Download to read offline
งานไทย
- 2. จัดทาโดย นางสาวบุญวิไล ทองดียง เลขที่27 ิ่ นางสาวกัญญาณี ศรี สุกใส เลขที่ 28 ชั้น ม. 6/1 เสนอ อาจารย์นิตยา ทองดียงิ่ โรงเรี ยนรัษฏานุประดิษฐ์อนุสรณ์
- 3. จอมทัพมาคธราษฎร์ ธยาตรพยุหกรี ธาสู่ สาลี นคร จอมทัพแห่ งแคว้ นมคธกรีธาทัพเข้ าเมืองเวสาลี โดยทางอันพระทวารเปิ ดนรนิกร ฤารอจะต่อรอน อะไร ทางประตูเมืองทีเ่ ปิ ดอยู่โดยไม่ มผ้คนหรือทหารต่ อสู้ ี ู ประการใด เบื้องนั้นท่านคุรุวสสการทิชก็ไป ั นาทัพชเนนทร์ไท มคธ ขณะนั้นวัสสการพราหมณ์ ผู้เป็ นอาจารย์ กไปนาทัพ ็ ของกษัตริย์แห่ งมคธ
- 4. เข้าปราบลิจฉวิขตติยรัฐชนบท ั ์ สูเ้ งื้อมพระหัตถ์หมด และโดย เข้ ามาปราบกษัตริย์ลจฉวี อาณาจักรทั้งหมดก็ตกอยู่ใน ิ เงือมพระหัตถ์ ้ ไป่ พักต้องจะกะเกณฑ์นิกายพหลโรย แรงเปลืองระดมโปรย ประยุทธ์ โดยทีกองทัพไม่ ต้องเปลืองแรงในการต่ อสู้ ่ ราบคาบเสร็ จ ธ เสด็จลุราชคฤหอุต ดมเขตบุเรศดุจ ณ เดิม ปราบราบคาบแล้ วเสด็จยังราชคฤห์ เมืองยิงใหญ่ ดงเดิม ่ ั
- 5. ชิต บุรทัตได้ ยกพุทธภาษิตแสดงคุณและโทษความสามัคคี ดังนี้ พุทธทิบณฑิตั พิเคราะห์คิดพินิจปรา รภสรรเสริ ญ ธุสมัครภาพผล ผู้รู้ ท้งหลายมีพระพุทธเจ้ าเป็ นต้ น ได้ ใคร่ ครวญพิจารณา ั กล่ าวสรรเสริญว่ าชอบแล้ วในเรื่องผลแห่ งความพร้ อมเพรียงกัน ว่าอาจจะอวยพรผา สุ กภาวมาดล ดีสู่ณ หมู่ตน บ นิราศนิรันดร ความสามัคคีอาจอานวยให้ ถึงซึ่งสภาพแห่ งความผาสุ ก ณ หมู่ของตนไม่ เสื่อมคลายตลอดไป
- 6. หมู่ใดผิสามัค คยพรรคสโมสร ไปปราศนิราศรอน คุณไร้ไฉนดล หากหมู่ใดมีความสามัคคีร่วมชุมนุมกัน ไม่ ห่างเหินกัน สิ่งทีไร้ ่ ประโยชน์ จะมาสู่ ได้ อย่ างไร พร้อมเพรี ยงประเสริ ฐครัน เพราะฉะนั้นแหละบุคคล ผูหวังเจริ ญตน ้ ธุระเกี่ยวกะหมู่เขา ความพร้ อมเพรี ยงนั้นประเสริฐยิง นัก เพราะฉะนั้นบุคคลใดหวัง ่ ทีจะได้ รับความเจริญแห่ งตนและมีกจธุระอันเป็ นส่ วนรวม ่ ิ พึงหมายสมัครเป็ น มุขเป็ นประธานเอา ธูรทัว ณ ตัวเรา ่ บ มิเห็น ณ ฝ่ ายเดียว ก็พงตั้งใจเป็ นหัวหน้ าเอาเป็ นธุระด้ วยตัวของเราเองโดยมิเห็น ึ ประโยชน์ ตนแต่ ฝ่ายเดียว
- 7. ควรยกประโยชน์ยน ื่ นครอื่นก็แลเหลียว ดูบางและกลมเกลียว ้ มิตรภาพประดุจครอง ควรยกประโยชน์ ให้ บุคคลอืนบ้ าง นึกถึงผู้อนบ้ าง ต้ องกลมเกลียว ่ ื่ มีความเป็ นมิตรกันไว้ ยั้งทิฐิมานหย่อน ทมผ่อนผจงจอง อารี มิมีหมอง มนเมื่อจะทาใด ต้ องลดทิฐิมานะ รู้ จกข่ มใจ จะทาสิ่งใดก็เอือเฟื้ อกันไม่มความ ั ้ ี บาดหมางใจ ลาภผลสกลบรร ็ ลุกปันก็แบ่งไป ตามน้อยมากใจ สุจริ ตนิยมธรรม ผลประโยชน์ ท้งหลายทีเ่ กิดขึนก็แบ่ งปันกันไป มากบ้ างน้ อยบ้ าง ั ้ อย่ างเป็ นธรรม
- 8. พึงมารยาทยึด สุประพฤติสงวนพรรค์ รื้ อริ ษยาอัน อุปเฉทไมตรี ควรยึดมันในมารยาทและความประพฤติทดงาม รักษาหมู่ ่ ี่ ี คณะโดยไม่ มความริษยากันอันจะตัดรอนไมตรี ี ดังนั้น ณ หมู่ใด ่ ผิ บ ไร้สมัครมี พร้อมเพรี ยงนิพทธ์นี ั รวิวาทระแวงกัน ดังนั้นถ้ าหมู่คณะใดไม่ ขาดซึ่งความสามัคคี มีความพร้ อม เพรียงกันอยู่เสมอ ไม่มการวิวาท และระแวงกัน ี หวังเทอญมิตองสง้ สยคงประสบพลัน ซึ่งสุขเกษมสันต์ หิ ตะกอบทวีการ ก็หวังได้ โดยไม่ ต้องสงสัยว่ า คงจะพบซึ่งความสุ ข ความ สงบ และประกอบด้ วยประโยชน์ มากมาย
- 9. ใครเล่าจะสามารถ มนอาจระรานหาญ หักล้าง บ แหลกลาญ ก็เพราะพร้อมเพราะเพรี ยงกัน ใครเล่ าจะมีใจกล้ าคิดทาสงครามด้ วย หวังจะทาลายล้ างก็ ไม่ ได้ ทั้งนีเ้ พราะความพร้ อมเพรียงกันนั่นเอง ป่ วยกล่าวอะไรฝูง นรสูงประเสริ ฐครัน ฤาสรรพสัตวือนั เฉพาะมีชีวครอง ี กล่ าวไปไยกับมนุษย์ ผู้ประเสริฐหรือสรรพสัตว์ ทมชีวต ี่ ี ิ แม้มากผิกิ่งไม้ ผิวใครจะใคร่ ลอง มัดกากระนั้นปอง พลหักก็เต็มทน แม้ แต่ กงไม้ หากใครจะใคร่ ลองเอามามัดเป็ นกา ตั้งใจใช้ กาลัง ิ่ หักก็ยากเต็มทน
- 10. เหล่านั้นผิไมตรี สละลี้ ณ หมู่ตน กิจใดจะขวายขวน บ มิพร้อมมิเพรี ยงกัน หากหมู่ใดไม่มความสามัคคีในหมู่คณะของตน และกิจการอันใดที่ ี จะต้ องขวนขวายทาก็มพร้ อมเพรียงกัน ิ อย่าปรารถนาหวัง สุขทั้งเจริ ญอัน มวลมาอุบติบรร ั ลุไฉน บ ได้มี ก็อย่ าได้ หวังเลยความสุ ขความเจริญจะเกิดขึนได้ อย่ างไร ้ ปวงทุกข์พิบติสรร ั พภยันตรายกลี แม้ปราศนิยมปรี ติประสงค์ก็คงสม ความทุกข์ พบัตอนตรายและความชั่วร้ ายทั้งปวง ถึงแม้ จะไม่ ต้องการก็ ิ ิั จะต้ องได้ รับเป็ นแน่ แท้
- 11. ควรชนประชุมเช่น คณะเป็ นสมาคม สามัคคิปรารม ภนิ พทธราพึง ั ผู้ทอยู่รวมกันเป็ นหมู่คณะหรือสมาคม ควรคานึงถึงความสามัคคี ี่ อยู่เป็ นนิจ ไป่ มีก็ให้มี ้ ผิวมีกคานึง เนื่องเพื่ออภิยโยจึง จะประสบสุขาลัยฯฯ ถ้ ายังไม่ มกควรจะมีขน ถ้ ามีอยู่แล้ วก็ควรให้ เจริญรุ่งเรือง ี็ ึ้ ยิงขึนไปจึงจะถึงซึ่งความสุ ขความสบาย ่ ้
- 12. คุณค่ าด้ านวรรณศิลป์ 1)การสรรคา เป็ นการเลือกใช้คาที่สื่อความคิดและอารมณ์ได้อย่าง ถาวร และศักดิ์สิทธิ์ ตัวอย่ าง จอมทัพมาคธราษฎร์ ธ ยาตรพยุหกรี ธาสู่ สาลี นคร โดยทางอันพระทวารเปิ ดนรนิกร ฤารอจะต่ อรอน อะไร
- 13. 2) การใช้ โวหารสามัคคีเภทคาฉันท์มีความไพเราะงดงามอันเกิดจาก กวีใช้ศิลปะในการถ่ายทอดความหมายของเนื้อหาโดยการใช้ บรรยายโวหารและพรรณนาโวหารเพื่อให้ผอ่านจินตนาการเห็น ู้ ภาพ เข้าใจง่ายและเกิดอารมณ์คล้อยตามดังนี้ บรรยายโวหาร ใช้คาให้เห็นภาพชัดเจนตามลาดับเหตุการณ์ รวดเร็ วไม่เยิยเย้อ เข้าใจง่าย ่ ตัวอย่ าง หมูใดผิสามัค ่ คยพรรคสโมสร ไปปราศนิราศรอน คุณไร้ ไฉนดล พร้ อมเพรี ยงประเสริ ฐครัน เพราะฉะนันแหละบุคคล ้ ผู้หวังเจริ ญตน ธุระเกี่ยวกะหมูเ่ ขา
- 14. พรรณนาโวหาร เป็ นการสร้างมโนภาพให้ผอ่านเกิดภาพขึ้น ู้ ในใจหรื อมองเห็นภาพ บรรยายตามที่กวีตองการที่จะสื่ อ ้ ตัวอย่ าง ป่ วยกล่าวอะไรฝูง นรสูงประเสริ ฐครัน ฤาสรรพสัตวือนั เฉพาะมีชีวครอง ี แม้มากผิกิ่งไม้ ผิวใครจะใคร่ ลอง มัดกากระนั้นปอง พลหักก็เต็มทน