2. Σκοπός: να γίνει η διαφορική διάγνωση μιας δυσπλασίας του
επιπεφυκότα από ένα πτερύγιο.
Υλικό και μέθοδος: Άνδρας 71 ετών ο οποίος εργάζεται σε
περιβάλλον με σκόνη, προσέρχεται στα ΤΕΙ της κλινικής μας για
τον προγραμματισμένο οφθαλμολογικό του έλεγχο.
Οφθαλμολογικό ιστορικό: χειρουργείο καταρράκτη ΔΑΟ προ
2έτιας με τη μέθοδο της φακοθρυψίας και πτερύγιο ΔΟ (χωρίς
συμπτώματα). Ευρήματα από την κλινική εξέταση: Οπτική
οξύτητα ΔΟ (χωρίς διόρθωση) 9/10, ΑΟ 10/10 (χωρίς
διόρθωση). Έντονη ερυθρότητα επιπεφυκότα ΔΟ κυρίως ρινικά,
αίσθημα ξένου σώματος και επέκταση πέραν του
σκληροκερατοειδικού ορίου περί τις 180 μοίρες (12η-6η ώρα)
βλεννογόνου οφθαλμού στον κερατοείδη χιτώνα. Έγινε oct
προσθίου θαλάμου, το οποίο ανέδειξε, ότι δεν είναι μια τυπική
εικόνα ενός πτερυγίου αλλά μια δυσπλασία. Χορηγήθηκε
κολλύριο τεχνητών δακρύων και προγραμματισμός βιοψίας του
μορφώματος αυτού στο χώρο του χειρουργείου.
3. Αποτελέσματα: Από την πρώτη βιοψία, η οποία
έγινε στον ιστό επιφανειακά, χωρίς να πειραχτεί
η ανατομική περιοχή του κερατοειδούς, ανέδειξε
ότι αφορά τμήμα επιπεφυκότα με επιθηλιακή
δυσπλασία μέτρια έως υψηλόβαθμη σε αρκετή
έκταση. Στην πορεία ο ασθενής, παραπέμφθηκε
σε χειρουργό κόγχου για περαιτέρω χειρουργική
αντιμετώπιση. Η δεύτερη βιοψία, η οποία έγινε
ύστερα από αφαίρεση της δυσπασίας επί υγιή
όρια, ανέδειξε ιστολογική εικόνα συμβατή με
υψηλόβαθμη ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία/in situ
καρκίνωμα εκ πλακώδους επιθηλίου. Χορηγήθηκε
και αντιμιτωτικό κολλύριο.
Συμπέρασμα: Η προσεκτική, σωστή και έγκαιρη
αντιμετώπιση μορφωμάτων του επιπεφυκότα,
πολλές φορές είναι αρωγός στην αποφυγή
μεταστάσεων στον υπόλοιπο οφθαλμό.
