The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. List Ignacego do
Filadelfów
ROZDZIAŁ 1
1 Ignacy, zwany też Teoforem, do Kościoła Boga Ojca i Pana
naszego Jezusa Chrystusa, który jest w Filadelfii w Azji; który
dostąpił miłosierdzia, trwając w zgodzie z Bogiem i radując się na
zawsze w męce naszego Pana, i dopełniając się wszelkim
miłosierdziem przez jego zmartwychwstanie, co też pozdrawiam we
krwi Jezusa Chrystusa, która jest nasza wieczna i nieskalana radość;
zwłaszcza jeśli pozostają w jedności z biskupem i prezbiterami,
którzy z nim są, i diakonami powołanymi według zamysłu Jezusa
Chrystusa; którego utwierdził według swojej woli z całą
stanowczością przez swego Ducha Świętego:
2 Który biskup, wiem, otrzymał wśród was tę wielką posługę nie z
siebie, ani przez ludzi, ani z próżnej chwały; lecz przez miłość Boga
Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa.
3 Którego umiarkowanie podziwiam; który swoim milczeniem może
zdziałać więcej niż inni poprzez całą swoją próżną gadkę. Bo jest
przystosowany do rozkazów, jak harfa do jej strun.
4 Dlatego moja dusza uważa swój umysł ku Bogu za najszczęśliwszy,
wiedząc, że jest płodny we wszelkiej cnocie i doskonały; pełne
stałości, wolne od namiętności i zgodne z wszelkim umiarem Boga
żywego.
5 Dlatego tak się dzieje z dziećmi światła i prawdy; uciekajcie od
podziałów i fałszywych doktryn; ale gdzie jest pasterz wasz, tam
idźcie jak owce.
6 Jest bowiem wiele wilków, które wydają się godne wiary i dla
fałszywej przyjemności prowadzą do niewoli tych, którzy biegną
drogą Boga; ale w zgodzie nie znajdą miejsca.
7 Powstrzymajcie się więc od złych ziół, których Jezus nie ubiera; bo
tacy nie są plantacja Ojca. Nie żebym znalazł między wami jakiś
podział, ale raczej wszelki rodzaj czystości.
8 Bo wszyscy, którzy są z Boga i Jezusa Chrystusa, są także ze
swoim biskupem. A ilu z pokutą powróci do jedności Kościoła, i oni
będą sługami Bożymi, aby mogli żyć według Jezusa.
9 Nie dajcie się zwieść, bracia; jeśli kto idzie za tym, który dokonuje
schizmy w Kościele, nie odziedziczy królestwa Bożego. Jeśli ktoś
postępuje według innego mniemania, nie zgadza się z męką
Chrystusa.
10 Starajcie się więc wszyscy uczestniczyć w tej samej świętej
Eucharystii.
11 Albowiem jedno jest ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa; i jeden
kielich w jedności Jego krwi; jeden ołtarz;
12 Podobnie jest jeden biskup wraz z prezbiterium i diakoni,
współsłudzy moi, abyście cokolwiek czynili, zgodnie z wolą Bożą
czynili.
ROZDZIAŁ 2
1 Bracia moi, miłość, jaką darzę was, czyni mnie jeszcze większym; i
mając w Tobie wielką radość, staram się zabezpieczyć Cię przed
niebezpieczeństwem; albo raczej nie ja, ale Jezus Chrystus; w którym
będąc związanym, tym bardziej się boję, jako że jestem dopiero na
drodze do cierpienia.
2 Ale wasza modlitwa do Boga uczyni mnie doskonałym, abym mógł
osiągnąć tę część, która została mi wyznaczona przez miłosierdzie
Boże: uciekanie do Ewangelii jak do ciała Chrystusowego; i
Apostołom co do prezbiterium kościoła.
3 Kochajmy także proroków, gdyż i oni nas prowadzili do Ewangelii,
abyśmy pokładali nadzieję w Chrystusie i Go oczekiwali.
4 W którym i wierząc, zostali zbawieni w jedności Jezusa Chrystusa;
będąc ludźmi świętymi, godnymi miłości i zachwytu;
5 Którzy otrzymali świadectwo od Jezusa Chrystusa i są policzeni w
Ewangelii naszej wspólnej nadziei.
6 A jeśliby wam ktoś głosił prawo żydowskie, nie słuchajcie go; bo
lepiej jest przyjąć naukę Chrystusową od tego, kto jest obrzezany, niż
judaizm od tego, kto nie jest.
7 Ale jeśli ani jeden, ani drugi nie mówią o Chrystusie Jezusie,
wydaje mi się, że są to tylko pomniki i grobowce umarłych, na
których wypisane są tylko imiona ludzkie.
8 Uciekajcie zatem od niegodziwych podstępów i zasadzek księcia
tego świata; abyście nie oziębli w swej miłości, będąc uciskani przez
jego przebiegłość. Ale zbierzcie się wszyscy razem w tym samym
miejscu, z niepodzielnym sercem.
9 I błogosławię mojego Boga, że mam wobec was dobre sumienie i
że nikt między wami nie może się chlubić otwarcie ani prywatnie, że
mu byłem uciążliwy w dużym lub małym.
10 A wszystkim, z którymi rozmawiałem, życzę, aby nie okazało się
to świadkiem przeciwko nim.
11 Choćby mnie niektórzy zwodzili według ciała, to jednak duch,
będąc od Boga, nie daje się zwieść; bo wie, skąd przychodzi i dokąd
idzie, i karci tajemnice serca.
12 Płakałem, będąc wśród was; Mówiłem donośnym głosem:
uważajcie na biskupa, na prezbiterium i na diakonów.
13 Niektórzy zaś mniemali, że to powiedziałem, przepowiadając
podział, który nastąpi między wami.
14 Ale on jest moim świadkiem, dla którego jestem związany, że nie
wiedziałem nic od nikogo. Ale duch przemówił, mówiąc w ten
sposób: Nic nie czyńcie bez biskupa:
15 Zachowajcie swoje ciała jako świątynie Boga: kochajcie jedność;
Uciekajcie z dywizji; Bądźcie naśladowcami Chrystusa, tak jak on
był naśladowcą swego Ojca.
16 Uczyniłem więc, jak mi się przystoi, jako człowiek złożony w
jedność. Bo gdzie podział i gniew, tam Bóg nie mieszka.
17 Ale Pan przebacza wszystkim, którzy się nawrócą, jeśli powrócą
do jedności Boga i do Rady Biskupiej.
18 Ufam bowiem łasce Jezusa Chrystusa, że uwolni was od
wszelkich więzów.
19 Jednakże napominam was, abyście nie czynili niczego ze sporu,
lecz zgodnie z poleceniem Chrystusa.
20 Bo słyszałem o niektórych, którzy mówią: dopóki nie znajdę tego
zapisanego w oryginałach, nie uwierzę, że jest napisane w Ewangelii.
A kiedy powiedziałem: Napisano; odpowiedzieli na to, co leżało
przed nimi w ich zepsutych kopiach.
21 Ale dla mnie Jezus Chrystus jest zamiast wszystkich
niezniszczalnych pomników na świecie; wraz z tymi nieskalanymi
pomnikami, Jego krzyżem, śmiercią i zmartwychwstaniem, i wiarą,
która jest przez Niego; przez które pragnę przez wasze modlitwy
uzyskać usprawiedliwienie.
22 Kapłani rzeczywiście są dobrzy; lecz o wiele lepszy jest
Arcykapłan, któremu powierzono Miejsce Najświętsze; i któremu
jako jedynemu powierzono tajemnice Boże.
23 On jest bramą Ojca; przez które wchodzą Abraham, Izaak, Jakub i
wszyscy prorocy; podobnie jak Apostołowie i Kościół.
24 A wszystko to zmierza do jedności, która jest z Boga. Jednak
Ewangelia ma coś takiego. co w tym znacznie przewyższa wszystkie
inne dyspensacje; mianowicie pojawienie się naszego Zbawiciela,
Pana Jezusa Chrystusa, Jego męka i zmartwychwstanie.
25 Bo wspominali o nim umiłowani prorocy; ale ewangelia jest
doskonałością nieskazitelności. Zatem wszyscy razem są dobrzy,
jeśli wierzycie miłością.
ROZDZIAŁ 3
1 A co się tyczy Kościoła w Antiochii, który jest w Syrii, gdyż
powiedziano mi, że dzięki waszym modlitwom i wnętrznościom,
jakie macie ku niemu w Jezusie Chrystusie, panuje tam pokój;
wypada wam, jako Kościołowi Bożemu, wyświęcić jakiegoś diakona,
aby udał się tam do nich jako ambasador Boży; aby się radował
razem z nimi, gdy się spotykają, i wielbił imię Boże.
2 Błogosławiony człowiek w Jezusie Chrystusie, który okaże się
godnym takiej posługi; i wy także będziecie uwielbieni.
3 Jeśli zaś zechcecie, nie jest niemożliwe, abyście to uczynili dla
łaski Bożej; podobnie jak wysłały ich inne sąsiednie kościoły,
niektórzy biskupi, niektórzy księża i diakoni.
4 Jeśli chodzi o Filona, diakona Cylicji, człowieka najbardziej
godnego, to on nadal służy mi w słowie Bożym: wraz z Reusem z
Agatopolis, człowiekiem szczególnie dobrym, który szedł za mną aż
z Syrii, nie zważając na jego życie: także wam świadczyć.
5 A ja sam dziękuję Bogu za was, że je przyjęliście, tak jak Pan
przyjmie was. Ale tym, którzy ich zniesławili, niech będzie im
przebaczone dzięki łasce Jezusa Chrystusa.
6 Pozdrawia was miłość braci, którzy są w Troadzie; skąd i teraz
piszę przez Burrusa, którego ze mną wysłali ze względu na szacunek
ci z Efezu i Smyrny.
7 Niech nasz Pan, Jezus Chrystus, uczci ich; w którym pokładają
nadzieję ciałem, duszą i duchem; w wierze, w miłości, w jedności.
Żegnamy w Chrystusie Jezusie, naszej wspólnej nadziei.