2. Οι βασικές αρχές της δημοκρατίας
Αθηναϊκή Δημοκρατία: «Καὶ ὄνομα μὲν διὰ τὸ μὴ ἐς ὀλίγους ἀλλ' ἐς πλείονας
οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται·» Θουκυδίδης, Β, 37
Η πρώτη θεωρητική προσέγγιση και πρακτική αξιολόγηση της έννοιας της
δημοκρατίας.
Magna Charta, 1215 ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα στην ιστορία
της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου
Αμερικανική Διακήρυξη Ανεξαρτησίας, 1776
Αμερικανικό Σύνταγμα, 1787
Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, 1789
Γαλλικά Συντάγματα, 1793-1795
Σύνταγμα της Τροιζήνας, 1827 Το πιο δημοκρατικό και φιλελεύθερο σύνταγμα
της εποχής του.
2
5. Οι βασικές αρχές της δημοκρατίας
Δημοκρατία: λαϊκή κυριαρχία ≠ μοναρχικά, ολιγαρχικά καθεστώτα
Αρχή της πλειοψηφίας
Ισότιμος σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων όλων των πολιτών
Διάκριση των εξουσιών – πλήρης ανεξαρτησία της δικαιοσύνης από την
εκτελεστική και νομοθετική εξουσία
Ισοπολιτεία (ίσα πολιτικά δικαιώματα)
Ισονομία
Ανοχή μιας μεγάλης ποικιλίας θρησκευτικών και φιλοσοφικών απόψεων –
Απουσία βίας
Σεβασμός του Συντάγματος
5
6. Άμεση και Αντιπροσωπευτική
Φιλελεύθερη Δημοκρατία
Αντιπροσωπευτικές Δημοκρατίες: εκλογή αντιπροσώπων οι οποίοι
νομοθετούν στο Κοινοβούλιο εκφράζοντας τα συμφέροντα εκείνων που
εκπροσωπούν.
Άμεση Δημοκρατία: το παράδειγμα της Αρχαίας Αθήνας και της Εκκλησίας
του Δήμου – εξαιρετικά δύσκολη εφαρμογή για πρακτικούς λόγους.
Φιλελεύθερη Δημοκρατία: οι εκλεγμένοι άρχοντες δεσμεύονται από την
εντολή των ψηφοφόρων, αλλά και από τις διατάξεις του Συντάγματος –
Συνδυασμός της αρχής της πλειοψηφίας και του σεβασμού των
δικαιωμάτων του ανθρώπου.
6
7. Βασικές αμφισβητήσεις της
φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας
Θεοκρατικά καθεστώτα: ισλαμικές δημοκρατίες ⇨ Καταδίκη της
φιλελεύθερης δημοκρατίας ως άθεης/ οι ορθές ηθικές αξίες υπαγορεύονται
από τη θρησκεία.
φονταμενταλιστικές [fondamental<fundamentalis<fundamentum]
θρησκευτικές αντιλήψεις (Ασία, Αφρική)
Φασισμός [fascis>fasci (πληθ. fascio), fascista, fascismo)
Εθνικοσοσιαλισμός [Na/zional – So/z/ial/ismus]
Ρατσιστικές, εθνικιστικές αντιλήψεις, το κράτος ως ζωντανός οργανισμός
με ιδιαίτερα φυλετικά και εθνοπολιτικά γνωρίσματα εις βάρος των τεχνητών
και απρόσωπων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
7
10. Καρλ Μαρξ (1818-1843)
Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος
Σοσιαλιστική πολιτική ιδεολογία Γάλλων στοχαστών, αγγλική
οικονομική θεωρία, εγελιανή διαλεκτική φιλοσοφία της
ιστορίας
Παρίσι, Βρυξέλλες, Λονδίνο
Φρίντριχ Ένγκελς
Μανιφέστο Κομμουνιστικού Κόμματος 1848
Το Κεφάλαιο 1864-1876
10
11. Βασικές αρχές του σοσιαλισμού
Η προτεραιότητα της κοινωνίας έναντι του ατόμου
Αταξική κοινωνία, δίχως ανισότητες, όπου οι άνθρωποι θα έχουν
αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και ζωής
Αναρχισμός ή αναρχοκομμουνισμός: η συγκρότηση μιας ακρατικής
κοινωνίας που θα στηρίζεται σε κολλεκτίβες-κοινότητες, δηλαδή μιας
κομμουνιστικής οργάνωσης της κοινωνίας, όπου οι εργάτες ή οι κοινότητες
θα οργανώνουν την παραγωγή, χωρίς όμως την παρουσία του κράτους.
Σοσιαλισμός-Κομμουνισμός: ο οικονομικός μετασχηματισμός της
κοινωνίας και η ανάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη («δικτατορία
του προλεταριάτου»). Η κρατική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής που
επιβάλλεται έτσι αποβλέπει στην επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας των
πολιτών.
11
13. Ο τελικός στόχος
Ανατροπή του καπιταλιστικού
οικονομικού συστήματος
Κοινωνική δικαιοσύνη
Κατάργηση εκμετάλλευσης
Αταξική κοινωνία
Tα αγαθά «Από τον καθένα
ανάλογα με τις ικανότητές του»
θα διανέμονται «στον καθένα
ανάλογα με τις ανάγκες του»
(K. Marx)
13
14. Η περίπτωση του «υπαρκτού
σοσιαλισμού»
Η θεωρία του μαρξισμού επηρέασε βαθύτατα μεγάλα
στρώματα της κοινωνίας, αλλά και επικρίθηκε για τη
δημιουργία κάποιων καθεστώτων τα οποία ενώ την
επικαλούνταν, υπήρξαν ολοκληρωτικά. Στις χώρες όπου
κυριάρχησαν, δεν εξασφάλισαν στην πραγματικότητα την
ελευθερία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη, αρχές που διέπουν
όλες τις σοσιαλιστικές ιδεολογίες. Έτσι κριτική ασκήθηκε στα
καθεστώτα αυτού του τύπου ακόμα και από φιλοσόφους της
αριστεράς, όπως τον Ζαν-Πολ Σαρτρ, την Χάνα Άρεντ και τον
Κορνήλιο Καστοριάδη.
14