More Related Content
More from Gawewat Dechaapinun
More from Gawewat Dechaapinun (20)
6
- 10. ประเภทของการพาสเจอร์ไรซ์
ระบบช้าอุณหภูมิต่า (Low temperature long time; LTLT) เป็น
ระบบที่ให้ความร้อนที่อุณหภูมิ 60 °ซ นาน 30 นาที แล้วทา
ให้เย็นทันที เป็นวิธีที่สามารถทาได้ในระดับครัวเรือน
ระบบเร็วอุณหภูมิสูง (High temperature short time; HTST)
เป็นระบบที่ให้ความร้อนในอุณหภูมิสูง เวลาสั้น เช่นที่
อุณหภูมิ 72 °ซ เวลา 15 วินาทีแล้วทาให้เย็นทันที มักทาเป็น
ระบบต่อเนื่องโดยใช้กับอาหารเหลว เช่น นม น้าผลไม้ ไหล
ผ่านแผ่นแลกเปลี่ยนความร้อน (plate heat exchanger) ใน
ความร้อนและระยะเวลาที่กาหนดตามชนิดของผลิตภัณฑ์
- 12. การผลิตน้าผลไม้พาสเจอร์ไรซ์
ชนิดของน้าผลไม้
น้าผลไม้แท้
น้าผลไม้กึ่งแท้
น้าผลไม้เทียม
น้าผลไม้เข้มข้นมากกว่าร้อยละ 68 จะสามารถเก็บรักษา
น้าหวานไม่ให้เสื่อมเสียจากเชื้อจุลินทรีย์โดยไม่ต้องเติมสารกัน
เสีย ปกติน้าตาลจะละลายได้เพียงร้อยละ 67.5 ถ้าความหวาน
มากกว่านี้น้าตาลจะตกผลึกจึงจาเป็นต้องเติมกรดเพื่อเปลี่ยน
โครงสร้างน้าตาลทรายให้เป็นน้าตาลเชิงเดี่ยว (กลูโคสและฟรุค
โตส) มีผลให้น้าตาลทรายละลายได้มากขึ้น
- 16. 2.การสกัดและการสกัดน้าผลไม้
2.1 การสกัดโดยวิธีทางกล
การบีบ การหีบ การตัด การตีป่น การสับหรือวิธีการสับหรือ
บีบอัดร่วมกัน
การสกัดน้าผลไม้ด้วยวิธีนี้เหมาะสมกับน้าผลไม้ที่มีปริมาณ
น้ามาก และเซลเนื้อผลไม้มีขนาดยาว หรือเยื่อใยยาว มีสาร
ที่ละลายได้ในของเหลวและไม่อยู่ในสถานะของคอลลอยด์
เมื่อกดหรือบีบรู้สึกว่ามีแรงต้านภายในแสดงว่ามีน้ามาก
นอกจากนี้การใช้ความร้อนร่วมในการสกัดแต่ทั้งนี้ขึ้นกับ
ชนิดของผลไม้
- 18. 2.1 การสกัดด้วยวิธีชีวภาพ
หมายถึง การใช้สารชีวภาพ คือเอนไซม์เพื่อย่อยสลาย
เนื้อเยื่อผลไม้ให้มีโมเลกุลเล็กลงและเพียงพอที่จะปลดปล่อย
ของเหลวหรือน้าผลไม้ออกมาโดยไม่ต้องใช้แรงกดเนื้อเยื่อ
การสกัดโดยวิธีนี้เหมาะกับผลไม้ที่มีน้ามาก และเซลล์เนื้อ
ผลไม้เป็นเซลล์ที่มีขนาดเล็ก หรือเยื่อใยมีลักษณะสั้นมีสารที่
ละลายได้ในลักษณะคอลลอยด์
สังเกตได้ว่าเมื่อตีป่นผลไม้เหล่านี้จะได้ผลไม้ที่มีเนื้อข้นมาก
และน้าน้อย ได้แก่ กล้วย ทุเรียน น้อยหน่า ขนุน
- 20. 3. การให้ความร้อนเบื้องต้น
มีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ
ทาให้เอนไซม์ในน้าผลไม้เสียสภาพ เพื่อป้ องกันการเกิดสี
น้าตาลและปฏิกิริยาอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับเอนไซม์และยังทา
ให้เนื้อเยื่อที่แขวนลอยกระจายตัวในน้าผลไม้
เป็นการทาลายจุลินทรีย์ เช่น ยีสต์ รา และป้ องกันการ
เกิดสปอร์ของแบคทีเรีย เนื่องจากสปอร์ของแบคทีเรีย
ทาลายได้ยากกว่าเซลล์ของเชื้อจุลินทรีย์ ซึ่งต้องผ่านความ
ร้อนไม่ต่ากว่า 820ซ ส่งผลให้คุณภาพของวัตถุดิบไม่
เปลี่ยนแปลง
- 21. 4. การปรับปรุงคุณภาพ
การปรับปรุงคุณภาพ หมายถึง การทาให้น้าผลไม้ที่
สกัดได้มีลักษณะคุณภาพตามความต้องการสาหรับน้า
ผลไม้ประเภทนั้นๆ เช่น น้าผลไม้ใส น้าผลไม้ขุ่น และ
น้าผลไม้ปรุงแต่งรสชาติ
4.1 การทาให้น้าผลไม้ใส
4.2 การทาให้น้าผลไม้ขุ่น
4.3 การปรับปรุงคุณภาพด้านรสชาติ
- 24. ข. การทาให้น้าผลไม้ขุ่น
ได้แก่ น้าสับปะรด น้าส้ม น้าฝรั่ง
น้าผลไม้ขุ่นทาให้ผู้บริโภครับความรู้สึกว่าได้บริโภคเนื้อ
ผลไม้ด้วย
สามารถทาได้โดยใช้สารเสริมความคงตัว หรือการ
แขวนลอยของเนื้อผลไม้ เช่น มอลโตเด็กซ์ทรินท์ กัม
ต่างๆ รวมไปถึงแป้ งปุก
- 27. ปรับปรุงรสเปรี้ยวมีประโยชน์ 2 ประการ
1) ให้รสชาติตามธรรมชาติของน้าผลไม้
2) ทาให้อาหารมีความเป็นกรดสูง สามารถให้ความร้อนต่า
กว่าจุดเดือดในการฆ่าเชื้อได้
ซึ่งช่วยให้น้าผลไม้มีคุณภาพด้านต่างๆ เช่น สี กลิ่น
สารอาหาร ไม่เปลี่ยนแปลงไปจากธรรมชาติโดยไม่ต้อง
เติมสารกันบูดใดๆ