Në takimin e 53 të Vatrës Biblike, ishin të pranishëm 20 pjesëmarrës. Nën drejtimin e Atë Flavios filluam komentimin e kapitullit të 15 të Mateut. 16,1-12: Saducenjtë dhe farisenjtë i kërkojnë Jezusit një shenjë prej qiellit Farisenjtë dhe saducenjtë kërkojnë një shenjë që shihet qartë se vjen prej Hyjit dhe nënkupton ende dyshimin se Jezusi vepron në virtyt të fuqive të errëta.

1. JETA E VATRËS
B U L E T I N I I N F O R M A T I V I V A T R Ë S B I B L I K E K A T O L I K E
2 5 N Ë N T O R 2 0 1 8 N R . 5 3
Në takimin e 53 të Vatrës Biblike, ishin të
pranishëm 20 pjesëmarrës. Nën drejtimin e
Atë Flavios filluam komentimin e kapitullit
të 15 të Mateut. 16,1-12: Saducenjtë dhe
farisenjtë i kërkojnë Jezusit një shenjë
prej qiellit Farisenjtë dhe saducenjtë
kërkojnë një shenjë që shihet qartë se vjen
prej Hyjit dhe nënkupton ende dyshimin se
Jezusi vepron në virtyt të fuqive të errëta.
Pas shërimeve të çdo lloji, lirimit prej djajve,
shumimit të bukëve, çdo shenjtë tjetër do të
ishte e kotë për sytë e tyre të verbuar. Prandaj, për ata nuk mbetet tjetër veçse të presin, të
paralajmëruarën, “shenjën e Jonës”, d.m.th. predikimin e vdekjes e të ngjalljes.
Jezusi u kthen shpinën dhe largohet nga këto njerëz dashakeqës dhe pasi kalon në anën
tjetër me barkë i porosit dishepujt ndaj tharmit të farisenjve dhe saducenjve.
Kuptimi i porosisë së Jezusit, pra, është që të mos helmohen prej legalizimit që shkon kra-
has me etjen për pasuri dhe pushtet e që janë armiqtë më të këqij të shpirtit të lumnive të
shpallura nga Jezusi. Dishepujt janë si masa e brumit që pret të marrë forcën transformu-
ese të tharmit. Bëhet fjalë për të zgjedhur ndërmjet mësimit të farisenjve e saducenjve
dhe atij të lumnive. 16,13-20: Jezusi u zbulohet dishepujve si Mesi. Jezusi që e bën py-
etjen kyçe mbi identitetin e tij. Pjetri jep një përgjigje që tregon një fe të plotë në
Jezusin. Jezusi e pranon shpalljen e fesë së Pjetrit dhe e cilëson të “lum” pasi vetë Ati ia
ka zbuluar misterin e Tij, nga i cili mbeten të përjashtuar të dijshmit dhe mençurit e Jeru-
salemit (krahMt 11,25-27). Simoni, biri i
Jonës, tani është Pjetër, domethënë
“shkëmb”. Mbi fenë dhe shërbesën e tij,
Jezusi do të ndërtojë Kishën e cila do të jetë
në gjendje që t’i përballojë të gjitha fuqitë e
ferrit që do ta vënë në sprovë, ashtu si vetë
Pjetri do ta provojë. Kjo fe e patjetërsueshme
është themeli i pushtetit të çelësave që i
jepen Pjetrit e që shpreh dhuratën-shërbesë
të tij për të dalluar atë që i përket fesë së
vërtetë në Krishtin, që i përket Kishës së
Vatra Biblike takimi nr. 53
Mos harroni të
merrni Biblën
me vete!
“Mos u përpiq ti kënaqësh të gjithë.
Përpiqu të kënaqësh Zotin, ëngjëjt dhe shenjtërit - ata janë publiku yt”
Shën Gjon Maria Vianney
INFORMACION
TAKIMI I RRADHËS
29 NËNTOR 2018
Ora 19.00—20.30
Famullia
“Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Mesha e Shenjtë
(tek kapela)
Kremtuar
nga
Padre
Flavio Cavallini
OFM

2. F A Q J A 2
J E T A E V A T R Ë S N R . 5 3
BOTIMET E VATRËS
129 Prandaj të krishterët e lexojnë Besëlidhjen e Vjetër në dritën e Krishtit të
vdekur dhe të ngjallur. Leximi tipologjik zbulon përmbajtjen e pashtershme të
Besëlidhjes së Vjetër. Por nuk duhet të na lërë të harrojmë që ai e ruan vlerën e
vet të mirëfilltë të Zbulesës që vetë Zoti ynë e ka vërtetuar (KrhMk12, 29-
31.KrhMk12, 29-31). Prandaj edhe Besëlidhja e Re duhet të lexohet në dritën e të
Vjetrës. Katekeza e krishterë e kohëve të para i drejtohet vazhdimisht asaj
(Krh1Kor 5, 6-8; 10, 1-11). Sipas një thënieje të vjetër Besëlidhja e Re fshihet në të
Vjetrën, ndërsa e Vjetra zbulohet në të Renë: «Novum in vetere latet et in Novo
vetus patet» (SHËNAUGUSTINI, Quaestiones in Heptateucum, 2, 73; PL 34, 623; krh. KONC.
EKUM. VAT. II, Dei Verbum, 16.).
BIBLA NË KATEKIZMIN E KISHËS KATOLIKE
(KKK)
SHENJAT E FESË
Mistagogji
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
EKZORCISTI
LUFTA IME KUNDËR
DJALLIT
Nga
Dom Ermes Macchioni
MAGJIA DHE VEPRIMI
I DJALLIT
Qëndrimi i Kishës Katolike
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini, OFM
PROGRAMI I TAKIMIT nr. 54
Mesha e Shenjtë: 19.00
Çdo të enjte të fundit të muajit Vatra Biblike Katolike kremton Meshën e Shenjtë
tek kapela e famullisë së Zonjës Ndihmëtare.
Negativiteti është ngjitës por edhe pozitiviteti
është ngjitës; dëshpërimi është ngjitës por
edhe gëzimi është ngjitës: mos ndiqni njerëz
negative por vazhdoni të rezatoni dritë dhe
shpresë përreth jush! Dhe dijeni se shpresa
nuk zhgënjen kurrë!
Papa Françesku
FJALOR I THJESHTË
SINEDRI
Fjalë hebraike me origjinë greke që do të thotë asamble, këshill, gjykatë. Ishte
gjykata e lartë - fetare dhe laike - e hebrejve. Ishte e përbërë nga 72 anëtarë, 70
këshilltarë, kryetari dhe nën kryetari. Deri në vitin 71 pas Krishtit kryetari ishte
gjithmonë Kryeprifti në detyrë ndërsa zëvendës kryetari ishte zakonisht ish Krye-
prifti. Duket se Sinedri është vendosur pas kthimit nga Babilonia (538 para Krish-
tit) me qëllimin për të ruajtur Ligjin e Moisiut dhe për të administruar atë siç jepej
në Pentatek. Selia e Sinedrit, deri në vitin 70 pas Krishtit, ishte “Salla e gurit të
prerë” e cila ndodhej brenda kompleksit të Tempullit të Jeruzalemit. Veprat e
Apostujve na informojnë se në shekullin e parë, gjysma e Sinedrit ishte e përbërë
nga Saducenjtë dhe gjysma tjetër nga Farisenjtë (Vep 23, 6). Anëtarët e Sinedrit
perveç se të ditur duhet të ishin edhe të pasur. Në këtë mënyrë ata nuk do do të
mund të korruptoheshin.
“
”

3. “Është besimi
që ushqen lutjen
dhe në të njëjtën kohë
lutja është vaji
që e mban të ndezur
llambën e besimit.”
P. Livio Fanzaga
F A Q J A 3
J E T A E V A T R Ë S N R . 5 3
NA KONTAKTONI
E-mail: vatrabiblike@gmail.com
Vatra Biblike
Çdo të enjte, ora 19.00 - 20.30
Famullia “Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Pyetja 45: Përse Hyji ia dha Moisiut dhjetë urdhërimet të shkruara në
gur? A nuk mund të përdorte diçka më komode?
Po mund të përdorte diçka më komode, por kjo do të ishte si të thuash se dhjetë
urdhërimet nuk ishin edhe aq të rëndësishme! Në fakt shumë popuj në kohët e
lashta e kishin zakon që ligjet themelore, ato të cilat duhej t’i respektonin të
gjithë, t’i shkruanin mbi gur sepse guri ishte një material i përjetshëm, që nuk
prishej: ajo që është gdhendur në gur është e qëndrueshme, nuk fshihet, kështu
që vlen përgjithmonë! Kështu Hyji dëshiron t’i shkruaj ligjet e tij në mënyrë që
të qëndrojnë përgjithmonë të ngulitura si aty ashtu edhe në zemrat e personave
që kështu të respektohen përgjithmonë.
JEZUSI I NAZARETIT
Qendra e universit dhe hi-
storisë.
nga Giacomo Biffi
LECTIO DIVINA
Leximi Shpirtëror i Shkrimit
Shenjtë
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
MËSOJMË TË LUTEMI
Letër për Probën
nga
Shën Augustini i Iponës
VATRA BIBLIKE KATOLIKE
DURRËS
Të premten, më 23 Nëntor, Vatra Biblike
Katolike në Durrës, zhvilloi takimin e 6-të.
Në takim ishin të pranishëm 20 persona.
Takimi u drejtua nga Atë Flavio i cili bëri
shpjegimin rrjeshtave 18-25 të kapitullit të
parë të Ungjillit sipas Mateut, mbi lindjen e
Jezusit.
VATRA BIBLIKE KATOLIKE
BABRRU
Të shtunën më 24 Nëntor Vatra Biblike
Katolike në Babrru, në famullinë e Shën
Mëhillit, zhvilloi takimin e 7-të. Në takim
ishin të pranishëm 10 persona. Takimi u
drejtua nga Atë Flavio i cili bëri shpjegimin e
kapitullit e dytë të Ungjillit sipas Mateut,
Ardhja e Dijetarëve.
101 PYETJE MBI BIBLËN
Kur e shoh se problemi është përtej forcave të mia
unë nuk filloj të analizoj apo të shoh çfarë mund të bëj.
Por vrapoj, si fëmijë tek Zemra e Jezusit
dhe i them Atij vetëm një gjë:
“Ti mund të bësh gjithçka”.
Pastaj qëndroj në heshtje, sepse e di se vet Jezusi do të
ndërhyjë në atë çështje. Unë në vend që të torturoj veten,
e përdor atë kohë për të dashur Atë.
Shën Faustina Kovalska

4. "Katolikët adhurojnë statuja!" Njerëzit ende e bëjnë këtë deklaratë
qesharake. Për shkak se katolikët kanë statuja në kishat e tyre, dëgjon
akuza, po shkelin urdhërimin e Hyjit: "Mos bëj kurrfarë idhulli, as farë
përfytyrimi të gjërave që janë lart në qiell, as të gjërave që janë poshtë
mbi tokë, as të gjërave që janë në ujë nën tokë. Mos i adhuro ato as mos u
jep farë nderimi…"(Dalja 20: 4-5); "Vaj për mua! Ky popull bëri mëkat të
madh: punuan zota të artë për vete!" (Dalja 32:31).
Është e drejtë të paralajmëroni njerëzit kundër mëkatit të idhujtarisë kur
ata po e kryejnë atë. Por etiketimi si idhujtarë i katolikëve për shkak se ata
kanë imazhe të Krishtit dhe të shenjtorëve bazohet në keqkuptimin ose në
mosnjohjen e asaj që thotë Bibla për qëllimin dhe përdorimin (si të mirë
dhe të keq) e statujave.
Zoti tha që të bëhen.
Njerëzit që i kundërvihen statujës fetare, harrojnë shumë pasazhe ku Zoti
urdhëron krijimin e statujave. Për shembull: " Punoj edhe dy kerubinë të artë: farkoj në dy skajet e Pajtimores;
njëri kerubin të jetë në njërin skaj, e tjetri në tjetrin: mbërthej në dy skajet e Pajtimores, kështu që të përftojnë një
tërësi. Le t’i shtrijnë krahët përmbi që me krahët e tyre ta mbulojnë Pajtimoren; le të jenë fytyrë për fytyrë, me
fytyrë mbi Pajtimoren" (Dalja 25: 18-20).
Davidi i dha Salomonit skicën për "altarin e temjanit të bërë prej ari të rafinuar dhe peshën e tij, planin e tij për
qerren e artë të kerubinëve që hapnin krahët e tyre dhe mbulonin arkën e besëlidhjes së Zotit. Të gjitha këto ฀ tha
฀ ishin të shkruara me dorën e Zotit, të gjitha veprat që duhet të bëhen sipas skicës" (1 Kronikat 28: 18-19). Skica e
Davidit për tempullin, të cilin autori biblik na thotë, "të gjitha ishin ishin të shkruara me dorën e Zotit ", përfshirë
statujat e engjëjve.
Përdorimi fetar i imazheve
Gjatë ndëshkimit të gjarpërinjve të dërguar për izraelitët gjatë Daljes, Hyji i tha Moisiut: "Punoje gjarprin helmues
e vëre në shtyllë si shenjë: kushdo që, pasi ta ketë ngrënë gjarpri, ta shikojë, do të shpëtojë. Moisiu e punoi një
gjarpër prej bronzit dhe e vuri për shenjë; këdo që hante gjarpri, si e shikonte atë, shërohej." (Num 21: 8-9).
Pra ata duhe të shikonin statujën e bronzit të gjarprit që të shëroheshin, gjë që tregon se statujat mund të
përdoreshin ritualisht, jo thjesht si dekorime fetare.
Katolikët përdorin statuja, piktura dhe punime të tjera artistike për të kujtuar personin ose sendin e përshkruar.
Ashtu siç i ndihmon për të kujtuar nënën dikë, duke shikuar fotografinë e saj, kështu na ndihmojnë neve fotot e
shenjtorëve për të kujtuar shembullin e tyre. Gjithashtu katolikët i përdorin statujat si mjete mësimore. Në Kishën
e hershme ata ishin veçanërisht të dobishme për mësimin e analfabetëve. Shumë protestantë kanë fotografi të
Jezusit dhe figura të tjera biblike në shkollën e së dielës për mësimin e fëmijëve. Katolikët përdorin gjithashtu
statuja për të përkujtuar njerëz dhe ngjarje të caktuara, ashtu si kishat protestante kanë skena tre-dimensionale të
lindjes në Krishtlindje. Hyji e ndalon adhurimin e imazheve si hyjni, por ai nuk ndalon krijimin e imazheve. Nëse
po, atëherë filmat fetarë, videot, fotografitë, pikturat dhe të gjitha gjërat e ngjashme do të ndaloheshin. Por, siç
tregon rasti i gjarprit prej bronzi, Hyji madje nuk ndalon përdorimin ritual të imazheve fetare.
Vetëm kur njerëzit fillojnë të adhurojnë një statujë si zot, atëhere Zoti zemërohet. Kështu, kur njerëzit
filluan të adhurojnë gjarpërin prej bronzi si një gjarpër-zot (të cilin ata e quajtën "Nehushtan"), mbreti i drejtë
Ezekia e shkatërroi (2 Mbr. 18: 4).
A ËSHTË VËRTET BIBLA KUNDËR IMAZHEVE?
Mësime Biblike

5. Forma e Zotit?
Herët në historinë e tij, Izraeli ishte i ndaluar të
bënte ndonjë përshkrim të Hyjit, sepse Ai nuk e
kishte zbuluar veten në një formë të dukshme.
Duke pasur parasysh kulturën pagane që i rrethon,
izraelitët mund të kenë qenë të tunduar që ta
adhurojnë Hyjin në formën e një kafshe apo
ndonjë sendi natyror (p.sh., një dem ose dielli).
Por më vonë Hyji e zbuloi veten në forma të
dukshme, siç është Danieli 7: 9: “Vrojtoja dhe ja, u
shtruan fronet dhe i Tejetlashti ndenj. Petku i tij i
bardhë porsi bora, flokët e kokës së tij porsi leshi i
pastër; froni i tij porsi flaka e zjarrit, rrotat e tij
zjarr i ndezur flakë!”. Protestantët bëjnë pamje të
Atit në këtë formë kur bëjnë ilustrime të profecive
të Besëlidhjes së Vjetër.
Shpirti i Shenjtë u zbulua nën të paktën dy forma
të dukshme - atë të një pëllumbi, në pagëzimin e Jezusit (Mt 3:16, Mk 1:10, Lk 3:22, Gjn 1:32), dhe si gjuhë zjarri, në
ditën e Rrëshajëve (Vap 2: 1-4).
Por, më e rëndësishmja, në Mishërimin e Krishtit, Birit të tij, Hyji i tregoi njerëzimit një ikonë të vetes. Pali tha:
"Ai është imazhi (grek: ikon) i Hyjit të padukshëm, i parëlinduri i gjithë krijimit". Krishti është "ikona" hyjnore e
prekshme, e Hyjit të padukshëm e të amshuar.
Ne lexojmë se kur dijetarët “E, si hynë në shtëpi, panë fëmijën me Marinë, të ëmën e tij, ranë përmbys dhe i
shprehën nderimet e tyre. Pastaj hapën thesaret e veta e i dhuruan: ar, kem e mirrnë."(Mt 2:11). Megjithëse Hyji nuk
zbuloi një formë për veten e tij në malin Horeb, ai zbuloi një në shtëpinë e Betlehemit.
Në fund të fundit, kur Hyji bëri Besëlidhjen e Re me ne, ai zbuloi veten nën një formë të dukshme në Jezu
Krishtin. Për këtë arsye, ne mund të bëjmë imazhe të Hyjit në Krishtin.
Arsyeja na tregon se, meqë Hyji e ka zbuluar veten në figura të ndryshme, veçanërisht në Jezu Krishtin e
mishëruar, nuk është e gabuar që ne të përdorim imazhet e këtyre formave për të thelluar njohurinë dhe dashurinë
tonë për Hyjin. Kjo është arsyeja pse Hyji e zbuloi veten në këto forma të dukshme dhe për këtë arsye janë bërë
statuja dhe figura.
Idhujtaria Dënohet nga Kisha
Që nga ditët e apostujve, Kisha Katolike ka dënuar vazhdimisht mëkatin e idhujtarisë. Etërit e hershëm të Kishës
paralajmërojnë kundër këtij mëkati, dhe këshillat e Kishës gjithashtu merren me këtë çështje.
Katekizmi i Koncilit të Trentos (1566) mësonte se idhujtaria kryhet " duke adhuruar idhujt dhe imazhet si Zota, ose
duke besuar se ata posedojnë cilësi hyjnore apo virtyte që u japin të drejtë atyre të kenë adhurimin tonë, duke ju
lutur ose duke vendosur besimin në to" 374.
"Idhujtaria është një shtrembërim i ndjenjës së lindur fetare të njeriut. Një idhujtar është dikush që ia atribuon no-
cionin e tij të pashkatërrueshëm të Hyjit, diçkaje tjetër pos Hyjit” (KKK 2114).
https://www.catholic.com/tract/do-catholics-worship-statues
NIHIL OBSTAT: I have concluded that the materials
presented in this work are free of doctrinal or moral errors.
Bernadeane Carr, STL, Censor Librorum, August 10, 2004
IMPRIMATUR: In accord with 1983 CIC 827
permission to publish this work is hereby granted.
+Robert H. Brom, Bishop of San Diego, August 10, 2004