Neste número
Mobilizacións (das de verdade)
Medalla ao correo rural
Opinión
Breves
Barcelona está a ser o epicentro das mobilizacións. O pasado 22 de xuño levouse a cabo o bloqueo da saída das rutas de reparto no CTP do porto, que paralizou o reparto nesa cidade. Tamén se ocupou a oficina principal, a de Passeig de Grácia e asimismo a dirección de Zona, o persoal esixe a readmisión inmediata das 5 compañeiras despedidas, aplicando con extrema dureza o convenio e a reforma laboral
Neste número
Mobilizacións (das de verdade)
Medalla ao correo rural
Opinión
Breves
Barcelona está a ser o epicentro das mobilizacións. O pasado 22 de xuño levouse a cabo o bloqueo da saída das rutas de reparto no CTP do porto, que paralizou o reparto nesa cidade. Tamén se ocupou a oficina principal, a de Passeig de Grácia e asimismo a dirección de Zona, o persoal esixe a readmisión inmediata das 5 compañeiras despedidas, aplicando con extrema dureza o convenio e a reforma laboral
Buzón Rebelde, órgano de difusión da CGT correos A Coruña.
Correos ven de facer unha ofensiva campaña publicitaria, cuns eslogans que ocultan as condicións de traballo e as irregularidades que se comenten nas unidades a diario, e a falta de respeto coa que Correos, por medio de xefaturas, servicios médicos etc… adoita tratar a persoal e cidadanía. Convidámosvos a ver esos vídeos e os comentar por medio de#CorreosMaltrata
Aproveitamos para propor outras frases que ben poderían encaixar nesa campaña:
Por fin pechouse a ignominia agardada. Non teñen vergonza. Asinan a Correos a condena a traballar en xornadas de 4 horas a milleiros de persoas a cambio de pastelear cursos de pago para manter, rozando a chantaxe, a unha afiliación, xogando coa necesidade de persoas que aspiran a un traballo.
Por desgraza, nada novo. Moitas das persoas que agora ven con preocupación a súa pertenencia nas bolsas levan moitos anos en Correos e viron como lles cobraban as clases en 2004 e 2005, como aprobaban en 2006, como lles obrigaban a pasar polo tubo e asinar fixo discontinuo en 2008. Viron como eses mesmos sindicatos expulsaron á xente aprobada en 2006 asinando en 2011 a “extinción da lista de expectativa de destino”. Viron como se destruían 18000 postos de traballo en 8 anos, co silencio cómplice deses mesmos sindicatos. Viron como nos anos 12,13,14 e 15 mantiveron a xente nas academias coa excusa de “que ía a haber un exame inminente”, que logo foi para unhas prazas escasas e precarias.
Compañerixs que levan máis de 10 anos e que se non entraron é porque, simplemente, as posibilidades eran escasísimas, non porque non quixeran o non se esforzaran. E ven agora como lles pretenden dar a patada recoñecendo unicamente a antigüidade desde o 2012.
Correos quere xente nova, mansiña, e que estexa acostumada á precariedade. E para isto, sempre pode contar cos sindicatos de pago e sen escrúpulos. Porque, desenganémonos dunha vez! O único que lles importa é poder chantaxear ás persoas cos seus cursos, asinando todo o que haxa que asinar a cambio de que Correos lles facilite manter o chiringuito.
Este verán de 2018 está a ser especialmente caótico nun organismo, Correos, xa famoso polas improvisacións chapuceiras, as meteduras de pata e os desastres organizativos....
Buzón Rebelde, órgano de difusión da CGT correos A Coruña.
Correos ven de facer unha ofensiva campaña publicitaria, cuns eslogans que ocultan as condicións de traballo e as irregularidades que se comenten nas unidades a diario, e a falta de respeto coa que Correos, por medio de xefaturas, servicios médicos etc… adoita tratar a persoal e cidadanía. Convidámosvos a ver esos vídeos e os comentar por medio de#CorreosMaltrata
Aproveitamos para propor outras frases que ben poderían encaixar nesa campaña:
Por fin pechouse a ignominia agardada. Non teñen vergonza. Asinan a Correos a condena a traballar en xornadas de 4 horas a milleiros de persoas a cambio de pastelear cursos de pago para manter, rozando a chantaxe, a unha afiliación, xogando coa necesidade de persoas que aspiran a un traballo.
Por desgraza, nada novo. Moitas das persoas que agora ven con preocupación a súa pertenencia nas bolsas levan moitos anos en Correos e viron como lles cobraban as clases en 2004 e 2005, como aprobaban en 2006, como lles obrigaban a pasar polo tubo e asinar fixo discontinuo en 2008. Viron como eses mesmos sindicatos expulsaron á xente aprobada en 2006 asinando en 2011 a “extinción da lista de expectativa de destino”. Viron como se destruían 18000 postos de traballo en 8 anos, co silencio cómplice deses mesmos sindicatos. Viron como nos anos 12,13,14 e 15 mantiveron a xente nas academias coa excusa de “que ía a haber un exame inminente”, que logo foi para unhas prazas escasas e precarias.
Compañerixs que levan máis de 10 anos e que se non entraron é porque, simplemente, as posibilidades eran escasísimas, non porque non quixeran o non se esforzaran. E ven agora como lles pretenden dar a patada recoñecendo unicamente a antigüidade desde o 2012.
Correos quere xente nova, mansiña, e que estexa acostumada á precariedade. E para isto, sempre pode contar cos sindicatos de pago e sen escrúpulos. Porque, desenganémonos dunha vez! O único que lles importa é poder chantaxear ás persoas cos seus cursos, asinando todo o que haxa que asinar a cambio de que Correos lles facilite manter o chiringuito.
Este verán de 2018 está a ser especialmente caótico nun organismo, Correos, xa famoso polas improvisacións chapuceiras, as meteduras de pata e os desastres organizativos....
1. 4
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
O intento de des-
prestixiar ós sindicatos
por parte dos medios de
comunicación, nas mans
dos grupos financeiros,
non é unha casualidade. A
intención non é outra máis
que impedir que os traba-
lladores e traballadoras
non se organicen; que
afronten os seus proble-
mas en solitario, pois des-
ta maneira a indefensión é
total.
Plásmase esta si-
tuación naquelas sectores
onde non existe vida sin-
dical, como por exemplo,
a hostalería ou o comer-
cio. O persoal traballa 12
e 14 horas diarias, cando
non as exceden, por pou-
co máis do salario míni-
mo. En moitos casos te-
ñen un contrato a tempo
parcial, cotizando por
catro horas, e facéndoos
traballar máis do dobre.
Estes son algúns exem-
plos.
¿Que significa
isto? Que a patronal, can-
do non ten enfronte ó sin-
dicato, abusa e explota ó
máximo ós traballadores e
traballadoras, con condi-
cións que non teñen nada
que envexar ás que se
padeceron hai 200 anos.
E estamos a falar
daquelas cuestións que
son dereitos recoñecidos;
é dicir, que esta patronal
ignora e pasa por enriba
deles para adquirir ilegal-
mente maiores beneficios.
Son as consecuen-
cias do baixo nivel de
concienciación sindical
existente no mundo obrei-
ro.
Hai que escoller:
ou sindicalismo, ou escra-
vitude. Coma sempre.
Precisamente por darse intereses
encontrados entre traballadores e empre-
sa en moitas ocasións cando falamos de
saúde laboral, é polo que a Lei establece
nidiamente as incompatibilidades dos
integrantes do Servicio de Prevención
Propios, para deixar moi clara a súa inde-
pendencia (RD 39/1997). Por iso vemos
con estrañeza que aquí poida existir un
Responsable de Prevención que, ó mes-
mo tempo, o sexa de suxerencias.
Unha cousa é que, cando se dá
calquera cambio nos postos de traballo
sexa necesario que dito Responsable de
Prevención, deba comprobar que este
cambio non afecte á seguridade nin á
saúde, e outra que unha mesma persoa
sexa xuíz e parte.
INCOMPATIBILIDADES DOS INTEGRANTES DO
SERVICIO DE PREVENCIÓN
AUSENCIA SINDICAL, VERSUS VORACIDADE
PATRONAL
IMPULSO Confederación Intersindical GalegaEdita: Sección Sindical C.I.G. - PSA Peugeot-Citroën
Nº50 -Maio, 2003
Canto máis reprimida se atopa unha cultura, máis reprimi-
da está a súa rabia .... (Douglas Rushkoff)
Existen persoas as
cales cren que o seu idioma
é o único que vale a pena
falar; desexarían impoñer-
llo a todo o universo. Son
aqueles, ós cales, Castelao
dedicoulle aquela frase:
"Un burro tanto rebuzna
aquí como no Polo Norte.
Non sexamos burros".
Hai outros que falan
e defenden o seu idioma
porque saben que é o me-
llor método de que se nos
respecte; de que nos mante-
ñamos unidos como pobo
para garantir unha vida
digna a tódolos cidadáns.
Pero entenden a súa cultura
como parte da cultura uni-
versal, xuntamente coas
demais existentes, como
maneira de sentirnos soli-
dariamente civilizados. Nós
formamos parte deste sec-
tor da sociedade.
Ámbolos dous gru-
pos son coherentes: os pri-
meiros defenden o seu dog-
matismo e intransixencia;
os segundos, o respecto
entre tódolos pobos, a tole-
rancia, a utilización da cul-
tura como vehículo de con-
ciencia democrática.
Pero existe outro
sector que, sendo dos pri-
meiros, aparentan ser dos
segundos, sobre todo, can-
do se acercan períodos
electorais. Así observamos
contradiccións entre a súa
actitude persoal e as apa-
rencias: cartaces en galego
con grandes titulares, pero,
culturalmente, antigalegos
militantes. Un comporta-
mento hipócrita e desleal
que, en lugar de axudar a
dignificación do noso idio-
ma, desvalorízao, convér-
teo nunha anécdota. De aí
que só o compromiso coa
nosa cultura pode salvarnos
a este pobo dos avutres que
nos ven exclusivamente
cunha visión de aves rapa-
ces.
Sumario:
O idiona hipocri-
tamente utilizado
Unha cultura
preocupante
Carta aberta ós
traballadores e
traballadoras da
quenda da noite
Novo protocolo
dos despraza-
mentos para o
Servicio Médico
Incompatibilida-
de dos integran-
tes do Servicio de
Prevención
Ausencia sindi-
cal, versus vora-
cidade patronal
O IDIOMA HIPOCRITAMENTE
UTILIZADO
2. 2
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
Estamos constatando
como a liña de mando está
escorando cada día máis
cara a prácticas que pouco
teñen que ver cunhas rela-
c ió n s labo r a is d e
"colaboración". Uns, obse-
sionados exclusivamente
pola economía do seu ta-
ller, sen aceptar que esa
economía debe estar ó
servicio das persoas que o
compoñen. Outros van
máis alá: empregan o seu
posto para dar renda solta
ós seus prexuízos e, inclu-
so, ó seu odio cara ás per-
soas que non pensan coma
eles. Coa súa maneira de
proceder crean unha mala
imaxe desta profesión, que
a pagan logo tódolos de-
mais, dando a impresión de
que teñen medo a desgus-
tar ós seus superiores xe-
rárquicos, como se a súa
carreira lles servira para
repartir boletíns e pouco
máis. Como exemplos
máis salientables expoñe-
mos os seguintes:
-Un traballador solicita
unha faixa por resentirse
das costas, debido ó traba-
llo que realiza. O Encarga-
do respóndelle que non lla
pide porque "pásase do
presuposto". E non só iso;
négase a que se lle vote
unha man mentres espera a
que o vexan no Servicio
Médico, alegando que non
sabía nada dos seus proble-
mas de saúde, cando o
RPH tiña constancia deste
extremo.
Pero máis indignante é
aínda que o responsable de
Prevención da quenda de
noite se estrañe de que pida
unha faixa sendo tan novo.
-Outra nova modalida-
de para non entregar os
repartos na M inventouna o
Encargado de Rodillos da
quenda de noite, negándo-
lle ós traballadores dito
reparto, obrigándoos a velo
na UEP. Non sabemos se
este home considera que a
afluencia do persoal a esta
sala é escasa e pretende
obrigalos desta maneira
para que a visiten.
-Naturalmente que,
tamén, nas quendas de día
existen verdadeiras xoias.
Unha delas é un Encargado
da nave E; cando un traba-
llador lle foi pedir unha
información sobre as súas
vacacións, informar non lle
informou, pero espetoulle:
"Con guerra o sin guerra
vete buscando la vida",
facendo alusión ó uso que
fixo do seu dereito de fol-
ga. Sentiuse dono do desti-
no deste compañeiro e uti-
lizou o seu cargo para sol-
tar a xenreira que leva den-
tro, a súa sede de vinganza,
porque non fixo o que el
quixo.
-De moda está poñén-
dose as mensaxes nas
UEPs. Un destes mandos
da nave M, non atopou
mellor método para poñer
no coñecemento dun traba-
llador un defecto na opera-
ción correspondente que
publicar no taboleiro o
defecto concreto para co-
ñ e c e m e n t o x e r a l .
¿Pretendía "chibarse" ante
todo o módulo do traballa-
dor? Supoñemos que o
normal sería falar con el
para saber a causa do de-
fecto. Pero, parece ser que,
o primeiro que lle veu á
mente foi a exposición
pública para escarmento. É
dicir, pretende utilizar a
coacción e non a comuni-
cación, a ver se os propios
compañeiros o poñen "a
parir".
Se a Dirección afirma
que está polo camiño con-
trario, por unha política de
diálogo, ¿por qué se lle dá
cobertura a estas actitudes?
UNHA CULTURA PREOCUPANTE
3
IMPULSO SECCIÓN SINDICAL C.I.G. PSA-PEUGEOT CITROËN
Compañeiro, compa-
ñeira: A raíz de que a Di-
rección da empresa se
chamara atrás para non
facer efectivo o compro-
miso de pasarvos a 8 ho-
ras de día, mobilizáchete
en defensa dos
teus dereitos, en
función co com-
promiso antedito.
A túa firme
actitude obrigou a
modificar a primi-
tiva intención da
empresa de pasar a
todos con 6 horas
e cambio de con-
trato. Isto non é
exactamente cumprir o
compromiso; significa
cumprilo en parte. E isto é
así porque sempre existen
persoas que opinan que
vós podedes esperar, e
aceptan, dunha ou doutra
maneira, as teses da Di-
rección.
Pero ti, compañeira e
compañeiro, non te mobi-
lizache só para conseguir
o teu dereito persoal; fixé-
chelo, tamén, para conse-
guir que se lles respecte
os dereitos das persoas
que non participaron; dos
que che dixeron que andar
coa "pegatina" era ilegal;
que te podían despedir por
participar nas concentra-
cións; que formabas parte
dos "macarras" que se
concentraban diante da
Casa Branca; ou sexa,
daqueles que desexaban
que non conseguiras cam-
biar a situación, que, en
lugar de sumar, restan,
que te abandonaron.
Non sabemos se é a
túa primeira experiencia.
Sexa como fora, ó longo
da túa vida laboral atopa-
raste sempre con estas
situacións. Sen embargo,
o que debe primar por
enriba de calquera outra
consideración é a convic-
ción persoal de que os
dereitos individuais con-
séguense colectivamente,
e que a dignidade obreira
é un valor que nunca de-
bemos esquecer. Sen ela
non somos ninguén.
Saúde.
Segundo se nos comunicou, a
partir de agora eliminarase o termino "a
petición propia"(P.P.), que figuraba no
impreso do desprazamento, sempre que
pediamos para ir ó Servicio Médico,
polo de Consulta Médica.
Cando se produce un accidente,
lembrámosvos que debe constar así
(A.T.), no impreso ó efecto.
NOVO PROTOCOLO PARA DESPRAZAMENTOS
Ó SERVICIO MEDICO
A túa firme actitude
obrigou a modificar a
primitiva intención da
empresa de pasar a
todos con 6 horas e
cambio de contrato.
CARTAABERTA ÓS TRABALLADORES E TRABA-
LLADORAS DA QUENDA DE NOITE