Benjamin, the twelfth son of Jacob and Rachel, the baby of the family, turns philosopher and philanthropist.

2. Caput 1
Beniamin duodecimus filius Iacob et Rachel,
infans familiae, philosophus et philanthropista
vertit.
1 Exemplar sermonum Beniamin, quem filiis
suis observare praecepit, postquam vixit annis
centum viginti quinque.
2 Et osculatus est eos, et ait: Sicut natus est
Isaac in senectute sua, ita et ego Jacob.
3 et quoniam Rahel mortua est mater mea
pepererat lac non habeo quare lactatus sum a
Bilha ancilla ejus.
4 Mansit enim Rachel sterilis annis duodecim,
postquam genuit Ioseph; Et oravit Dominum
ieiunando diebus duodecim, et concepit et
peperit me.
5 Pater enim meus diligebat Rachelem, et
orabat ut duos filios videret ex ea natos.
6 Idcirco vocatus sum Benjamin, id est, filius
dierum.
7 Cum ingressus essem Aegyptum ad Ioseph, et
cognosceret me frater meus, dixit mihi: Quid
dixerunt patri meo quando vendiderunt me?
8 Et dixi illi: Stolaverunt tunicam tuam cum
sanguine, et miserunt eam, et dixerunt: Scito an
tunica filii tui hæc sit.
9 Et dixit ad me: Sic, frater, cum nudassent me
tunica mea, dederunt me Ismaelitis, et dederunt
mihi lumbare, et flagellaverunt me, et
cucurrerunt.
10 Unus autem ex his, qui me percutiebant,
occurrit leo ei, et interfecit eum.
11 Perterriti sunt autem socii eius.
12 Vos ergo, filii, diligite Dominum Deum caeli
et terrae, et mandata eius custodite, secundum
exemplum boni et sancti viri Ioseph.
13 Esto autem sensus in bono, sicut et nostis me;
qui enim recte sapit, omnia recte videt.
14 Timete Dominum, et diligite proximum; Et
si spiritus Beliar adflixerit te in omni malo, non
dominabitur in te sicut non habuit super Joseph
fratrem meum.
15 Quam multi voluerunt occidere eum, et Deus
custodivit eum.
16 Qui enim timet Deum, et diligit proximum,
non confundetur in spiritu Beliar, qui a timore
Dei protegitur.
17 Nec hominum, aut jumentorum consiliis
præesse potest: a Domino enim diligitur
proximo suo.
18 Joseph quoque rogabat patrem nostrum ut
oraret pro fratribus suis, ut non imputaret eis
Dominus peccatum quod illi fecerunt.
19 Clamavit itaque Jacob: Bone fili, prævaluisti
super visceribus patris tui Jacob.
20 Et osculatus est eum duabus horis, dicens:
21 in te implebitur prophetia caeli de agno Dei
et salvatore mundi et tradetur inmaculatus pro
impiis et sanctus morietur pro impiis in
sanguine testamenti ad salutem gentium et
Israel, et perdet Beliar et servos eius.
22 Videtis ergo, filii mei, finem boni viri?
23 imitamini ergo misericordiam eius in bona
mente ut et vos coronis gloriæ induamini
24 Nam bonus non est oculus obscurus;
omnibus enim facit misericordiam, etiam si
peccatores sunt.
25 Quod etsi male cogitat. de illo benefaciendo
vincit mala custoditus a Deo Díligit íustum
sicut ánimam suam.
26 Si quis glorificatur, non invidet ei; si quis
ditatur, non zelat; si quis forte est, laudat;
virtuosus laudat; pauperi miseretur; infirmis
miseretur; Deo cantat.

3. 27 Et qui habet gratiam spiritus boni, diligit
animam suam.
28 Si ergo et vos bonam mentem habetis, et
mali homines ad pacem erunt vobiscum, et
fornicarii in vobis erunt, et convertentur ad
bonum. et avari non solum ab inordinato
appetitu cessant, sed etiam avaritie afflictis.
29 Si bene feceritis, fugient a vobis spiritus
immundi. et bestiae te formidabunt.
30 ubi enim est reverentia bonorum operum, et
lux est animæ: fugit autem tenebræ ab eo.
31 Si quis enim sanctum, pœniteat. Sanctus
enim misericors est maledicenti suo, et tacuit.
32 Si quis autem justum prodit, justus orat: et si
pro modico humiliatur, non multo post multo
clarior apparet, sicut Joseph frater meus.
33 Non est enim voluntas viri boni in dolo
spiritus Beliar, quoniam angelus pacis dirigit
animam suam.
34 Non autem concupiscet res corruptibiles, nec
divitiarum per cupiditatem voluptatis colligit.
35 Non delectabitur in voluptate, nec de
proximo suo lætetur: non in deliciis sit, et in
exaltatione oculorum non erraverit, quoniam
pars ejus Dominus est.
36 Bonitas gloriam non accipit, neque
contumeliam ab hominibus, et non novit
aliquam dolum, aut mendacium, aut pugnam,
aut contumeliam. Dominus enim habitat in eo,
et inluminat animam suam, et gaudet ad omnes
semper.
37 Mens bona non habet duas linguas:
benedictionis et maledictionis, contumeliae et
honoris, tristitiae et gaudii, quietis et
confusionis, simulationis et veritatis,
paupertatis et divitiarum; sed unam habet
dispositionem incorruptam et puram de
omnibus hominibus.
38 Non est duplex visio, neque duplex auditus.
in omni enim, quod fecit, aut loquitur, aut
viderit, scit quod aspiciat Dominus animam
suam.
39 Et mundat animum suum, ne damnetur ab
hominibus, sicut a Deo.
40 Similiter et opera Beliar, et non est in eis
singularitas.
41 Propterea, filii, dico vobis, fugite malitiam
Beliar. dat enim gladium obedientibus sibi.
42 gladius septem malorum est mater. Prius
mens per Beliar concipit, et primo cruor est;
secundo exitium; tertio tribulatio; quarto,
exsilium; quinto, caritas; sexto, pavor; septimo
destructio.
43 propter quod et Cain traditus est septem
ultionibus a Deo: nam per centum annos induxit
Dominus pestem unam.
44 et, cum esset annorum ducentorum, coepit
pati, et nongenti anni exterminatus est.
45 Nam propter Abel fratrem eius omnia mala
iudicatus est Lamech septuagies septies.
46 Semper enim, qui Cain similes sunt, zelo et
odio fratrum, eadem sententia punientur.
Caput 2
Versu 3 insigne sanctitatis exemplum continet,
sed vividitatem figurarum veterum
Patriarcharum locutionis.
1 Vos autem, filii, fugite malitiam, zelum et
odium fratrum, et intendite ad bonum et
caritatem.
2 Qui habet pura mente in caritate, mulierem
non quaerit ad fornicationem; non enim habet
maculam in corde suo, quia Spiritus Dei
requiescit super eum.
3 Sicut enim sol non stercore et luto maculatur,
sed magis arefacit et expellit malum odorem;
sic et pura mens, terrae sordibus ambita, magis
purgat, nec ipsa polluitur.

4. 4 et erunt in vobis mala facinora a verbis
Henoch iusti ut fornicata es cum fornicatione
Sodomorum et pereas omnes salvos paucos et
renovabis cum mulieribus fornicatio ; et non
erit in vobis regnum Domini, quia continuo
tollet illud.
5 Verumtamen templum Dei erit in portione
vestra, et templum nouissimum primis
gloriosius erit.
6 Et congregabuntur ibi duodecim tribus, et
omnes gentes, donec mittat Altissimus in
visitatione unigeniti prophetae salutem suam.
7 Et introibit in primum templum, et ibi erit
Dominus contumeliam, et exaltabitur in ligno.
8 Et velum templi scissum est, et Spiritus Dei
transibit ad gentes quasi ignis effusus.
9 Et ascendet de Inferno, et transibit de terra in
cælum.
10 Et scio, quam humilis fuerit in terra, et quam
gloriosus in caelo.
11 Cum autem esset Ioseph in Aegypto,
desiderabam videre figuram et formam vultus
eius. et orante Jacobo patre meo, vidi eum
pervigilantem interdiu, et totam ejus figuram
prorsus sicut erat.
12 Hæc cum dixisset, dicit eis : Scitis ergo, filii
mei, quia ego morior.
13 Facite ergo veritatem unusquisque proximo
suo, et facite legem Domini et mandata ejus.
14 { hæc enim vobis pro hereditate relinquo.
15 Vos ergo date illos filiis vestris in
possessionem æternam. sic enim et Abraham, et
Isaac, et Iacob.
16 Omnia enim hæc dederunt nobis
hæreditatem, dicentes : Custodite mandata Dei,
donec revelet Dominus salutare suum omnibus
gentibus.
17 Et tunc videbis Henoch, Noe, et Sem, et
Abraham, et Isaac, et Jacob, surgentes a dextris
cum lætitia,
18 Tunc et nos exsurgent singuli super tribum
nostram, adorantes regem caeli, qui apparuit
super terram in forma hominis in humilitate.
19 Et omnis, qui credit in eum, in terra gaudebit
cum illo.
20 Et tunc omnes resurgent alii in gloriam, et
quidam in contumeliam.
21 et iudicabit Dominus primum Israhel propter
iniquitates suas cum enim in carne appareret ut
liberaret, non ei credebant.
22 et tunc judicabit omnes gentes quotquot non
crediderunt ei quando apparuit in terra.
23 et arguet Israhel per electos Gentium sicut
Esau per Madianitas qui decipiunt fratres suos
in fornicationem et idololatriam et alienati sunt
a Deo, pueri facti sunt in parte timentium
Dominum.
24 Si ergo filii mei ambuletis in sanctitate
secundum mandata Domini, iterum habitabitis
mecum confidenter, et omnis Israël
congregabitur ad Dominum.
25 Et jam non vocaberis lupus rapax propter
depraedationes tuas, sed operarius Domini
distribuens escam his qui operantur bonum.
26 Et surget in novissimis diebus dilectus a
Domino, de tribu Juda et Levi, faciente in ore
ejus beneplacitum ejus, et scientia illuminans
gentes.
27 usque ad consummationem sæculi erit in
synagogis gentium, et in principibus eorum in
ore omnium musicorum.
28 Scribetur in libris sanctis, et opus, et verbum
illius: ipse est electus in sempiternum.
29 et per eos vadat sicut Iacob pater meus
dicens quod tribui carebit implebo
30 Et cum hæc dixisset, extendit pedes ejus.

5. 31 Mortuus est autem pulchre et bene dormiens.
32 Et fecerunt filii ejus sicut præceperat eis: et
tulerunt corpus ejus, et sepelierunt illud in
Hebron cum patribus suis.
33 Et fuit numerus dierum vitæ ejus centum
viginti quinque annorum.