Ang presentasyong ito ay naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa ponemang malayang nagpapalitan sa wikang Filipino. Ipinaliwanag dito ang kahulugan, layunin at kahalagahan ng pag-aaral ng ponemang malayang nagpapalitan.
Makabagong Gramar ng Filipino.
Sa pagsasalita, kailangan ng tatlong salik:
Ang pinagbubuhatan ng enerhiya;
Ang artikulador; at
Ang resonador
Ang interaksyon ng tatlong salik na ito ang lumilikha ng along ng mga tunog. Ang hangin naman ang nagiging midyum ng mga alon ng mga tunog upang marinig ang mga ito. An presyon o puwersang nilikha ng papalabas na hiningang galing sa baga ang siyang enerhiyang buhat sa babagtingang pantinig na nagpapagalaw sa artikulador. Nababago naman ang tunog dahil sa bibig na siyang resonador.
Nasa bibig ang apat na bahaging mahalaga sa pagbigkas ng mga tunog:
Dila at panga,
Ngipin at labi,
Matigas na ngalangala, at
Malambot na ngalangala
Nagkakaroon ng pagbabagu-bago ng hugis at laki ang guwang sa loob ng bibig sa malayang iginagalaw ang panga at dila. Maaaring mapahaba, mapaikli, mapalapad, mapapalag ang dila na maitutukod sa ngipin o sa ngalangala, maaari ring iarko ayon sa gustong bigkasin.
Nabibigkas ang mga patinig sa pagtaas at pagbaba ng harap, sentral o likod na bahagi ng dila kasama ng pagbabagu-bago ng hugis ng bibig, kasama na ang mga labi na dinarama ng tinig.
Nag-iiba naman ang mga tunog ng mga katinig batay sa:
Punto ng artikulasyon,
Paraan ng artikulasyon, at
Pagkakaroon o di-pagkakaroon ng tinig
Tinatawag na punto ng artikulasyon ang bahaging pinakamaliit na guwang para makalusot ang hangin o di makalabas ang hangin.
Anim ang punto ng artikulasyon:
Labyal o panlabi na nangangahulugan ng paglalapat ng mga labi,
Dental o pagngipin na nangangahulugan ng pagdidiit ng dulo ng dila at likod ng ngipin,
Palatal o pangngalangala o pagdidiit ng gitnang bahagi ng dila at ng ngalangala,
Velar o pagdidiit ng likod ng dila at ng velum,
Glotal o impit na pagdidiit ng mga babagtingan, at
Panlalamunan o larindyal/laryngeal.
Pamamaraan ng artikulasyon ang tawag sa paraan ng paglabas ng hangin. Maaaring mahati sa:
Pasara o istap o pabuga ang paglabas ng hangin kapag nasasarhan o napipigil ang paglabas ng hangin,
Pailong o nasal kapag lumalabas sa ilong ang hangin,
3. Pasutsot o fricative kapag lumalabas ang hangin
sa makitid na daanan sa pagitan ang artikulador
at punto ng artikulasyon.
4. Pagilid o lateral kapag lumalabas ang hangin sa
magkabilang tabi ng dila tungo sa sentro ng dila
na siyang pumipigil dito, at
5. Pangatal o tril na buhat sa sunod-sunod na galaw
ng dila.
Maibibilang na rito ang pagkakaroon o di-pagkakaroon ng tinig ng mga katinig. May tinig kapag gumagalaw ang babagtingan kaya lumalabas ang tunog at walang tinig kung hindi gumagalaw ang babagtinga.
Ang presentasyong ito ay naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa ponemang malayang nagpapalitan sa wikang Filipino. Ipinaliwanag dito ang kahulugan, layunin at kahalagahan ng pag-aaral ng ponemang malayang nagpapalitan.
Makabagong Gramar ng Filipino.
Sa pagsasalita, kailangan ng tatlong salik:
Ang pinagbubuhatan ng enerhiya;
Ang artikulador; at
Ang resonador
Ang interaksyon ng tatlong salik na ito ang lumilikha ng along ng mga tunog. Ang hangin naman ang nagiging midyum ng mga alon ng mga tunog upang marinig ang mga ito. An presyon o puwersang nilikha ng papalabas na hiningang galing sa baga ang siyang enerhiyang buhat sa babagtingang pantinig na nagpapagalaw sa artikulador. Nababago naman ang tunog dahil sa bibig na siyang resonador.
Nasa bibig ang apat na bahaging mahalaga sa pagbigkas ng mga tunog:
Dila at panga,
Ngipin at labi,
Matigas na ngalangala, at
Malambot na ngalangala
Nagkakaroon ng pagbabagu-bago ng hugis at laki ang guwang sa loob ng bibig sa malayang iginagalaw ang panga at dila. Maaaring mapahaba, mapaikli, mapalapad, mapapalag ang dila na maitutukod sa ngipin o sa ngalangala, maaari ring iarko ayon sa gustong bigkasin.
Nabibigkas ang mga patinig sa pagtaas at pagbaba ng harap, sentral o likod na bahagi ng dila kasama ng pagbabagu-bago ng hugis ng bibig, kasama na ang mga labi na dinarama ng tinig.
Nag-iiba naman ang mga tunog ng mga katinig batay sa:
Punto ng artikulasyon,
Paraan ng artikulasyon, at
Pagkakaroon o di-pagkakaroon ng tinig
Tinatawag na punto ng artikulasyon ang bahaging pinakamaliit na guwang para makalusot ang hangin o di makalabas ang hangin.
Anim ang punto ng artikulasyon:
Labyal o panlabi na nangangahulugan ng paglalapat ng mga labi,
Dental o pagngipin na nangangahulugan ng pagdidiit ng dulo ng dila at likod ng ngipin,
Palatal o pangngalangala o pagdidiit ng gitnang bahagi ng dila at ng ngalangala,
Velar o pagdidiit ng likod ng dila at ng velum,
Glotal o impit na pagdidiit ng mga babagtingan, at
Panlalamunan o larindyal/laryngeal.
Pamamaraan ng artikulasyon ang tawag sa paraan ng paglabas ng hangin. Maaaring mahati sa:
Pasara o istap o pabuga ang paglabas ng hangin kapag nasasarhan o napipigil ang paglabas ng hangin,
Pailong o nasal kapag lumalabas sa ilong ang hangin,
3. Pasutsot o fricative kapag lumalabas ang hangin
sa makitid na daanan sa pagitan ang artikulador
at punto ng artikulasyon.
4. Pagilid o lateral kapag lumalabas ang hangin sa
magkabilang tabi ng dila tungo sa sentro ng dila
na siyang pumipigil dito, at
5. Pangatal o tril na buhat sa sunod-sunod na galaw
ng dila.
Maibibilang na rito ang pagkakaroon o di-pagkakaroon ng tinig ng mga katinig. May tinig kapag gumagalaw ang babagtingan kaya lumalabas ang tunog at walang tinig kung hindi gumagalaw ang babagtinga.
Ang araling ito ay naglalaman ng mga impormasyon batay sa bahagi ng panalita. Ilalahad dito ang kahulugan at kahalagahan nito sa pagbuo ng pangungusap. Bukod pa dito, tatalakayin din ang kahulugan at paraan ng paggamit isang simuno sa pangungusap. Gayundin ang pag-alam sa kahulugan ng panaguri at mga uri nito.
2. Tinatawag na SINTAKS ang bahaging ito ng grammar na mey
kinalaman sa sistema ng mga rul at mga kategori na syang
batayan sa pagbubuo ng mga sentens
Sa madaling salita, ang sintaks ang pag-aaral ng straktyur ng
mga sentens.
3. Malikhain at sistematik ang sintaks ng isang gramar
Tinatawag na gramatikal-rul ang tamang kombinasyon
ng mga salita sa pagbuo ng sentens
Pero kung hindi ayon sa gramatikal-rul ang isang kombinasyon
ng mga salita, hindi ito gramatikal
Bukod ditto, sinasabing gramatikal ang anumang nasasabi
kapag tinatanggap ng mga neytiv-spiker na tama ito sa wika
nila.
4. 1a: Binulsa ko ang mabangong bahay
1b: Bumulsa ko ang mabanging panyo
1c: Ibinulsa ko ang mabangong panyo
5. Malalaman ang kahulugan ng isang sentens sa mga salitang
bumubuo nito, pero ang kahulugan ng sentens ay higit sa kabuuan
ng mga kahulugan ng mga morfim na bumubuo rito. Halimbawa,
2a: Tumira nang matagal sina Ramon sa Amerika
2b: Sa Amerika tumira sina Ramon nang matagal.
2c: Amerika tumira sa Ramon matagal sina nang
Ang mga string, mga pinagsusunod-sunod na salita, na hindi lumalabag
sa mga sintaktik-rul ng isang wika ay tinatawag na mga sentens o
gramatikal na sentens ng nasabing wika.
6. Sa lahat ng mga wika, pundamental ang katotohanang pwedeng igrupo
ang mga salita sa iilang mga klas na kung tawagin ay mga sintaktik-
kategori.
Sa tradisyunal na grammar, tinatawag ang mga ito na mga bahagi ng
pananalita.
7. Sa maraming wika, ang mga sintaktik na kategori na higit na pinag-
aarala ay ang nawn (N), verb (V), adjective (A), at preposisyon (P).
Madalas na tinatawag na mga leksikal-kategori, mahalaga ang papel
ng mga ito sa pagbuo ng sentens. Isa leksikal-kategori, bagama’t hindi
gaanong pinag-aaralan, ang adverb (Adv) na ang karamihan ay
dinederayb mula sa mga adjective.
8. Meron ding mga fangsyunal o di-leksikal na kategori.
Kabilang dito ang determiner (Det), oksilyari-verb (Oks),
konjangksyon (Kon), at salitang pandigri (Dig).
Mas madaling ipaliwanag ang kahulugan ng nawn na Ing
mountain, Kas monte, Hap yama ‘bundok’ kesa sa kahulugan
ng determiner na Ing the, Kas el/la ‘ang’ o ng mga oksilaryo
na Ing would, Kas ser at estar, Hap desu, etc.
9. 3a: Maria found a toy. “Nakakita si Maria ng laruan”
3b: Maria toyed with her hair. “Pinaglaruan ni Maria ang kanyang
buhok”
4a: I stood near the door. “Tumayo ako malapit sa pintuan”
4b: They neared the end of the line. “Lumapit sila sa dulo ng linya”
4c: We are near relatives “Malapit kaming magkamag-anak”
Mapapansin na ginamit ang toy bilang nawn sa 3a, bilang verb sa 3b at
ang near bilang preposisyon sa 4a, verb sa 4b, at adjektiv sa 4c. Kung
ganon, papano natin madedetermin ang kategori ng isang salita? Tatlo
ang kraytiryang karaniwang ginagamit sa pagdedetermin nito na
tatalakayin sa susunod.
10. Ang nawn ang nagbibigay-ngalan sa mga tao,lugar, o bagay; ang verb
naman ay salitang nagpapahayag ng aksyon, etc. Kung ganito ang
paraan ng pagpapaliwanag batay sa kahulugan, mahirap maklasifay
ang lahat ng mga salita sa isang wika. Halimbawa, gaya ng ipinakita sa
kanina (3), ang salitang toy ay isang nawn na tumutukoy ito sa isang
bagay, pero isa itong verb kung aksyon naman ang tinutukoy.
11. Pwede ring ipaliwanag sa iba’t ibang paraan ang mga kahulugang
inuugnay sa mga nawn at verb. Halimbawa, ang tipikal na gamit ng
isang adjektiv ay ang magpahayag ng katangian o attribyut ng isang
nawn. Sa preys na an intelligent witness ‘isang matalinong saksi’ sa
Ingles, inaatribyut natin ang katangiang intelligent sa nawn na
witness. Tipikal na ipinapakilala naman ng mga adverb ang mga
katingang nababagay sa mga aksyong ipinapahayag ng mga verb.
Halimbawa,
5a: Roy slept well. ‘Mahimbing na natulog si Roy.’
5b. Roy slept early. ‘Maagang natulog si Roy.’
12. Bukod dito, bagama’t karaniwang mga verb ang mga salitang
tumutukoy sa mga aksyon, mey ilang mga ganitong salita na pwede
ring gamitin bilang mga nawn. Pansinin ang sumusunod:
6. The ambush/attack was reported at noon. ‘Tanghali nang inireport
ang pagtambang/pagsalakay
13. Sa ilang kaso, magkaiba pa ang mga kategori ng ilang mga salita na
halos pareho ang kahulugan, gaya ng sumusunod.
7. I like/am fond of pasta. ‘Gusto ko ng/Mahilig ako sa pasta.’
Halos pareho ang kahulugan ng like at fond, pero verb ang like habang
adjektiv naming ang fond.