takimin e 67 të Vatrës Biblike, ishin të pranishëm 22 pjesëmarrës. Nën drejtimin e Atë Flavios vijuam me komentimin e kapitullit të 20 të Mateut. 20,17-19: Jezusi lajmëron për të tretën herë mundimin e tij Shpërblimi i Jezusit do të jetë në Jeruzalem.

1. JETA E VATRËS
B U L E T I N I I N F O R M A T I V I V A T R Ë S B I B L I K E K A T O L I K E
1 8 M A R S 2 0 1 9 N R . 6 7
Në takimin e 67 të Vatrës Biblike, ishin të
pranishëm 22 pjesëmarrës.
Nën drejtimin e Atë Flavios vijuam me
komentimin e kapitullit të 20 të Mateut.
20,17-19: Jezusi lajmëron për të tretën
herë mundimin e tij
Shpërblimi i Jezusit do të jetë në Jeruza-
lem. Ngjitja e Jezusit në Jeruzalem është
e parapërgatitur nga Shëmbëlltyra e
shërbëtorëve. Edhe për Birin e njeriut do
ketë shpërblim. Shpërblimi i Tij është
misteri i Pashkëve. Ky është shpërblimi
përfundimtar, jo vetëm i Jezusit, por edhe
për ne.
Biri i njeriut është një shprehje që ka origjinë profetike. Është përdorur nga Ezekie-
li profet dhe disa profetë të tjerë. 1) dikush që vjen mes nesh e prej nesh(Ezekieli), 2) me
një mision të veçantë prej së larti(Danieli), 3) e ky mision realizohet nëpërmjet flijimit të
vetëvetes siç tregon Isaia për shërbëtorin e Jahveut. Këtë koncept nuk e ka krijuar Jezusi,
por e ka marrë në ambientin e kohës. Judenjtë kishin bashkur 3 figurat e tyre tek Mesia.
Është i vetmi titull që Jezusi ia aplikon vetëvetes.
20,20-28: Ambiciet e dishepujve
Nëna e dy vëllezërve mendon, a nuk është duke shkuar Jezusi në Jeruzalem për të marrë
pushtetin si bir i Davidit? E bijtë e saj, përveçse miq, a nuk mund të jenë edhe këshilltarët
e tij të parë?
Jezusi pranon pozitivisht pohimin e dy dëshiruesve për të qëndruar me të. E di se do ta
bëjnë, por sipas një perspektive që ata ende nuk mund ta njohin dhe mjaft e ndryshme nga
ajo që ata e marrin me mend në atë moment.
Së fundmi, reagojnë dhjetë të tjerët të cilët ndihen të përjashtuar nga debati ... e ndoshta
edhe nga ndarja e vendeve të pushtetshme.
Jezusi duke qenë plotësisht i ndërgjegjshëm se nuk është Mesia politiko-kombëtar i pritur
nga shumë kush, pohon se hierarkitë brenda Mbretërisë së qiejve ndjekin shkallë të
papërputhshme me karrierat e njerëzve pushtetarë.
Sërish del në pah logjika paradoksale e lumnive e cila çmon atë që bota e përbuz.
Në zhvillimin e këtij dialogu dalin në dukje dy temat e këtij seksioni:
 qendërsia e të vegjëlve në realizimin e Mbretërisë në përkim me atë që paraprin
 Jezusi që bëhet i vogël për t’u dorëzuar në flijim për të mirën e të gjithëve, në përkim
me atë që vijon.
(shiko në faqen 5)
Vatra Biblike takimi nr. 67
Mos harroni të
merrni Biblën
me vete!
“Duaj deri në dhimbje. Nëse dhemb, kjo është shenjë e mirë.”
Shën Tereza e Kalkutës
INFORMACION
TAKIMI I RRADHËS
21 MARS 2019
Ora 19.00—20.30
Famullia
“Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Lutja e Mbrëmjes
(tek kapela)
Mësimi:
(tek salla)
Padre
Flavio Cavallini
OFM
Ju lutemi lexoni
kapitullin 20
të Ungjillit

2. F A Q J A 2
J E T A E V A T R Ë S N R . 6 7
PROGRAMI I TAKIMIT nr. 68
Profetët e vegjël janë dymbëdhjetë: Ozea, Joeli, Amosi, Abdia, Jona, Mikea,
Nahumi, Habakuku, Sofonia, Agjeu, Zakaria e Malakia. Ndarja në profetë të
vegjël dhe të mëdhenj nuk i referohet rëndësisë së tyre, por gjatësisë së veprave të
mbetura. Quhen edhe profetë “shkrimtarë”, sepse kanë lënë emrin e tyre në librat
e Besëlidhjes së Vjetër. Bibla kujton edhe profetë të tjerë si Elia, Eliseo dhe
Natani.
FJALOR I THJESHTË
PROFETËT E VEGJËL
Lutja e Mbrëmjes: 19.00
Vazhdojmë të mësojmë të lutemi së bashku me Psalmet
Mësimi: 19.30
Vazhdojmë leximin dhe komentimin mbi pjesën e pestë të Ungjillit sipas
Mateut. Këshillohet të përgatiteni duke lexuar të gjithë kapitullin 20.
“
”
TOKA E BIBLËS
Në mes të një mozaiku qytetërimesh
Ngjarjet e mëdha të Biblës ndodhin në të ashtuquajturën “gjysëm hëna pjellore”,
në të cilën përfshihet edhe territori i Palestinës. E rrethuar nga zona me
shkretëtira, “gjysëm hëna pjellore” përshkruan një hark gjigand: fillon nga gjiri
Persik, shkon drejt veri-perëndimit duke u ngjitur nëpër lumenjtë Tigri dhe
Eufrat, deri në kufi me Turqinë e sotme. Pastaj merr një kthesë të fortë drejt jugut
duke zbritur përmes Libanit, Sirisë dhe Palestinës e në fund vazhdon me pikën
lindore të harkut përgjatë Nilit.
Një kryq i mbajtur lehtë
dhe pa ato telashe,
nuk është kryq.
Një vuajtje e paqshme
nuk është më vuajtje.
Ne ankohemi nga vuajtjet.
Ne duhet të kemi më
shumë arsye për tu ankuar
se nuk vuajmë,
pasi asgjë nuk na bën ta
duam Zotin Tonë
më shumë se të mbajmë
Kryqin e Tij.
Oh, sa bukur bashkohen
shpirtrat me
Zotin Tonë Jezu Krishtin
në dashurinë dhe
virtytin e Kryqit të Tij.
Shën Gjon Maia Vianei

3. “Është besimi
që ushqen lutjen
dhe në të njëjtën kohë
lutja është vaji
që e mban të ndezur
llambën e besimit.”
P. Livio Fanzaga
F A Q J A 3
J E T A E V A T R Ë S N R . 6 7
NA KONTAKTONI
E-mail: vatrabiblike@gmail.com
Vatra Biblike
Çdo të enjte, ora 19.00 - 20.30
Famullia “Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Pyetja 60: A predikojnë profetët të ardhmen?
Pak po e pak jo. Profetët janë personazhe që Hyji i zgjedh që të mund të flasë me
njerëzit, pra janë pak a shumë “zëri i Hyjit”. Kështu që, ata kanë marrë prej tij një
mision, pra një detyrë shumë të rëndësishme, e për këtë Hyji iu ka dhuruar forcën
dhe Shpirtin e tij. Kur profetët shkonin për të folur me popullin dhe me
udhëheqësit e tij, priftërinjt dhe mbretërit, thonin atë që Hyji iu kishte sugjeruar:
që populli nuk u bindej urdhërave të Hyjit e që udhëheqësit po favorizonin
padrejtësitë, profeti ua shpjegonte se duke vazhduar kështu me siguri do të
përfundonin keq. Fatkeqësisht Izraeli dhe udhëheqësit e tij nuk i dëgjuan këta
profetë e përfunduan në mërgim, pra në tokë të huaj. Kur populli e kuptonte të
keqen e bërë, profetët vinin dhe i thonin që të mos kishte frikë, sepse Hyji me
siguri do të ndërhynte për t'i ndihmuar e kështu ndodhte. Kështu që profetët
tregonin pak të ardhmen, por sigurisht që nuk predikonin se të nesërmen do të
ishte ditë me diell, apo se mësuesja do t'i pyeste në mësim. Nuk ishin as
magjistarë as fallxhorë.
101 PYETJE MBI BIBLËN
UNGJILLI SIPAS
MATEUT
UDHËRRËFYESI PËR NJË
LEXIM TË
VAZHDUESHËM
Nga
Atë Flavio Cavallini, OFM
Të premten, më 15 Mars, Vatra Biblike Katolike në Durrës
zhvilloi takimin e 19-të ku morën pjesë 9 persona. Takimi
u drejtua nga Atë Flavio, i cili filloi shpjegimin e kapitullit
të gjashtë të Ungjillit sipas Mateut.
VATRA BIBLIKE KATOLIKE
DURRËS
Ungjillizimi, një proces me etapa
Në datën 22 dhe 23 Mars, do të zhvillohet
në Nënshat, seminari mbi Ungjillizimin.
Seminari do të drejtohet nga Atë Flavio
Cavallini, Dom Vitor Potaj dhe Dom
Angjelin Krygja
Seminari ofron një mundësi formimi në
ndërtim të një Kishe ungjillizuese, fal
angazhimit të laikëve ndaj njerëzve të
sotëm. Seminari u drejtohet veçanërisht
katekistëve dhe animatorëve baritorë të
famullive dhe të shkollave.
Do të ketë ligjërata, punë në grupe dhe lutje
të përbashkëta.
Nëse jeni të interesuar ju lutem na
kontaktoni deri më datën 21 Mars në
adresën tonë vatrabiblike@gmail.com
ose në numrin e tel 0696108474.
NJOFTIM

4. Shumë herë në Ungjill, Jezusi quhet Biri i Njeriut
(shpesh herë e përdor edhe ai këtë shprehje). Çfarë do të
thotë kjo shprehje?
Titulli “biri i njeriut” ose “bir njeriu”, i cili gjendet në
Ungjijtë, rrjedh nga shprehja hebraike (ose aramaike), e cila
tregon njerëzimin ose një njeri të vetëm.
Në Besëlidhjen e Vjetër, shprehja shfaqet shpesh si një
përcaktim për “njerëzimin” ose “qenien njerëzore”, në
kundërshtim me qëllimet hyjnore (Ps 8, 5: “çka është
atëherë njeriu që ta kujtosh, biri i Adamit që të
përkujdesesh për të?”; Ps 144, 3: “O Zot, e ç’është njeriu që
t’i japësh rëndësi, biri i njeriut që të kujdesesh për të?”;
Num 23,19: “nuk është Hyji porsi njeriu që të gënjejë, porsi
biri i Adamit që të ndërrojë!”).
Kjo shprehje përdoret 93 herë edhe në librin e Ezekielit, si diçka e përcaktuar për profetin, në kontrast me
madhështinë e Hyjit që i flet.
Por mbi të gjitha është një tekst shumë i rëndësishëm në librin e Danielit: “Unë po shikoja kështu në vegimin e natës:
Kur ja, në retë e qiellit, po vinte dikush si Biri i njeriut! Arriti deri tek i Tejetlashti i motit dhe qe paraqitur para tij. Ai i
dha pushtetin, nderin e mbretërinë. Të gjithë popujt, fiset e gjuhët u shtruan nën shërbimin e tij: pushteti i tij pushtet i
amshuar, që kurrë s’do të merret, mbretëria e tij kurrë nuk do të prishet. ... Mua, Danielin, më tmerruan këto gjëra.
Vegimet që më vlonin në mend më morën mendsh. Ju afrova njërit prej atyre që ishin aty e kërkova të ma thotë të
vërtetën lidhur me të gjitha këto. Ai më përgjigji e ma dha shpjegimin e këtyre gjërave: ‘Këto katër egërsira të mëdha,
janë katër mbretër që do të ngriten mbi tokë; do ta marrin veç prej tyre mbretërinë dhe do ta mbajnë për shekuj të
shekujve shenjtërinë e Hyjit Tejetlartë’”. (Dan 7, 13-18)
Në librin e Danielit nuk është e qartë nëse shprehja “biri i njeriut” e kishte marrë tashmë vlerën e një titulli. Në
vizionin apokaliptik që shpall triumfin e Izraelit mbi tiranin Antioko IV, mbreti i Sirisë (215-164 para Krishtit), Danieli
shikon “dikë si Biri i njeriut”, i prezantuar me triumf para fronit të Hyjit deri në fundin e kohërave.
Duhet shtuar se ky term është përdorur edhe tek “shembëlltyrat” në librin e Enokut, një apokrif hebre i shekullit I
para Krishtit. (1 Enok 37-71). Këto shëmbëlltyra duket se furnizojnë një paralel me tipin e zhvillimit që ka ndodhur në
traditën ungjillizuese, ku shprehja “biri i njeriut”, merr një peshë teologjike më të madhe.
Në Besëlidhjen e Re, shprehja përdoret vetëm si një vetëpërcaktim i Jezusit. Të vetmet përjashtime janë
atëherë kur citohet Danieli ose Psalmet. (Kështu, tek Veprat 7, 56; Eb 2, 6; Ap 1, 13; 14, 14). Interpretuesit i kanë
grupuar në tre përdorimet e ndryshme të këtij titulli.
 Jezusi në kontekstin e misionit të tij tokësor (Marku 2, 10; autoriteti për të falur mëkatet; 2, 28: Jezusi,
Hyji i të shtunës; mund të shihet edhe Mateo 8, 20; 113, 37; 12, 32; 16, 13; 18,11; Luka 7, 34; 11, 30;).
 Jezusi mes poshtërimit dhe vuajtjeve (Marku 8, 31; 9, 31; 10, 33; Marku 9, 12; 10, 45; Mateu 12, 40);
 Jezusi si gjykatës në fundin e kohërave (Marku 8, 38; 14, 62; Mateu 16, 27-28; 19, 28; Luka 17, 22.24.26.30;
21, 36)
Në Ungjillin sipas Gjonit, titulli “Biri i njeriut” i referohet Jezusit si i dërguari i Zotit (Gjoni 1, 51: “do të shihni
qiellin e hapur dhe engjëjt e Hyjit duke u ngjitur e duke zbritur mbi Birin e njeriut.”; 3, 13: “Askush nuk u ngjit në
qiell, përveç Birit të njeriut që zbriti nga qielli.” 6, 62: E po ta shihnit Birin e njeriut duke u ngjitur atje ku ishte më
parë...?).
Ky term përdoret edhe në lidhje me vdekjen e Jezusit, që në Ungjillin sipas Gjonit përshkruhet si momenti i Lavdisë
(Gjoni 3, 14: “Dhe, sikurse Moisiu e lartësoi gjarprin në shkreti, po ashtu duhet të lartësohet edhe Biri i njeriut”; 12, 23.
34; 13, 31).
Një pikë shumë interesante është nëse ky emërtim është përdorur nga Jezusi historik, apo nëse ka lindur nga
tradita ungjilltare. Disa sugjerojnë se Jezusi e përdorte thjesht si vetë-etiketim, ashtu siç është tipike në gjuhën aramaike
dhe hebraike (dmth, “të qenit njerëzor”), ose thjesht si shprehje e përvujtërisë.
Disa të tjerë janë të mendimit se Jezusi i referohet një Biri apokaliptik të njeriut, ashtu si në librin e Danielit, por nuk
identifikohej me këtë figurë triumfuese (për shembul, Marko 8, 38; Luka 12, 8). Nëse ai është personi që duhet të
gjykojë çdo krijesë njerëzore në momentin e kthimit të tij në fundin e kohërave, termi më emblematik i Ungjijve është
ky: “sepse Biri i njeriut nuk erdhi për të shërbyer, por që ai të shërbejë e të japë jetën e vet si shpërblim për të
gjithë” (Mk 10, 45).
PSE JEZUSI QUHET “BIRI I NJERIUT”

5. PSE JEZUSI QUHET “BIRI I NJERIUT”

6. BOTIMET E VATRËS BIBLIKE
UNGJILLI SIPAS
MATEUT
UDHËRRËFYESI PËR NJË
LEXIM TË
VAZHDUESHËM
Nga
Atë Flavio Cavallini, OFM
EKZORCISTI
LUFTA IME KUNDËR
DJALLIT
Nga
Dom Ermes Macchioni
MAGJIA DHE VEPRIMI
I DJALLIT
Qëndrimi i Kishës Katolike
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini, OFM
SHENJAT E FESË
Mistagogji
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
LECTIO DIVINA
Leximi Shpirtëror i Shkrimit
Shenjtë
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
MËSOJMË TË LUTEMI
Letër për Probën
nga
Shën Augustini i Iponës
JEZUSI I NAZARETIT
Qendra e universit dhe
historisë.
nga Giacomo Biffi