The Letter of Jeremiah, also known as the Epistle of Jeremiah, is a deuterocanonical book of the Old Testament; this letter is attributed to Jeremiah to the Jews who were about to be carried away as captives to Babylon by Nebuchadnezzar.
Meitei (Meiteilon) Manipuri - The Epistle of Ignatius to the Philadelphians.pdf
Dogri - Letter of Jeremiah.pdf
1.
2. अध्याय 1 दा
१ इक पत्र दी नकल जेरेमी ने उनें गी भेजी ही, जजनेंगी बाबुल
दे राजा ने बाबुल च क
ै द करी ओड़ना हा, ताां जे उनेंगी
प्रमाजित कीता जा, जजय्ाां परमात्मा दा हुक्म हा।
२ जेड़े पाप तुस परमात्मा दे सामने जकत्ते दे ओ, ते बाबुल दे
राजा नबूकोदोनोसोर ने तुहानू बांदी बनाईये बाबुल च लेई
जाओ।
३ जदुां तुस बाबुल च औगे, ताां तुस मते सालें ते लम्मी समें
तकर, यानी सत्त पीज़ियें तकर रौहगे।
४ हुन तोहे बाबुल च चाांदी, सोने ते लकड़ी दे देवता जदखगे,
जेड़े क
ां धें उप्पर चुक्क
े दे न, जेड़े राष्ट्रें गी डरदे न।
५ इस आस् ते सावधान रवो जक जदुां तुस उांदे सामने ते उांदे
जपच्छे दी भीड़ गी जदखदे ओ ते उांदी पूजा करदे ओ, ताां तुस
जकसे बी परदेसी दे समान नेई होओ, ते ना गै उांदे कोलाां
बनो।
६ लेकन तोहे मन जवच कहो, हे प्रभु, सानु तेरी आराधना
करनी चाइदी।
७ कीहक
े मेरा सुगगदूत तुांदे कन्ने ऐ, ते मैं अपने आप तुांदी
प्रािें दी परवाह करदा हाां।
८ उन्दी जीभ दी ताां ओह मजदू र दे द्वारा चमकी जांदी ऐ, ते
सोने दा रांग च़िी गेदे न ते चाांदी कन्ने ढाले गेदे न; जिरी बी
ओह
़ झ
़ ूठ गै ह
़ न, ते नेई बोली सकदे ह
़ न।
९ ते सोना लेंदे होई जजय्ाां क
ुां वारी क
ुां वारी आस्तै जेड़ी
समलैंजगक होने दा शौक रखदी ऐ, ते अपने देवतें दे जसरें
आस्तै मुक
ु ट बनाांदे न।
१० कदें-कदें याजक अपने देवतें कोलाां सोना चाांदी देईये
अपने आप गी सौांपदे न।
११ हाां, ओह आम वेश्याएां गी देई देंगन, ते उनेंगी चाांदी दे
देवता ते सोने दे देवता ते लकड़ी दे देवता होने दे नाते कपड़े
कन्ने मनुखें दे समान सजान।
१२ जिरी बी ए देवता अपने आप गी जांग ते पतांग कोला
बचाई नेईां सकदे, भले ही ओ बैंगनी कपड़े कन्ने ढक
े दे होन।
१३ मांदर दी धूड़ दे कारि अपने मुांह पोांछदे न, जदुां उांदे
उप्पर मता जकश ऐ।
१४ जेड़ा अपने गुनाहगार गी मारी नेई सकदा, ओह राजदांड
पकड़े दा ऐ, जजय्ाां ओह देश दा न्यायी होवे।
१५ ओस दे सज्जे हत्थ च खांजर ते क
ु ल्हाड़ी बी ऐ, लेकन युद्ध
ते चोरें कोलाां अपने आप गी बचाई नेईां सकदा।
१६ इस कररए ओह देवता नेई जानदे न;
१७ की वे जजय्ाां इक बतगन दा इस्तेमाल मनुख करदा ऐ,
ओह टू टने पर कोई कीमत नेई ऐ; इय् याां गै उांदे देवतें कन्
ने बी ऐ, जदुां ओह
़ मांदर च खड़ोते दे ह
़ न, ताां उांदे च औने
आलें दे पैरें च धूड़ कन् ने भ़ रोई जांजदयाां ह
़ न।
१८ जजय्ाां राजा गी ठे स पुजाने आह्ले उप्पर हर पास्सै दरवाजें
गी मरी जाने आह्ले दे रूप च पक्का कीता जांदा ऐ, उय्ाां गै
याजक अपने मांदरें गी दरवाजें, ताले ते सलाखें कन्नै जकड़दे
न, ताां जे उांदे देवतें गी डक
ै तें कन्नै लूट नेई करी जदत्ता जा।
१९ ओह उन्दे उप्पर दीया जलाांदे न, हाां, अपने आपै कोला
बी मते, जजांदे च इक गी बी नेई जदखदे।
२० ओह मांदर दे इक चीरें दे समान न, जिरी बी आखदे न क
े
उांदे जदलें गी धरती थमाां रेंगने आह्ली चीजें कन्नै चीर-िाड़
करदे न; ते जदूां उनेंगी ते उांदे कपड़े खाांदे न ताां उनेंगी एह
़
नेई लगदा।
२१ मांदर च जनकलने आले धुांए कन्ने उांदे चेहरे काला होई गेदे
न।
२२ उांदे शरीर ते जसर उप्पर चमगादड़, जनगल ते जचजड़याां ते
जबल्लियाां बी बैठजदयाां न।
२३ इस कन्ने तुस जान सकदे ओ क
े ओह कोई देवता नेईां न;
२४ उांदे चारोां पासे जेड़ा सोना इन्हें गी सुांदर बनाने आस्ते ऐ,
ओह जद तक जांग गी नेईां पोांछन, ताां ओह चमकी नेईां जाांगन,
क्ोांजक जपघलने दे बाद उन्हें गी इस गि दा अहसास नेई
होया।
२५ जजन्दे च साांस नेईां ऐ, ओह चीजाां बड़ी कीमत उप्पर
खरीदी लैजतयाां जांजदयाां न।
२६ ओह क
ां धें उप्पर च़िी जांदे न, ते उांदे कोल कोई पैर नेई ऐ
जजदे कन्ने ओह मनुखें गी दस्सन क
े ओह कोई कीमत नेई ऐ।
२७ उांदी सेवा करने आले बी शजमिंदा होांदे न, कीजे जेकर
ओह कदें बी जमीन उप्पर जडग्गी जांदे न, ताां ओह अपने
आप गी जिरी नेई उठी सकदे, ते जेकर कोई उन्हें गी खड़ा
करी ओड़दा ऐ ताां ओह अपने आप चली सकदा ऐ, ते ना ते
झुकी सकदे न। ओह अपने आप गी ठीक करी सकदे न,
लेकन उांदे सामने मरे दे मनुखें दे समान वरदान रखदे न।
२८ जेड़ी चीजाां उांदे आस्तै बजलदान कीती जांदी ऐ, उांदे
याजक बेचदे न ते दुरुपयोग करदे न; उसी तरह उांदी
घ
़ रेआली बी उदा जहस्सा नमक च पाई जदांदी ऐ; लेकन गरीब
ते नपुांसक
ें गी उदे कोला जकश नेई जदांदे।
२९ माजसक धमग आली जनाजनयाां ते बच्चे दे जबस्तरे उप्पर
बैठी दी जनाजनयाां अपने बजलदान खाांदे न, ते इन्हें गिें कन्ने
तुस जान सकदे ओ क
े ओह कोई देवता नेईां न;
३० की वे उन्हें गी देवता जकय्ाां आखया जाई सकदा ऐ?
कीजे जनाजनयाां चाांदी, सोने ते लकड़ी दे देवतें दे सामने माांस
रखजदयाां न।
३१ ते याजक अपने मांदरे च बैठे दे न, उांदे कपड़े िाड़े दे, ते
जसर ते दा़िी मुांडवाए दे न, ते उांदे जसर उप्पर जकश नेई।
३२ ओह अपने देवताएां दे सामने गजगना करदे न ते पुकारदे
न, जजय्ाां मनुख दावत च मरने पर करदे न।
३३ याजक बी अपने कपड़े उतारदे न, ते अपनी घरेआली ते
बच्चें गी कपड़े पाांदे न।
३४ उन्दे कन्ने बुराई होवे या भला, ओस दा बदला नेई देई
सकदे।
३५ उय्ाां गै ओह ना धन देई सकदे न ते ना पैसा देई सकदे
न।
३६ ओह क
ु से गी मौत कोलाां नेई बचाई सकदे ते ना कमजोरें
गी ताकतवरें कोला बचाई सकदे न।
३७ ओह अन्धे गी उदी नजर च वापस नेईां करी सकदे, ते ना
गै क
ु सै दी परेशानी च मदद करी सकदे न।
३८ ओह जवधवा उप्पर दया नेईां करी सकदे ते ना बाप-बब्ब
उप्पर भलाई करी सकदे न।
3. ३९ उांदे लकड़ी दे देवता, जेड़े सोने ते चाांदी कन्ने लपेटे दे न,
ओह प्हाड़ें थमाां कटे दे पत्थरें दे समान न, ते उांदी पूजा करने
आले बेशमग होई जाांगन।
४० ते मनुख जकय् याां सोचना चाइदा क
े ओह
़ परमेसरे ह
़ न?
४१ जेकर ओह इक गूांगे गी जदखदे न जेड़ा बोली नेईां सकदा,
ते उसी लेई आांदे न ते बेल गी जवनती करदे न क
े ओह बोलन,
जजय्ाां ओह समझी सकदा ऐ।
४२ जिरी भी ओह अपने आप इस गि गी समझी नेईां
सकदे ते उन्हें गी छड्डी सकदे न, कीजे उांदे कोल कोई ज्ञान
नेईां ऐ।
४३ जनाजनयाां बी रस्ते च बैठी दी रस्सी ला क
े इत्र दे बदले
चोकर जलाांदे न, लेकन जेकर उांदे च कोई गुजरने आले
कोला ल्लखच्ची जा ते उांदे कन्ने लेट जा ताां ओह अपने साथी गी
डाांटदी ऐ, की ओ अपने जजन्ना काजबल नेईां समझी जांदी , ना
ही उसकी डोरी टू टी।
४४ उन्दे बीच जे जकश बी कीता जांदा ऐ, ओह झूठा ऐ, ते
जकस चािी ए सोचेया जाई सकदा ऐ जक ओह देवता न?
४५ ओह ब़िई ते सोनार दे बने दे न, ते ओह होर जकश नेईां
होई सकदे, जसवाय मजदू रें दी चाह्न्दे न।
४६ ते जेक
े इन्हें गी बनाांदे हे, ओह कदे जचर नेईां रेई सकदे;
जिरी जेड़ी चीजाां उांदे कन्ने बनी जदयाां न, ओह जकस चािी
देवता होन?
४७ की वे उन्हैं बाद आने आलें उप्पर झूठ ते जनांदा छड्डी
ओड़ेया।
४८ की वे जदुां उांदे उप्पर कोई जांग जाां महामारी औांदी ऐ, ताां
याजक अपने आप कन्ने सलाह मशवरा करदे न, जजत्थें उांदे
कन्ने जछपे दे होन।
४९ ते मनुख जकय् याां समझी सकदा ऐ क
े ओह ना कोई
देवता न, जेक
े ना ते अपने आप गी युद्ध थवाां बचाई सकदे न
ते ना गै महामारी कोला?
५० कीहक
े ओह लकड़ी दे गै न, ते चाांदी ते सोने कन्ने लपेटे
दे न, ताां बाद च पता लग्गी जाग क
े ओह झूठे न।
५१ ते सारे जाजतयें ते राजाएां गी साि तौर उप्पर प्रगट होग
जे ओह कोई देवता नेईां, लेकन मनुखें दे हत्थें दे कम्में न, ते
उांदे च परमात्मा दा कोई कम्म नेई ऐ।
५२ जिर क
ु न नेई जानदा क
े ओह कोई देवता नेईां न ?
५३ की वे ना ओह देश च राजा बनाई सकदे न ते ना ते मनुखें
गी बरखा देई सकदे न।
५४ ना गै ओह अपने मुद्दे दा न्याय करी सकदे न ते ना गै
क
ु सै गलती दा जनवारि करी सकदे न, कीजे ओह अांबर ते
धरती दे बीच कौआ दे समान न।
५५ जदुां लकड़ी दे देवताएां दे घरें उप्पर अग्ग पौांदी ऐ, जाां
सोने जाां चाांदी कन्नै ढकी दी होांदी ऐ, ताां उांदे याजक भागी
जाांगन ते बच जाांगन। लेकन ओह अपने आप गी बीां दे समान
जली जाांगन।
५६ इत् थें तकर क
े ओह
़ क
ु से राजा ते दुश् मन दा सामना
नेई करी सकदे।
५७ ते ना गै ओह लकड़ी दे देवता, ते चाांदी जाां सोने कन्ने सुट्टे
दे न, ते ना ते चोर ते डक
ै तें कोला बची सकदे न।
५८ जजांदे सोना ते चाांदी ते कपड़े जजन्दे कन्ने कपड़े पाांदे न,
ओह बलवान लेईये चली जांदे न;
५९ इसे आस्ते ऐसे झूठे देवतें कोलाां बेहतर ऐ क
े राजा बनना
जेड़ा अपनी शल्लि दा प्रदशगन करदा ऐ, या जिर घर च
िायदेमांद बतगन बनना, जजसदे माजलक गी िायदा होग। जाां
घरै च दरवाजे बनना, ते ऐसे झूठे देवतें कोलाां उदे च ऐसी
चीजाां रखना। या महल च लकड़ी दा खांभा, ऐसे झूठे देवतें
कोला बी।
६० कीजे सूरज, चांद्रमा ते तारे उज्ज्वल होने दे नाते ते अपने
कम्में गी पूरा करने आस्तै भेजे गेदे न।
६१ उय्ाां गै जबजली िटने पर जदखना बड़ा सौखा ऐ; ते हर
मुल्ख च उस्सै चािी हवा चलदी ऐ।
६२ जदुां परमात्मा बादलें गी सारे सांसार उप्पर चली जाने दा
हुक्म जदांदा ऐ, ते उां'दे आज्ञा दे मताबक गै करदे न।
६३ ते उपर थमा प्हाड़ें ते जांगलें गी भस्म करने आस्तै भेजी
गेदी अग्ग उसी आज्ञा दे मताबक करदी ऐ;
६४ इस आस् ते ना ते एह
़ समझना चाईदा क
े ओह
़ परमेसरे
ह
़ न, कीजे ओह
़ ना गै कारिें दा ि
ै सला करी सकदे न ते ना
गै मनुखें कन् ने भ़ ला करी सकदे ह
़ न।
६५ ते जानदे होई क
े ओह कोई देवता नेईां न, ते उांदे कोला
मत डरो।
६६ की वे ओह राजाएां गी ना शाप देई सकदे न ते ना गै
आशीष देई सकदे न।
६७ ना ही ओह जवजाजतयें दे बीच सुगें च जनशानी दस्सी
सकदे न, ना सूरज दे समान चमक सकदे न, ते ना चांद्रमा दे
समान रोशनी देई सकदे न।
६८ जानवर उांदे कोला बी बेहतर न, कीजे ओह ढक्कन दे
हेठ चली सकदे न ते अपने आप गी मदद करी सकदे न।
६९ ताां साहडे कोल कहीां वी प्रगट क
ै नी जक ओह देवता हन;
७० की वे जजय्ाां ककड़ी दे बाग च जबजूका जकश नेई रखदा,
उय्ाां गै उांदे लकड़ी दे देवता, ते चाांदी ते सोने कन्नै सुट्टे दे न।
७१ उां'दे लकड़ी दे देवता चाांदी ते सोने दे बाग दे सि
े द काांटे
दे समान न, जजस उप्पर हर जचजड़या बैठदा ऐ। जजय्ाां इक
मरे दे शरीर गी बी, जेड़ा पूरब च न्हेरे च ऐ।
७२ ते उन्दे उप्पर सड़ने आले चमकदार बैंगनी रांग कन्ने तुस
उन्हें गी कोई देवता नेईां जानगे।
७३ इस आस् ते धमी मनुख बेहतर ऐ, जजसदे कोल कोई
मूजतग नेई ऐ, की वे ओह जनांदा कोलाां दूर ऐ।