The Book of Habakkuk is the eighth book of the 12 minor prophets of the Bible. It is attributed to the prophet Habakkuk, and was probably composed in the late 7th century BC. The original text was written in the Hebrew language.

1. Habakuk
KAPITULO 1
1 Ang palas-anon nga nakita ni Habacuc nga
manalagna.
2 Oh Jehova, hangtud anus-a ang akong pagtu-aw, ug
ikaw dili mamati kanako? bisan pa sa pagtu-aw
nganha kanimo sa pagpanlupig, ug ikaw dili moluwas!
3 Ngano nga gipakita mo kanako ang kasal-anan, ug
gipatan-aw mo kanako ang kaguol? kay ang
pagpangagaw ug pagpanlupig ania sa akong
atubangan: ug adunay nanagpatunghag panag-away
ug panagbingkil.
4 Busa ang balaod langan, ug ang justicia wala gayud
mogula: kay ang dautan nagalibut sa mga matarung;
busa ang sayop nga paghukom nagpadayon.
5 Sud-onga kamo sa taliwala sa mga nasud, ug sud-
onga, ug kahibulong sa kahibulongan: kay ako
magabuhat ug usa ka buhat sa inyong mga adlaw, nga
dili kamo motoo, bisan kini igasugilon kaninyo.
6 Kay, ania karon, akong bangonon ang mga
Caldeanhon, kanang mapait ug madali-dalion nga
nasud, nga magalakaw latas sa gilapdon sa yuta, aron
sa pagpanag-iya sa mga puloy-anan nga dili ila.
7 Sila makalilisang ug makalilisang: ang ilang
paghukom ug ang ilang dignidad magagikan sa ilang
kaugalingon.
8 Ang ilang mga kabayo usab matulin pa kay sa mga
leopardo, ug labi pang mabangis kay sa mga lobo sa
kagabhion: ug ang ilang mga magkakabayo
nanagkatag sa ilang kaugalingon, ug ang ilang mga
magkakabayo nangabut gikan sa halayo; manglupad
sila ingon sa agila nga nagdali sa pagkaon.
9 Moanhi silang tanan alang sa pagpanlupig: ang ilang
mga nawong mohangad ingon sa hangin sa timogan,
ug pagatigumon nila ang mga binihag ingon sa balas.
10 Ug sila magyubit sa mga hari, ug ang mga principe
mahimong kataw-anan kanila: sila magyubit sa tanang
kuta; kay sila magatapok ug abug, ug magakuha niini.
11 Unya ang iyang hunahuna mausab, ug siya
molabay, ug makasala, nga magaisip niini nga iyang
gahum ngadto sa iyang dios.
12 Dili ba ikaw gikan sa walay katapusan, Oh Jehova
nga akong Dios, ang akong Balaan? dili kita mamatay.
Oh Jehova, imong gitudlo sila alang sa paghukom;
kag, O Dios nga makagagahom, gintukod mo sila para
sa pagtadlong.
13 Ikaw labi pang putli nga mga mata kay sa pagtan-
aw sa dautan, ug dili makasud-ong sa kasal-anan:
ngano man nga ikaw nagatan-aw kanila nga
mabudhion, ug nagahilum sa imong dila sa diha nga
ang dautan molamoy sa tawo nga labi pang matarung
kay kaniya?
14 Ug naghimo sa mga tawo nga ingon sa mga isda sa
dagat, ingon sa nagakamang nga mga butang, nga
walay pagbulot-an kanila?
15 Ilang gikuha silang tanan pinaagi sa taga, ilang
gisikup sila sa ilang pukot, ug gitigum sila sa ilang
tapsay: busa sila nangalipay ug nangalipay.
16 Busa sila naghalad alang sa ilang pukot, ug
nagsunog sa incienso alang sa ilang tapsay; tungod
kay pinaagi kanila ang ilang bahin matambok, ug ang
ilang kalan-on daghan.
17 Busa biyaan ba nila ang ilang pukot, ug dili
mopagawas sa kanunay sa pagpatay sa mga nasud?
KAPITULO 2
1 Motindog ako sa akong bantayanan, ug ipahaluna
ako sa torre, ug magbantay aron sa pagtan-aw kong
unsa ang iyang igasulti kanako, ug kong unsa ang
akong igatubag sa diha nga ako pagabadlongon.
2 Ug si Jehova mitubag kanako, ug miingon: Isulat
ang panan-awon, ug himoang matin-aw sa ibabaw sa
mga papan, aron makadalagan ang magabasa niini.
3 Kay ang panan-awon alang pa sa tinudlong panahon,
apan sa katapusan kini mosulti, ug dili magbakak:
bisan kini malangan, paabuta kini; kay kini moabut
gayud, kini dili magalangan.
4 Ania karon, ang iyang kalag nga gibayaw dili
matarung diha kaniya: apan ang matarung mabuhi
tungod sa iyang pagtoo.
5 Oo usab, tungod kay siya nakalapas pinaagi sa bino,
siya usa ka mapahitas-on nga tawo, ni magpuyo sa
balay, kinsa nagpadaku sa iyang tinguha ingon sa
impyerno, ug ingon sa kamatayon, ug dili matagbaw,
apan nagtigum ngadto kaniya sa tanan nga mga nasud,
ug nagpundok ngadto kaniya sa tanan. mga tawo:
6 Dili ba kining tanan mohisgut ug usa ka sambingay
batok kaniya, ug usa ka mabiaybiayon nga
sanglitanan batok kaniya, ug magaingon: Alaut siya
nga nagadugang niadtong dili iya! unsa ka dugay? ug
kaniya nga nagpas-an sa iyang kaugalingon sa
mabaga nga yutang kolonon!
7 Dili ba sila manindog sa kalit kadtong mopaak
kanimo, ug mahigmata kadtong magasamok kanimo,
ug ikaw mahimong mga inagaw alang kanila?
8 Tungod kay imong gitulis ang daghang mga nasud,
ang tanang salin sa mga katawohan magatulis kanimo;
tungod sa dugo sa mga tawo, ug tungod sa
pagpanlupig sa yuta, sa ciudad, ug sa tanan nga
nanagpuyo niini.
9 Alaut siya nga maibug sa dautang kahakog alang sa
iyang balay, aron ipahamutang niya ang iyang salag
sa itaas, aron maluwas siya gikan sa gahum sa dautan!
10 Ikaw nagsabut ug kaulawan sa imong balay
pinaagi sa paglaglag sa daghang katawohan, ug
nakasala ka batok sa imong kalag.
11 Kay ang bato mosinggit gikan sa kuta, ug ang
sagbayan gikan sa troso motubag niini.

2. 12 Alaut siya nga nagatukod ug usa ka ciudad pinaagi
sa dugo, ug nagatukod sa usa ka ciudad pinaagi sa
kasal-anan!
13 Tan-awa, dili ba gikan kang Jehova sa mga panon
nga ang katawohan managbuhat diha sa kalayo, ug
ang katawohan magabudlay sa ilang kaugalingon
tungod sa hilabihan nga kakawangan?
14 Kay ang yuta mapuno sa kahibalo sa himaya ni
Jehova, maingon nga ang mga tubig nagatabon sa
dagat.
15 Alaut siya nga nagapainum sa iyang isigkatawo,
nga nagabutang sa imong botella ngadto kaniya, ug
nagapahubog kaniya usab, aron ikaw makasud-ong sa
ilang pagkahubo!
16 Ikaw napun-an sa kaulaw tungod sa himaya:
uminum ka usab, ug ipatan-aw ang imong yamis: ang
copa sa toong kamot ni Jehova igabalik kanimo, ug
ang makauulaw nga pagsuka anaa sa ibabaw sa imong
himaya.
17 Kay ang pagpanlupig sa Libano magatabon
kanimo, ug ang inagaw sa mga mananap, nga
nakapahadlok kanila, tungod sa dugo sa mga tawo, ug
tungod sa pagpanlupig sa yuta, sa ciudad, ug sa tanan
nga nanagpuyo niini.
18 Unsay kapuslanan sa linilok nga larawan nga
gililok sa magbubuhat niini; ang tinunaw nga larawan,
ug ang magtutudlo sa kabakakan, nga ang
magbubuhat sa iyang buhat nagasalig niini, sa
pagbuhat ug amang nga mga dios-dios?
19 Alaut siya nga nagaingon sa kahoy, Pagmata;
ngadto sa amang nga bato, Tumindog ka, kini
magatudlo! Ania karon, kini gihal-upan sa bulawan ug
salapi, ug walay gininhawa sa taliwala niini.
20 Apan si Jehova anaa sa iyang balaan nga templo:
Pahilumon ang tibook nga yuta sa atubangan niya.
KAPITULO 3
1 Ang pag-ampo ni Habacuc nga manalagna diha sa
Shigionoth.
2 Oh Jehova, nadungog ko ang imong pulong, ug
nahadlok ako: Oh Jehova, buhia ang imong buhat sa
taliwala sa mga tuig, Sa taliwala sa mga tuig ipahibalo;
sa kasuko hinumdumi ang kalooy.
3 Ang Dios gikan sa Teman, Ug ang Balaan gikan sa
bukid sa Paran. Selah. Ang iyang himaya mitabon sa
kalangitan, ug ang yuta napuno sa iyang pagdayeg.
4 Ug ang iyang kahayag sama sa kahayag; siya
adunay mga sungay nga nanggula gikan sa iyang
kamot: ug didto ang pagtago sa iyang gahum.
5 Nag-una kaniya ang kamatay, Ug ang nagdilaab nga
mga baga migula sa iyang tiilan.
6 Siya mitindog, ug gisukod niya ang yuta: siya
mitan-aw, ug iyang gibulagbulag ang mga nasud; ug
ang walay katapusan nga kabukiran mingtibulaag, ang
walay katapusan nga mga bungtod mingduko: ang
iyang mga dalan walay katapusan.
7 Nakita ko ang mga balong-balong sa Cusan diha sa
kasakit: Ug ang mga tabil sa yuta sa Madian nangurog.
8 Nasuko ba si Jehova batok sa mga suba? batok ba sa
mga suba ang imong kasuko? batok ba sa dagat ang
imong kaligutgut, nga ikaw mikabayo sa imong mga
kabayo ug sa imong mga carro sa kaluwasan?
9 Ang imong pana gihimo nga hubo gayud, Sumala sa
mga panumpa sa mga banay, bisan ang imong pulong.
Selah. Gipikas mo ang yuta sa mga suba.
10 Ang kabukiran nakakita kanimo, ug sila nangurog;
11 Ang adlaw ug ang bulan mihunong sa ilang puloy-
anan: Sa kahayag sa imong mga udyong sila
mingpanaw, Ug sa kahayag sa imong naggilakgilak
nga bangkaw.
12 Ikaw milakaw latas sa yuta sa kasuko, ikaw
naggiuk sa mga nasud sa kasuko.
13 Ikaw miadto alang sa kaluwasan sa imong mga
katawhan, gani alang sa kaluwasan uban sa imong
dinihog; imong gisamaran ang ulo gikan sa balay sa
dautan, pinaagi sa pagbukas sa patukoranan hangtud
sa liog. Selah.
14 Imong gisamaran sa iyang mga bunal ang ulo sa
iyang mga balangay: Minggula sila ingon sa
alimpulos aron sa pagpatibulaag kanako: Ang ilang
pagmaya sama sa paglamoy sa mga kabus sa tago.
15 Ikaw naglakaw latas sa dagat uban sa imong mga
kabayo, latas sa tapok sa dagkung mga tubig.
16 Sa pagkadungog ko, mikurog ang akong tiyan; ang
akong mga ngabil nangurog sa tingog: ang
pagkadunot misulod sa akong mga bukog, ug ako
mikurog sa akong kaugalingon, aron ako
makapahulay sa adlaw sa kasamok: sa diha nga siya
motungas ngadto sa katawohan, siya mosulong kanila
uban sa iyang mga kasundalohan.
17 Bisan tuod ang kahoyng igos dili mamulak, ni may
bunga ang mga paras; ang kahago sa olibo mapakyas,
ug ang kaumahan dili mohatag ug makaon; ang panon
pagaputlon gikan sa toril, ug walay baka diha sa mga
kuwadra.
18 Bisan pa niana magakalipay ako kang Jehova,
Magakalipay ako sa Dios sa akong kaluwasan.
19 Ang Ginoong Dios mao ang akong kusog, ug
iyang himoon ang akong mga tiil nga sama sa mga tiil
sa lagsaw, ug palakton niya ako sa akong mga hatag-
as nga dapit. Sa pangulong mag-aawit sa akong mga
tulonggon nga kinuldasan.