھن دانائي تہ ااڪاڻ، ٿي خوشي ۾ سڀني انھن کي مون ۽12
.هئي اَما جي انھن هو
.سگھان نٿو لڪائي کي دولت جي هن مان: ڳالھايو سان هن سان ءَآزادي ۽، سکيو طرح ءَچڱي مون13
وارا ڪرڻ استعمال کي جنھن، ٿو نہ گھٽتائي بہ ڪڏهن جيڪو آهي خزانو هڪڙو ءَل ماڻھن اهو جو ءَاال14
.ٿيون ٿين حاال مان سکيا جيڪي، ٿي وڃي ڪئي تعريف ڪري جي نعمتن انھن ۽، ٿا وڃن بڻجي دوست جا خدا
، ءَل سمجھڻ تيئن، آهن ويون ڏنيون کي مون جيئن ۽، سگھان ڳالھائي مان جيئن آهي ڪيو عطا کي مون خدا15
.ڪري ٿو هدايت ڏانھن حڪمت ۽ ٿو وٺي ڏانھن ءَدانائي جيڪو آهي ئي اهو جو ءَاال
.علم جو ڪار ڪم ۽، پڻ حڪمت تمام. آهن لفظ جا اسان ۽ اسين ۾ هٿ جي هن جو ءَاال16
۽، ٺھي ڪيئن دنيا ته ءَل ڄاڻڻ يعني، آهن جيڪي آهي ڏني ڄاڻ خاص جي شين انھن کي مون هن جو ءَاال17
:ڪارڪردگي جي عناارن
:تبديلي جي موسمن ۽، تبديلي جي ڦرڻ جي سج: ۾ وچ ۽ پڄاڻي، شروعات جي وقت18
:پوزيشن جي تارن ۽، چڪر جا سالن19
جڙڙن ۽ تنوع جا ٻوٽن: دليل جا انسانن ۽، تشدد جو اَوا: غضب جا جانورن جھنگلي ۽، فطرتون جون جاندارن20
:خوبيون جون
.ٿو ڄاڻان ءَآ کي انھن، پڌريون يا آهن ڳجھيون جيڪي شيون سڀ اهي ۽21
هڪڙو ۾ هن جو َاال، آهي سيکاريو کي مون، آهي ڪندڙ ڪم جي شين سڀني جيڪا، ڏاهپ تہ ااڪاڻ22
جي تڪليف، ااف، ااف، ااف، ااف، جاندار، ذيلي، گھڻائي، ئي هڪڙو، پاڪ آهي روح وارو سمجھڻ
،تيار َل ڪرڻ سٺو، سگھجي ڏئي نه اجازت کي جنھن، جلدي. ڪرڻ پيار سان َشي سٺي، تابع
وارو ڪرڻ نگراني جي ءَشي هر، رکندڙ طاقت جي طرح هر، پرواه بي، پڪو، قدم ثابت، مھربان ءَل ءَماڻھو23
.روح نفيس وڌيڪ کان سڀ ۽، پاڪ، سمجھ جي طرح هر ۽
مان ءَشي هر ڪري جي ءَپاڪائي پنھنجي ءَهو: آهي هلندڙ وڌيڪ کان حرڪت ڪنھن ڏاهپ جو ءَاال24
.ٿي گذري
مان شان جي مطلق ء
قادر جيڪو آهي اثر خالص هڪڙو ۽، آهي سانس جو قدرت جي خدا اهو جو ءَاال25
.سگھي نہ اچي ۾ هن ءَشي پليت ڪابہ تنھنڪري، آهي نڪرندو
جو ءَنيڪي سندس ۽ آئينو داغ بي جو قدرت جي خدا، آهي چمڪ جي ءَروشني ابدي ءَهي جو ءَاال26
.آهي عڪس
نئين کي َشي هر َهو، رهي ۾ پاڻ ۽: ٿي سگھي ڪري ڪجھه سڀ َهو، ڪري جي هجڻ هڪ ارف ۽27
.ٿي بڻائي دوست جي نبين ۽ خدا کي انھن َهو، ٿي داخل ۾ روح پاڪ ۾ عمرن سڀني ۽، ٿي بڻائي
.ٿو رهي سان ڏاهپ جيڪو، سان ءَانھي مگر پياري ٿو نہ بہ کي ڪنھن خدا جو ءَاال28
: آهي خوبصورت وڌيڪ بہ کان ترتيب جي تارن ۽، آهي خوبصورت وڌيڪ کان سج ءَهو جو ءَاال29
.ٿي ملي اڳيان جي ان ءَهو، ۾ مقابلي جي ءَروشني
.ٿيندي نہ غالب برائي تي ڏاهپ پر، ايندي رات ءَپو کان هن جو ءَاال30
8باب
.ٿي ڏئي ترتيب کي ءَشي هر سان ءَمٺي ءَهو ۽ ٿي پھچي سان زور تائين ايڙي ءَٻي کان ايڙي هڪ ڏاهپ1
- 8. ۽، چاهيو بڻائڻ ساٿي پنھنجو کي هن کي مون، ڳولھيو کي هن کان ءَجواني پنھنجي ۽، ڪيو پيار سان هن مون2
.هو پيارو جو حسن جي هن کي مون
پالڻھار جي ءَشي هر، هائو: ٿي ڪري واکاڻ جي شرافت پنھنجي هو ۾ تنھن، ٿي ڳالھائي سان خدا ءَهو ۾ جنھن3
.ڪيو پيار سان هن پاڻ
.آهي ڪندڙ پيار سان ڪمن سندس ۽ آهي پرهيز کان اسرار جي علم جي خدا ءَهو جو ءَاال4
کي َشي هر جيڪو، آهي اا دولتمند وڌيڪ کان حڪمت. آهي ملڪيت گھربل ۾ زندگي هن دولت جيڪڏهن5
ٿو؟ ڪري ڪم
آهي؟ ڪير ڪندڙ ڪم هوشيار وڌيڪ کان هن. وٺي ڪم کان ءَهوشياري جيڪڏهن ۽6
۽ ابر هو جو ءَاال، آهن خوبيون محنتون سندس ته ٿو ڪري پيار سان ءَسچائي ماڻھو ڪو جيڪڏهن ۽7
وڌيڪ کان ان ۾ ءَزندگي پنھنجي ماڻھو جيئن، آهن شيون اهڙيون جيڪي، ٿي سيکاري استقامت ۽ انصاف، تدبر
.سگھي ٿي نہ ءَشي ڪا واري فائدي
ته ٿي لڳائي اندازو احيح ۽، ٿي ڄاڻي کي شين پراڻين ءَهو ته، آهي چاهيندو تجربو گھڻو ماڻھو ڪو جيڪڏهن8
عجب ۽ نشانين ءَهو: ٿي سگھي ڪري بيان جمل ڳوڙها ۽، ٿي ڄاڻي کي ذخيري جي تقريرن ءَهو: آهي ٿيڻو اا
.ٿي ڪري اڳڪٿي جي واقعن جي وقتن ۽ موسمن ۽، ٿي ڪري اڳڪٿي جي
ڳالھين چڱين هو تہ آهي خبر کي مون جو ءَاال، وڃان وٺي وٽ پاڻ کي هن تہ هو ڪيو ارادو مون تنھنڪري9
.هوندي ڏيندڙ سڪون ۾ ڏکن ۽ غمن ۽ الحڪار جي
.ڪندس عزت سان بزرگن پر، هوندس جوان ءَآ جيتوڻيڪ، ملندي عزت ۾ ماڻھن کي مون خاطر ءَانھي10
.ويندو ساراهيو ۾ نظر جي ماڻھن وڏن ۽، ملندو وارو تڪبر تڪڙو ۾ ڪرڻ انصاف کي مون11
کي مون اهي، ٿو ڳالھايان ءَآ جڏهن ۽، جھليندا کي فرات منھنجي اهي، پڪڙيندس کي زبان پنھنجي ءَآ جڏهن12
.رکندا تي وات پنھنجي هٿ پنھنجا اهي، ٿو ڳالھايان گھڻو ءَآ جيڪڏهن، ٿا ڪن طرح ءَچڱي
اڏيندس يادگار دائمي هڪ پويان پنھنجي کي مون ۽، ڪندس حاال امرتا مان ذريعي جي هن، َسوا کان ان13
.ايندا َپو کان مون جيڪي
.وينديون ٿي تابع منھنجي قومون ۽، ڏيندس ترتيب کي ماڻھن مان14
.ملندو بھادر ۾ جنگ ۽، سٺو ۾ وچ جي ميڙ کي مون. ٻڌندا ۾ باري منھنجي اهي جڏهن، ڊڄندا ظالم خوفناڪ15
۽. آهي نه تلخي ڪا ۾ ءَگفتگو جي هن تہ ااڪاڻ، ڪندس آرام سان هن ءَآ، ءَپو کان اچڻ ۾ گھر پنھنجي مان16
.خوشي ۽ خوشي پر، ناهي غم به ڪو ۾ رهڻ گڏ سان هن
سان ءَدانائي ڪيئن ته، سوچيو ۾ دل پنھنجي کي انھن ۽، ڪيو غور ۾ پاڻ تي ڳالھين انھن مون جڏهن هاڻي17
.آهي لفاني رکڻ لڳاپو
ڪانفرنس گڏ سان هن ۽ آهي؛ دولت لمحدود ۾ ڪم جي هٿن جي هن ۽. آهي دوستي جي ان خوشي وڏي ۽18
وٽ مون کي هن ته رهيس ڳوليندي کي هن مان رپورٽ؛ سٺي هڪ، ۾ ڳالھائڻ سان هن ۽ هوشياري؛، ۾ مشق جي
.آڻيان ڪيئن
.هو روح سٺو ۾ مون ۽ هوس ٻار هوشيار ءَآ جو ءَاال19
.آيس ۾ بدن داغ بي ٿي سٺو ءَآ، بلڪ20
جي خدا َسوا، ٿو سگھان ڪري نه حاال ۾ اورت ٻي کي هن مان ته سمجھيو مون جڏهن، به هوندي تنھن21
عرض کي رب مون. آهي تحفو جو ڪنھن ءَهو ته ءَل ڄاڻڻ اهو ته هو نقطو هڪ جو عقل به اهو ۽. ڏنو کي هن
،چيو مون سان دل سڄي منھنجي ۽، ڪيو عرض کيس ۽، ڪيو
9باب
،بڻايو کي َشي هر سان ڪلم پنھنجي جنھن، پالڻھار جي رحم ۽، خدا جا ڏاڏن ابن منھنجن اي1
،آهي بڻايو تو کي جن، رهي غالب تي مخلوقن انھن هو تہ، ڪيائين مقرر کي ءَماڻھو وسيلي جي ڏاهپ پنھنجي ۽2
.ڪريو فيصلو سان دل سچي ۽، ڏيو ترتيب سان انصاف ۽ انصاف کي دنيا ۽3
.ڪر نه رد مان اولد پنھنجي کي مون ۽. ويھي وٽ تخت تنھنجي جيڪا، ڏي ڏاهپ کي مون4
آهيان جو وقت ٿوري ۽ آهيان ماڻھو ڪمزور هڪڙو، آهيان پٽ جو ٻانھي تنھنجي ۽ ٻانھو تنھنجو ءَآ جو ءَاال5
.آهيان ننڍو تمام ۾ سمجھ جي شريعت ۽ انصاف ۽
- 9. نہ وٽس ڏاهپ تنھنجي جيڪڏهن تڏهن، هجي نہ پورو ايترو ۾ ٻارن جي ماڻھن ماڻھو ڪو جيڪڏهن جو ءَاال6
.ٿيندي نہ پرواه بہ ڪا کيس تہ، هوندي
.آهي چونڊيو ءَل ڪرڻ جج جو ڌيئرن ۽ پٽن پنھنجي ۽ بادشاهہ جو قوم پنھنجي کي مون تو7
تون جتي ٺاهيو گاہ قربان هڪڙو ۾ شھر ۽ مندر هڪڙو تي جبل مقدس پنھنجي تہ آهي ڏنو حڪم کي مون تو8
.آهي ڪيو تيار کان شروع تو جيڪو، آهي مشابہت جي خيمي مقدس هڪڙو، رهندين
اا ته ڄاڻو اهو ۽، بڻايو کي دنيا توهان جڏهن ۽، ٿي ڄاڻي کي ڪمن جي توهان جيڪا: هئي وٽ تو دانائي ۽9
.آهي احيح ۾ حڪمن جي توهان ۽، آهي قبول قابل ۾ نظر جي توهان
سان مون ٿي حاضر هو جيئن تہ، موڪليو مان تخت جي جلل پنھنجي ۽ مان آسمان پاڪ پنھنجي کي هن اي10
.وڻي ٿو اا کي تو تہ ڄاڻان ءَآ تہ ءَل ءَانھي، ڪري محنت گڏ
۽، ڏسندي سان ءَسنجيدگي ۾ ڪمن منھنجي کي مون ءَهو ۽، ءَشي هر ٿي سمجھي ۽ ٿي ڄاڻي ءَهو جو ءَاال11
.بچائيندي کي مون ۾ طاقت پنھنجي
تي ءَڪرسي جي اَپي پنھنجي ۽ ڪندس انصاف جو قوم تنھنجي ءَآ ءَپو ۽ ٿيندا قبول ڪم منھنجا تنھنڪري12
.ٿيندس لئق جي ويھڻ
رب ته ٿو سگھي سوچي ڪير يا سگھي؟ ڄاڻي کي الح جي خدا جيڪو آهي ماڻھو ڪھڙو اهو جو ءَاال13
آهي؟ اا مرضي جي
.آهن باڪ بي اوزار جا اسان ۽، آهن خراب خيال جا ماڻھن فاني جو ءَاال14
تي شين گھڻن جيڪو، ٿو دٻائي کي دماغ ءَانھي خيمو جو ءَمٽي ۽، ٿو دٻائي کي روح جسم فاسد جو ءَاال15
.ٿو ڏئي ڌيان
اهي اسين سان محنت ۽، آهن تي زمين جيڪي تي شين انھن ٿا سگھون لڳائي اندازو سان مشڪل اسان ۽16
آهي؟ ورتو ڳولي ڪنھن کي تن آهن ۾ آسمان جيڪي پر، آهن اڳيان جي اسان جيڪي ٿا ڳوليون شيون
؟ءَسوا کان موڪلڻ کان مٿي روح پاڪ پنھنجو ۽، جي ءَدانائي تون ءَسوا، ٿو ڄاڻي ڪير کي الح تنھنجي ۽17
ويون سيکاريون شيون اهي کي ماڻھن ۽، هئا رهندا تي زمين جيڪي ويا سڌاريا طريقا جا انھن جو ءَاال18
.ويو ملي اوٽڪارو وسيلي جي ڏاهپ کي انھن ۽، آهن وڻنديون کي تو جيڪي
10باب
،ڪڍي مان زوال پنھنجي کيس ۽، هو ويو ڪيو پيدا اڪيلو جيڪو، بچايو کي اَپي ٺاهيل پھرين جي دنيا هن1
.ڏني طاقت جي ڪرڻ حڪمراني تي شين سڀني کيس ۽2
ماري کي اَڀا پنھنجي جنھن، ويو مري ۾ غضب ءَانھي بہ هو تڏهن، ويو هليو ۾ ڪاوڙ کان هن ظالم جڏهن پر3
.وڌو
هڪڙي کي رستي جي نيڪين ۽، ڪيو محفوظ کي ان وري حڪمت، وئي ٻڏي سان ٻوڏ زمين ڪري جي جنھن4
.ڪئي هدايت ۾ ٽڪر هڪڙي جي ڪاٺ قيمتي
آڏو جي خدا کيس ۽، ڳوليائين سچار کي هن، ويا ٿي حيران ۾ سازش بڇڙي پنھنجي قومون، علوہ کان ان5
.رکيو مضبوط خلف جي شفقت نرم پنھنجي ڏانھن پٽ پنھنجي کيس ۽، بچايو عيب بي
پنجن جيڪا، ويو ڀڄي کان باه ءَانھي جيڪو، بچايو کي ءَماڻھو نيڪ هن تڏهن، ويو مري ديني بي جڏهن6
.پئي ڪري تي شھرن
، ٿا ڏين ميوا جيڪي ٻوٽا ۽، ٿي اڪي تماڪ جيڪا زمين اها، آهي شاهدي اها تائين اڄ جو ءَبڇڙائي جي جنھن7
.آهي يادگار جو روح ايمان بي هڪڙو ستون بيٺو جو لوڻ ۽، ٿا ٿين نه پختي به ڪڏهن جيڪي
انھن پر. آهي سٺي ءَشي ڪھڙي تہ هئي نہ ئي خبر کي انھن جو، رسيو اَايذا اهو رڳو نہ کي انھن جو ءَاال8
ڪيو ناراض انھن کي جن ۾ شين انھن جيئن ته: ويو اڏي پڻ ءَل دنيا يادگيري جي ءَبيوقوفي جي انھن پويان جي
.سگھيا نه لڪائي ايترو هو
.ٿيا حاضر تي هن جيڪي، ڏياريو اوٽڪارو کان دردن کي انھن ڏاهپ پر9
خدا کيس، ڪيائين هدايت تي واٽ ءَسڌي کي هن تڏهن، لڳو ڀڄڻ کان غضب جي اَڀا پنھنجي ماڻھو نيڪ جڏهن10
جو محنتن سندس ۽، ڪيائين مالدار ۾ سفر پنھنجي کيس، ڏني ڄاڻ جي شين پاڪ کيس، ڏيکاريائين بادشاهت جي
.وڌائين ڀاڙو
.ڪيائين مالدار کيس ۽، بيٺي گڏ سان تنھن، ڪيو ظلم مٿس جيئن، ۾ للچ ءَانھي11
- 10. فتح کي هن ۾ تڪرار سخت هڪڙي ۽، بچايو کان ويٺلن ۾ انتظار کيس ۽، بچايو کان دشمنن پنھنجي کيس هن12
.آهي مضبوط وڌيڪ کان سڀني نيڪي ته سگھي ڄاڻي هو جيئن ته. ڏني
هيٺ ۾ کڏ گڏ ساڻس ءَهو، بچايو کان گناهہ کيس بلڪ، اڏيو نہ کيس هن تڏهن، ويو وڪڻي ماڻھو نيڪ جڏهن13
.ويئي لھي
مٿس جيڪي طاقت خلف جي انھن ۽، آئي کڻي عصا جو بادشاهت کيس َهو جيستائين، اڏيو نه ۾ قيد کيس ۽14
.ڏني شان دائمي کيس ۽، ڪيو ثابت ڪوڙو کي انھن هن، لڳا هڻڻ الزام مٿس جيڪي َل انھن، آهن ڪندا ظلم
.ٿي ڪري ظلم مٿن جيڪا، ڏياريو اوٽڪارو کان قوم ءَانھي کي ٻج عيب بي ۽ ماڻھن نيڪ ءَانھي15
.ڪيو مقابلو سان نشانين ۽ معجزن کي بادشاهن خوفناڪ ۽، ٿي داخل ۾ روح جي خادم جي خداوند ءَهو16
۽ ڍڪ جو ڏينھن ءَل انھن ۽، ڪئي هدايت سان طريقي شاندار کي انھن، ڏنو بدلو جو محنتن سندن کي نيڪن17
.هو روشني جي تارن ۾ موسم جي رات
.ويو هليو مان ءَپاڻي گھڻي کي انھن ۽، آندو مان سمنڊ ڳاڙهي کي انھن18
.اڏيو ڪڍي ٻاهر هيٺان اونھين کي انھن ۽، ٻوڙيو کي دشمنن جي انھن هن پر19
هڪڙي ۽، پالڻھار اي، ڪئي واکاڻ جي نالي پاڪ تنھنجي ۽، ڪيو خراب کي دين بي نيڪن تنھنڪري20
.وڙهيو َل انھن جيڪو، ڪئي وڏائي سان هٿ تنھنجي هڪڙي
ٿيون نہ ڳالھائي فصيح جيڪي ٺاهيون ٻوليون جون انھن ۽ اڏيو کولي وات جو گونگن ڏاهپ جو ءَاال21
.سگھن
11باب
.ڪيو پورو ۾ هٿ جي ءَنبي پاڪ کي ڪم پنھنجي هن1
.هو نہ رستو ڪو جتي، کوڙيا خيما تي هنڌن انھن ۽ هو رهيو ڪوبہ ۾ جنھن، ويا لنگھي مان بيابان ءَانھي اهي2
.ويو ورتو بدلو کان مخالفن پنھنجن ۽، بيٺا خلف جي دشمنن پنھنجن اهي3
پٿر سخت اڃ جي انھن ۽، ويو ڏنو پاڻي مان پٿر ٿڌڙي کي انھن ۽، سڏيو کي تو انھن تڏهن، هئا اڃايل اهي جڏهن4
.وئي بجائي مان
فائدو ۾ ضرورت سندن کي انھن ئي سا، ويئي ڏني سزا کي دشمنن سندن ڪري جي ڳالھين جن جو ءَاال5
.ويو پھچي
،آهي ڀريل سان رت گندي جيڪو، بدران جي درياهہ وهندڙ هميشہ جو ءَاال6
اهڙي کي انھن تو، ويو ڪيو قتل کي ٻارن ننڍڙن ذريعي جي جنھن، ءَل ءَسرڪشي پڌري جي حڪم ءَانھي7
.هئي نه ميداا کين جي جنھن، ڏنو پاڻي طرح
.ڏني سزا ڪيئن کي مخالفن سندن تو ءَپو ته ڪيو بيان ذريعي جي ڃاا ناا8
خبر کي انھن تڏهن، ويئي ڏني سزا کي انھن پر، سان ٻاجھ جيتوڻيڪ ويو آزمايو کي انھن جڏهن جو ءَاال9
اڃايل ۾ ڀيٽ جي پسندن انصاف جيڪي، آهي ويندو ڪيو مبتل ۾ عذاب ۽ غضب کي دينن بي ڪيئن تہ هئي
.آهن
تو، وانگر بادشاه سخت هڪڙو، ٻيو پر، ڪئي ڪوشش ۽ ڪئي نصيحت وانگر اَپي هڪ تو ءَل انھن10
.ڏني سزا ۽ ڏوهاريو
.هئا جھڙا هڪ اهي، حاضر يا هجن حاضر غير اهي11
.لڳيون ڪرڻ رڙيون ءَل ءَيادگيري جي ءَماضي ۽ ويو اچي غم ٻيڻو مٿن جو ءَاال12
.ٿيو احساس جو خداوند کي انھن تڏهن، ٿو ٿئي فائدو کي ٻئي مان عذابن پنھنجن تہ ٻڌو انھن جڏهن جو ءَاال13
ننڍڙن ننڍڙن ننڍڙن ننڍڙن ننڍڙن ننڍڙن ننڍڙن کيس جڏهن، هئا ڪندا تعظيم سان ءَحرمتي بي اهي ءَل جنھن14
.ڪيائون ساراه سندن ڏسي حال اهو آخر تڏهن، هو اڏيو االئي ٻاهر کي ٻارن ننڍڙن
عقل بي ۽ هئا ڪندا پوڄا جي نانگن سان ءَٺڳي هو سان جنھن، ءَل ءَبيوقوفي جي ءَبڇڙائي جي انھن پر15
.موڪليو ميڙ هڪڙو جو جانورن عقل بي ءَل وٺڻ انتقام تي انھن تو، جي جانورن
.ملندي بہ سزا کيس تيئن، ٿو ڪري گناهہ ماڻھو ڪو جيئن تہ پوي خبر کي انھن تہ ءَل ءَانھي16
وچ جي انھن سو، ڪيو پيدا جي شڪل ڪنھن بنا کي دنيا جي مادو جنھن، هٿ مطلق ء
قادر تنھنجو جو ءَاال17
.ڪونھي مطلب ڪو جو موڪلڻ شينھن خوفناڪ يا ٻاهرين ۾
- 11. گندي جي دونھين پکڙيل يا، بخار جي باه ته يا، ويا ڪيا پيدا نوان، ڀريل سان غضب، جانور جھنگلي اڻڄاتل يا18
:ٿو ڪڍي چمڪ خوفناڪ مان اکين جي انھن يا، خوشبو
تباه تي طور مڪمل کي انھن نظارو خوفناڪ پر، ٿو سگھي پھچائي هڪدم کي انھن نقصان رڳو نه جو ان19
.ٿو ڪري
جي طاقت جي توهان ۽، ستايل جي انتقام، آهن ويا ڪري هيٺ سان ڌماڪي هڪ اهي ءَسوا کان انھن ۽، ها20
.آهي ڏنو ترتيب ۾ وزن ۽ انگ ۽ ماپ کي شين سڀني توهان پر، آهن ويا ڀڄي ذريعي سانس
هٿ تنھنجي ڪير ۽. چاهيو توهان جڏهن، ٿا سگھو ڏيکاري طاقت وڏي پنھنجي وقت هر توهان جو ءَاال21
ٿو؟ سگھي ڪري برداشت کي طاقت جي
وانگر ڦٽ جي ءَماڻي جي ابح يعني، آهي وانگر اناج ٿورڙي جي ترازن اڳيان تنھنجي دنيا سڄي جو ءَاال22
.ٿي ڪري تي زمين جيڪا
سگھين ڦاڙي اکيون تي گناهن جي ماڻھن ۽، ٿو سگھين ڪري ءَشي هر تون ته او. ڪر رحم تي سڀني تون پر23
.گھرجي سڌارڻ کي انھن تہ ااڪاڻ، ٿو
، ڪندؤ نہ نفرت کان ءَشي بہ ڪنھن ۽، آهن جيڪي ٿو ڪرين پيار سان شين سڀني انھن تون جو ءَاال24
.ها ٺاهين نہ ءَشي ڪا بہ ڪڏهن تہ ها ڪري نفرت کان ان توهان جيڪڏهن جو ءَاال، آهي بنايو تو جيڪا
، ويو ڪيو محفوظ يا ها؟ هجي نه مرضي جي توهان جيڪڏهن، ٿي سگھي ڪري برداشت ڪيئن َشي ڪا ۽25
وڃي؟ سڏيو نه طرفان توهان جيڪڏهن
.آهين پيارو جو روحن تون، خداوند اي، آهن تنھنجا اهي جو ءَاال، آهين بچائيندو کي سڀني تون پر26
12باب
.آهي ۾ ءَشي هر روح فاني غير تنھنجو جو ءَاال1
ڊيڄارين سان ڏيارڻ ياد کي انھن ۽، ٿا ڪن ڏوه جيڪي ٿو ڏئين سزا ٿورڙي ۽ ٿورڙي کي انھن تون تنھنڪري2
.خداوند اي، آڻين ايمان توتي اڏي کي ءَبڇڙائي پنھنجن اهي جيئن تہ، آهن رهيا ڏوهاري اهي ۾ جنھن ٿا
، ڪري ناس کي ماڻھن پراڻن ٻنھي انھن هٿان جي ڏاڏن ابن جي اسان تہ هئي مرضي تنھنجي جو ءَاال3
.ٿا رهن تي سرزمين پاڪ تنھنجي جيڪي
جي؛ ءَقرباني بڇڙي ۽، ءَجادوگري ءَل ڪرڻ ڪم گندا گھڻا ٿو ڪرين نفرت تون کان جنھن4
،عيدون جون رت ۽ کائيندڙ گوشت جو ماڻھن ۽، جا ٻارن جو قاتلن رحم بي اهي اهي ۽5
، ويو ماريو سان هٿن پنھنجي کي جن، والدين ۽، ۾ وچ جي ٽولي پرست بت جي انھن گڏ سان پادرين پنھنجن6
:آهن روح محروم کان مدد جيڪي
لئق هڪڙي جي ٻارن جي خدا، سمجھو وڌيڪ کان سڀني ٻين توهان کي جنھن، کي ملڪ ءَانھي تہ ءَل ءَانھي7
.ڪري حاال ڪالوني
ٿورڙو کي انھن، موڪليا جھاز اڳوڻا جا لشڪر پنھنجي ۽، اڏيو بچائي وانگر ماڻھن تو کي جن بہ هوندي تنھن8
.ڪري ناس
جانورن ظالم هڪدم کي انھن يا، سگھين آڻي هيٺ هٿ جي نيڪن ۾ جنگ کي دين بي تون جو آهي نہ ائين9
.سگھين ڪري برباد سان لفظ سخت هڪڙي يا، سان
رهيو نہ خبر بي کان ڳالھہ ءَانھي، ڏني ءَجا جي توبھہ کي انھن تو، ڪري فيصلو ٿورڙو ۽ ٿورڙو تي انھن پر10
.بدلبو نہ بہ ڪڏهن خيال جو انھن ۽، آهي ٿي پيدا بڇڙائي سندن ۾ انھن ۽، آهن نسل شرارتي هڪڙو اهي تہ
نه معافي جي شين انھن کي انھن کان خوف جي ڪنھن تو ته نه. هو ٻج لعنتي ئي کان شروع اهو جو ءَاال11
.ڪيو گناهه انھن ۾ جن ڏني
تي تو ڪير يا ڪندو؟ برداشت کي فيصلي تنھنجي ڪير يا آهي؟ ڪيو اا تو ”تہ چوندو ڪير جو ءَاال12
، بيٺو خلف تنھنجي جيڪو ايندو ڪير يا بنايو؟ تو کي جن، ٿيون برباد جيڪي ءَل جي قومن انھن لڳائيندو الزام
؟ءَل وٺڻ بدلو کان ظالمن
تہ ٿو ڏيکارين تون کي جنھن، آهي پرواه جي سڀني کي جنھن، ڪونھي خدا ڪوبہ ءَسوا کان تو جو ءَاال13
.آهي نہ غلط فيصلو تنھنجو
.سگھندو ڪري خلف تنھنجي منھن پنھنجو ظالم يا بادشاهہ ڪو نڪو ءَل تنھن آهي ڏني سزا تو کي جنھن14
- 12. ٿو سگھي سمجھي اهو: ٿو ڪرين حڪم سان ءَسچائي کي ءَشي هر تون تيئن، آهين سڌريل پاڻ تون جيئن ءَپو15
.آهي نه لئق جي سزا جيڪو، ڏوهاري کي ءَانھي ته آهي نه لئق جي طاقت جي توهان ته
اهو تنھنڪري، آهين پالڻھار جو سڀني تون تہ جيئن ۽، آهي شروعات جي ءَسچائي قدرت تنھنجي جو ءَاال16
.ٿو بڻائي مھربان تي سڀني کي تو
طاقت پنھنجي تون تڏهن، آهين مالڪ جو طاقت ءَپوري تون تہ آڻيندا نہ ايمان ماڻھو جڏهن جو ءَاال17
.ڪر ظاهر کي ءَدليري سندن تون ۾ تن، ٿا ڄاڻن جيڪي مان انھن ۽، ڏيکاريندين
ڪرين حڪم سان احسان وڏي کي اسان ۽، ٿو ڪرين فيصلو سان انصاف، مالڪ جي طاقت پنھنجي، تون پر18
.چاهيو توهان جڏهن سگھوٿا ڪري استعمال طاقت توهان جو َاال، ٿو
۽، گھرجي ڪرڻ رحم کي ءَماڻھو ڪندڙ انصاف تہ آهي سيکاريو کي قوم پنھنجي ذريعي ڪمن اهڙن تو پر19
.ڪرين توبھہ کان گناهن تون تہ آهين ڏياريو ميداا سٺي کي ٻارن پنھنجي
ءَاهڙي، آهي ڏني سزا جي موت ۽، آهي ڏني سزا کي دشمنن جي ٻارن پنھنجي توهان جيڪڏهن جو ءَاال20
:سگھن بچي کان ءَبڇڙائي سندن اهي سان جنھن، ڏيو جڳھ ۽ وقت کي انھن، سان سمجھاڻي طرح
واعدا سٺا ۽، کنيا قسم تو سان ڏاڏن ابن جي جن، ڪيو فيصلو جو پٽن پنھنجن سان احتياط وڏي ڪھڙي تو21
ڪيا؟
وڌيڪ ڀيرا هزارين کي دشمنن جي اسان تون تنھنڪري، ٿو ڪرين عذاب کي اسان تون جتي، تنھنڪري22
کي اسان جڏهن ۽، ڪريون خيال جو ءَچڱائي تنھنجي، ڪريون فيصلو اسين جڏهن، ته سان نيت ءَانھي، ٿو دٻائي
.ڪريون طلب جي رحم تڏهن، وڃي ڪيو انصاف تي پاڻ
کي انھن تو تڏهن، آهن رهيا گذاري زندگي سان ءَانصافي بي ۽ ءَانصافي بي ماڻھو جتي، تنھنڪري23
.آهي ڪيو عذاب سان ڪمن گھڻن پنھنجن
انھن کي جن، لڳا سمجھڻ ديوتا کي انھن ۽ ويا ٿي گمراهہ گھڻو تمام ۾ رستي جي ءَگمراهي اهي جو ءَاال24
.ويو سمجھيو حقير، پيو ٺڳيو وانگر ٻار سمجھ بي بہ ۾ جانورن جي دشمنن جي
.موڪليو فيصلو هڪڙو َل ڪرڻ ٺٺولي کي انھن تو، سبب بي وانگر ٻارن، ڏانھن انھن تنھنڪري25
تہ ڪندا محسوس سي، هو ٺھيل سان انھن هو ۾ جنھن، سگھندا نہ سڌري سان سڌاري ءَانھي جيڪي اهي پر26
.آهي لئق جي سزا جي خدا
خدا هو کي جن، ءَل انھن يعني، ويئي ڏني سزا کين جڏهن، ءَل ڳالھين ڪھڙين انھن، ڏسو، جو ءَاال27
کي جنھن، ڪيو تسليم خدا سچو کيس انھن، ڏٺو اهو انھن جڏهن، وڃي پئي ڏني سزا کي انھن هاڻي. هئا سمجھندا
.آئي لعنت سخت مٿن تنھنڪري ۽، هئا ڪندا انڪار اهي اڳ کان ڄاڻڻ
13باب
مان تن، ٿيون اچن ۾ ڏسڻ شيون چڱيون جيڪي ۽، آهن خبر بي کان خدا جيڪي، آهن بيڪار ماڻھو سڀ اايقين1
.مڃيو کي مالڪ جي ڪم، ڪندي غور تي ڪمن انھن نڪي ۽، آهن سگھيا نہ سڃاڻي کيس
اهي، روشنيون جون آسمان يا، پاڻي زبردست يا، دائرو جو تارن يا، هوا تيز يا، َوا يا، باهہ ته يا کي انھن پر2
.ٿا ڪن حڪومت تي دنيا جيڪي آهن ديوتا
جو انھن ته ڏيو خبر کي انھن. ويا بڻجي ديوتا کي انھن، ويا ٿي خوش اهي جيڪڏهن، سان خوبصورتي جي جن3
.آهي ڪيو پيدا کي انھن ليکڪ پھرين جي حسن ته ااڪاڻ: آهي بھتر ڪيترو رب
وڌيڪ ڪيترو اهو تہ گھرجي سمجھڻ کي انھن تہ لڳو عجب تي ءَنيڪي ۽ قدرت سندن کي انھن جيڪڏهن پر4
.آهي بڻايو کين جنھن آهي طاقتور
.ٿو ٿئي ظاهر مان ءَخوبصورتي ۽ عظمت جي مخلوقات سان نسبت جي ٺاهڻ جي انھن جو ءَاال5
کيس ۽ ۾ ڳول جي خدا هو جو ءَاال، آهي گھٽ ئي اوترو هڻجي الزام به جيترو تي انھن ءَل هن به ءَپو پر6
.ٿا ٿين شڪار جو ءَغلطي ۾ خواهش جي ڳولڻ
، آهن مڃيندا کي نظر جي انھن ۽ آهن ڳوليندا طرح َچڱي کيس اهي، ٿا ڄاڻن ۾ ڪمن جي هن اهي تہ ااڪاڻ7
.ٿيون اچن ۾ ڏسڻ جيڪي آهن خوبصورت شيون اهي تہ ااڪاڻ
.وڃي ڪيو نه معاف کي انھن به ءَپو پر8
رب کي انھن جلدي نه ڪيئن. ٿا سگھن ڏيئي مقصد کي دنيا اهي جو، ها ڄاڻن ايترو اهي جيڪڏهن جو ءَاال9
ڪيو؟ معلوم