The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. D'Bréif vum Ignatius an
d'Philadelphia
KAPITEL 1
1 Ignatius, deen och Theophorus genannt gëtt, an d'Kierch vu Gott de
Papp, an eisen Här Jesus Christus, déi zu Philadelphia an Asien ass; deen
Barmhäerzegkeet kritt huet, an der Konkord vu Gott fixéiert ass a sech
ëmmer an der Leidenschaft vun eisem Här freet, an an all
Barmhäerzegkeet duerch seng Operstéiungszeen erfëllt ass: Wat och ech
begréissen am Blutt vu Jesus Christus, wat eis éiwegt an onbeschiedegt
ass. Freed; besonnesch wa se an der Eenheet mam Bëschof sinn, a
Presbyter, déi mat him sinn, an d'Diakonen no dem Geescht vu Jesus
Christus ernannt; deen hien no sengem eegene Wëllen a ganz
Festlechkeet duerch säin Hellege Geescht etabléiert huet:
2 Dee Bëschof, deen ech weess, krut dee grousse Ministère ënnert iech,
net vu sech selwer, weder vu Männer, nach aus vergeblecher
Herrlechkeet; awer duerch d'Léift vu Gott de Papp, an eisem Här Jesus
Christus.
3 Seng Moderatioun ech bewonneren; deen duerch seng Rou méi wéi
anerer mat all hirem ëmsoss schwätzen kann. Well hien ass op d'Befehle
passend, wéi d'Harf op seng Saiten.
4 Dofir schätzt meng Séil säi Geescht vis-à-vis vu Gott am meeschte
glécklech, wëssend datt et an all Tugend fruchtbar a perfekt ass; voller
Stabilitéit, fräi vu Leidenschaft, an no all Moderatioun vum liewege Gott.
5 Dofir ginn d'Kanner souwuel vum Liicht wéi och vun der Wourecht;
flüchten Divisiounen a falsch Doktrinen; mee wou däi Schäfer ass, do
follegt dir als Schof no.
6 Well et gi vill Wëllef, déi et wäert schéngen ze gleewen, mat engem
falsche Genoss féieren déi, déi am Laf vu Gott lafen, gefaangen; awer am
Koncord wäerte se keng Plaz fannen.
7 Vermeit also vu béise Kraider, déi de Jesus net undoen; well sou sinn
net d'Plantatioun vum Papp. Net datt ech eng Divisioun ënnert Iech fonnt
hunn, mä éischter all Manéier vu Rengheet.
8 Well esou vill wéi vu Gott a vu Jesus Christus sinn, sinn och mat hirem
Bëschof. A sou vill, wéi mat der Berouegung zréck an d'Eenheet vun der
Kierch zréckkommen, och dës wäerten och Gottes Dénger sinn, fir datt se
no dem Jesus liewen.
9 Loosst Iech net täuschen, Bridder; Wann iergendeen him verfollegt,
deen e Schisma an der Kierch mécht, da soll hien d'Kinnekräich vu Gott
net ierwen. Wann iergendeen no enger anerer Meenung geet, ass hien net
mat der Leidenschaft vu Christus averstanen.
10 Dofir loosst et är Beméihung sinn all vun der selwechter helleger
Eucharistie deelzehuelen.
11 Well et gëtt nëmmen ee Fleesch vun eisem Här Jesus Christus; an eng
Taass an der Eenheet vu sengem Blutt; een Altor;
12 Wéi et och ee Bëschof ass, zesumme mat senger Presbyterie, an den
Diaken, meng Matdénger, fir datt alles wat Dir maacht, Dir maache kënnt
no dem Wëlle vu Gott.
KAPITEL 2
1 Meng Bridder, d'Léift, déi ech zu Iech hunn, mécht mech méi grouss;
an hunn eng grouss Freed an Dir, Ech probéieren Iech géint Gefor ze
sécheren; oder éischter net ech, mee Jesus Christus; an deem gebonnen
ech der méi fäerten, wéi nach nëmmen um Wee ze Leed.
2 Awer Är Gebied zu Gott wäert mech perfekt maachen, fir datt ech deen
Deel erreechen kann, deen duerch Gottes Barmhäerzegkeet mir
zougedeelt ass: Flucht an d'Evangelium wéi op d'Fleesch vu Christus; an
un d'Apostelen wat d'Presbyterie vun der Kierch ugeet.
3 Loosst eis och d'Prophéite gär hunn, well se eis och an d'Evangelium
gefouert hunn, an op Christus ze hoffen an hien ze erwaarden.
4 An deenen och gleewen si an der Eenheet vu Jesus Christus gerett ginn;
helleg Männer ze sinn, wiirdeg beléift ze sinn, an hat a Wonner;
5 Déi Zeegnes vu Jesus Christus kritt hunn, a sinn am Evangelium vun
eiser gemeinsamer Hoffnung nummeréiert.
6 Awer wann iergendeen dat jüdescht Gesetz fir Iech priedegt, lauschtert
net no him; well et ass besser d'Léier vu Christus ze kréien vun engem,
dee beschiedegt ass, wéi d'Juddentum vun engem deen net huet.
7 Awer wann entweder deen oder aneren net iwwer Christus Jesus
schwätzt, da schénge se fir mech nëmmen als Monumenter a Griewer
vun den Doudegen ze sinn, op déi nëmmen d'Nimm vu Männer
geschriwwen sinn.
8 Flucht also déi béis Konscht a Schnéi vum Prënz vun dëser Welt; fir
datt Dir zu all Moment ënnerdréckt sidd vu sengem Knascht, datt Dir an
Ärer Charity kal gëtt. Mee kommt all zesummen op déi selwecht Plaz
mat engem onverdeelte Häerz.
9 An ech blesse mäi Gott, datt ech e gutt Gewësse vis-à-vis vun iech
hunn, an datt keen ënnert iech huet, wouvunner sech entweder offen oder
privat ze beroden, datt ech him a vill oder wéineg belaascht sinn.
10 An ech wënschen jidderengem, ënnert deenen ech geschwat hunn, datt
et net zu engem Zeien géint si kënnt.
11 Well och wann e puer mech no dem Fleesch täuscht hätten, awer de
Geescht, dee vu Gott ass, gëtt net täuscht; well et weess souwuel vu wou
et kënnt a wou et geet, a reprochéiert d'Geheimnisser vum Häerz.
12 Ech hunn gekrasch, wéi ech ënnert iech war; Ech hu mat enger haarter
Stëmm geschwat: gitt op de Bëschof, an d'Presbyterie an d'Diakonen.
13 Elo hunn e puer ugeholl, datt ech dat gesot hunn, wéi ech d'Divisioun
virausgesinn hunn, déi ënner iech kommen soll.
14 Awer hien ass mäin Zeien, fir deem ech a Bänn sinn, datt ech näischt
vun engem Mënsch wousst. Awer de Geescht huet geschwat, a sot op dës
Manéier: Maacht näischt ouni de Bëschof:
15 Halt Äre Kierper wéi d'Tempel vu Gott: Léift Eenheet; Flucht
Divisiounen; Sidd d'Unhänger vu Christus, wéi hie vu sengem Papp war.
16 Dofir hunn ech gemaach, wéi ech mech ginn ass, wéi e Mann, deen zu
Eenheet komponéiert ass. Fir wou et Divisioun a Roserei ass, wunnt Gott
net.
17 Den Här verzei awer all déi, déi sech berouegen, wa si zréck an
d'Eenheet vu Gott an an de Conseil vum Bëschof zréckkommen.
18 Well ech vertrauen op d'Gnod vu Jesus Christus, datt hien dech vun
all Bindung befreit.
19 Trotzdem fuerderen ech Iech op, datt Dir näischt aus Sträit mëss, awer
no der Uweisung vu Christus.
20 Well ech vun e puer héieren hunn, déi soen; ausser ech fannen et an
den Originaler geschriwwen, Ech wäert net gleewen datt et am
Evangelium geschriwwe gëtt. A wéi ech gesot hunn: Et ass geschriwwen;
si hunn geäntwert, wat an hire korrupte Kopien viru hinne louch.
21 Awer fir mech ass de Jesus Christus amplaz all déi onbeschiedegt
Monumenter op der Welt; zesumme mat deenen onbeschiedegten
Monumenter, sengem Kräiz, an Doud, an Operstéiungszeen, an de
Glawen, dee vun him ass; duerch déi ech wënschen, duerch Är Gebieder,
gerechtfäerdegt ze ginn.
22 D’Priester si wierklech gutt; awer vill besser ass den Hohepriister, fir
deen d'Helleg engagéiert ass; an deen eleng mat de Geheimnisser vu Gott
uvertraut gouf.
23 Hien ass d'Dier vum Papp; duerch déi den Abraham an den Isaac an
de Jakob an all d'Prophéiten erakommen; wéi och d'Apostelen, an
d'Kierch.
24 An all dës Saache tendéieren zu der Eenheet, déi vu Gott ass. Wéi och
ëmmer, d'Evangelium huet e puer. wat an et wäit iwwer all aner Dispens;
nämlech d'Erscheinung vun eisem Retter, dem Här Jesus Christus, seng
Leidenschaft an d'Operstéiungszeen.
25 Fir déi beléifte Prophéiten hunn op hien bezeechent; awer
d'Evangelium ass d'Perfektioun vun der Onkorruptioun. All also
zesummen sinn gutt, wann Dir mat Charity gleewen.
KAPITEL 3
1 Elo wat d'Kierch vun Antiochien ugeet, déi a Syrien ass, well ech gesi
ginn, datt duerch Är Gebieder an den Darm, deen Dir dergéint a Jesus
Christus hutt, a Fridden ass; et wäert Iech ginn, als Kierch vu Gott, e puer
Diakon ze ordinéieren, fir hinnen als Botschafter vu Gott dohinner ze
goen; datt hie sech mat hinnen freede kann, wann se sech zesumme
treffen, an Gottes Numm verherrlechen.
2 Geseent sief dee Mann a Jesus Christus, deen esou e Ministère
wäertvoll fonnt gëtt; an dir selwer wäert och verherrlecht ginn.
3 Wann Dir elo wëllt, ass et net onméiglech fir Iech dëst fir d'Gnod vu
Gott ze maachen; wéi och déi aner Nopeschkierche si geschéckt hunn, e
puer Bëscheef, e puer Paschtéier an Diakonen.
4 Wat de Philo den Diakon vu Kilikien ugeet, e würdegste Mann, hie
servéiert mech nach ëmmer am Wuert vu Gott: zesumme mam Rheus
vun Agathopolis, eng eenzeg gutt Persoun, déi mir souguer vu Syrien
nokomm ass, net iwwer säi Liewen: Zeien och vun dir.
5 An ech selwer soen Gott Merci fir Iech, datt Dir se kritt, wéi den Här
dech wäert ophuelen. Awer fir déi, déi se dishonored hunn, kënne se
duerch d'Gnod vu Jesus Christus verginn ginn.
6 D'Charity vun de Bridder, déi zu Troas sinn, begréissen Iech: vu wou
aus ech och elo vum Burrhus schreiwen, dee mat mir vun de vun Ephesus
a Smyrna zesummegeschéckt gouf, aus Respekt.
7 Kann eisen Här Jesus Christus hinnen Éieren; op deen se hoffen,
souwuel a Fleesch, a Séil, a Geescht; am Glawen, an der Léift, an der
Eenheet. Äddi zu Christus Jesus eis gemeinsam Hoffnung.