Naphtali, the eighth son of Jacob and Bilhah. The Runner. A lesson in physiology.

2. CAPUT 1
Octavus Nephthali filius Iacob et Bilhah.
Cursor. Lectio in physiologia.
1 Exemplar testamenti Nephthali, quod
constituit tempore obitus sui anno
centesimo tricesimo aetatis suae.
2 Congregati sunt autem filii ejus in mense
septimo, primo die mensis, cum adhuc
infirmi essent infectis suis, fecit illis
convivium cibi et vini.
3 Qui postquam de nocte consurgens dixit
eis: “ Ego morior! et non crediderunt ei.
4 Et cum glorificasset Dominum,
confortatus est, et dixit ut hesterna die
moreretur.
5 Et coepit dicere: Audite, filii Nephthali,
audite verba patris vestri.
6 de Bilha nata sum, et quia dolose fecit
Rachel, et dedit Bilham pro se Jacobo, et
concepit et peperit me super genua
Rachelis, propterea vocavit nomen meum
Nephthali.
7 diligebat enim me Rachel valde quia in
sinu eius ambulavi et cum adhuc essem
adulescens, solebat me osculari, et diceret:
Utinam haberem fratrem tuum de utero
meo, similem tui.
8 Unde et Joseph similis fuit mihi in
omnibus secundum orationes Rachelis.
9 Mater autem mea erat Bilha, filia Rothei
fratris Debbora, nutrix Rebeccae, una et
eadem die nata cum Rachel.
10 Erat autem Rotheus de genere Abraham,
cæsus, timens Deum, et ingenuus, et
nobilis.
11 captus est et emtus a Labane; deditque
ei Eunam ancillam suam uxorem et peperit
filiam et vocavit nomen eius Zelpham
nomine Vici in quo erat captus.
12 Deinde peperit ei Bilham, dicens: Filia
mea festinat ad nova, quia statim nata est,
apprehendit mammam, et sugere contendit.
13 Veloces fui pedibus meis quasi cervi, et
pater meus Jacob ad omnia verba
præposuit me, et quasi cervus benedicens
mihi.
14 Sicut enim figulus novit vas, quantum
sit continens, et sic lutum facit, sic et
Dominus facit corpus ad similitudinem
spiritus, et secundum corporis capacitatem
spiritus.
15 Et unus capillus de tertia parte non
deficit; nam pondere et mensura et regula
facta est omnis creatura.
16 Et sicut novit figulus utriusque vasis
quid dignum sit, ita et Dominus novit
corpus, quantum in bono perseveret, et
cum coeperit in malo esse.
17 Non enim est voluntas, neque cogitatio,
quam nescit Dominus. Unusquisque enim
ad imaginem suam creavit.
18 Sicut enim virtus in homine, sic et in
opere suo: sicut oculus eius, sic et somnus
eius. sicut anima eius, sic et in verbo eius
sive in lege Domini sive in lege Beliar.
19 Sicut enim divisio lucem ac tenebras,
visum et auditum, ita et virum et virum, et
mulierem et mulierem; et non est
dicendum, quod unum sit alterum vel vultu
vel animo.
20 Omnia enim bona fecit Deus in suo
ordine, et quinque sensus in capite, et
adiunxit cervicem ad caput, addens etiam
capillos in decore et in gloria, cor ad
intellegentiam, et venter ad excrementum;
et venter ad stridorem, arteriam ad
haustionem, iecur ad iram, fel ad
amaritudinem, splen ad risum, frena ad
prudentiam, lumborum ad potentiam,
pulmones ad trahendum, lumbos; ad robur,
salutem.
21 Sic ergo, filii, omnia opera vestra in
timore Dei agant, et nihil inordinate in
derisum faciatis, nec in tempore suo.

3. 22 Si enim oculus audierit, non poterit. ita
nec dum in tenebris estis opera lucis
potestis facere.
23 Nolite ergo velle corrumpere opera
vestra per avaritiam aut in vanis verbis
decipere animas vestras; quia si in puritate
cordis tacebitis, intellegetis tenere
voluntatem Dei, et voluntatem Beliar
abicere.
24 sol et luna et sidera non mutant
ordinem suum ita et vos non mutatis legem
Dei in inordinatione operum vestrorum.
25 Erraverunt gentes, et dereliquerunt
Dominum: mandaveruntque imperium
suum, et obedierunt lignis ac lapidibus,
spiritus mendacii.
26 vos autem non sic eritis filii mei
agnoscentes in firmamento et in terra et in
mari et in cunctis creaturis Dominus qui
fecit omnia ut non sitis sicut Sodoma quae
mutaverunt ordinem naturae.
27 Similiter et custodes mutaverunt
ordinem naturae suae, cui maledixit
Dominus in diluvio, propter quod fecit
terram sine habitatoribus et infructuose.
28 haec dico vobis filii mei quoniam in
scriptura Enoch legi ut et ipsi discedatis a
Domino ambulantes iuxta omnem
impietatem gentium et faciatis secundum
omnem malitiam Sodoma.
29 et adducet super vos Dominus, et
servietis hostio vestro et incurvemini omni
tribulatione et tribulatione, donec
consumat vos Dominus omnes.
30 Et postquam diminuti estis et pauci
facti estis, revertimini et cognoscetis
Dominum Deum vestrum. reducetque vos
in terram vestram, iuxta magnam
misericordiam suam.
31 Postquam autem venerint in terram
patrum suorum, iterum obliviscentur
Dominum, et impii erunt.
32 et disperget eos Dominus in omnem
terram, donec veniat misericordia Domini,
operans iustitiam, et faciens misericordiam
in omnes qui longe sunt, et his qui
appropinquant.
CAPUT 2
Placitum facit ad vivendum ordinate.
Sapientia aeterna eorum notabilis sunt.
Vers. 27-30.
1 In quadragesimo enim anno vitae meae,
vidi visionem in monte Oliveti, ad
orientem Ierusalem, solem et lunam
stantem.
2 Et ecce Isaac pater patris mei dixit nobis;
currite et tenete ea unusquisque secundum
virtutem suam et, qui rapuerit, sol et luna
erit.
3 Nos quoque omnes concurrimus, et Levi
solem apprehenderunt: et præoccupavit
Juda alios, et arripuit lunam, et ambo
elevati sunt cum eis.
4 Et cum factus fuisset Levi ut sol, ecce
quidam iuvenis dedit ei palmas palmae
duodecim; Erat autem Iudas quasi luna
electa, et sub pedibus eorum duodecim
radii.
5 Venerunt ergo duo Levi et Juda, et
adprehenderunt eos.
6 et ecce vitulus super terram duobus
cornibus magnis et alis aquilae super
dorsum eius; et eum capere voluimus, sed
non potuimus.
7 Venit autem Joseph, et apprehensum
eum ascendit.
8 et vidi, quoniam ibi eram, et ecce
scriptura sancta apparuit nobis dicens:
Assyrii, Medi, Persae, Chaldaei, Syri
possidebunt in captivitate duodecim tribus
Israel.
9 Et iterum post dies septem vidi Iacob
patrem nostrum stantem iuxta mare
Iamniae, et cum eo eramus.

4. 10 { Et ecce navis navigans sine nautis et
gubernator, exiit ne infœdum. et erat
scriptum in navi, navis Iacob.
11 Et dixit pater noster: Veni,
conscendamus navem nostram.
12 Et cum ascendisset, facta est tempestas
valida, et turbo venti; et pater noster, qui
clavum tenebat, recessit a nobis;
13 Nos autem cum iactati sumus, iactati
sumus mare. et navis repleta est aqua, et
contrita est magnis fluctibus, donec
dissolvatur.
14 Joseph vero fugit in naviculam , et
divisi sumus in novem tabulas , et erant
Levi et Judas pariter .
15 dispersi sumus omnes usque ad
terminos terrae.
16 Tunc Levi, circumcisus saccis, oravit
pro nobis omnibus ad Dominum.
17 Et cum cessasset tempestas, navis venit
ad terram quasi in pace.
18 Et ecce pater noster venit: et omnes
unanimiter laetati sumus.
19 Haec duo somnia dixi patri meo; et
dixit mihi: Haec oportet impleri in tempore
suo, postquam multa sustinuit Israel.
20 Tunc pater meus dixit mihi: “Credo
Deum quoniam vivit Ioseph, quoniam in
aeternum videbo eum quod numerat eum
Dominus vobiscum”.
21 Et dixit flens: Hei mihi, fili mi Joseph,
quod te non video, et Jacob qui te genuit
non vides.
22 ideo flere fecit me etiam his verbis et
conbusi in corde meo ut nuntiarem Ioseph
venditum esse et timui fratres meos
23 Et ecce! Filioli mei, ostendi vobis
novissima tempora quomodo omnia fiant
in Israel.
24 Vos ergo præcipe filiis vestris ut
adhæreant Levi et Juda. Orietur enim per
eos salus Israel, et in eis benedicetur Iacob.
25 Per tribus enim eorum apparebit Deus
in hominibus habitantes in terra, ad
salvandum genus Israël, et ad
congregandum justum de Gentibus.
26 si bonum operamini filii mei et homines
et angeli benedicent vobis et glorificabitur
Deus in Gentibus per te, et fugiet a te
diabolus, et timebunt ferae te, et diliget te
Dominus, et angeli adhærebunt tibi;
27 Qui bene erudivit puerum, in memoria
custoditur; sic et in opus bonum operata
est memoria apud Deum.
28 qui autem non fecerit bonum et
angelum et homines maledicent et per eum
polluetur Deus in gentibus et ponet eum
diabolus in propria persona eius et omnis
fera dominabitur eum Dóminus illum
odérit.
29 Nam mandata legis duplicia sunt, et
secundum prudentiam oportet impleri.
30 Tempus est ut homini mulierem
amplecti suam, et tempus abstinendi ab eo
ad orationem ejus.
31 Sic ergo duo praecepta sunt. et, nisi
ordine suo fiant, peccatum maximum
hominibus afferunt.
32 Ita et in ceteris mandatis.
33 estote ergo sapientes in Deo filii mei et
prudentes estote et servate ordinem
mandatorum eius d ius cujusque verbi, ut
Dominus te amet;
34 Et cum comminatus est eis multis
verbis, hortatusque est ut transferrent ossa
ejus in Hebron, et sepelirent eum cum
patribus suis.
35 Et cum comedisset et exhilaret faciem
in corde suo, operuit vultum suum, et
mortuus est.
36 Feceruntque filii ejus juxta omnia quæ
præceperat eis pater Nephthali.