1. 4
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
cando máis de setecentos
novos votos se repartiron
entre nós. Reitérolle as
gracias a tódolos votantes
de clase.
Estou seguro de que
sigue en pé a promesa da
CIG, de seguir loitando
por acadar os dereitos
dos traballadores e traba-
lladoras nesta fábrica,
como sempre.
Ánimo e adiante.
(Vén da páxina 3)
OS FUMES NO MEDIO AMBIENTE
En cada unha das
revistas que se nos entre-
gan cada mes, sempre
aparece algo sobre o me-
dio ambiente, e o esforzo
que realiza esta empresa
na mellora das instala-
cións para que non conta-
minen, e aporten mellor
calidade de vida, que en
definitiva niso consta o
medio ambiente.
Curiosamente, nunca
mencionan a contamina-
ción que se condensa nas
nave B, e D. Dúas naves
que polo volume de tra-
ballo en soldadura, o tipo
de chapa e os aceites que
conteñen, fan que a reno-
vación do aire non sexa a
axeitada para unha boa
calidade de vida.
Na nave D, de nada
valeron as denuncias
sobre a concentración de
fumes. De nada valeu a
nosa contribución de que
cando se cambiou o tella-
do se instalaran extracto-
res de teito como contan
nas demais naves. Como
tampouco de nada valeu
a nosa denuncia á Inspec-
ción de Traballo coa co-
rrespondente medición de
Rande, xa que, milagro-
samente ese día estaban
abertos os portalóns e as
ventás do teito, (situación
que por cuestións clima-
tolóxicas non sempre se
pode manter). Para a Di-
rección desta empresa,
nesta nave trabállase en
boas condicións ambien-
tais...
Na nave B, repítese a
mesma situación, xa que
os traballos e volume de
postos son similares e as
instalacións da nave son
iguais. Esperamos que
cando se cambie o tella-
do, que por se non o sa-
ben é dun material prohi-
bido, (uralita), teñan en
conta a necesidade da
colocación dos extracto-
res de teito.
Fóra de medicións
legais, existe algo que se
denomina calidade de
vida, e esta empresa ten
os medios para consegui-
la. Nós é o que persegui-
mos, porque, o traballar
oito horas neste medio
durante tanto tempo, ó
final ten as súas conse-
cuencias para a saúde dos
traballadores e traballa-
doras. E isto non ten pre-
zo. Non nos cansaremos
de reivindicalo ata conse-
guilo.
Marcos (Quenda Noite)
IMPULSO Confederación Intersindical GalegaEdita: Sección Sindical C.I.G. - PSA Peugeot-Citroën
Nº 44 - Novembro 2002
A LIBRE ELECCIÓN DE DONO NON SUPRIME ÓS DONOS DOS
ESCRAVOS. (H. Marcuse).
En cada convo-
catoria electoral
sindical sempre
existe a esperanza
dun cambio signi-
ficativo na correla-
ción de forzas nes-
ta empresa.
Para procuralo,
uns poñemos o
traballo
diario, a
d ef e nsa
de todos
e todas, a
atención
p e r m a -
nente ós
p r o b l e -
mas, a
informa-
ción, a
concienciación
sobre a nosa reali-
dade. É dicir, face-
mos sindicalismo.
Para que non o
consigamos existe
outra parte, que
non pode competir
con nós na acción
sindical, pero ten
poder para asustar,
prometer para
adiante sen sentido
e facer táboa rasa
de certos dereitos
fundamentais.
En fin, os re-
sultados están aí e,
de novo quedou
constatado que a
única maneira de
repetilos e utilizar
a mesma política
laboral de sempre.
A liberdade e a
dignidade humana
son inimigas desta
política.
Polo que á CIG
respecta, non es-
perabamos resulta-
dos espectaculares
destas eleccións
sindicais, pola
realidade a que
facemos referen-
cia. Pero, tamén,
consideramos que
o repetir resulta-
dos, en canto ó
n ú me r o
de Dele-
g a d o s ,
non se
c o r r e s -
ponde co
traballo
sindical
realizado
d u n h a
maneira
p e r m a -
nente durante to-
dos estes anos,
aínda que se cons-
tata, unha vez
máis, a tendencia ó
aumento do núme-
ro de votos, elec-
ción tras elección
(desta vez faltaron
(Continúa na páxina 2)
RESULTADO ELECTORAL,
"¿NADA NOVO BAIXO O SOL?"
SUMARIO
♠ Resultado
electoral
¿“Nada novo
baixo o sol”?
♠ Cavilacións
♠ Cartas dos
afiliados
♠ Os fumes no
medio-
ambiente
0
5 0 0
1 0 0 0
1 5 0 0
2 0 0 0
2 5 0 0
3 0 0 0
3 5 0 0
4 0 0 0
4 5 0 0
5 0 0 0
C.I .G CC.OO. S . I. T.C
1 9 9 0 1 9 9 4 1 9 9 8 2 0 0 2
2. 2
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
26 votos para ter un De-
legado máis, en compe-
tencia co SIT.)
As conclu-
sións que segui-
mos sacando
son:
1º.- O labor
honesto e cohe-
rente non ten
tanta rendibili-
dade a corto
prazo, como
facer todo o
contrario.
2º.- O perso-
al, maioritariamente, pre-
fire confiar nos milagres
que lle prometen acadar o
ceo, máis que nas propias
forzas. É a influencia da
propaganda e da necesi-
dade.
3º.- Para o segundo
non é necesario facer
sindicalismo; basta con
ter un poderoso aparato
de control, que obrigue á
submisión.
4º.- Pero para defen-
der os nosos dereitos e
sentirnos persoas, é im-
prescindible traballar tal
e como facemos referen-
cia no punto primeiro.
Camiño no que seguimos
te i mo sa me n te,
convencidos de
que só así lograre-
mos cambiar as
situacións de in-
xustiza que nos
oprimen.
Así o entenderon,
tamén, as compa-
ñeiras e compañei-
ros que votaron á
C.I.G..
(Vén da páxina 1)
Crer nos Reis Ma-
gos.- Que un rapa-
ciño ou rapaciña crea
neles é normal nesta so-
ciedade. A súa mente
fantástica asume o que lle
digan os seus pais.
Que crea neles un
adulto é grave, aínda que
sexa para satisfacer esa
necesidade que ten de
convencerse de que lle
van traer como agasallo
un posto de traballo, a
cambio. E é grave porque
mentres utilice a súa fan-
tasía de neno ou nena
para buscar solucións a
este problema, máis tar-
dará en solucionarse.
Un posto de traba-
llo é un problema de
adultos e, polo tanto, a
solución está en obrar
como tales. A fantasía
infantil non é máis que
un engano, que serve
para ter sometidos ós
enganados.
Tamén é verdade
que existen persoas, para
as cales, o seu futuro
téñ eno po s to n a
"Primitiva"...
"Deus é bo, pero
o demo non é
malo".- A filosofía que
contén este dicto é practi-
cado por moitas persoas.
Mentres poden solucio-
nar a súa vida facéndolle
gracias ó poder, aínda
que este poder sexa in-
xusto e discriminatorio
co resto do persoal, utili-
zan este camiño. Pero,
cando comproban que o
poder só os utiliza para
sustentarse e que non lle
da solucións ós seus pro-
blemas, entón acenden a
outra vela.
É a clásica con-
ducta da persoa come-
nenciuda. Actúa sempre
(Continúa na páxina 3)
0
200
400
600
800
1000
1200
1400
1990 1994 1998 2002
CAVILACIÓNS
EVOLUCIÓN DA C.I.G.
3
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
Unha semana despois
das eleccións, como afi-
liado á CIG quero facer
unha reflexión sobre o
que foron estas e o que
delas sacamos tódolos
traballadores e traballado-
ras de PSA Vigo, que
parece ser, non foi moito.
Manifestar o meu
agradecemento a tódolos
traballadores e traballado-
ras que votaron sindicalis-
m o d e c l a s e
(especialmente ós que
votaches CIG), por supe-
rar os medos, fantasmas e
obstáculos reais ou inven-
tados que se nos puxeron
no camiño.
Quérolle dar as miñas
condolencias a aquela
xente que non votou sin-
dicalismo de clase, por
non ser quen de superar os
seus medos e ignorancias.
Un sindicato que se auto-
proclama "independiente
de los trabajadores" non
pode traer nunca unhas
mellores condicións de
traballo nin de vida para
estes. Penso que ninguén
o pode crer, e vivídelo
cada día, cada convenio,
cada catro anos.
Pediríalle escusas a
quenda de noite. Hai cin-
co anos e medio dicíase
que os sindicatos de clase
pechaban o seu local ás 10
da noite. Dende hai tempo
iso non é certo; debedes
sabelo. Hoxe, os sindica-
tos prestamos atención as
24 horas do día, para aten-
der as distintas reivindica-
cións. Dentro de catro
anos teremos outra opor-
tunidade electoral.
Quérolle dar as gra-
cias ós veteranos da CIG
no nome da quenda de
noite e da xuventude sin-
dical en xeral polo voso
apoio e ánimos durante
todo o proceso electoral.
Sei que contamos con el e
espero que non vos de-
fraudemos.
A miña felicitación ós
tres sindicatos de clase
por subiren todos en nú-
mero de votantes. Aínda
que quede un longo cami-
ño por percorrer, algo
debemos de estar a facer
ben, o que outros non fan,
(Continúa na páxina 4)
UNHA SEMANA DESPOIS
en función dos seus inte-
reses exclusivamente. O
resto do mundo que se
funda.
Osabor da liberda-
de.- Un relato grego
fala dun home que, dende
neno metérono nunha
cova encadeado, e así
vivía, ata que outro, sen-
tindo mágoa del, liberou-
no das cadeas e sacouno
da cova, arriscando a súa
vida nesta empresa. Pero
o encadeado, unha vez
fóra, non foi capaz de
resistir a nova situación e
matou ó seu liberador,
volvendo a meterse na
cova e deixando que o
encadearan de novo, pois
ó fin e ó cabo, alí comía
sen facer nada máis.
Á liberdade só se
lle toma sabor cando se
desexa, cando se ten a
sensación de que se ra-
chou unha cadea, cando
un ou unha sente un gran-
de alivio e seguridade,
unha vez que se deixa de
estar sometido ou someti-
da.
Non é máis que
recuperar o ser que ata
ese momento estaba se-
cuestrado.
E, ¡por Deus!, que
vale a pena. Significa
comezar a vivir.
(Vén da páxina 2)
Cartas dos Afiliados
