More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Viewers also liked
Viewers also liked (13)
Similar to ตามรอยบูรพาจารย์7
Similar to ตามรอยบูรพาจารย์7 (20)
More from MI
More from MI (20)
ตามรอยบูรพาจารย์7
- 1. การคลี่คลายคือ การเปิดดูหัวของกิเลสนั่นเอง มันหลบ มันซ่อน มันยึด มันถืออยู่ตรงไหน มันยึดมันถือว่าอันไหนสวย อันไหนงาม ธรรมะฟาดเข้าไปๆ มันสวยที่ไหน มันงามที่ไหน ตามรอยบูรพาจารย์ 7
- 2. แก่นของธรรมแท้อยู่ที่สติ ให้พากันหัดทาสติให้ดี ให้สาเหนียก ให้แก่กล้า สตินะทาเท่าไรก็ไม่ผิด เมื่อมีกาลังสติดีแล้ว จิตมันจึงรวม เพราะสติก็แม่น (คือ) จิตนั่นแหละ เพราะเหตุนั้นพวกเรา ต้องอบรมสติ ครั้นมีสติแก่กล้า ทาให้มันดีแล้ว ไม่พลาด ทาก็ไม่พลาด พูดก็ไม่พลาด คิดก็ไม่พลาด
- 3. อานิสงส์ของการเดินจงกรม ๕ อย่าง ๑. ทนต่อการเดินทาง คือเดินทางได้ไกล ๒. ทนต่อการทาความเพียร คือทาความเพียร ได้มาก ๓. อาหารที่บริโภคเข้าไปแล้วย่อมจะย่อยได้ง่าย ๔. อุคคหนิมิตที่เกิดขึ้นเวลาเดินจงกรมจะไม่ เสื่อมง่าย ๕. การเดินจงกรมนั้นจิตก็สามารถที่จะรวมได้ และเป็นการบริหารร่างกายให้แข็งแรง โรคที่ จะมาเบียดเบียนก็น้อยลง
- 6. การภาวนานั้น ไม่ใช่นั่งหลับตาภาวนาอย่างเดียว แต่ต้องปฏิบัติได้ตลอดเวลา ยืน เดิน นั่ง นอน ให้มีสติประคับประคองอยู่เสมอ สมาธิ(ณาน)ไม่ต้องเอามากหรอก แต่ให้มีสติอยู่เสมอ หลวงพ่อชา สุภทฺโท
- 8. ดูใจเรานั้นแหละ พัฒนาตัวเองนั้นแหละ ทาใจเราให้ปกติ สบายๆ มากๆ หัด-ฝึก ปล่อยวาง นั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีอะไรสาคัญกว่ากการตามรักษาจิตของเรา คิดดี พูดดี ทาดี มีความสุข หลวงปู่ชา สุภทฺโท
- 9. "หัวใจที่ไม่เคยคุ้มครองตัวเอง หัวใจที่เสาะแสวงหาแต่สิ่ง ภายนอกทั้งหมด หาแต่เงินทอง ข้าวของ ทรัพย์สมบัติมาต่างๆนานา จนลืมตัวเองไป ลืมที่จะคุ้มครองรักษาตัวเองเสีย ปล่อยให้หัวใจที่ควรจะถูกรักษานี่แหละ ไปเป็นอย่างอื่นเสียหมด วันนึงคืนนึง หาแต่สิ่งนู้นสิ่งนี้ หาแต่สิ่งบารุงบาเรอทางร่างกายทางยศฐาบรรดาศักดิ์ ทางวัตถุข้าวของ ก็เอาใจดวงนี้แหละไปหานั่น พอเอาใจดวงนี้ไปทางานอย่างอื่นมันก็คุ้มครองตัวเองไม่ได้! เวลาประสบเหตุการณ์อะไรต่างๆ เข้า เหตุการณ์ที่มันมา กระทบกระเทือนต่างๆ เข้านี่ ทาให้ใจดวงดีๆ อยู่นั้น เป็นบ้าขึ้นมาทันที! นั่นท่านทั้งหลายดูเอานะหัวใจตัวเอง ถ้าไม่คุ้มครองแล้วมันจะเป็นสภาพแบบนั้น ถ้าใช้หัวใจดวงนี้ทุ่มเทไปเพื่อสิ่งต่างๆ ทุ่มเทแต่ภายนอก จากตัวเอง ไม่ย้อนเข้ามาเพื่อรักษาตัวเอง คือรักษาใจ ไม่รักษาร่างกายถ่ายเดียว !" ท่านพระอาจารย์วันชัย วิจิตโต
- 10. "..ทุกข์ทาการทางาน..ทุกข์หาเงินหาทองหาอยู่หากิน ไม่ทุกข์เท่ากับลูกสาวลูกชายชั่ว ทุกข์ในลูกสาวลูกชายชั่วอันนี้ทุกข์หนัก ทั้งทุกหนัก ทั้งทุกข์แบบลึกๆ ทั้งเหนียวแน่น เหนียวเพราะมันปลงไม่ตก.. อย่าพยายามพากันชั่วเด้อ ให้พากันเป็นลูกที่ดี เป็นลูกที่น่ารักน่าเอ็นดู.. ลูกเต้าที่น่ารักมันเป็นทรัพย์ที่มีค่าของพ่อของแม่ อย่างมากมายเลยทีเดียว.. รีบทาตัวเองให้เป็นคนดี น่ารักน่าใคร่น่าเอ็นดู ของผู้เป็นพ่อเป็นแม่ อันนี้เป็นการสร้างกุศลอย่างดีอย่างใหญ่หลวงทีเดียว สร้างกุศลอะไรสู้สร้างกุศลให้กับพ่อแม่ไม่ได้ สร้างความสุขให้กับพ่อกับแม่เป็นบุญกุศลอย่างมหาศาล สร้างบาปอะไรก็ช่าง สร้างความทุกข์ให้กับพ่อแม่นี่ เป็นการสร้างบาปหนัก" หลวงปู่แบน ธนากโร วัดดอยธรรมเจดีย์ สกลนคร
- 11. "เรื่องกามกิเลส ต้นเหตุแห่งกามกิเลส ต้นตอมันอยู่ไหนให้พิจารณาตรงนั้น อย่าอ้อมค้อม ให้ตีให้แตกด้วยอริยสัจ ชนะอันนี้ได้ ชนะได้หมดท่านว่า ไม่ชนะอันนี้อย่ามาคุย คุยได้ก็ไม่รู้เรื่อง นี้แหละสุดยอดแห่งกรรมฐาน มนุษย์สร้างภพสร้างชาติก็เพราะตัวนี้แหละ ไม่พิจารณาตัวนี้ จะพิจารณาอะไร" หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท
- 12. เราได้ตั้งใจสักวันสักคืนไหม นั่งสมาธิให้มันตายสักชาติหนึ่ง มีแต่นั่งพอเป็นพิธีแล้วก็นอนคือ มันบ่ตั้งใจ ตั้งใจนั่งภาวนาให้มันได้ อย่างขนาดหลวงปู่มั่น ท่านนั่งภาวนาเดินจงกรม ท่านแบ่งเวลา อย่างว่า คืนหนึ่งตั้งแต่พลบค่ามาแล้วก็เดินจงกรม เดิน 2 ชั่วโมง ประมาณ 2 ทุ่ม ขึ้นไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิภาวนา อีก 2 ชั่วโมง ก็พอดี 4 ทุ่ม ท่านก็ จาวัด จาวัด 4 ชั่วโมงอย่างช้า ตี 2 ท่านก็ตื่น ตื่นตอนเช้าท่านก็เดินจงกรม 2 ชั่วโมง ขึ้นไหว้พระ สวดมนต์ นั่งภาวนาอีก 2 ชั่วโมงก็พอดีแจ้งสว่าง ไปบิณฑบาต อันนี้คือว่าใจท่านมั่นคง ไม่หวั่นไหว
- 13. การเจ็บปวด อย่าไปยึดถือก็แล้วกัน ให้ถือเสียว่าทุกขเวทนา ที่เกิดขึ้น มันไม่คงทน ถ้าใจของเราเข้มแข็งไม่มายึดถือทุกขเวทนา ที่เราว่าเจ็บปวดนั้น มันหายไปได้ คือจิตไม่มาสาคัญผิดคิดว่าเราเจ็บ ธาตุทั้ง 4 ขันธ์ทั้ง 5 มันเจ็บ เจ็บไปถึงไหนก็เป็นเรื่องของสังขาร เจ็บ มากที่สุดก็ไม่ถึงตาย บอกจิตใจไว้เพื่อมิให้จิตใจกระวนกระวาย ให้วางเฉยได้ ภาวนาอุเบกขาจิต "จิตวางเฉย“ เมื่อจิตวางเฉยได้ จะภาวนา บทใด ข้อใด จิตใจก็รวมได้ คือไม่มายึดหน้าถือตา ไม่มายึดตัวถือตน ยึดตระกูล
- 14. .ความสนใจของบุคคลผู้ไม่มีสมาธิภาวนา โดยมากย่อมจนใจอยู่ในข้อที่ว่า ทาบุญล้างบาป ก็ล้างไม่ได้หรือคาว่าทาบุญแก้บาป ก็แก้ไม่ได้ เมื่อเช่นนี้ บุคคลผู้จะละบาปบาเพ็ญบุญนั้น จะต้องทาอย่างไรกัน ข้อนี้ตอบได้ง่ายๆ ว่า ต้องนั่งสมาธิภาวนา นอกจากนั่งสมาธิภาวนาแล้ว ไม่มีวิธีอย่างอื่นจะพึงแก้ได้ เพราะเหตุว่า การนั่งสมาธิภาวนานี้มีอานิสงส์มาก เป็นวิธีแก้จิตที่เป็นบาป ให้กลับเป็นบุญได้ตลอดจนแก้จิตที่เป็นโลกีย์ให้เป็นโลกุตรได้ เมื่อแก้จิตให้บริสุทธิ์แล้ว บาปอกุศลก็หลุดหายไปเอง อุทาหรณ์ข้อนี้ พึงเห็นพระองคุลีมาล เป็นตัวอย่าง... หลวงปู่สิงห์ ขันตยาคโม
- 15. อิฐก้อนหนึ่งมีน้ำหนัก 10 กิโล แล้วเอำทองค้ำแท่งหนึ่งมำวำงลงเทียบกัน น้ำหนัก 10 กิโล ทองค้ำกับอิฐทังสองก้อนนี เมื่อยกขึนแล้ว จะมีน้ำหนักเท่ำกัน ถ้ำว่ำเป็นทุกข์เพรำะควำมหนักในกำรยกอิฐ และยกทองค้ำก็เป็นทุกข์เท่ำกัน เพรำะฉะนัน เพื่อควำมไม่เป็นทุกข์ จึงไม่ยกทังทองค้ำ ไม่ยกทังอิฐ ปล่อยไว้ตำมเป็นจริง อิฐหรือทองคำเทียบกับควำมนินทำ และควำมสรรเสริญ ควำมนินทำเท่ำกับอิฐก้อนหนึ่ง มันก็มีน้ำหนักของมันเท่ำนั้น ควำมสรรเสริญแม้ว่ำเป็นของดี มันก็มีน้ำหนักเช่นเดียวกัน ไปยกขึ้นก็หนักเท่ำกัน 1
- 16. เพรำะงั้นจึงปล่อยเสียทั้งหมด โดยสิ้นเชิง เมื่อไม่ยกอะไรแล้ว ก็หำควำมทุกข์ไม่ได้ เช่น พระพุทธเจ้ำทรงปล่อยวำงหมดแล้ว พระอรหันต์ปล่อยวำงหมดแล้ว ควำมทุกข์ทำงจิตใจ เพรำะอุปำทำนควำมยึดมั่นถือมั่นท่ำนจึงไม่มี เปิดออกหมดไม่มีอะไรเหลือ ธรรมเมื่อเข้ำสู่หัวใจใดแล้วย่อมพอ ไม่มีอะไรเลิศเลอยิ่งกว่ำค้ำว่ำ พอ ค้ำว่ำ นิพพำน แปลว่ำ ดับกองทุกข์ทังหลำยนันแลจำกจิตใจ เมื่อสมมุติดับโดยสินเชิงแล้ว ใจก็พอ 2