1. 1. Οδοντίατρος, Τμήμα Ορθοδοντικής, Οδοντιατρικός τομέας, 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, Αθήνα
2. Μεταπτυχιακή φοιτήτρια, Εργαστήριο Ορθοδοντικής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης
3. Διευθυντής Ορθοδοντικού Τμήματος, Οδοντιατρικός τομέας, 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας, Αθήνα, Μέλος Ακαδημαϊκού
Προσωπικού, Τμήμα Ορθοδοντικής, Οδοντιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Βέρνης
4. Καθηγητής και Διευθυντής, Εργαστήριο Ορθοδοντικής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης
Η αξιολόγηση της κλινικής αποτελεσματικότητας μεταξύ
άμεσης και έμμεσης τοποθέτησης πάγιων ορθοδοντικών
συσκευών. Μια συστηματική ανασκόπηση.
Καλημέρη Ε.1, Φαναροπούλου Θ.1, Παπαδημητρίου Α.2, Κλούκος Δ.3, Παπαδόπουλος Μ.Α.4
2. ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ
• Αναζήτηση σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων δημοσιευμένης και αδημοσίευτης βιβλιογραφίας (MEDLINE,
EMBASE, Trials Register του Cochrane Oral Health Group και CENTRAL) και επιπλέον χειροκίνητη αναζήτηση
των προς επιλογή μελετών.
• Δύο συγγραφείς πραγματοποίησαν εξαγωγή δεδομένων ανεξάρτητα και εις διπλούν χρησιμοποιώντας
φόρμες συλλογής δεδομένων.
• Ο έλεγχος του κινδύνου μεροληψίας εκτιμήθηκε με το Cochrane RoB 2.0 για τις τυχαιοποιημένες κλινικές
δοκιμές (RCT) και με το ROBINS-I για τις μη τυχαιοποιημένες.
ΣΚΟΠΟΣ
Η αξιολόγηση της κλινικής αποτελεσματικότητας μεταξύ
άμεσης και έμμεσης τοποθέτησης πάγιων ορθοδοντικών
μηχανισμών με βάση τη σύγχρονη βιβλιογραφία.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
• Η τεχνική έμμεσης συγκόλλησης περιγράφεται ως
πιο πλεονεκτική σε σύγκριση με την άμεση.
• Σε ιδανικές καταστάσεις, η ισχύς του δεσμού άμεσης
και έμμεσης συγκόλλησης φαίνεται να είναι
παρόμοια.
• Κλινικά, η έμμεση τεχνική είναι πιο ευαίσθητη σε
εξωτερικούς παράγοντες (περισσότερα
αποκολλημένα αγκύλια) με τη βιβλιογραφία να
περιέχει κατά κύριο λόγο in vitro μελέτες.
Flow Diagram of Study Selection
Studies included in
qualitative synthesis
(n = 11)
Articles excluded from full-text
reading (n = 1)
Citations excluded by title, mainly as
irrelevant to study subject (n=128)
Records identified through database searching (n = 154)
Records after duplicate
removal (n = 144)
Additional records identified through
other sources or hand-searching (n = 6)
Records screened
(n = 150)
Abstracts assessed for
eligibility (n = 22)
Full-text articles assessed
for eligibility (n = 12)
Articles excluded by abstract reading
(n=10)
Studies included in quantitative
synthesis (n = 0)
3. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
• Από τις υπάρχουσες μελέτες προκύπτει ότι και οι δύο τεχνικές έχουν ισχυρά και αδύνατα σημεία, κατά την
αξιολόγηση διαφορετικών κλινικών παραμέτρων.
• Ωστόσο, η ισχύς των ενδείξεων βρέθηκε να είναι σε γενικές γραμμές χαμηλή, δεδομένου του υψηλού
κινδύνου μεροληψίας στις περισσότερες μελέτες.
• Συνεπώς, συνιστάται στο μέλλον η εκπόνηση περισσότερων καλής ποιότητας ερευνών.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
• Στην παρούσα μελέτη περιλήφθηκαν 7 Τυχαιοποιημένες Κλινικές Δοκιμές (RCTs), 2 προοπτικές, μία
αναδρομική και μια συγχρονική μελέτη.
• Ταχύτερο κλινικό στάδιο κατά την έμμεση τοποθέτηση των συσκευών.
• Μικρότερος συνολικά απαιτούμενος χρόνος, συμπεριλαμβανομένης της εργαστηριακής διαδικασίας,
κατά την άμεση τοποθέτηση.
• Η διάρκεια της ορθοδοντικής θεραπείας και ο αριθμός των συνεδριών δεν διέφεραν μεταξύ των
μεθόδων.
• Kόστος CAD/CAM έμμεσης τοποθέτησης μεγαλύτερο από αυτό της άμεσης τοποθέτησης.
• Δεν εντοπίστηκαν διαφορές στην ακρίβεια τοποθέτησης μεταξύ των τεχνικών και καμία τεχνική δεν ήταν
απόλυτα ακριβής.
• Ο βαθμός επίτευξης του ορθοδοντικού αποτελέσματος δεν παρουσίασε διαφορές μεταξύ των τεχνικών,
με την εξαίρεση ότι επετεύχθη καλύτερη επιπέδωση των οριακών ακρολοφιών κατά την έμμεση
τοποθέτηση.
• Ο βαθμός αναγκαιότητας για επιπλέον κάμψεις στα συρμάτινα τόξα, καθώς και για επανατοποθέτηση
των ορθοδοντικών αγκυλίων δε διέφερε μεταξύ των τεχνικών.
• Οι περιοδοντικοί δείκτες σε γενικές γραμμές δεν επηρεάστηκαν από τη μέθοδο τοποθέτησης, ενώ τα
ευρήματα για την ανάπτυξη λευκών κηλίδων ήταν αντιφατικά.
