Zebulun, the sixth son of Jacob and Leah. The inventor and philanthropist. What he learned as a result of the plot against Joseph.

2. Caput 1
Zabulon sextus filius Iacob et Liae.
Inventor et philanthropista. Quod didicit
ex insidiis Josephi.
1 Exemplar sermonum Zabulon, quod ipse
praecepit filiis suis, antequam moreretur,
vitae suae anno centesimo et quarto
decimo, post mortem Ioseph duobus annis.
2 Et dixit ad eos: Audite me, filii Zabulon,
attendite verba patris vestri.
3 Ego Zabulon natus in parentibus meis
dono bonum.
4 Nam cum pater genitus sum, valde
auctus est gregibus et armentis, cum
haberet partem in striatis.
5 Non sum nescius quia peccavi omnibus
diebus meis, nisi cogitando.
6 nec adhuc memini me ullam fecisse
iniquitatem, nisi peccatum ignorantiae,
quod feci in Joseph. pepigi cum fratribus
meis ne indicarem patri meo quod factum
fuerat
ego autem flevi in occulto multos dies
propter Ioseph timens enim fratres meos
eo quod convenissent omnes ut si quis
indicaret ei interficeretur
8 Volens autem eum occidere, cum
lacrimis multa iuravi ne reum essem huius
peccati.
9 Venerunt enim Simeon et Gad contra
Joseph, ut interficerent eum: et flentes
dixerunt: Miseremini fratres mei,
miseremini in visceribus Jacob patris
nostri. non peccavi.
10 Et si peccavi, fratres mei, corripientes
me, et non sumitis manum vestram propter
Jacob patrem nostrum.
11 Et cum hæc verba fatur, plangens quod
factum est, non potui sustinere
lamentationem ejus, et flere cœpi, et
effusum est iecur meum, et dissoluta est
omnis substantia ventris mei.
12 Et flevi cum Joseph, et insonuit cor
meum;
13 Quem cum vidisset Joseph flentem, et
venientem contra se, ut occideret eum,
fugit post me, rogans eos.
14 At Ruben surgens ait: Venite, fratres,
ne occidamus eum, sed mittamus eum in
unam cisternam veterem, quæ non
foderunt, et non inveniebant aquam.
15 Propter hoc prohibuit Dominus ut
ascenderet in eis aqua, ut conservaretur
Ioseph.
16 Feceruntque ita, donec venderent eum
Ismaëlitis.
17 In pretio enim mihi non fuit commune,
filii mei.
18 Simeon autem et Gad, et alii sex fratres
nostri, tulerunt pretium Joseph, et emerunt
sibi calciamenta, et uxores eorum, et
liberos eorum:
19 Non comedemus ex eo: pretium enim
sanguinis fratris nostri est: sed certe
conculcabimus eum, quia dixit se esse
regem super nos, et videamus quid de
somniis eius fiat.
20 Scriptum est ergo in scriptura legis
Moysi ut quicumque non suscitet semen
fratri suo, calceamentum eius solvetur, et
in faciem eius conspuetur.
21 Noluerunt autem fratres Joseph vivere
ut frater eorum viveret ab eis, et
calciamentum quod gerebant contra Joseph
fratrem suum.
22 Cum enim ingressi fuissent Aegyptum,
exsolverunt servi Ioseph extra portam, et
adoraverunt Ioseph iuxta regem Pharaonis.
23 Et non solum adoraverunt eum, sed
etiam conspuebant eum, procidentes: et
erubescebant ante eum. Aegyptiis.
24 Post hæc enim audiverunt Ægyptii
omnia mala quæ fecerat Joseph.
25 Et postquam venundatus est, fratres mei
discumbebant manducare et bibere.
26 Ego autem misertus Joseph, non
manducavi, sed custodivi foveam : timens
autem Judas ne irruerent in eum Simeon,
Dan et Gad.

3. 27 Videntes autem quod non comedissem,
statuerunt me observare eum, donec
venundaretur Ismaëlitis.
28 veniens Ruben et audisset quod cum
esset Ioseph venundatus est et scidit
vestimenta sua et plangite ait
29 Quomodo videbo faciem patris mei
Jacob? Et accepta pecunia, currebat post
mercatores et non inveniens eos, dolens
rediit.
30 Mercatores autem via lata per
Troglodytas compendio iter faciebant.
31 Contristatus est itaque Ruben, et non
comedit in die illa panem.
32 Accedens ergo Dan ad eum, dixit: Noli
flere, neque contristemini. invenimus enim
quid dicamus patri nostro Iacob.
33 occidamus hædum de capris, et
intingamus in ea tunicam Joseph. et
mittamus eam ad Jacob, dicentes: Num
tunica filii tui est?
34 Feceruntque ita. Exuerunt enim a
Joseph tunica sua, quando vendebant eum,
et induebant eum servili vestimento.
35 Tulit ergo Simeon tunicam, et non dedit
eam: et scindens eam gladio, indignatus est
quod vixisset Joseph, et non occidisset
eum.
36 Surrexerunt ergo omnes, et dixerunt ad
eum: Si non dederis loricam, dicemus patri
nostro quia tu solus malum hoc fecisti in
Israël.
37 Et dedit eis sicut præceperat Dan.
Caput 2
Suadet humanam sympathiam et
intelligentiam proximorum hominum.
1 Nunc ergo, filii, custodite mandata
Domini, et misericordiam præsens faciatis
proximis vestris: et miserebor omnibus,
non solum ad homines, sed etiam ad
bestias.
2 Pro omnibus his benedixerit mihi
Dominus, et cum omnes fratres mei infirmi
essent, sine infirmitate fugi, quia Dominus
scit cujusque causa est.
3 Miseremini mei, filii: quoniam sicut facit
homo proximo suo, sic et Dominus facit
illi.
4 Infirmabantur enim filii fratrum meorum,
et moriebantur pro Joseph, eo quod non
esset misertus in corde suo. filii autem mei
absque infirmitate conservati sunt, ut
nostis.
5 Cum essem in terra Chanaan ad oram
maritimam, feci piscem Iacob patri meo. et
cum multi suffocarentur in mari, ego
illaesus sum.
6 Navem ego primus feci ut navigarem
super mare: Dominus enim dedit mihi
intellectum et sapientiam in ea.
7 Et submisi retro gubernaculum, et
extendi velum super aliud rectum lignum
in medio.
8 Et navigavi ibi per litora, capiens piscem
domus patris mei, donec venirem in
Aegyptum.
9 Et cum omni peregrino miseratus sum, et
susceptus sum cum omnibus.
10 Et si homo extraneus esset, aut infirmus,
aut senex, ego piscem coxi et bene coxi et
omnibus, prout cuique opus erat,
condolendo et miserendo offerebam.
11 Propter quod et Dominus satiavit me
piscem capiens. qui enim cum proximo
communicat, multo magis a Domino
accipit.
12 Quinque annis cepi pisces, et dedi ex
eis omnibus quos vidi, et sufficiens sum ad
omnem domum patris mei.
13 Et in æstate cepi piscem, et hieme posui
cum fratribus meis.
14 Nunc autem annuntiabo vobis quae ego
feci.
15 Vidi hominem in hyeme cogente
nuditate et misertus eius et abstuli
vestimentum de domo patris mei clam et
dedi dolenti;
16 Vos ergo, filii, ex eo quod largitur
vobis Deus, misericordiam et

4. misericordiam sine dubitatione facite
omnibus, et detis unicuique in corde bono.
17 Et si non habueritis quod det ei qui
necessitatem habet, miseremini eius in
visceribus misericordiae.
18 Scio quia non inveniebatur manus mea
unde tribueret indigenti, et ambulabam
cum eo flens septem stadia, et viscera mea
conmiserant ad eum.
19 Habete et vos, filii, misericordiam cum
omnibus: ut et Dominus misereatur vestri.
20 Quia et in novissimis diebus
misericordia ejus mittet super terram, et
ubicumque invenerit misericordias, habitet
in eo.
21 quanto enim miseretur proximorum
tantum et Dominus in eo
22 Cum venissemus autem in Ægyptum,
non erat malum apud nos Joseph.
23 Quibus custodientes, et vos facite, filii,
approbate vos sine malitia, et diligite
invicem. Unusquisque vestrum fratrem
suum, et virum suum ne cogitetis.
24 haec enim conterit unitatem et omnem
cognationem dividit et conturbat animam
et exstinguit vultum.
25 Videte ergo aquas, et scito cum
confluant, verrunt per lapides, ligna,
terram, et alia.
26 Sin autem in multos rivos dividantur,
devorabit eos terra, et arescet.
27 Sic et vos eritis, si dividimini. Nolite
ergo in omnia, quæ fecit Dominus, in duo
capita dividi, unum caput et duos humeros,
duas manus, duos pedes, et reliqua
membra.
28 ego enim didici scriptura patrum
meorum quod dividemini in Israhel et
sequemini duos reges et omnem
abominationem operamini
29 Et inimici vestri captivi eritis, et eritis
inter gentes malae, cum multis
infirmitatibus et tribulationibus.
30 Et post hæc recordamini Domini Dei
vestri, ac miserebitur vestri, quoniam
misericors est et miserator.
31 Et non adflixit filios hominum,
quoniam caro sunt, et propriis malis
operati sunt.
32 Et post hæc orietur vobis Dominus, lux
justitiæ, et revertetur in terram vestram.
33 { Videbitis eum in Jerusalem, propter
nomen ejus.
34 et rursus propter malitiam operum
vestrorum ad iracundiam provocabitis eum
35 { et projicimini ab eo in tempus
consummationis.
36 Nunc ergo, filii, nolite dolere quod
moriar, nec dejiciar in eo quod venio ad
interitum meum.
37 Consurget enim in medio tui princeps
in medio filiorum eius; et exsultabo in
medio tribui meæ, quicumque custodierit
legem Domini, et mandata Zabulon patris
eorum.
38 Dominus autem impiis portabit ignem
aeternum, et disperdet eos in generationem
et generationem.
39 Nunc autem propero ad requiem meam,
sicut et patres mei.
40 sed timete Dominum Deum nostrum
omnibus viribus vestris omnibus diebus
vitae tuae
41 Et cum hæc dixisset, obdormivit in
senectute bona.
42 Et posuerunt eum filii sui in sarcophago
ligneo. Et tulerunt eum et sepelierunt in
Hebron cum patribus suis.