1. LOGO
การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถ
ในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน และการจัดการเรียนรู้
โดยใช้กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้โจทย์ปัญหาวิทยาศาสตร์

2. ผู้วจัย
ิ
ชื่อ ชื่อสกุล นายกอบวิทย์ พิริยะวัฒน์
วันเดือนปีเกิด 3 ตุลาคม 2528 อายุปัจจุบัน 26 ปี
magnegis@hotmail.com teacherkobwit@gmail.com
Website http://teacherkobwit2010.wordpress.com
สถานที่อยู่ปัจจุบัน 71 ม.11 ต.คูคต อ.ลาลูกกา จ.ปทุมธานี 12130
ตาแหน่งหน้าที่การงาน ครู คศ.1 โรงเรียนนนทรีวิทยา กรุงเทพมหานคร
สังกัด สานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2
สานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
ประวัติการศึกษา
พ.ศ. 2539 ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนศรีจิตรา
พ.ศ. 2545 ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนสายปัญญารังสิต
พ.ศ. 2549 การศึกษาบัณฑิต (เกียรตินิยมอันดับ 1) สาขาวิชาเอกวิทยาศาสตร์ทั่วไป
จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
พ.ศ. 2554 การศึกษามหาบัณฑิต (การมัธยมศึกษา) จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

3. 1. บทนา
การศึกษาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
เป็นเครื่องมือหนึ่ง ทีมีความสาคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนา
่
ทรัพยากรมนุษย์
การปฏิรูปการศึกษาของไทยตามพระราชบัญญัติ
การศึกษา พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2545 เป็น
เครื่องมือสาคัญของการปฏิรูปการศึกษาไทยและถือเป็น
นโยบายการปฏิรูปการศึกษาของชาติครั้งแรกที่เน้นการปฏิรูปทุกด้าน โดยเน้นให้
จัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมให้ผู้เรียนได้พัฒนาขีดความสามารถของตน
ได้เต็มศักยภาพ สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุข

4. 1. บทนา
 แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10
(พ.ศ. 2550-2554) ชี้ให้เห็นถึงความจาเป็นในการ
ปรับเปลี่ยนจุดเน้นในการพัฒนาคุณภาพคนในสังคมไทยให้มีคุณธรรม และมีความ
รอบรู้อย่างเท่าทันให้มีความพร้อมทั้งด้านร่างกาย สติปัญญา อารมณ์ และศีลธรรม
สามารถก้าวทันการเปลี่ยนแปลงเพื่อนาไปสู่สังคมฐานความรู้ ได้อย่างมั่นคง
 สอดคล้องกับนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ
ในการพัฒนาเยาวชนของชาติเข้าสู่โลกยุคศตวรรษที่ 21
โดยมุ่งส่งเสริมผู้เรียนมีคุณธรรม รักความเป็นไทย ให้มี
ทักษะการคิดวิเคราะห์สร้างสรรค์ มีทักษะด้านเทคโนโลยี
สามารถทางานร่วมกับผู้อื่น และสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมโลกได้อย่างสันติ

5. 1. บทนา
 การจัดการเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ ระดับ
มัธยมศึกษาในโรงเรียน เป็ นปัจจัยสาคัญ ในการพัฒนาให้
เด็กมีความรู้ ความเข้ าใจเกียวกับวิทยาศาสตร์ ตลอดจน
่
กระบวนการ เสาะแสวงหาความรู้ ทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งจะ
ช่ วยให้ เด็กไทยเป็ นคนทีคิดเป็ น คิดอย่ างมีเหตุผล รู้ จักตัดสิ นใจและเลือกวิธีการ
่
ต่ างๆ ทีจะสร้ างคุณภาพชี วตให้ ตนเองด้ วยการใช้ วทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี
่ ิ ิ
 การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เป็นวิธีการเรียนรู้
ที่แตกต่างไปจากวิธีดั้งเดิมที่เน้นตัวสาระความรู้ และ
มุ่งเน้นที่ผู้สอนเป็นสาคัญ แต่ที่ต่างออกไปคือ
การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานนั้น ใช้นักเรียนเป็น
สาคัญ โดยมุ่งที่ใช้ปัญหาจริงหรือสถานการณ์จาลองเป็นตัวเริ่มต้น

6. 1. บทนา
 ความสามารถเมตาคอคนิชัน เป็นส่วนหนึ่งของ
กระบวนการพัฒนาการคิด เป็นสิ่งที่ช่วยให้เด็กมี
ประสิทธิภาพในการคิดมากขึ้นและช่วยให้ประสบ
ความสาเร็จทั้งในโรงเรียน ในชีวิตและการทางานเพราะเป็นกระบวนการที่ใช้ใน
การแก้ปัญหา ส่งเสริมการคิดวิจารณญาณและส่งผลต่อการตัดสินใจในเรื่องต่างๆ
ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงขึ้น
ผู้วิจัยจึงสนใจที่จะศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และ
ความสามารถในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนที่ได้รับการจัดการ
เรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน และการจัดการเรียนรู้ โดยใช้กลวิธีเมตาคอคนิชันใน
การแก้โจทย์ปัญหาวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1

7. 2. ความมุ่งหมายของการวิจัย
2.2 เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์
ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน
และการจัดการเรียนรู้โดยใช้กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้โจทย์ปัญหา
วิทยาศาสตร์

8. 3. สมมติฐานในการวิจัย

9. 4. ความสาคัญของการวิจัย
ได้ แผนการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐานและ
แผนการจัดการเรียนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้ โจทย์ ปัญหา
วิทยาศาสตร์ หน่ วยการเรี ยนรู้ เรื่อง แรงและการเคลือนที่
่
ทาให้ ทราบถึงผลสั มฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ และความสามารถ
ในการแก้ ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรี ยนทีได้ รับการจัดการเรียนรู้ โดยใช้
่
ปัญหาเป็ นฐานและการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้ โจทย์
ปัญหาวิทยาศาสตร์
เป็ นแนวทางให้ แก่ ครู ผ้ ูสอนกลุ่มสาระการเรี ยนรู้ วิทยาศาสตร์ และ
กลุ่มสาระการเรียนรู้ อนๆ ในการออกแบบและพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
ื่
เพือมุ่งพัฒนาให้ นักเรียน มีผลสั มฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ และ
่
ความสามารถในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ เพิมขึน ่ ้

10. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย
5.1 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย

11. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย
5.2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย
กลุ่ ม ทดลองที่ 1 ได้ รั บ การจั ด การเรี ย นรู้ โ ดยใช้ ปั ญ หาเป็ น ฐาน
จานวน 30 คน
กลุ่มทดลองที่ 2 ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชัน
ในการแก้โจทย์ปัญหาวิทยาศาสตร์ จานวน 30 คน

12. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย
5.3 เนื้อหาที่ใช้ในการวิจัย
5.4 ระยะเวลาที่ใช้ในการวิจัย

13. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย
5.5 ตัวแปรที่ศึกษา
5.5.1 ตัวแปรอิสระ ได้แก่
- การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน
- การจัดการเรียนรู้โดยใช้กลวิธีเมตาคอคนิชัน
ในการแก้โจทย์ปัญหาวิทยาศาสตร์
5.5.2 ตัวแปรตาม ได้แก่
- ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์
- ความสามารถในการคิดแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์

14. 1. การจั ด การเรี ยนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน
การจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน
ตามขั้ นตอนของ ส านั กงานเลขาธิ การ
สภาการศึกษา (สานักงานเลขาธิการสภา
การศึกษา. 2550: 8) มี 6 ขั้นตอน ดังนี้
1.1 กาหนดปัญหา
1.2 ทาความเข้ าใจกับปัญหา
1.3 การดาเนินการศึกษาค้ นคว้ า
1.4 สังเคราะห์ ความรู้
1.5 สรุปและประเมินค่ าของคาตอบ
1.6 นาเสนอและประเมินผลงาน

15. 2. การจัดการเรียนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชัน ซึ่งจากกลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้
ในการแก้ โจทย์ ปั ญหาวิทยาศาสตร์ โจทย์ ปั ญ หาวิ ท ยาศาสตร์ ดั ง กล่ า ว
ผู้วิจัย จึง ปรั บ ปรุ ง ขั้ น ตอนต่ า งๆ ให้
เหมาะสม ประกอบด้ วย 4 ขั้ นตอน
ดังนี้
2.1 ขั้นการวิเคราะห์ ข้อมูล
2.2 ขั้นการวางแผน
2.3 ขั้นการกากับและควบคุม
2.4 ขั้นการฝึ กให้ ผู้เรียนสามารถ
ประเมินการคิดของตนเองได้

16. 3. ผลสั ม ฤทธิ์ ท างการเรี ย นวิ ท ยาศาสตร์
โดยวัดความสามารถด้ านต่ างๆ
4 ด้ าน (สสวท. 2546: 11) ดังนี้
3.1 ความรู้ ความจา
3.2 ความเข้ าใจ
3.3 การนาความรู้ ไปใช้
3.4 ทักษะกระบวนการทาง
วิทยาศาสตร์

17. 4. ความสามารถในการคิดแก้ ปัญหาทาง ขั้ น ต อ น ก า ร แ ก้ ปั ญ ห า ท า ง
วิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์ โดยใช้ วิธีก ารทาง
วิทยาศาสตร์ มี 4 ขั้นตอน ดังนี้
4.1 การระบุปัญหา
4.2 การตั้งสมมติฐาน
4.3 การทดลอง
4.4 การสรุ ปผลการทดลอง

18. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย
5.6 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย

19. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย

20. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย

21. 5. ขอบเขตและวิธีดาเนินการวิจัย

22. 6. วิธีดาเนินการวิจัยและการเก็บรวบรวมข้ อมูล
ในการศึกษาค้ นคว้ าครั้งนี้ ผู้วิจัยได้ กาหนดขั้นตอนการดาเนินการ
ทดลอง ดังนี้
กลุ่มทดลองที่ 1 และ กลุ่มทดลองที่ 2

23. 6. วิธีดาเนินการวิจัยและการเก็บรวบรวมข้ อมูล

24. 6. วิธีดาเนินการวิจัยและการเก็บรวบรวมข้ อมูล
กลุ่มทดลองที่ 1 ได้ รับการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน
กลุ่มทดลองที่ 2 ได้ รับการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชัน
ในการแก้โจทย์ปัญหาทางวิทยาศาสตร์

25. 6. วิธีดาเนินการวิจัยและการเก็บรวบรวมข้ อมูล

26. 7. ผลการวิจัย

27. 7. ผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21
ตารางที่ 1

28. 7. ผลการวิจัย

29. 7. ผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21
ตารางที่ 2

30. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21
8.1 นักเรี ยนทีได้ รับการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน และ
่
นักเรี ยนทีได้ รับการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้ โจทย์
่
ปัญหาวิทยาศาสตร์ มีผลสั มฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ หลังเรียนสู งกว่ า
ก่อนเรียน อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติทระดับ .01 ทั้งนีเ้ ป็ นผลเนื่องมาจาก
ี่
การจัดการเรียนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน เป็ นการเรียนรู้ ที่นักเรียนจะทางาน
ร่ วมกันเป็ นกลุ่มเพือค้ นหาวิธีการแก้ ปัญหา โดยจะบูรณาการความรู้ ที่ต้องการ
่
ให้ นักเรียนได้ รับกับการแก้ ปัญหาเข้ าด้ วยกัน ปัญหาที่ใช้ มลกษณะเกียวกับ
ีั ่
ชีวตประจาวันและมีความสั มพันธ์ กบนักเรียน
ิ ั
การเรียนรู้ โดยใช้ ปัญหาเป็ นฐาน จะมุ่งเน้ นพัฒนานักเรียนในด้ านทักษะการ
เรียนรู้ มากกว่ าความรู้ ที่นักเรียนจะได้ มาและพัฒนานักเรียนสู่ การเป็ นผู้ที่สามารถ
เรียนรู้ โดยการชี้นาตนเองได้ โดยครู จดสภาพการณ์ ให้ นักเรียนเผชิญปัญหา
ั
ฝึ กกระบวนการวิเคราะห์ ปัญหาและแก้ ปัญหาร่ วมกันเป็ นกลุ่ม

31. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21
ส่ วนการจัดการเรี ยนรู้ โดยใช้ กลวิธีเมตาคอคนิชันในการแก้
โจทย์ ปัญหาวิทยาศาสตร์ เป็ นรู ปแบบการสอนทีจัดการเรี ยนรู้ ทให้ เด็กได้
่ ี่
เรียนรู้ ด้วยตนเองในสภาพแวดล้ อมทีเ่ หมาะสมเพือเป็ นการสร้ างความรู้
่
ผ่ านกระบวนการคิดของตนเอง และเกิดการเรียนรู้ ทยงยืน เป็ นการสอน
่ี ั่
ให้ นักเรี ยนรู้ เท่ าทันและสามารถจัดการกับความคิดของตนเองได้
สอดคล้องกับที่ ฮาร์ ทแมน (Hartman, H. J. 1998: 1) [10] กล่าวไว้ว่า
เมตาคอคนิชัน มีความสาคัญอย่ างยิงเพราะส่ งผลต่ อการแสวงหาความรู้
่
ความเข้ าใจต่ อสิ่ งทีเ่ รียน ความจา และการประยุกต์ ใช้ กล่ าวคือ ถ้ านักเรียน
มีเมตาคอคนิชันสู งก็จะมีความสามารถทางสติปัญญาในด้ านทีกล่ าวมาสู ง่
ด้ วย อันส่ งผลให้ นักเรียนประสบความสาเร็จในการเรี ยนรู้ และส่ งผลให้
นักเรี ยนมีผลสั มฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ สูงขึน ้

32. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21

33. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21


34. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21

35. 8. อภิปรายผลการวิจัย
S MD1 MD2
S 12
X
X21

36. 9. ข้ อเสนอแนะ
S MD1 MD2
S 12
X
X21
9.1 ข้ อเสนอแนะทัวไป
่

37. 9. ข้ อเสนอแนะ
S MD1 MD2
S 12
X
X21
9.2 ข้ อเสนอแนะเพือการวิจัยครั้งต่ อไป
่

39. LOGO