Download as PDF, PPTX
Uploaded byพัน พัน
ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออก (จีน เกาหลี ญี่ปุ่น)
สื่อการสอนครูชัชพล ศิริกุล ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออก (จีน เกาหลี ญี่ปุ่น)
More Related Content
Similar to ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออก (จีน เกาหลี ญี่ปุ่น)
ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออก (จีน เกาหลี ญี่ปุ่น)
- 1.
- 2. เอเชียตะวันออก คืออะไร ภูมิภาคที่ตั้งอยู่บริเวณซีกตะวันออกของทวีปเอเชีย วิชานี้จะจํากัดขอบเขตเนื้อหาไว้เพียงแค่ ๓ประเทศ จีน เกาหลี ญี่ปุ่น ทําไมเรียนแค่ ๓ ประเทศ ? -เป็นลักษณะเด่นเฉพาะของอารยธรรมเอเชียตะวันออก -มีพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ร่วมกัน -มีความคล้ายคลึงกันในหลายๆ ด้าน -เป็นตัวอย่างของประเทศที่ประสบผลสําเร็จ
- 3.
- 4. ในอดีตเอเชียตะวันออกถูกเรียกว่า “เอเชียตะวันออกไกล” (Far EastAsia) ปัจจุบันโฉมหน้าของเอเชียตะวันออกได้เปลี่ยนแปลงไปอย่าง มากมาย ประเทศจีน -เป็นดินแดนแห่งอารยธรรมโบราณที่มีหน้าที่ถ่ายทอด -เป็นประเทศคอมมิวนิสต์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก -มีความท้าทายต่อการเปลี่ยนแปลง กรณี “เทียนอันเหมิน” -การแสดงแสนยานุภาพเหนือหมู่เกาะสแปรตลีย์
- 5.
- 6.
- 7.
- 8.
- 9. ลักษณะทางกายภาพของเกาหลี -ตั้งอยู่บริเวณคาบสมุทรเกาหลี -แนวพรมแดน ทะเลติดกับญี่ปุ่น-บนบกติดกับจีน -พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาทั้งหมด (ไม่มีที่ราบ) -จุดเด่นคือ ทรัพยากรแร่ธาตุ -แร่ธาตุ ทําให้ต้องตกอยู่ในภาวะการถูกแย่งชิง
- 10.
- 11.
- 12.
- 13. อาณาจักรจีนในสมัยโบราณ ประวัติศาสตร์จีนแบ่งออกเป็น ๓ สมัย ๑.สมัยวัฒนธรรมเครื่องปั้นดินเผา(ใช้เครื่องปั้นดินเผาเป็นหลักฐาน) -ประวัติศาสตร์จีนยุคโบราณ เต็มไปด้วยนิยาย+ตํานาน -เชื่อว่าจีนเกิดในยุคน้ําแข็ง ๗๐๐,๐๐๐ ปีมาแล้ว(มนุษย์ปักกิ่ง) ก.วัฒนธรรมหยางเชา เครื่องปั้นดินเผามีลวดลาย,ผู้หญิงมีอํานาจ ข.วัฒนธรรมลุงชาน เครื่องปั้นดินเผาไม่มีลวดลาย,ผู้ชายมีอํานาจ
- 14. ๒.สมัยยุคต้นราชวงศ์ (เซี่ย,ซัง,โจว) ราชวงศ์เซี่ย (ราชวงศ์แรก...?) -กษัตริย์พัฒนามาจากตําแหน่งหัวหน้าหมู่บ้าน -เปลี่ยนจากสังคมหมู่บ้าน/เผ่า มาเป็น สังคมนคร ราชวงศ์ซัง (ราชวงศ์แรก) -การปกครองยังคงเหมือนเดิม แต่เริ่มยิ่งใหญ่ขึ้น -เริ่มมีการประดิษฐ์ตัวอักษร (เขียนบนกระดูกสัตว์) -เริ่มประดิษฐ์ปฏิทิน (แบ่งเวลาตามฤดูกาล)
- 15. ราชวงศ์โจว (ยุคที่รุ่งเรืองที่สุด) -ใช้การปกครองแบบศักดินาสวามิภักดิ์ ๑.สมัยโจวตะวันตก เมืองหลวงคือ“ซีอาน” ๒.สมัยโจวตะวันออก เมืองหลวงคือ “ลั่วยาง” -ใช้แนวคิดสร้างอํานาจในการปกครองใหม่ -“โอรสแห่งสวรรค์” และ “อาณัติแห่งสวรรค์” -นักปรัชญา ขงจื้อ เล่าจื๊อ เม่งจื้อ เกิดช่วงนี้ +แนวคิดว่าฉันคือศูนย์กลางความเจริญของโลกปรากฏขึ้น + (The Middle of Kingdom)
- 16. ๓.สมัยยุคอาณาจักร (จิ๋น,ฮั่น) เป็นยุคที่จีนสามารถรวบรวมแผ่นดิน และสามารถขยายอาณาจักรไปได้ อย่างกว้างขว้างโดยความสามารถของ “จักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ ”(ฉินสื่อหวง) สมัยราชวงศ์จิ๋น -จิ๋นซีฮ่องเต้ ได้รวบรวมอาณาจักร แบ่งเป็นมณฑล -ใช้การรวมอํานาจไว้ที่ศูนย์กลาง ใช้กฎหมายบังคับ -สร้าง “กําแพงเมืองจีน” (The Great Wall of China)
- 17. สมัยราชวงศ์ฮั่น (ชาวนาชื่อ “หลิวปิง”) ชาวนาที่ได้รับความเดือดร้อนรวมกลุ่มทําการเปลี่ยนแปลงสถาปนา ตัวเองเป็นจักรพรรดิ “จักรพรรดิฮั่นเกาตี้” ราชวงศ์ฮั่นตอนต้น -ศักดินาสวามิภักดิ์ยังคงเหมือนเดิม -มีการคัดเลือกคนเข้ารับราชการ (สอบโจวงวน) -ขุนนางเริ่มสะสมอํานาจ และก่อกบฏขึ้น -ราชวงศ์ฮั่นต้องสิ้นสุดลงระยะหนึ่ง
- 18. ราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย -กลับมาอีกครั้ง หลังจากปราบกบฏได้ -จักรพรรดิมิได้มีความเข้มแข็งเหมือนดั่งเดิม -กลุ่มโจรโพกผ้าเหลือง -กลุ่ม “ขุนศึก”(เหล่าบรรดาทหารค้ําบัลลังก์) จุดจบของราชวงศ์ฮั่น = จุดแตกสลายของอาณาจักรจีน -เข้าสู่ “ยุคสามก๊ก” -๓๐๐ ปีแห่งความแตกแยก
- 19.
- 20. อาณาจักรจีนในสมัยกลาง สมัยกลางเป็นสมัยที่เต็มไปด้วยการทําสงครามแย่งชิงอํานาจ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนราชวงศ์ต่างๆ มากมาย ๑.สมัยสามก๊ก (ค.ศ.๒๒๑-๒๖๕) -ราชวงศ์ฮั่นสลายตัวลงเกิดสงครามแย่งชิงอํานาจ -อาณาจักรจีนแบ่งออกเป็น ๓ ก๊ก ๑. ก๊กโจโฉ = ราชวงศ์ไหว ๒. ก๊กซุนกวน = ราชวงศ์วู ๓. ก๊กเล่าปี่ = ราชวงศ์ชูฮั่น
- 21. “สุมาเยน”“สุมาเอี๋ยน” ผู้รวบรวมจีนให้พ้นจากยุคสามก๊ก พร้อมกับ ตั้งราชวงศ์สินขึ้น(อยู่ได้ไม่นาน) ๒.ราชวงศ์สุย (ค.ศ.๕๘๑ - ๖๑๘) -จักรพรรดิซิวั่งตี่ -นําระบบการปกครองแบบรวมศูนย์อํานาจมาใช้ -สร้างเมืองใหม่ “เมืองจักรพรรดิ”(Imperia City) -การเกณฑ์แรงงานทําให้ประชาชนเดือดร้อน -พวกเตอร์กรุกราน สถาบันกษัตริย์เริ่มอ่อนแอ - “หลี่ซื่อหมิ่น” โค่นราชวงศ์สุย ตั้งราชวงศ์ใหม่ขึ้น
- 22. ๓.ราชวงศ์ถัง (ค.ศ.๖๑๘ -๙๐๗) -“จักรพรรดิถังไท่จง” -เป็นสมัยที่จีนมีความเจริญสูงสุด -อาณาเขตกว้างใหญ่มากขึ้น -เริ่มมีระบบบริหารงานแผ่นดิน - “กระทรวง” “จังหวัด” -มีการก่อตั้งราชบัณฑิตสถาน -พระถัง ซัม จั๋ง “หลวงจีนเหี้ยนจัง”
- 23. -พุทธศาสนาเริ่มขยายตัว วัดกว่า ๔,๐๐๐แห่ง -ปลายราชวงศ์ เข้าสู่ยุคฟื้นฟูวัฒนธรรมจีน ต่อต้านวัฒนธรรมที่มา จากภายนอก (ศาสนาพุทธออกไป ขงจื๊อกลับมา) -ราชวงศ์ถังเสื่อมลงใน ค.ศ.๗๕๑ -พวกเตอร์กโจมตี -พวกเตอร์กเข้ามามีบทบาทในราชสํานัก -จีนแตกออกเป็นส่วนๆ -เข้าสู่ “สมัย ๕ ราชวงศ์” (เข้าสู่ยุคมืด)
- 24. ๔.ราชวงศ์ซ้อง (ซุ้ง) (ค.ศ.๙๖๐- ๑๒๗๐) -“เจากวนหยิน” ได้รวบรวมจีนขึ้นอีกครั้ง -จัดการปกครองแบบรวมศูนย์อํานาจอีกครั้ง -ราชวงศ์ซ้องไม่เข้มแข็งพอ -ใช้วิธีจ่ายสินบนให้กับพวกเตอร์ก พวกมองโกล -“วัฒนธรรมรัดเท้าสตรี”
- 26. ๕.ราชวงศ์หยวนหรือมองโกล (ค.ศ.1260-1368) (ต่างชาติ) -“ครั้งแรกที่จีนตกอยู่ภายใต้การปกครองของต่างชาติ” -“จักรพรรดิกุบไลข่าน” -พวกมองโกลใช้วิธีแบ่งแยกและปกครอง -ปลายราชวงศ์หยวนผู้นําเริ่มอ่อนแอ -“ลูหยวนจัง” ชาวนาคนที่สอง โค่นล่มราชวงศ์หยวนลง
- 27. ๖.ราชวงศ์เหม็ง (ราชวงศ์ชิง)(ค.ศ.1368-1644) -“ลู หยวนจัง” ชาวนาคนที่สองต่อจากหลิวปิง -มีความเจริญด้านการเดินเรือ (เริ่มค้าขายกับไทย) -ศาสนาคริสต์เริ่มเข้ามา (มาร์โคโปโล) -ความเสื่อมของราชวงศ์มาจาก ปัญหาด้านเศรษฐกิจ -สงครามจีนญี่ปุ่น -สุดท้าย กลุ่มแมนจู โค่นล้มราชวงศ์เหม็งลง
- 28. ๗.ราชวงศ์แมนจู (ค.ศ.๑๖๔๔-๑๙๑๑) (ต่างชาติ) -“จักรพรรดิชุนชือ” -พวกแมนจูพยายามโจมตีจีนมาโดยตลอด -ยังคงใช้การรวมศูนย์อํานาจไว้ที่ศูนย์กลาง (องค์จักรพรรดิ) -ใช้นโยบายผสมกลมกลืนวัฒนธรรม ๑.บังคับให้ชาวจีนได้ผมเปีย โกนหัวช่วงหน้า ๒.นําภาษาแมนจูมาเป็นภาษาราชการ -ราชวงศ์แมนจูสามารถปกครองจีนเรื่อยมา จนเข้าสู่ยุคสมัยใหม่
- 29.
- 30. อาณาจักรเกาหลีในสมัยโบราณ -อาณาจักรเกาหลีกําเนิดเมื่อประมาณ ๓,๐๐๐ ปีก่อนคริสตกาล (สมมุติฐาน) -จากการขุดพบซากโครงกระดูก(คุลโป-รี และ ปูโบ-รี) -นิยาย+นิทานปรัมปรา คือส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เกาหลี (อิทธิพล จีน) - “หนังสือโคกุน”(Kogun) ตํานานการเกิดเกาหลี -หวั่นอิน ให้หลานชื่อ “โคกุน” ลงมาสร้างเกาหลี -ชาวเกาหลีจึงเคารพบูชา ในฐานะผู้ให้กําเนิด - “โชซุน”(Chosun) = “โคกุน” (Kogun) ซึ่งทั้งสองคําข้างต้น แปลว่า “อรุณอันสงบ”
- 31. ยุคสามอาณาจักร (๓๗ ปีก่อนคริสตกาล-ค.ศ.๙๓๕) (อาณาจักรโคกูเรียว, อาณาจักรแพ็คเจ , อาณาจักรซิลลา) -ประวัติศาสตร์เกาหลีเริ่มมาจากอาณาจักรทั้งสาม ๑.โคกูเรียว (Koguryo) เป็นอาณาจักรแรก อยู่ทางทิศเหนือ ๒.แพ็คเจ (Paekje) เป็นอาณาจักรถัดมา ทางตกเฉียงใต้ ๓.ซิลลา (Shilla) เป็นอาณาจักรต่อมา ทางออกเฉียงเหนือ
- 32. -อารยธรรมจีนเริ่มแผ่ขยายสู่ดินแดนเกาหลีในช่วงนี้ (แพ็คเจตัวนํา) “ศาสนาพุทธคือสิ่งแรกที่เข้ามา” “รูปแบบการปกครองแบบ รัฐ“ -ราชวงศ์ซ้อง (จีน) เข้ามามีบทบาทกับสงคราม ๓ อาณาจักร “ราชวงศ์ซ้องสนับสนุนอาณาจักรซิลลา..จัดการแพ็จเจ ” “สุดท้ายอาณาจักรซิลลา มีชัยเหนือทุกอาณาจักร ” สิ่งเดียวที่ซิลลานํามาจากจีนคือ “พุทธศาสนา” + นี่คือ จุดเริ่มต้นของจีนในการแทรกแซงทางการเมืองเกาหลี +
- 33. -การแย่งชิงอํานาจ การลอบปลงพระชนม์ การเกิดกบฏนําไปสู่จุดแตก สลายของอาณาจักรซิลลา และจุดจบของยุคสามอาณาจักร ยุคอาณาจักรโคเรียว (ค.ศ.๙๑๘ - ๑๓๙๗) -หลังจากการสลายตัวของยุคสามอาณาจักร ค.ศ.๙๑๘ -“วังกอน” ได้รวบรวมผู้คน สถาปนาอาณาจักรโคเรียว (Koryo) -สมัยนี้กล่าวได้ว่าเป็นสมัยแห่งการลอกเลียนจีนมากที่สุด -ประเพณีถวายบุตรสาวให้แก่กษัตริย์ -สอบเข้ารับราชการ (เดิมใช้สืบทอดตําแหน่ง) -ชนชั้นทางสังคม (ขุนนาง)
- 34. -อาณาจักรโคเรียวในช่วงปลายค่อนข้างวุ่นวาย -ความเหลื่อมล้ําทางสังคม -โจรสลัดอาละวาดแถบชายฝั่ง -การเมืองจีนเปลี่ยนแปลง “ราชวงศ์มองโกล ราชวงศ์เหม็ง ” -การเมืองจีนส่งผลให้เกาหลีแตกออกเป็น ๒ กลุ่ม (กลุ่มมองโกล - กลุ่ม เหม็ง) -“ขุนพล ยี ซองเกีย” ถือโอกาสยึดอํานาจ - สุดท้ายก็สถาปนาราชวงศ์ ยี ขึ้นในปี ค.ศ.๑๓๙๒ (ปกครองเกาหลียาวว)
- 35.
- 36. อาณาจักรเกาหลีในสมัยกลาง เกาหลีในสมัยกลางมีช่วงยาวนานถึง ๕๑๘ ปี(ค.ศ.๑๓๙๒-๑๙๑๐) และมีเพียงราชวงศ์ ยี (ราชวงศ์เดียว) ที่ครองอํานาจ - ยี ซองเกีย สวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์เหม็ง(จีน)(ทุกอย่างจากจีนมาเต็ม) +ระบบศักดินาสวามิภักดิ์ (ยึดที่ดินทั้งหมดเป็นของรัฐ) +กีดกั้นพุทธศาสนา แต่ส่งเสริมขงจื้อ (จีน) +กระทรวง / มณฑล (นําของจีนมาใช้)
- 37. โครงสร้างทางสังคมเกาหลีสมัยกลาง เปรียบเป็นรูปปิรามิด -ชนชั้นส่วนยอด “ยางบัน(Yang ban)”เชื้อพระวงศ์ -ชนชั้นที่สอง “จุลอิง(Chung-in)” ข้าราชการ -ชนชั้นที่สาม “ยางมิน(Yangmin)” สามัญชน -ชนชั้นสุดท้าย “ชอนมิน(Chonmin)” ทาส +ราชวงศ์ ยี ครองเกาหลียาวนานกว่า ๕๐๐ ปี จนเข้าสู่ยุคสมัยใหม่
- 38.
- 39. อาณาจักรญี่ปุ่นในสมัยโบราณ ประวัติความเป็นมาของญี่ปุ่นในยุคโบราณ ไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน ส่วนใหญ่ เป็นเพียงข้อสันนิษฐานเท่านั้น วิวัฒนาการประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นแบ่งออกเป็น ๓ วัฒนธรรม ๑.วัฒนธรรมโจมอน (๘,๐๐๐-๓๐๐ ก่อนค.ศ.) -เริ่มออกจากถ้ํา สร้างที่พักง่ายๆ -เครื่องปั้นดินเผาเริ่มเกิดขึ้น +ตุ๊กตา “โดงุ”(Dogu) +วัฒนธรรมโจมอน สิ้นสุดลงเมื่อมีวัฒนธรรมที่สูงกว่าเข้ามาแทนที่+
- 40. ๒.วัฒนธรรมยายอย (๓๐๐ ก่อนค.ศ.) วัฒนธรรมโจมอนสิ้นสุดเมื่อมีวัฒนธรรมที่สูงกว่าเข้ามาแทนที่ นั่นคือ วัฒนธรรมการปลูกข้าวในที่ลุ่ม หรือ วัฒนธรรมยายอย ลักษณะวัฒนธรรมยายอย -มีการปลูกข้าวในที่ลุ่ม (เป็นวิทยาการที่มาจากจีน) -เริ่มรวมกลุ่ม เริ่มมีการปกครอง เริ่มมีพิธีกรรม -เริ่มมีการฝังศพชนชั้นสูงในสุสานขนาดใหญ่ (เหมือนจีน) -ภาชนะดินเผาประณีตขึ้น -เกิดเครื่องมือเครื่องใช้ที่ทําจากโลหะ
- 42. ๓. วัฒนธรรมโคะฟุน หรือวัฒนธรรมแบบที่มีหลุมฝังศพ -โคะฟุน คือ สุสานฝังศพ -เป็นสมัยที่ปรากฏสุสานต่างๆ ขนาดใหญ่จํานวนมาก -สุสานรูปกุญแจ,รูปวงกลม,รูปสี่เหลี่ยม -คั่นฉ่องสัมฤทธิ์ -ตุ๊กตาดินเผา “ฮานิวา”(Haniwa) -พุทธศาสนาเริ่มขยายอิทธิพลเข้ามา -การฌาปนกิจศพ(การเผาเข้ามาแทนที่การฝัง)
- 43. สมัยวัฒนธรรมโคะฟุน = สมัยแห่งการหลั่งไหลของวัฒนธรรมจีน -ช่วงเวลาเดียวกับราชวงศ์สุย ราชวงศ์ถัง +ศาสนาพุทธคือตัวนําแห่งวัฒนธรรมทั้งหมดจากจีน -การเมืองการปกครอง -ระบบสอบคัดเลือกข้าราชการ -ลัทธิขงจื๊อ ลัทธิเต๋า -ศาสนาชินโต (เป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นสร้างสรรค์ขึ้นจากการเลียนแบบ)
- 44.
- 45. อาณาจักรญี่ปุ่นในสมัยกลาง เป็นช่วงเวลาที่เกิดการเปลี่ยนแปลง ด้านการเมืองการปกครองภายในญี่ปุ่น -จักรพรรดิเริ่มหมดอํานาจลง -สถาบันทหาร(นักรบ)เข้ามาแทนที่ ตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ ๑๓– ยุคสมัยใหม่ (ค.ศ.๑๒๐๑-๑๓๐๐) สมัยกลางแบ่งออกเป็น ๓ ยุคสมัย ดังนี้ ๑. สมัยคามากูระ ๒. สมัยอาชิคางะ ๓. สมัยโตกูกาวะ
- 46. ๑. สมัยคามากูระ ถือเป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง -อํานาจเริ่มกระจายไปสู่แค้วนต่างๆ -กําเนิดพุทธศาสนา (นิกายใหม่) -เกิดระบบการปกครองตนเองของเขตชนบท(บาคูฟุ)(โช กุน) + สภาพสังคมในช่วงนี้ บั่นทอนอํานาจราชสํานักลง+ +เปิดโอกาสให้กลุ่มนักรบมีบทบาทแทน +
- 47. การเมืองการปกครอง (สมัยคามากูระ) สมัยคามากูระ ได้ตั้งสภาขึ้นมา๓ สภา ๑. สภานักรบ (Samurai dokoro) ทําหน้าที่เป็นฝ่ายปกป้องคุ้มครองให้แก่ “โชกุน” ๒. สภาบริหาร (Mandokoro) หน้าที่เกี่ยวกับทรัพย์สิน การใช้เงินและดูแลที่ดินต่างๆ ๓. สภาตุลาการ (Monchujo) หน้าที่รับเรื่องราวร้องทุกข์ ของสามัญชน
- 48. ศาสนาและวัฒนธรรม (สมัยคามากูระ) เป็นสมัยที่พุทธศาสนาแพร่หลายสู่ประชาชนมากที่สุด ๑. นิกายสุขาวดี ๒.นิกายนิชิเร็น,นิชิเร็ง ๓. นิกายเซ็น + นิกายทั้ง ๓ เป็นนิกายที่ไม่เน้นปรัชญาคําสอนที่ลึกซึ้ง + + ไม่เน้นพิธีกรรมที่ซับซ้อน เน้นความเชื่อที่ว่า ใครก็สามารถบรรลุได้ +
- 49. ลัทธิบูชิโด (Bushio) “กฎเกณฑ์ของกลุ่มนักรบ” เกิดขึ้นจากการเมืองการปกครองที่ เปลี่ยนแปลงไป จริยธรรมลัทธิบูชิโดประกอบด้วย ๑.ความซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อนาย(ขงจื๊อ) ๒. นักรบทุกคนต้องไม่กลัวตาย(การทําฮาราคีรี) ๓. สามารถบังคับจิตใจตนเองได้(พุทธ) ๔. ต้องรักษาความสะอาด(ชินโต) ๕. ต้องมีความกล้าหาญที่แฝงไว้ด้วยความเมตตากรุณา(พุทธ)
- 50. ๒. สมัยอาชิคางะ สภาพการเมืองการปกครอง -เป็นสมัยที่พวกมองโกลเริ่มเข้ามารุกราน (หยวนจีน) -ปัญหาการแย่งชิงราชบัลลังก์ของราชสํานักยังคงอยู่ -ความมั่นคงทางการเมืองถึงจุดวิกฤต +ลักษณะสําคัญของการปกครองในยุคนี้ คือ “ลักษณะท้องถิ่นนิยม” (Regionalism)
- 51.
- 52. ๓. สมัยโตกูกาวะ (ค.ศ.๑๖๐๐-๑๘๖๗) -เป็นสมัยที่ญี่ปุ่นพยายามยกทัพบุกจีนถึง๒ ครั้ง (เหม็ง) -การเมืองการปกครองได้รับอิทธิพลจากลัทธิขงจื๊อ -เริ่มใช้นโยบายปิดประเทศ (ห้ามต่างชาติเข้ามาค้าขาย) สภาพสังคมสมัยโตกูกาวะ ประกอบด้วย ๒ ชนชั้น ๑. นักรบ(ผู้ปกครอง) ๒. สามัญชน(ผู้ถูกปกครอง)
- 53. สรุป ยุคสมัยโตกูกาวะ เป็นช่วงสุดท้ายของสังคมศักดินาสวามิภักดิ์ที่มีความสันติสุข ๒๖๐ ปีกับนโยบายปิดประเทศลัทธิจักรวรรดินิยม ทําให้ญี่ปุ่นไม่อาจ หลีกเลี่ยงได้ จําเป็นต้องเปิดประเทศเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ในเวลาต่อมา..........