2. จัดทาโดย
นางสาวบุญวิไล ทองดียง เลขที่ 27
ิ่
นางสาวกัญญาณี ศรี สุกใส เลขที่ 28
ชั้น ม. 6/1
เสนอ
อาจารย์นิตยา ทองดียง ิ่
โรงเรี ยนรัษฏานุประดิษฐ์อนุสรณ์

3.  จอมทัพมาคธราษฎร์ ธ ยาตรพยุหกรี
ธาสู่ สาลี นคร
จอมทัพแห่ งแคว้ นมคธกรีธาทัพเข้ าเมืองเวสาลี
 โดยทางอันพระทวารเปิ ดนรนิกร
ฤารอจะต่อรอน อะไร
ทางประตูเมืองทีเ่ ปิ ดอยู่โดยไม่ มีผ้ ูคนหรือทหารต่ อสู้
ประการใด
 เบื้องนั้นท่านคุรุวสสการทิชก็ไป
ั
นาทัพชเนนทร์ ไท มคธ
 ขณะนั้นวัสสการพราหมณ์ ผ้ ูเป็ นอาจารย์ กไปนาทัพ
็
ของกษัตริย์แห่ งมคธ

4.  เข้าปราบลิจฉวิขตติยรัฐชนบท
ั ์
สู ้เงื้อมพระหัตถ์หมด และโดย
 เข้ ามาปราบกษัตริย์ลจฉวี อาณาจักรทั้งหมดก็ตกอยู่ใน
ิ
เงือมพระหัตถ์
้
 ไป่ พักต้องจะกะเกณฑ์นิกายพหลโรย
แรงเปลืองระดมโปรย ประยุทธ์
 โดยทีกองทัพไม่ ต้องเปลืองแรงในการต่ อสู้
่
 ราบคาบเสร็ จ ธ เสด็จลุราชคฤหอุต
ดมเขตบุเรศดุจ ณ เดิม
 ปราบราบคาบแล้วเสด็จยังราชคฤห์ เมืองยิงใหญ่ ดงเดิม
่ ั

5. ชิต บุรทัตได้ ยกพุทธภาษิต แสดงคุณและโทษความสามัคคี ดังนี้
 พุทธทิบณฑิต ั พิเคราะห์คิดพินิจปรา
รภสรรเสริ ญ ธุสมัครภาพผล
 ผู้ร้ ู ท้งหลายมีพระพุทธเจ้ าเป็ นต้ น ได้ ใคร่ ครวญพิจารณา
ั
กล่าวสรรเสริญว่ าชอบแล้วในเรื่องผลแห่ งความพร้ อมเพรียงกัน
 ว่าอาจจะอวยพรผา สุ กภาวมาดล
ดีสู่ ณ หมู่ตน บ นิราศนิรันดร
 ความสามัคคีอาจอานวยให้ ถึงซึ่งสภาพแห่ งความผาสุ ก ณ
หมู่ของตนไม่ เสื่ อมคลายตลอดไป

6.  หมู่ใดผิสามัค คยพรรคสโมสร
ไปปราศนิราศรอน คุณไร้ไฉนดล
 หากหมู่ใดมีความสามัคคีร่วมชุ มนุมกัน ไม่ ห่างเหินกัน สิ่ งทีไร้
่
ประโยชน์ จะมาสู่ ได้ อย่ างไร
 พร้อมเพรี ยงประเสริ ฐครัน เพราะฉะนั้นแหละบุคคล
ผูหวังเจริ ญตน
้ ธุระเกี่ยวกะหมู่เขา
 ความพร้ อมเพรี ยงนั้นประเสริฐยิง นัก เพราะฉะนั้นบุคคลใดหวัง
่
ทีจะได้ รับความเจริญแห่ งตนและมีกจธุระอันเป็ นส่ วนรวม
่ ิ
 พึงหมายสมัครเป็ น มุขเป็ นประธานเอา
ธูรทัว ณ ตัวเรา
่ บ มิเห็น ณ ฝ่ ายเดียว
 ก็พงตั้งใจเป็ นหัวหน้ าเอาเป็ นธุระด้ วยตัวของเราเองโดยมิเห็น
ึ
ประโยชน์ ตนแต่ ฝ่ายเดียว

7.  ควรยกประโยชน์ยน ื่ นครอื่นก็แลเหลียว
ดูบางและกลมเกลียว
้ มิตรภาพประดุจครอง
 ควรยกประโยชน์ ให้ บุคคลอืนบ้ าง นึกถึงผู้อนบ้ าง ต้ องกลมเกลียว
่ ื่
มีความเป็ นมิตรกันไว้
 ยั้งทิฐิมานหย่อน ทมผ่อนผจงจอง
อารี มิมีหมอง มนเมื่อจะทาใด
 ต้ องลดทิฐิมานะ รู้ จักข่ มใจ จะทาสิ่ งใดก็เอือเฟื้ อกันไม่ มีความ
้
บาดหมางใจ
 ลาภผลสกลบรร ็
ลุกปันก็แบ่งไป
ตามน้อยมากใจ สุ จริ ตนิยมธรรม
 ผลประโยชน์ ท้งหลายทีเ่ กิดขึนก็แบ่ งปันกันไป มากบ้ างน้ อยบ้ าง
ั ้
อย่างเป็ นธรรม

8.  พึงมารยาทยึด สุ ประพฤติสงวนพรรค์
รื้ อริ ษยาอัน อุปเฉทไมตรี
 ควรยึดมันในมารยาทและความประพฤติที่ดีงาม รักษาหมู่
่
คณะโดยไม่ มีความริษยากันอันจะตัดรอนไมตรี
 ดังนั้น ณ หมู่ใด
่ ผิ บ ไร้สมัครมี
พร้อมเพรี ยงนิพทธ์นี
ั รวิวาทระแวงกัน
 ดังนั้นถ้ าหมู่คณะใดไม่ ขาดซึ่งความสามัคคี มีความพร้ อม
เพรียงกันอยู่เสมอ ไม่ มการวิวาท และระแวงกัน
ี
 หวังเทอญมิตองสง ้ สยคงประสบพลัน
ซึ่ งสุ ขเกษมสันต์ หิ ตะกอบทวีการ
 ก็หวังได้ โดยไม่ ต้องสงสั ยว่ า คงจะพบซึ่งความสุ ข ความ
สงบ และประกอบด้ วยประโยชน์ มากมาย

9.  ใครเล่าจะสามารถ มนอาจระรานหาญ
หักล้าง บ แหลกลาญ ก็เพราะพร้อมเพราะเพรี ยงกัน
 ใครเล่าจะมีใจกล้าคิดทาสงครามด้ วย หวังจะทาลายล้างก็
ไม่ ได้ ทั้งนีเ้ พราะความพร้ อมเพรียงกันนั่นเอง
 ป่ วยกล่าวอะไรฝูง นรสูงประเสริ ฐครัน
ฤาสรรพสัตวือนั เฉพาะมีชีวีครอง
 กล่ าวไปไยกับมนุษย์ ผ้ ประเสริฐหรือสรรพสั ตว์ ทมชีวิต
ู ี่ ี
 แม้มากผิกิ่งไม้ ผิวใครจะใคร่ ลอง
มัดกากระนั้นปอง พลหักก็เต็มทน
 แม้ แต่ กงไม้ หากใครจะใคร่ ลองเอามามัดเป็ นกา ตั้งใจใช้ กาลัง
ิ่
หักก็ยากเต็มทน

10.  เหล่านั้นผิไมตรี สละลี้ ณ หมู่ตน
กิจใดจะขวายขวน บ มิพร้อมมิเพรี ยงกัน
 หากหมู่ใดไม่ มความสามัคคีในหมู่คณะของตน และกิจการอันใดที่
ี
จะต้ องขวนขวายทาก็มิพร้ อมเพรียงกัน
 อย่าปรารถนาหวัง สุ ขทั้งเจริ ญอัน
มวลมาอุบติบรร
ั ลุไฉน บ ได้มี
 ก็อย่ าได้ หวังเลยความสุ ขความเจริญจะเกิดขึนได้ อย่ างไร
้
 ปวงทุกข์พิบติสรร ั พภยันตรายกลี
แม้ปราศนิยมปรี ็
ติประสงค์กคงสม
 ความทุกข์ พบัตอนตรายและความชั่วร้ ายทั้งปวง ถึงแม้ จะไม่ ต้องการก็
ิ ิั
จะต้ องได้ รับเป็ นแน่ แท้

11.  ควรชนประชุมเช่น คณะเป็ นสมาคม
สามัคคิปรารม ภนิพทธราพึง
ั
 ผู้ทอยู่รวมกันเป็ นหมู่คณะหรือสมาคม ควรคานึงถึงความสามัคคี
ี่
อยู่เป็ นนิจ
็
 ไป่ มีกให้มี ้
ผิวมีกคานึง
เนื่องเพื่ออภิยโยจึง จะประสบสุ ขาลัยฯฯ
 ถ้ ายังไม่ มีกควรจะมีขึน ถ้ ามีอยู่แล้ วก็ควรให้ เจริญรุ่ งเรือง
็ ้
ยิงขึนไปจึงจะถึงซึ่งความสุ ขความสบาย
่ ้

12. คุณค่ าด้ านวรรณศิลป์
1) การสรรคา เป็ นการเลือกใช้คาที่สื่อความคิดและอารมณ์ได้อย่าง
ถาวร และศักดิ์สิทธิ์
ตัวอย่าง
จอมทัพมาคธราษฎร์ ธ ยาตรพยุหกรี
ธาสู่ สาลี นคร
 โดยทางอันพระทวารเปิ ดนรนิกร
ฤารอจะต่ อรอน อะไร

13. 2) การใช้ โวหาร สามัคคีเภทคาฉันท์มีความไพเราะงดงามอันเกิดจาก
กวีใช้ศิลปะในการถ่ายทอดความหมายของเนื้อหาโดยการใช้
บรรยายโวหารและพรรณนาโวหารเพื่อให้ผอ่านจินตนาการเห็น
ู้
ภาพ เข้าใจง่ายและเกิดอารมณ์คล้อยตามดังนี้
 บรรยายโวหาร ใช้คาให้เห็นภาพชัดเจนตามลาดับเหตุการณ์
รวดเร็ วไม่เยิยเย้อ เข้าใจง่าย
่
ตัวอย่าง
 หมูใดผิสามัค
่ คยพรรคสโมสร
ไปปราศนิราศรอน คุณไร้ ไฉนดล
 พร้ อมเพรี ยงประเสริฐครัน เพราะฉะนันแหละบุคคล
้
ผู้หวังเจริญตน ธุระเกี่ยวกะหมูเ่ ขา

14. พรรณนาโวหาร เป็ นการสร้างมโนภาพ ให้ผอ่านเกิดภาพขึ้น
ู้
ในใจหรื อมองเห็นภาพ บรรยายตามที่กวีตองการที่จะสื่ อ
้
ตัวอย่าง
 ป่ วยกล่าวอะไรฝูง นรสูงประเสริ ฐครัน
ฤาสรรพสัตวือนั เฉพาะมีชีวีครอง
 แม้มากผิกิ่งไม้ ผิวใครจะใคร่ ลอง
มัดกากระนั้นปอง พลหักก็เต็มทน