Download as PDF, PPTX
ทวีปอเมริกาใต้
- 1.
- 2. ทวีปอเมริกาใต้ SOUTH AMERICA ที่ตั้ง ทวีปอเมริกาใต้อยู่ระหว่าง ละติจูดที่ 14 องศาเหนือ ถึง ละติจูดที่ 55 องศาใต้ และ ลองจิจูด 34 - 117 องศาตะวันตก โดยมีจุด เหนือสุดอยู่ที่แหลมปุนตากัลลิยาส ประเทศ โคลัมเบีย และจุดใต้สุด คือ แหลมฮอร์น ประเทศชิลี ทวีปอเมริกาใต้เป็ นทวีปที่เส้น ศูนย์สูตรโลกลากผ่าน ซึ่งมีพื้นที่ส่วนใหญ่ อยู่ในซีกโลกใต้ ขนาบข้างด้วยมหาสมุทร แปซิฟิกและมหาสมุทรแอตแลนติก
- 3. ทวีปอเมริกาใต้มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลกรองจากทวีป เอเชีย ทวีปแอฟริกา และทวีปอเมริกาเหนือตามลาดับ โดยทวีปอเมริกาใต้มี เนื้อที่ประมาณ 17.8 ล้านตารางกิโลเมตร รูปร่างของทวีปอเมริกาใต้มีลักษณะเป็ นรูปสามเหลี่ยมหัวกลับ คล้ายกับทวีปอเมริกาเหนือ มีฐานกว้างทางตอนเหนือ และเรียวแคบลงมา ทางตอนใต้ทวีปอเมริกาใต้ มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของโลก มีลักษณะเป็นรูปสามเหลี่ยม คล้ายกับทวีปอเมริกาเหนือ มีฐานกว้างทางตอนเหนือ และเรียวแคบลงมา ทางตอนใต้ มีพื้นที่อยู่ระหว่าง ละติจูดที่ 12 องศาเหนือ ถึง ละติจูดที่ 56 องศาใต้ ขนาด
- 4. อาณาเขต ทิศเหนือ ติดต่อกับทะเลแคริบเบียน และ แผ่นดินติดต่อกับอเมริกากลางที่คอคอด ปานามา ทิศใต้ติดต่อกับมหาสมุทรแอตแลนติก และ มหาสมุทรแปซิฟิก ทิศตะวันออก ติดต่อกับมหาสมุทร แอตแลนติก ทิศตะวันตก ติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิก และคลองปานามา
- 5. ทวีปอเมริกาใต้มีชายฝั่งทะเลที่ไม่เว้าแหว่งมากคล้ายกับทวีป แอฟริกาและทวีปออสเตรเลีย จึงทาให้มีอ่าวขนาดใหญ่เพียงเล็กน้อย เช่น อ่าวเวเนซูเอลาทางตอนเหนือของทวีปอ่าวนี้มีทางน้าเชื่อมติดต่อกับทะเลสาบ น้าเค็ม คือ ทะเลสาบมาราไกโบ นอกจากนี้ยังมีลักษณะชายฝั่งแบบฟยอร์ดซึ่งเกิดจากการกระทา ของธารน้าแข็งทางชายฝั่งด้านตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศชิลี ทางตอนใต้สุดของทวีปมีช่องแคบแมกเจลแลนกั้นระหว่าง แผ่นดินใหญ่ กับเกาะติแอร์ราเดลฟูเอโก และห่างจากชายฝั่งประมาณ 400 กิโลเมตร มีหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ลักษณะภูมิประเทศ
- 6. บริเวณต่างๆภายในทวีปอเมริกาใต้มี สภาพภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด คือมีเทือกเขาแอนดีสทางตะวันตกขนานกับ ชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก นับเป็นเทือกเขาที่ ยาวที่สุกในโลก มีที่ราบลุ่มแม่น้าแอมะซอลที่ใหญ่ที่สุด ในโลก มีความยาวประมาณ6,259 กิโลเมตร ซึ่ง แม่น้าแอมะซอลนี้ถือว่าเป็นแม่น้าที่มีความยาว เป็นอันดับลองของโลกรองจากแม่น้าไนล์ใน ทวีปแอฟริกา ลักษณะภูมิประเทศ (ต่อ)
- 7. ลักษณะภูมิประเทศของทวีปอเมริกาใต้ สามารถแบ่งออกได้เป็น 3 เขตคือ 1. เขตเทือกเขา และที่ราบสูงภาคตะวันตก 2. เขตที่ราบสูงภาคตะวันออก 3. เขตที่ราบลุ่มแม่น้า
- 8. • เป็นเทือกเขาหินใหม่ทอดแนวยาวจากเหนือไปใต้ได้แก่ เทือกเขา แอนดีสขนานกับแนวชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกมีความยาว ประมาณ 6,440 กิโลเมตร ยอดเขาสูงสุด คือ อะคอนคากัว (สูง 6,960 เมตร) อยู่ในเขตประเทศอาร์เจนตินา และเนื่องจากที่ เทือกเขาในเขตนี้เป็นเทือกเขายุคหินใหม่เปลือกโลกบริเวณนี้จึง ยังไม่มั่นคง ทาให้มีแผ่นดินไหวและภูเขาไฟระเบิดเกิดขึ้น • เป็นเทือกเขาที่วางตัวขนานกับด้านตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ เป็นเทือกเขาที่ยาวที่สุดในโลก พาดผ่าน ถึง 6 ประเทศตั้งแต่ โคลัมเบีย เอกวาดอร์ เปรู โบลิเวีย อาร์เจนตินา และ ชิลี เทือกเขา เกิดจากแนวรอยปะทะกันของแผ่นเปลือกโลก 2 แผ่นปะทะกัน เป็นเวลานานหลายล้านปี โดยแผ่นเปลือกโลกอเมริกาใต้กดทับ แผ่นเปลือกโลกนาซกา 1. เขตเทือกเขา และที่ราบสูงภาคตะวันตก เทือกเขาแอนดีส
- 9. • ที่ราบสูงกายอานา (เกียนา)ตั้งอยู่ในประเทศเวเนซุเอลาและ ประเทศกายอานา ระหว่างแม่น้าแอมะซอน กับแม่น้าโอริโนโค มีทุ่งหญ้าเขตร้อนขึ้นอยู่ทั่วไป เรียก “ทุ่งหญ้ายาโนส” ซึ่งเป็น เขตทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่ และเป็นแหล่งผลิตกาแฟที่มี ชื่อเสียงของโลก • ที่ราบสูงบราซิล ตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกของประเทศบราซิล อยู่ระหว่างแม่น้าแอมะซอล กับแม่น้าปารานา ปารากวัย อุรุกวัย พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าเมืองร้อน เรียก “ทุ่งหญ้า แคมโปส” เป็นเขตทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และเป็นแหล่งผลิตกาแฟ ที่มีชื่อเสียงของโลก เช่นเดียวกับที่ราบสูงกายอานา (เกียนา) • ที่ราบสูงปาตาโกเนีย ตั้งอยู่ทางใต้ของประเทศอาร์เจนตินา หรือทางตอนใต้ของทวีป เป็นเขตอากาศหนาวเย็นและแห้ง แล้ง เป็นเขตทุ่งหญ้าเลี้ยงแกะพันธุ์ขน 2. เขตที่ราบสูงภาคตะวันออก ที่ราบสูงปาตาโกเนีย
- 10. • ที่ราบลุ่มแม่น้าแอมะซอน ตั้งอยู่ในเขตประเทศบราซิลพื้นที่ส่วน ใหญ่เป็นป่าดงดิบที่มีฝนตกชุก เป็นลุ่มน้าที่กว้างใหญ่ที่สุดในโลก แม่น้าแอมะซอนที่มีต้นน้าอยู่บนเทือกเขาแอนดีสของเปรู แล้วไหล พาดทวีปจากตะวันตกไปตะวันออกลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติก ความกว้างที่ปากอ่าวกว่า 320 กิโลเมตร ปริมาณน้าที่ลงสู่มหาสมุทร จึงมีปริมาตรมากพอที่จะดันน้าเค็มให้ห่างจาก ฝั่งออกไปได้ถึงเกือบ 200 กิโลเมตร • ที่ราบลุ่มแม่น้าโอริโค เป็นแม่น้าที่อยู่ไม่ห่างจากแม่น้าแอมะซอลนัก ไหลผ่านประเทศเวเนซุเอลา และไหลส่งสู่ทะเลแคริบเบียนทางตอน เหนือ • ที่ราบลุ่มแม่น้าลาพลาตา เป็นแม่น้าที่ประกอบด้วยสาขาที่ไหลมา จากบราซิลทางเหนือ คือ แม่น้าปารากวัย แม่น้าปารานา เป็นที่ราบ ลุ่มแม่น้าที่อุดมสมบูรณ์เป็นเขตเกษตรกรรมที่สาคัญและเป็นเขตที่มี ประชากรอาศัยอยู่อย่างหนาแน่น 3. เขตที่ราบลุ่มแม่น้า
- 11. ปัจจัยสาคัญที่มีอิทธิพลต่อลักษณะอากาศของทวีปอเมริกาใต้ 1.ที่ตั้งและรูปร่างของทวีป ทวีปอเมริกาใต้ตั้งอยู่ระหว่าง ละติจูดที่14 องศา เหนือ ถึง 55 องศาใต้และลองจิจูด 34 - 117 องศาตะวันตก รูปร่างของทวีปมี ลักษณะเป็นสามเหลี่ยมมีฐานอยู่ด้านบน ทาให้พื้นที่ประมาณ 2 ใน 3 มีลักษณะ ภูมิอากาศแบบเมืองร้อน และอีก 1 ใน 3 มี ลักษณะภูมิอากาศแบบอบอุ่น 2.ทิศทางของลมประจา ชายฝั่งตะวันออกของทวีป ตั้งแต่เส้นทรอปิออฟแค ปริคอร์นขึ้นไปทางด้านเหนือ ได้รับอิทธิพลของลมสินค้าตะวันออกเฉียงเหนือ และลมสินค้าตะวันออกเฉียงใต้จากมหาสมุทรแอตแลนติก ทาให้ฝนตกชุก ส่วน บริเวณชายฝั่งทางตะวันตกด้านมหาสมุทรแปซิฟิก ลมที่พัด ประจา คือ ลมประจา ตะวันตก ลักษณะภูมิอากาศและพืชพรรณธรรมชาติของทวีปอเมริกาใต้
- 12. 3.กระแสน้าในมหาสมุทร กระแสน้าในมหาสมุทรแอตแลนติก ประกอบด้วย “กระแส น้าอุ่น บราซิล” ไหลเลียบฝั่งประเทศบราซิล ทาให้มีอากาศอบอุ่นความชื้น สูง และ“กระแสน้าเย็นฟอล์กแลนด์” ไหลเลียบฝั่งประเทศอาร์เจนตินา ทาให้มีอากาศ เย็น ความชื้นต่า ส่วนในมหาสมุทรแปซิฟิกมี “กระแสน้าเย็นเปรู” (ฮัมโบลด์) ไหลเลียบ ชายฝั่งประเทศเปรูทาให้ มีอากาศเย็นความชื้นต่า 4.ทิศทางของเทือกเขาแอนดีส จากการที่เทือกเขาแอนดีสทอดตัวเป็นแนว ยาวขนานกับฝั่ง ทะเล จากทิศเหนือไปสู่ทิศใต้ ชิดขอบทางตะวันตกของทวีป ทาให้ พื้นที่ตอนกลางทวีปจึงได้รับ อิทธิพลของลมสินค้าจากมหาสมุทรแอตแลนติก เกิด ฝนตกชุก ส่วยบริเวณที่เป็นเทือกเขาสูงจะมีอุณหภูมิต่า อากาศไม่ร้อนจัดเหมือน บริเวณพื้นราบ ลักษณะภูมิอากาศและพืชพรรณธรรมชาติของทวีปอเมริกาใต้
- 13. เซลวาส เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8เขต ดังนี้ 1.เขตภูมิอากาศแบบร้อนชื้นแถบศูนย์สูตร เป็นเขตที่มีอากาศร้อน มีอุณหภูมิสูง และมีฝนตกชุกตลอด ปี ซึ่งฝนที่เกิดขึ้น เป็นฝนที่เกิดจากการพัดพาความร้อน มี อุณหภูมิเฉลี่ย 27 องศาเซลเซียส และปริมาณน้าฝนเฉลี่ย ประมาณ 2,000 มิลลิเมตรต่อปี บริเวณที่มีอากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณลุ่มแม่น้าแอมะซอนเขตศูนย์สูตร พืชพรรณธรรมชาติ ลักษณะเป็นป่าดงดิบเมืองร้อน เรียกว่า เซล วาส (Selvas) ประกอบด้วย ไม้ขนาดใหญ่อาศัยอยู่ปะปนกันอย่าง หนาทึบ เช่น ปาล์ม มะฮอกกานี ควินิน และพวก ไม้เลื้อย เช่น เถาวัลย์ รวมไปถึง พืชที่ขึ้นปะปนอย่เบื้องล่างเช่นเฟิร์น
- 14. 2. เขตภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนาหรือทุ่งหญ้าเขตร้อน เป็นเขตที่มีอากาศร้อน และมีฤดูแล้งสลับให้เห็นอยู่บ้างมีฝน ตกในฤดูร้อน อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 27 องศาเซลเซียส บริเวณที่มี อากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้าโอริโนโค ที่ราบสูง กายอานา ที่ราบสูงบราซิล ทุ่งหญ้าทางตอนเหนือของแม่น้าแอมะซอน พืชพรรณธรรมชาติ เป็นป่าผลัดใบสลับกับทุ่งหญ้า มีลักษณะ คล้ายทุ่งหญ้าสะวันนา ซึ่งทุ่งหญ้านี้จะขึ้นอยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร เรียกว่าทุ่งหญ้ายาโนส (Llanos) อยู่ในเขตลุ่มแม่น้าโอริโนโค ประเทศโคลัมเบียและประเทศเวเนซุเอลา ส่วนทุ่งหญ้าทางตอนใต้ เส้นศูนย์สูตรจะมีขนาดเล็กกว่า เรียกว่าทุ่งหญ้าแคมโปส (Campos) อยู่ในเขตบราซิล เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 15. 3. เขตภูมิอากาศแบบทะเลทราย เป็นเขตทุ่งหญ้าที่มีความแห้งแล้งมากแห่งหนึ่งของโลก อุณหภูมิระหว่างกลางวันและกลางคืนต่างกันมาก ปริมาณฝนเฉลี่ย ประมาณ50 มิลลิเมตรต่อปี บริเวณที่มีอากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก เขตประเทศเปรู และประเทศชิลี มี ชื่อว่า ทะเลทรายอะตากามา (Atacama) และดินแดนภาคตะวันตกของ ประเทศอาร์เจนตินา พืชพรรณธรรมชาติ ในเขตนี้ ส่วนใหญ่เป็นพืชที่ต้องการน้า น้อยและทนความ แห้งแล้งได้ดี เช่น ไม้พุ่มเล็กๆ กระบองเพชร เป็นต้น เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 16. 4. เขตภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้ากึ่งทะเลทราย ในเขตนี้ในฤดูจะมีอากาศหนาวเย็น และร้อนในฤดู ร้อนอุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 18 องศาเซลเซียส ปริมาณน้าฝน เฉลี่ย 50 มิลลิเมตรต่อปี บริเวณที่มีอากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณทุ่งหญ้าบนที่ราบสูงปาตาโกเนีย ประเทศอาร์เจนตินา ซึ่งบริเวณนี้เหมาะอย่างมากในการเลี้ยงแกะพันธุ์ขน พืชพรรณธรรมชาติ ในเขตนี้เป็นแบบทุ่งหญ้า แต่ เป็นหญ้าขนาดสั้นๆ ไม่ค่อยหนาแน่นนัก เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 17. 5. เขตภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน ในเขตนี้มีอากาศแบบอบอุ่น ฝนตกในฤดูหนาว และแห้งแล้งในฤดูร้อนบริเวณที่มีอากาศอยู่ใน เขตนี้ ได้แก่บริเวณ ตอนกลางของประเทศชิลี พืชพรรณธรรมชาติ ส่วนใหญ่ ได้แก่ ไม้โอ๊ก หรือไม้ที่มีเปลือกหนา รากลึก หรือต้นไม้มี ใบเป็นมัน เช่น มะกอก วอลนัต เชสต์นัส มะเดื่อ และพืชพรรณที่ เรียกว่า แช ปาร์เรล” มีลักษณะพิเศษคือ สามารถ ทนความร้อนได้ดี เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 18. 6. เขตภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น ในเขตนี้จะมีอากาศแบบอบอุ่น และมีฝนตกมากในฤดูร้อนฤดูหนาวจะไม่หนาวมากและ ไม่ยาวนาน อุณหภูมิระหว่างฤดูหนาวและฤดูร้อนไม่ต่างกันมากบริเวณที่มีอากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้าปารานา - ปารากวัย - อุรุกวัย ในเขตประเทศอาร์เจนตินามีทุ่งหญ้า ปามปัส (Pampus) พืชพรรณธรรมชาติ ขึ้นอยู่กับปริมาณน้าฝนเป็นหลัก คือ ถ้ามีความชื้นน้อยหรือฝนตกน้อย พืชพรรณธรรมชาติจะ เป็นทุ่งหญ้าขนาดสั้น หญ้าไม่สมบูรณ์ แต่ถ้าเป็นเขตที่มี ความชื้นมากหรือฝนตกมาก จะเป็นทุ่งหญ้าที่มีความ สมบูรณ์ เหมาะแก่การทาปศุสัตว์เช่น ทุ่งหญ้ากรันชาโก ใน ประเทศอาร์เจนตินา ปารากวัย ไม้สาคัญในเขตนี้ ได้แก่ ปา ราไพน์ และต้นเคบราโช เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 19. 7. เขตภูมิอากาศแบบภาคพื้นสมุทรชายฝั่งตะวันตก ในเขตนี้จะมีอากาศอบอุ่นในฤดูร้อน และหนาวจัดในฤดูหนาวมีฝนตกตลอดปี เพราะอิทธิพลของลมประจาตะวันตก ปริมาณฝนเฉลี่ย 5,000 มิลลิเมตรต่อปี บริเวณที่มี อากาศอยู่ในเขตนี้ ได้แก่ บริเวณภาคใต้ของประเทศชิลี พืชพรรณธรรมชาติจะเป็นไม้ผลัดใบ ใบมีขนาด ใหญ่ เช่น ต้นแอช บีช ซิกเมอร์ โอ๊ค เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 20. 8. เขตภูมิอากาศแบบภูเขาสูงและที่ราบสูง บริเวณเทือกเขาแอนดีส ในเขตนี้อุณหภูมิและความชื้นจะแตกต่างกันตามระยะความสูงคือ บริเวณที่ราบจะมี อุณหภูมิและความชื้นสูง เมื่อความสูงเพิ่มขึ้น 180 เมตร อุณหภูมิจะลดลง 1 องศาเซลเชียส และ พืชพรรณธรรมชาติจะแตกต่างกันออกไปตามระดับความสูงของพื้นที่ด้วย บริเวณที่มีอากาศอยู่ ในเขตนี้ ได้แก่ พื้นที่บริเวณภูเขาและที่สูงในเทือกเขาแอนดีส พืชพรรณธรรมชาติเขตนี้จะแตกต่างกันตามระดับ ความสูง ถ้าเป็นที่ราบความชื้นน้อยจะเป็นแบบทุ่งหญ้า แต่ถ้าเป็นที่สูงมีความชื้นสูงและอากาศเย็นพืชพรรณ ธรรมชาติจะเป็นไม้สน เขตภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต ดังนี้
- 21.
- 22.
- 23. „ ทรัพยากรดิน บริเวณที่มีดินอุดมสมบูรณ์ของทวีปอเมริกาใต้ได้แก่บริเวณที่ราบ ลุ่มแม่น้าปารานา - ลาปลาตา ประเทศ อาร์เจนตินา „ ทรัพยากรน้า แม่น้าสายต่างๆ ของทวีปอเมริกาใต้มีต้นกาเนิดมาจากเทือกเขา แอนดีส เป็นแหล่งน้าจืดที่สาคัญ การพัฒนากาลังน้าเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า มีเฉพาะบริเวณลุ่ม แม่น้าปารานา ในประเทศบราซิล „ ทรัพยากรป่ าไม้ ทวีปอเมริกาใต้มีพื้นที่ป่าไม้เกือบครึ่งหนึ่งของทวีป เขตป่าไม้ที่ สาคัญและอุดมสมบูรณ์ที่สุด คือป่าดงดิบ (ป่าเซลวาส) บริเวณ ลุ่มแม่น้า แอมะซอน และ สาขา มีลักษณะเป็นไม้เนื้อแข็ง ลาต้นสูงใหญ่ปกคลุมพื้นที่หนาทึบเป็นบริเวณกว้างหลาย ร้อยตารางกิโลเมตร ป่าไม้อีกเขตหนึ่งจะอยู่บริเวณลุ่มแม่น้าปารานา ปารากวัย ปิลคิมาโย ในเขตประเทศ บราซิล ปารากวัย และอาร์เจนตินา ต้นไม้สาคัญคือ ไพน์ ปารานา ซีดาร์ บีช มะฮอกกานี ทรัพยากรธรรมชาติ
- 24. „ ทรัพยากรแร่ธาตุ ทวีปอเมริกาใต้มีแหล่งทรัพยากราแร่ธาตุเกือบทุกชนิด ทรัพยากรแร่ธาตุที่สาคัญได้แก่ แร่ เหล็ก เงิน ทองคา ตะกั่ว สังกะสี บอกไซต์เพชร และสินแร่อโลหะต่างๆ เช่น โครเมี่ยม แมงกานีส นิกเกิล เป็นต้น แหล่งแร่ธาตุสาคัญจะอยู่ทางตอนเหนือ ชายฝั่งทางตะวันออก และทางภาคตะวันตก ของทวีป น้ามัน ขุดได้มากในทะเลสาบมาราไคโบ สาธารณรัฐเวเนซุเอลาและสาธารณรัฐเอกวาดอร์ ทองแดง พบมากในสาธารณรัฐชิลี ไนเตรต พบมากบริเวณทะเลทรายอะตากามาและภาคเหนือของสาธารณรัฐชิลี ดีบุก พบมากในสาธารณรัฐโบลิเวีย บอกไซต์ พบมากในสาธารณรัฐซูรินาเมและสาธารณรัฐสหกรณ์กายอานา เหล็กและถ่านหิน พบมากบริเวณที่ราบสูงบราซิล ทรัพยากรธรรมชาติ
- 25. „ ทรัพยากรสัตว์ ทวีปอเมริกาใต้เป็นทวีปที่มีทรัพยากรสัตว์อยู่ มากมาย เช่นงู จระเข้ปลาปิรันย่า เสือดาว นกนานา ชนิด เป็นต้น สัตว์พื้นเมืองที่สาคัญของทวีปนี้คือ ลา มา (Llama) สามารถเดินไต่บนเทือกเขาสูงบริเวณที่มี สัตว์อาศัยอยู่มาก ได้แก่ บริเวณป่าดงดิบลุ่มแม่น้าแอ มะซอน นอกจากนี้ยังมีแหล่งปลาชุกชุมบริเวณชายฝั่ง ทางตะตะวันตก โดยเฉพาะชายฝั่งสาธารณรัฐเปรูและ สาธารณรัฐชิลี ได้แก่ ปลาแอนโชวี่ เป็นต้น แผนที่แสดงสัตว์ในประเทศต่างๆในทวีป ทรัพยากรธรรมชาติ
- 26. ทรัพยากรพลังงานน้ามัน ทวีปอเมริกาใต้มีน้ามันปิโตรเลียมมากทางตอนเหนือของทวีป โดยเฉพาะใน ประเทศเวเนซุเอลา และบางส่วนของประเทศเปรูประเทศโบลิเวียและประเทศชิล พลังงานน้า ทวีปอเมริกาใต้เป็นทวีปที่มีแม่น้าหลายสาย แต่การพัฒนาเรื่องการผลิต กระแสไฟฟ้าพลังน้ายังมีน้อย จะมีอยู่อย่างจากัดเท่านั้น เช่น ในเขตลุ่มน้าปารานา ประเทศบราซิล ทรัพยากรธรรมชาติ
- 27. „ จานวนประชากร มีประชากรทั้งหมดประมาณ 370ล้านคน ความหนาแน่นของประชากรประมาณ 20 คนต่อ ตารางกิโลเมตร „ ลักษณะทางสังคม ชาวอเมริกาใต้มีลักษณะทางสังคมที่เด่นชัด คือ 1.เป็นสังคมกึ่งประชาธิปไตย กึ่งเผด็จการ 2. มีความไม่เป็นธรรมในสังคม มีความแตกต่างระหว่างชนชั้น ประชากรผิวขาวเชื้อสาย ยุโรป มีอานาจทั้งทางการเมืองและทางเศรษฐกิจ เกิดการเอาเปรียบชนพื้นเมือง อินเดียนแด และนิโกร 3. เป็นสังคมเกษตรกรรม และเป็นประเทศกาลังพัฒนาการกระจายรายได้ของประชากร ไม่ทั่วถึง 4. ประชากรยึดมั่นในศาสนาอย่างแน่นแฟ้น มีลักษณะผสมผสานระหว่างสังคมยุโรป ตะวันตก กับสังคมของชนพื้นเมือง 5. ชนชั้นกลางมีบทบาทมากในสังคมสมัยใหม่ ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 28. ลักษณะทางวัฒนธรรม วัฒนธรรมของทวีปอเมริกาใต้จัดอยู่ในกลุ่มวัฒนธรรมละตินอเมริกัน ลักษณะเชื้อชาติ ภาษา ศาสนาของประชากรมีรากฐานมาจากกลุ่ม ยุโรปใต้ผสมผสานกับวัฒนธรรมของชาวพื้นเมืองอินเดียนแดงและนิ โกร การกระจายของประชากรในทวีปอเมริกาใต้ เขตที่มีประชากรอาศัยอย่างหนาแน่น คือเขตที่มีสภาพแวดล้อมทาง ธรรมชาติที่เหมาะสม มีอากาศอบอุ่นสบาย ทรัพยากรธรรมชาติอุดม สมบูรณ์ และการคมนาคมสะดวก ได้แก่บริเวณดังต่อไปนี้ „ ที่ราบชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก บริเวณที่ราบชายฝั่งทะเล ตั้งแต่ตอนใต้ของแม่น้าแอมะซอน ถึงที่ราบปากอ่าวเดอลาปลาตา „ ที่ราบสูงเทือกเขาแอนดีส ในประเทศโคลัมเบีย เอกวาดอร์ เปรู ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 29. เชื้อชาติ 1.พวกอินเดียนแดง เป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของทวีปอเมริกาใต้ อาศัย อยู่บริเวณที่สูงบนเทือกเขาแอนดีส เขตที่ราบลุ่มปากแม่น้าแอมะซอน ชายฝั่งทะเลแคริบเบียน มีอารยธรรมของตนเอง เช่น ตั้งบ้านเรือนเป็นหลัก แหล่ง รู้จักการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์เป็นต้น อินเดียนแดงเป็นชนเผ่าที่สร้างสรรค์อารยธรรมในทวีปอเมริกาใต้เมื่อ ประมาณ 5,000 ปี ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในแถบที่สูงของเทือกเขาแอนดีส และ บางส่วนอาศัยอยู่ในเขตที่ราบลุ่มแม่น้าแอมะซอนและชายฝั่งทะเล แคริบเบียน มีผู้หญิงอินเดียจานวนมากได้แต่งงานกับคนผิวขาว ทาให้มีลูก เลือดผสมเรียกว่า เมสติโซ ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นประชากรส่วนใหญ่ในทวีป อเมริกาใต้ส่วนชาวอินเดียเลือดบริสุทธิ์ปัจจุบันมีอยู่จานวนน้อย ในบางประเทศ เช่น เปรู โบลิเวีย เอกวาดอร์ บราซิล ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 30. 2.พวกผิวขาวจากยุโรป ซึ่งอพยพเข้าไปตั้งหลักแหล่งเมื่อประมาณ พ.ศ.2400ได้แก่ ชาว สเปน โปรตุเกส อิตาลี เยอรมัน และโปแลนด์ ส่วนใหญ่เชื้อสายสเปน และโปรตุเกส เข้ายึดครอง ดินแดนจากชาว พื้นเมือง อาศัยอยู่บริเวณชายฝั่งทางตะวันออกและทางใต้ของทวีป 3.พวกนิโกร เข้ามาในสมัยหลัง โดยชาวผิวขาวจับมาเป็นทาส ทางานตามแหล่งเพาะปลูกใน เขตร้อน เหมืองแร่ของชาวผิวขาวในประเทศบราซิล และโคลัมเบีย 4.พวกเอเชีย ได้แก่ ชาวจีน ญี่ปุ่น อินเดียและอินโดนีเซีย โดยเข้ามาอาศัยดินแดนที่เคยเป็น อาณานิคมของประเทศอังกฤษและเนเธอร์แลนด์ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1 5.พวกเลือดผสม มีกลุ่มประชากรสายเลือดผสมหลายกลุ่ม คือ -เมสติโซ (Mestizos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวผิวขาว กับชาวอินเดียนแดง เป็น กลุ่มประชากรที่มีจานวนมากที่สุดในทวีปอเมริกาใต้ -มูแลตโต (Mulattos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวผิวขาว กับนิโกร -แซมโบ (Zambos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวอินเดียนแดง กับนิโกร ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 31. ภาษา 1.ภาษาสเปน เป็นภาษาทางการของประเทศต่างๆ ที่เคยเป็นอาณา นิคมของประเทศสเปน มาก่อน คือ โคลัมเบีย เวเนซุเอลา เอกวาดอร์ เปรู โบลิเวีย ปารากวัย อุรุกวัย อาร์เจนตินา ชิลี 2.ภาษาโปรตุเกส เป็นภาษาทางการของประเทศบราซิลเพราะเคยเป็น อาณานิคมของประเทศโปรตุเกสมาก่อน 3.ภาษาอินเดียนแดง ชาวอินเดียนแดงพื้นเมืองยังคงพูดภาษาของตน และมี 2 ประเทศที่กาหนดให้ภาษาอินเดียนแดงเป็นภาษาทางการ ควบคู่ไปกับ ภาษาสเปนด้วย คือ เปรู และโบลิเวีย 4.ภาษาอื่นๆ ในบางประเทศใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาทางการ คือ ประเทศกายอานาหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ประเทศที่ใช้ภาษาฮอลันดา คือ ซูรินาเม ประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสคือ เฟรนช์เกียนา ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 32. ศาสนา ทวีปอเมริกาใต้ประชากรส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้นับถือศาสนาคริสต์ส่วน ศาสนาลัทธิความเชื่ออื่นมีประชากรส่วนน้อยนับถือ พอสรุปได้ดังนี้ 1.ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก นามาเผยแพร่โดยชาวสเปนและ โปรตุเกส ตั้งแต่ ระยะแรกที่เริ่มเข้ามาแสวงหาอาณานิคม จึงมีประชากรชาวอเมริกาใต้นับถืออยู่ถึง ร้อยละ 90 2.ศาสนาคริสต์นิกายโปรแตสแตนท์ ประชากรอีกร้อยละ 10 นับถือ นามาเผยแพร่โดย คณะ มิชชันนารีจากประเทศสหรัฐอเมริกา และศาสนาอื่นๆ ได้แก่ ลัทธิความเชื่อของชาว อินเดียนแดง ลัทธิความเชื่อของชาวนิโกร ศาสนายูดาย ของชาวยิว ลัทธิขงจื๊อและ พระพุทธศาสนาของชาวจีน และศาสนาฮินดู ของชาวอินเดีย ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 33. ลักษณะการเมืองการปกครอง 1. ความสัมพันธ์ทางการเมืองระหว่างประเทศของทวีปอเมริกาใต้มีความสัมพันธ์ที่เป็น อันหนึ่งอันเดียวกัน จะผนึกกาลังร่วมมือกันโดยได้ทาเป็นสนธิสัญญาป้องกันร่วมกัน เช่น สัญญา ริโอ (Rio - Pact) เป็นต้น 2. รูปแบบการปกครองได้รับอิทธิพลจากสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตก คือ การปกครอง ระบอบประชาธิปไตย โดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุข 3. เกิดการปฏิวัติโดยทหารบ่อยครั้ง จนทาให้มีลักษณะการปกครองเป็นแบบเผด็จการทหาร หรือไม่ก็ประธานาธิบดีที่มาจากการเลือกตั้ง ในอดีตเคยเป็นทหารมาก่อน 4. สหรัฐอเมริกามีบทบาทอย่างมากในทวีปอเมริกาใต้สังเกตได้จากการที่สหรัฐฯให้ความ ช่วยเหลือในด้านต่างๆกับประเทศในทวีปอเมริกาใต้ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจ การเมือง หรือด้าน สังคม เช่น ช่วยโคลัมเบียในด้านปราบปรามยาเสพติด ช่วยเหลือรัฐบาลพลเรือนในเปรูและ อาร์เจนตินา เป็นต้น ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 34. อาชีพ อาชีพที่สาคัญในทวีปอเมริกาใต้ มีดังนี้ 1.การเพาะปลูก มี2 ลักษณะ คือ 1.1การเพาะปลูกเพื่อยังชีพ ชาวพื้นเมืองจะทาการเพาะปลูกในพื้นที่ขนาดเล็ก และ การทาไร่เลื่อนลอย บริเวณลุ่มแม่น้าแอมะซอน และบริเวณที่สูงของทวีป พืชที่ปลูก ได้แก่ ผัก ข้าวโพด มันสาปะหลัง มันเทศ ถั่วลิสง 1.2 การเพาะปลูกเพื่อการค้า ได้แก่ -ข้าวโพด ปลูกมากในเขตอากาศอบอุ่น ประเทศบราซิล อาร์เจนตินา - ข้าวสาลี ปลูกมากบริเวณทุ่งหญ้าปามปาส ประเทศอาร์เจนตินา - ฝ้าย ปลูกมากในบราซิล อาร์เจนตินา เปรู - กาเกา กาแฟ ปลูกมากในบราซิล เอกวาดอร์ เวเนซูเอลา - ยางพารา ปลูกมากในบราซิล อุรุกวัย ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 35. การทาป่ าไม้ การทาป่าไม้จะพบมากบริเวณเขตป่าดงดิบบริเวณลุ่มแม่น้าแอมะซอน คือป่าเซลวาส (Selvas) เป็นป่าที่อยู่ในเขตอากาศร้อนชื้น ลาต้นสูงใหญ่ ปกคลุมพื้นที่หนาแน่น เป็นเขต ทุรกันดาร การคมนาคมไม่สะดวก จึงมีการทาป่าไม้เฉพาะบริเวณที่มีแม่น้าไหลผ่าน การเลี้ยงสัตว์ ทวีปอเมริกาใต้มีทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ที่กว้างขวางมาก สัตว์เลี้ยงสาคัญ คือ - วัวพันธุ์เนื้อ เลี้ยงมากบริเวณชายฝั่งตะวันออกของบราซิล อุรุกวัย อาร์เจนตินา ตอน เหนือของเวเนซูเอลา และโคลัมเบีย ประเทศที่ส่งวัวเนื้อออกจาหน่ายมากที่สุดของทวีปคือ อาร์เจนตินา - แกะพันธุ์เนื้อ และพันธุ์ขน เลี้ยงมากบริเวณเขตอากาศกึ่งแห้งแล้งของเปรู ชิลี ที่ราบสูง ปาตาโกเนีย และทางตอนใต้ของอาร์เจนตินา - หมู เลี้ยงในบราซิล และอาร์เจนตินา ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 36. 4. การประมง ส่วนใหญ่ทาการประมงขนาดเล็กบริเวณชายฝั่ง แหล่งประมงที่สาคัญของทวีปคือ บริเวณชายฝั่งประเทศเปรู อาร์เจนตินา บราซิล หมู่เกาะฟอล์กแลนด์ หมู่เกาะของเวเนซุเอลา ประเทศเปรู ส่งเสริม การทาปลาสดแช่เย็น ส่งไปจาหน่ายที่ประเทศสหรัฐอเมริกา 5. การทาเหมืองแร่ ทวีปอเมริกาใต้เป็นแหล่งทรัพยากรที่สาคัญของโลก แหล่งแร่ที่สาคัญ ได้แก่ - น้ามันปิโตรเลียม ในประเทศอาร์เจนตินา เวเนซุเอลา - เหล็กและทองแดง ในประเทศบราซิล ชิลี - ดีบุก ในโบลิเวีย - ไนเตรต นามาทาปุ๋ ย ในเขตทะเลทรายอะตากามา ตอนเหนือของประเทศชิลี - แร่บอกไซต์ แมงกานีส เงิน และพลวง ในประเทศซูรินาเม กายอานา ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 37. 6. การอุตสาหกรรม ลักษณะสาคัญของอุตสาหกรรมในทวีปอเมริกาใต้ มีดังนี้ 6.1.อุตสาหกรรมเกี่ยวกับการแปรรูปผลผลิตทางการเกษตรเช่น น้าตาล น้ามันพืช เนื้อกระป๋ อง 6.2.อุตสาหกรรมหนัก เช่น อุตสาหกรรมถลุงเหล็ก กลั่นน้ามัน ในทวีปอเมริกาใต้โรงงานอุตสาหกรรมสมัยใหม่ที่ใช้เงินทุนสูง เทคโนโลยี ชั้นสูงจะเป็นการลงทุนร่วมกัน ระหว่างประเทศในทวีปอเมริกาใต้ และนัก ลงทุนชาติต่างๆ เช่นชาวอเมริกัน และชาวญี่ปุ่น เป็นต้น ประเทศที่มี ความสาคัญด้านอุตสาหกรรมของทวีปอเมริกาใต้ ได้แก่ บราซิล เวเนซุเอลา และอาร์เจนตินา ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 38. 7. การพาณิชยกรรม สินค้าออก ได้แก่ -บราซิล ส่งออกกาแฟ น้าตาลทราย ยาสูบ กล้วย ผลไม้ตระกูลส้ม - อาร์เจนตินา ส่งออกเนื้อสัตว์ขนแกะ ฝ้าย ข้าวโพด ข้าวสาลี - เปรู ส่งออกมันฝรั่ง สัตว์น้า สินค้าเข้า ได้แก่ เครื่องจักรกลสาหรับการเกษตร เคมีภัณฑ์ เยื่อกระดาษ รถยนต์ เสื้อผ้าสาเร็จรูป เครื่องใช้ไฟฟ้า ประเทศคู่ค้าที่สาคัญของทวีปอเมริกาใต้ ไดแก่ สหรัฐอเมริกา แคนาดา ประชาคมยุโรป ญี่ปุ่น ประเทศในทวีปแอฟริกาตะวันตก ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 39. 8.การคมนาคม การคมนาคมในทวีปอเมริกาใต้ถือว่ายังมีความล้าหลังอยู่มาก ทั้งนี้เพราะ ประเทศส่วนใหญ่ในภูมิภาคนี้ยังยากจนและด้อยพัฒนา อีกทั้งสภาพแวดล้อม ทางธรรมชาติที่เป็นอุปสรรคต่อการคมนาคมเช่น ป่าดงดิบ ภูเขาสูง และ ทะเลทราย จึงทาให้ความเจริญด้านการคมนาคมกระจายอยู่เป็นบางแห่งที่มี ความเจริญก้าวหน้าทางด้านอุตสาหกรรม เช่น สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล สาธารณรัฐอาร์เจนตินา ซึ่งมีการคมนาคมที่มีความสะดวกทั้งทางบก ทางน้า และทางอากาศ ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 40. 1.ทางบก ประกอบด้วย 1.1 ทางรถยนต์ทวีปอเมริกาใต้มีถนนสายหลักที่ใช้ติดต่อเชื่อมประเทศต่างๆ คือ ทางหลวงสายแพนอเมริกัน(Pan-American Highway) เป็นเส้นทางที่เชื่อมต่อจากประเทศ สหรัฐอเมริกาลงมาถึงตอนใต้ของประเทศชีลี โดยมีเส้นทางตัดเชื่อมไปยังเมืองหลวงของ ประเทศต่างๆกว่า 17 เมือง ส่วนประเทศที่มีการพัฒนาเส้นทางรถยนต์อยู่ในระดับดี ได้แก่ อาร์เจนตินา บราซิล และชีลี 1.2 ทางรถไฟ ทางรถไฟในทวีปอเมริกาใต้ส่วนใหญ่เป็นสายสั้นๆ เชื่อมเมืองใหญ่ หรือเมืองท่าระหว่างชายฝั่งกับที่ราบภาคใต้ ประเทศที่มีการพัฒนาเส้นทางคมนาคมขนส่งทาง รถไฟได้เจริญก้าวหน้ามาก ได้แก่ บราซิล อาร์เจนตินา เมืองที่เป็นศูนย์กลางทางรถไฟในทวีป อเมริกาใต้ ได้แก่ ริโอเดจาเนโร เซาเปาลู ในประเทศบราซิล เมืองมอนเตวิเดโอในประเทศ อุรุกวัย บูเอโนสไอเรส ในประเทศอาร์เจนตินา ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 41. 2. ทางน้า ทางแม่น้าลาคลอง ที่ใช้ในการคมนาคมขนส่งได้ดีคือ แม่น้าปารานา ซึ่งสามารถ เดินเรือเชื่อติดต่อระหว่างเมืองบูเอโนสไอเรสในประเทศอาร์เจนตินากับเมืองต่างๆ ที่ตั้งอยู่ริม ฝั่ง แม่น้าแอมะซอนแม้จะกว้างและลึกพอที่จะให้เรือเดินทะเลขนาดใหญ่แล่นเข้าไปได้ภายใน ทวีปได้ไกลถึงเมืองมาเนาส์ ซึ่งอยู่ห่างจากปากแม่น้าประมาณ 1,600 กิโลเมตร ทางทะเล ทวีปอเมริกาใต้สามารถใช้เรือเดินสมุทร ติดต่อกับทวีปอเมริกาเหนือและ ทวีปยุโรปได้สะดวก โดยอาศัยเมืองท่าด้านชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก เช่น เมืองเบแลง เรซิเฟ ริโอเดจาเนโร ในประเทศบราซิล เมืองมอนเดวิเดโอ ในประเทศอุรุกวัย เมืองบูเอโนสไอเรส ประเทศอาร์เจนตินา และเมืองคารากัส ในประเทศเวเนซุเอลา ส่วนเมืองท่าทางด้านชายฝั่ง มหาสมุทรแปซิฟิก ได้แก่ เมืองคายาโอ ในประเทศเปรู เมืองวัลพาไรโซ ประเทศชิลี ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 42. 3.ทางอากาศ ทวีปอเมริกาใต้มีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าทึบ ภูเขาสูงและทะเลทราย ประกอบ แหล่งที่มีประชากรหนาแน่นอยู่ห่างไกลกัน การคมนาคมขนส่งทางอากาศจึงมี ความสาคัญมาก ทุกประเทศพยายามพัฒนาการขนส่งทางอากาศให้ทั่วถึง ประเทศที่มีการคมนาคมขนส่งทางอากาศมาก ได้แก่ ประเทศบราซิลและ อาร์เจนตินา มีท่าอากาศยานภายในประเทศและระหว่างประเทศที่ทันสมัยอยู่ หลายแห่ง เพราะเป็นประเทศที่มีภาวะเศรษฐกิจค่อนข้างดี ลักษณะประชากรและการตั้งถิ่นฐาน
- 43. อเมริกาใต้เป็นแหล่งอารยธรรมของชาวอินเดียนเผ่าอินคา ซึ่งมีถิ่น ฐานอยู่ที่ประเทศเปรู เอกวาดอร์โบลิเวีย และชิลีตอนเหนือ อารยธรรม สาคัญของชนเผ่า นี้ ได้แก่ * สามารถนาหินมาปูถนน ทาสะพานแขวน ข้ามแม่น้า หรือหุบเขา * สร้างบ้านจากหิน * ปลูกพืชแบบขั้นบันได * ปลูกอาหารพวกมันฝรั่ง * นาขนสัตว์มาทาเครื่องนุ่งห่ม * รู้จักการนาทองคามาทา เครื่องประดับ ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์
- 44. ประวัติศาสตร์ของทวีปอเมริกาใต้แบ่งได้ 3 สมัยคือ 1. สมัยอาณาจักรของชนพื้นเมือง (สร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ 16) ก่อนที่ชาวสเปนและโปรตุเกสจะเข้ามามีอานาจในทวีปอเมริกาใต้ แหล่งอารยธรรม ดั้งเดิมของชนพื้นเมืองอินเดียแดงเผ่าอินคา มีอาณาจักรอยู่บริเวณเทือกเขาแอนดีสซึ่งปัจจุบัน คือบริเวณสาธารณรัฐเปรูสาธารณรัฐโบลิเวีย และตอนเหนือสาธารณรัฐชิลี 2. สมัยการสารวจและการตั้งถิ่นฐานของชาวยุโรป ในปี พ.ศ.2035 ‟ 2045 คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ชาวอิตาลีเป็นชาวยุโรปคนแรกที่ เดินเรือไปสารวจพบทวีปอเมริกาใต้ ในปี พ.ศ. 2062 เฮอนานโด คอร์เตส ขึ้นบกที่ฝั่ง เม็กซิโกยึดนครหลวงของแอชเต็กได้ ในปี พ.ศ.2062 เฟอร์ดินานด์ แมกเจลแลน ชาว โปรตุเกส เป็นคนแรกที่เดินทางรอบโลกและเดินเรืออ้อมปลายทวีปอเมริกาใต้ได้สาเร็จ โดย ได้เล่นเรือเข้าไปในช่องแคบ ซึ่งต่อมาผู้สารวจได้ให้ชื่อช่องแคบนี้ว่า “ช่องแคบแมกแจน แลน” จากการสารวจพบทวีปอเมริกาใต้นี้ มีผลทาให้ชาวยุโรปเริ่มเดินทางเข้ามาตั้งถิ่นฐานใน ทวีปนี้
- 45. ซิมอน โบลืวาร์ 3. สมัยการได้รับเอกราชของประเทศต่างๆ หลังจากอยู่ภายใต้การปกครองของประเทศแม่เป็นเวลายาวนานถึง 300ปี อาณานิคมของสเปนและโปรตุเกสก็เริ่มเรียกร้องเอกราชในตอนกลาง พุทธศตวรรษที่ 24 โดย เอกวาดอร์ เป็นประเทศแรกที่ได้รับเอกราช และ ประเทศล่าสุดที่ได้รับเอกราช คือ สาธารณรัฐซูรินาเม(จากดัชต์) เมื่อ พ.ศ.2518 ซิมอน โบลิวาร์ เป็นผู้ให้อิสระแก่ เวเนซูเอ ลา โคลัมเบีย เอกวาดอร์ เปรู และโบลิเวีย์ เบอร์นาโด โอฮิกกนส์ เป็น ผู้นาการเคลื่อนไหวเพื่อเสรีภาพของชิลี โฮเซ เดอ แซนมาร์ติน เป็นผู้นาเพื่ออิสระภาพของอาร์เจนตินา และช่วยกอบกู้อิสระภาพ ของเปรูและชิลีด้วย หลังจากการได้รับอิสระภาพ ประเทศต่างๆในทวีปอเมริกาใต้พยายามจัดให้ มีรัฐธรรมนูญ มีการเลือกตั้ง แต่เนื่องจากประชาชนส่วนใหญ่ยังมีการศึกษาไม่ดีพอ จึงทาให้ ตกอยู่ภายใต้การนาของประธานาธิบดีซึ่งเป็นผู้เผด็จการ ปัจจุบันยังมีประเทศที่ยังไม่ได้รับเอกราช คือ เฟรนซ์กายอานาของฝรั่งเศส และหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ของอังกฤษ
- 46. ตารางแสดงข้อมูลพื้นฐานของทวีปอเมริกาใต้ปี 2550 ประเทศ เมืองหลวง เนื้อที่(ตร.กม.) ประชากร(คน) สกุลเงิน สาธารณรัฐโคลัมเบีย โบโกตา 1,138,910 40,448,191 เปโซ สาธารณรัฐเวเนซุเอลา คารากัส 912,050 26,084,662 โบลิวาร์ สาธารณรัฐกายอานา จอร์ททาวน์ 214,970 767,245 ดอลลาร์กายอานา สาธารณรัฐซูรินาเม ปารามาริโบ 163,270 439,117 กิลเดอร์ สาธารณรัฐเอกวาดอร์ กีโต 283,560 13,755,680 ซูเคอร์ สาธารณรัฐเปรู ลิมา 1,285,580 28,674,757 อินตี สาธารณรัฐโบลิเวีย ลาปาซ 1,098,580 8,989,046 โบลิเวียโน สาธารณรัฐชิลี ซานดิเอโก 756,950 16,284,741 เปโซ สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล บราซิเลีย 8,511,956 187,015,000 ครูเซโร สาธารณรัฐปารากวัย อะซุนซิโอน 406,750 6,506,464 กัวรานิ สาธารณรัฐอุรุกวัย มอนเตวิเดโอ 176,220 3,431,932 เปโซ สาธารณรัฐอาร์เจนตินา บัวโนสไอเรส 2,766,890 40,301,927 เปโซ
- 47. B R AZ I L
- 48.
- 49.
- 50. สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล เป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดและมี ประชากรมากที่สุดในทวีปอเมริกาใต้และเป็นประเทศที่ใหญ่ ที่สุดเป็นอันดับที่ 5ของโลก มีพื้นที่กว้างขวางระหว่าง ตอนกลางของทวีปอเมริกาใต้และมหาสมุทรแอตแลนติก ชื่อ "บราซิล" มาจากต้นไม้ชนิดหนึ่งที่มีชื่อว่า บราซิลวูด (Pau-Brasil ในภาษาโปรตุเกส) ซึ่งนาไปใช้ย้อมผ้าด้วยสีแดงจากเปลือกไม้ ของมัน
- 51. ข้อมูลทั่วไป ที่ตั้ง ตั้งอยู่ทางตะวันออกของทวีปอเมริกาใต้โดยมีอาณาเขตติด กับทุกประเทศในทวีปอเมริกาใต้ยกเว้นชิลีและเอกวาดอร์ โดยมีที่ตั้งอยู่ระหว่าง10 องศาใต้55 องศาตะวันตก ขนาด มีพื้นที่8,511,965 ตารางกิโลเมตร มีขนาดใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาใต้ และมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 5 ของโลก
- 52. ข้อมูลทั่วไป อาณาเขต ทิศเหนือ ติดต่อกับ ประเทศกายอานาฝรั่งเศสสาธารณรัฐซูรินาเม และสาธารณรัฐเวเนซุเอลา ทิศใต้ ติดต่อกับ สาธารณรัฐบูรพาอุรุกวัย สาธารณรัฐอาร์เจนตินา และสาธารณรัฐปารากวัย ทิศตะวันออกติดต่อกับ มหาสมุทรแอตแลนติก ทิศตะวันตก ติดต่อกับ สาธารณรัฐโบลิเวีย สาธารณรัฐเปรูและ สาธารณรัฐโคลัมเบีย
- 53. ข้อมูลทั่วไป ภูมิประเทศ เนื่องจากมีความหลากหลาย จึงแบ่งออกเป็น 3ลักษณะใหญ่ๆ ดังนี้ 1.เขตที่ราบสูงกายอานา ทางตอนเหนือ มีอากาศร้อนและแห้ง แล้ง 2.เขตที่ราบสูงมาโตกรอสโซ ทางตะวันตก 3.เขตที่ราบสูงบราซิล ทางตะวันออกของที่ราบสูงมาโตกรอสโซ ภูมิอากาศ ตอนเหนืออากาศอากาศร้อนชื้นเพราะเป็นบริเวณที่เส้นศูนย์สูตรลาก ผ่าน ส่วนทางตอนใต้อากาศเย็นสบาย เพราะเป็นบริเวณที่เส้นทรอปิออฟ แคฟปริคอร์นลากผ่าน
- 54. ข้อมูลทั่วไป ประชากร (2549) 181.8 ล้านคน เมืองหลวง กรุงบราซิเลีย(Brasilia) ภาษา โปรตุเกส (ภาษาราชการ) สเปน อังกฤษ และฝรั่งเศส
- 55. ข้อมูลทั่วไป ศาสนา ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ร้อยละ 90 ศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนท์ร้อยละ 7 ศาสนาอื่นๆ ร้อยละ 3 เชื้อชาติ พวกผิวขาว ร้อยละ 60 มูแลตโต ร้อยละ 30 พวกผิวดา ร้อยละ 20
- 56. ข้อมูลทั่วไป อัตราการรู้หนังสือ ร้อยละ 86.4 หน่วยเงินตรา เฮอัล (REAL)อัตราแลกเปลี่ยน (ม.ค.2549) 1 เหรียญสหรัฐฯ เท่ากับ 2.2 เฮอัล เวลาต่างจากไทย ช้ากว่าไทย 9 ชั่วโมงในช่วงเดือนตุลาคม - มีนาคม และ 10 ชั่วโมง ในช่วงเดือนมีนาคม ‟ ตุลาคม
- 57. ข้อมูลทั่วไป ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) 770.3 พันล้านดอลล่าร์สหรัฐฯ โครงสร้างGDP ภาคบริการ ร้อยละ 50.6 ภาคอุตสาหกรรม ร้อยละ 39.4 ภาคเกษตรกรรม ร้อยละ 10 อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ(2549) ร้อยละ 2.3
- 58. ข้อมูลทั่วไป รายได้ประชาชาติต่อหัว (2549) 4,182 เหรียญสหรัฐ อัตราเงินเฟ้อ (2549) ร้อยละ 5.7 อัตราการว่างงาน (2549) ร้อยละ 9.9
- 59. ข้อมูลทั่วไป มูลค่าการส่งออก 159.2 ล้านดอลลาร์ (FOB)(ถิติปี 2550) สินค้าส่งออกสาคัญ สินค้าอุตสาหกรรม สินแร่เหล็ก ถั่งเหลือง รองเท้า กาแฟ มูลค่าการนาเข้า 115.6 ล้านดอลลาร์ (FOB) (ถิติปี 2550) สินค้านาเข้าสาคัญ เครื่องจักรและอุปกรณ์ น้ามัน เคมีภัณฑ์ไฟฟ้า
- 60. ข้อมูลทั่วไป ทรัพยากรธรรมชาติ น้ามันปิโตรเลียม บอกไซท์ทองคา แร่เหล็ก(เป็นผู้ส่งออกแร่และ ผลิตภัณฑ์เหล็กราย ใหญ่ที่สุดในโลก) แมงกานีส นิกเกิล ฟอสเฟต พลา ตินัม ดีบุก ยูเรเนียม พลังน้า (hydropower) และไม้
- 61. ประวัติศาสตร์ เดิมทีทวีปอเมริกาใต้ชนเผ่าพื้นเมืองคือพวกอินเดียแดงเผ่าต่างๆ ต่อมาชาวยุโรปได้เข้ามายึดครองบริเวณนี้ โดยชาวโปรตุเกสได้ยึดครอง บริเวณประเทศบราซิล ส่วนบริเวณประเทศอื่นๆในทวีปนี้ถูกยึดครอง โดยชาวสเปน เหตุเพราะในต้นพุทธศตวรรษที่21 ชาวยุโรปได้เข้ามาในทวีปนี้ ด้วยเข้าใจว่าทวีปนี้มีแร่ต่างๆเช่น น้ามัน ทองคา เงินและอื่นๆ แล้วชาว ยุโรปได้ใช้กาลังกองทัพเข้าควบคุมบังคับชาวพื้นเมืองให้ทางานในไร่นา และในเหมืองของตน ต่อมาหญิงชาวพื้นเมืองจานวนมากได้แต่งงานกับ ชาวยุโรปทาให้มีลูกเลือดผสม จานวนมาก ซึ่งเรียกว่า เมสติโซ ปัจจุบันมีสายเลือดผสมนี้เป็นชนส่วนใหญ่ในทวีป และได้รับภาษา วัฒนธรรมจากทวีปยุโรป รวมทั้งศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกด้วย
- 62. การเมืองการปกครอง สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิลเคยเป็นอาณานิคมของสาธารณรัฐ โปรตุเกสเมื่อปีพ.ศ.2043 ต่อมาได้รับเอกราชและปกครองประเทศใน แบบสาธารณรัฐในปี พ.ศ.2432 เมื่อปี พ.ศ.2507 พวกทหารได้ทาการขับไล่รัฐบาลพลเรือน และ ปกครองประเทศในระบอบเผด็จการจนถึงปี พ.ศ.2513 จึงได้มีการ ประกาศใช้รัฐธรรมนูญและมีการเลือกตั้งประธานาธิบดี เพื่อทาหน้าที่ เป็นประมุขและบริหารประเทศจนมาถึงปัจจุบัน
- 63. การเมืองการปกครอง การแบ่งเขตการปกครอง แบ่งออกเป็น 26รัฐ (state) และ 1 เขตนครหลวง ภาคเหนือ ประกอบด้วย รัฐอาเกร รัฐอามาปา อามาโซนัส ปารา รอนโดเนีย รอ ไรมา และโทแคนติน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประกอบด้วย อาลาโกอัส บาเยีย เซอารา มารันเยา ปา ราอีบา เปร์นัมบูกู ปีเอาอี รีโอกรันดีโดนอร์เต และเซร์ชิเป ภาคกลางและตะวันตก ประกอบด้วยโกยาส มาตูโกรสซูโดซูล มาตูโกรสซู และเฟเดอรัลดิสตริกต์ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ ประกอบด้วยเอสปีรีตูซันตู มีนัสเชไรส์ รีโอเดจาเนโร และเซาเปาลู ภาคใต้ ประกอบด้วยปารานา รีโอกรันดีโดซูล และซันตากาตารีนา
- 64. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายบริหาร ประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้ง มีวาระดารงตาแหน่ง4 ปี คณะรัฐมนตรีมาจากการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดี
- 65. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายนิติบัญญัติ สภาแห่งชาติ (CongressoNacional) เป็นระบบรัฐสภาคู่ ประกอบด้วย 1.วุฒิสภา มีสมาชิกจานวน 81 คน ประกอบด้วยตัวแทนจาก 26 รัฐ และ 1 เขตนครหลวง มาจากการเลือกตั้งโดยเสียงข้างมากของแต่ละรัฐและ เขตนครหลวงจานวนละ 3 คน มีวาระดารงตาแหน่ง 8 ปี โดยที่ 1 ใน 3 ได้รับเลือกตั้งหลังจาก 4 ปี และ 2 ใน 3 ได้รับการเลือกตั้งอีก 4 ปีถัดไป การ เลือกตั้งครั้งล่าสุด 27 ต.ค. 2545 2. สภาผู้แทนราษฎร มีสมาชิกจานวน 513 คน มาจากการ เลือกตั้งตามสัดส่วน มีวาระดารงตาแหน่ง 4 ปี
- 66. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายตุลาการ มีศาลสูงสุดแห่งชาติ (SupremeFederal Tribunal) โดยที่ผู้พิพากษาทั้ง 11 คน มาจากการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีและรับรองโดยวุฒิสภา มีวาระ ดารงตาแหน่งตลอดชีพ
- 67.
- 68. เศรษฐกิจ นโยบายด้านเศรษฐกิจ - ควบคุมเงินเฟ้อ - ตั้งเป้าหมายการเติบโตทางเศรษฐกิจร้อยละ๕ - ขยายสินเชื่อสาหรับภาคการผลิต - ส่งเสริมบริษัทขนาดเล็ก - พัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน อาทิ ทางหลวง ทางรถไฟ ท่าเรือ และท่า อากาศยานให้ทันสมัย เดินระบบไฟฟ้าเข้าสู่พื้นที่ชนบทให้แล้วเสร็จ เพิ่ม สถานีไฟฟ้าพลังน้า โรงงาน biodiesel โครงการปิโตรเคมีและโลหะ โครงการโรงกลั่นน้ามัน และการพัฒนาเพื่อการส่งออกเอทานอล
- 69. เศรษฐกิจ สถานการณ์ทางเศรษฐกิจ ในช่วง 3 ทศวรรษก่อนทศวรรษที่1980 อัตราการเจริญเติบโตทาง เศรษฐกิจองบราซิลสูงถึงร้อยละ 7.3 แต่ช่วงทศวรรษที่ 1980 ได้เกิด วิกฤตการณ์เสถียรภาพทางการเงิน โดยมีปัญหาเงินเฟ้อและขาด ดุลการชาระเงิน รัฐบาลจึงดาเนินมาตรการต่างๆ ในชื่อ “Real Plan” เพื่อ สร้างเสถียรภาพทางการเงิน โดยสร้างวินัยการเงิน ปล่อยค่าเงินลอยตัว และ ลดภาวะเงินเฟ้อ รวมถึงทบทวนนโยบายการผลิตเพื่อทดแทนการนาเข้าซึ่ง ใช้มากว่า 35 ปีและทาให้เศรษฐกิจมีลักษณะปิดและปกป้องตัวเอง
- 70. เศรษฐกิจ โดยในช่วงทศวรรษที่ 1990 บราซิลหันมาใช้นโยบายเปิดเศรษฐกิจ และได้เข้าเป็นสมาชิกองค์การการค้าโลก(WTO) เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2538 และในเวลาต่อมา รัฐบาลของประธานาธิบดีลูลาได้แสดงเจตจานง ในการใช้หนี้ต่างประเทศทาให้ลดลงจากร้อยละ 58.7 ของ GDP ในปี พ.ศ. 2546 เหลือร้อยละ 51.6 ในปี 2548
- 71. การต่างประเทศ 1. เพิ่มบทบาทของบราซิลในเวทีการเมืองระหว่างประเทศ 2. สาหรับนโยบายการต่างประเทศในการบริหารของประธานาธิบดีลูลา เท่าที่ผ่านมาในสมัยแรก(1 มกราคม 2546 ‟ 31 ธันวาคม พ.ศ.2549) มุ่งเน้น - 20 (G-20) ในการเจรจาการค้าสินค้าเกษตรในกรอบองค์การ การค้าโลก (WTO) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรียกร้องให้ประเทศพัฒนาแล้ว ยกเลิกการอุดหนุนสินค้าเกษตร - การสนับสนุนและใช้ประโยชน์จากองค์การสหประชาชาติในการ แก้ไขปัญหาระหว่างประเทศด้วยสันติวิธีโดยการเจรจา รวมทั้งการ แก้ไขปัญหาการก่อการร้ายและอาชญากรรมระหว่างประเทศ การ พัฒนาเศรษฐกิจ สังคม สิทธิมนุษยชน การขจัดการเลือกปฏิบัติและ การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
- 72. การต่างประเทศ - การผลักดันการปฏิรูปองค์การสหประชาชาติและคณะมนตรีความ มั่นคงแห่งสหประชาชาติให้มีความโปร่งใส มีประสิทธิภาพและเป็น ประชาธิปไตยมากขึ้น - ภายในภูมิภาคลาตินอเมริกา บราซิลให้ความสาคัญต่อการพัฒนา ความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านในภูมิภาค รวมถึงการรวมกลุ่มในกรอบ ต่างๆ ของภูมิภาค
- 73. การต่างประเทศ - สาหรับภูมิภาคอื่นๆ บราซิลดาเนินความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ ประเทศที่มีบทบาทสูงในภูมิภาคเอเชียอาทิ จีน ญี่ปุ่น รวมทั้งประเทศ กาลัง พัฒนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งอินเดียและแอฟริกาใต้ - บราซิลมีบทบาทเพิ่มมากขึ้นในเวทีระหว่างประเทศทั้งด้านการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมประเด็นที่บราซิลให้ความสนใจเป็นพิเศษและ พยายาม มีบทบาทเพิ่มมากขึ้น ได้แก่ การต่อสู้เพื่อขจัดความยากจน การพัฒน คุณภาพชีวิต การสาธารณสุขโดยเฉพาะการต่อสู้กับโรคเอดส์และพลังงาน
- 74. สิ่งที่น่าสนใจ อาหารพื้นเมือง เฟย์จัวดา (Feijoada) ทาจากถั่วดาเคี่ยวกับเนื้อเค็มแห้งรมควันจนเปื่อย การกินเฟย์จัวดาได้กินกันจนกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติมักจะกินเป็นมื้อ เที่ยง โดยจะเสิร์ฟกับ ข้าวบดหยาบๆ กับฟาโรฟา (มันสาปะหลังปิ้งทาเนย) และส้มฝานเป็นชิ้นบางๆ ซัลกาดินโญส (Salgadinhos) เป็นอาหารเรียกน้าย่อยแบบขนมปังทอด ทาตับห่าน กาชาซา(carchaca) เป็นเหล้าพื้นเมืองของบราซิล รสแรง ได้มาจากการ หมักน้าอ้อย
- 75. สิ่งที่น่าสนใจ เมืองที่น่าสนใจ นครริโอ เดอ จาเนโรเป็นเมืองที่มีความเจริญเป็นอย่างมาก มีภูมิ ประเทศและสถานที่ที่มีความสวยงามมากมาย มีรูปปั้นพระเยซูที่ใหญ่ที่สุด ในโลก นครเซาเปาโล เซาเปาโล เป็นเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของประเทศ และเป็นเมืองแห่งอุตสาหกรรมและเชิงพาณิชย์กลางอเมริกาใต้
- 76. สิ่งที่น่าสนใจ แม่น้าอะเมซอน มีความยาว 6,400 กิโลเมตรและได้รับฉายา ให้เป็น King of The River แม่น้าอะเมซอน มีต้นกาเนิดมาจาก เทือกเขาแอนดีสโดยไหลจากตะวันตกไปยังตะวันออก ผ่านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของทวีปอเมริกาใต้ออกสู่มหาสมุทร แอตแลนติกทางตอนเหนือของบราซิล ส่วนที่แคบมีความกว้างกว่า 1 ไมล์ ที่สาคัญไปกว่านั้น ปริมาณน้าจืด 1 ใน 5 ของโลกก็มาจากแม่น้าอะเมซอน ซึ่งมีสาขาประมาณ 1,100 สาย
- 77. สิ่งที่น่าสนใจ นครริโอ เดอ จาเนโร เป็นเมืองที่มีความเจริญเป็นอย่างมากมีภูมิประเทศและสถานที่ที่มีความ สวยงามมากมาย มีรูปปั้นพระเยซูที่ใหญ่ที่สุดในโลก
- 78. สิ่งที่น่าสนใจ เทศกาลคาร์นิวัล เทศกาลคาร์นิวัลของบราซิลนี้จะ จัดขึ้นในประมาณช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปี จัดเป็นงานที่โด่งดัง ที่สุดของบราซิล และถือเป็นประเพณีว่าจะต้องจัดขึ้นทุกปีมาตั้งแต่ทศวรรษ 1930อันเป็นช่วงเดียวกับที่แต่ละเขตนาการเต้นราชุดสวยๆ และเพลง ประกอบเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของขบวนแห่
- 79. สิ่งที่น่าสนใจ เทศกาลคาร์นิวัล ครั้นถึงปี 1932 ก็เริ่มมีการประชันขันแข่งกันจนถูกเรียกขานว่าคณะ แซมบ้า (escolas de samba) เพลงแซมบ้ามีต้นกาเนิดมาจากดนตรีในแถบ แอฟริกาตะวันตกที่มีกลองเสียงทุ้มต่าเป็นตัวนา ในภาคใต้ของบราซิลจะ ถือ ว่าดนตรีจังหวะนี้เป็นสัญลักษณ์ของงานคาร์นิวัล
- 80. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล ความสัมพันธ์ทางการทูต ไทยและบราซิลได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตตั้งแต่วันที่ 17 เมษายน พ.ศ.2502จนถึงปัจจุบันเป็นระยะเวลา 47 ปี ความสัมพันธ์ ระหว่าง ทั้งสองประเทศดาเนินด้วยดีเสมอมา โดยไทยมีสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงบราซิเลีย ซึ่งนางสาวสิรี บุนนาค ดารงตาแหน่งเอกอัครราชทูตคนปัจจุบัน บราซิลมีสถานเอกอัครราชทูตในไทย โดยนายเอ็ดการ์ด เตลเลส รีเบย์ โร ดารงตาแหน่งเอกอัครราชทูตคนปัจจุบัน
- 81. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล ความสัมพันธ์ทางการเมือง ไทยและบราซิลต่างเพิ่มบทบาททั้งในภูมิภาคของแต่ละฝ่ายและในระดับ ระหว่างประเทศ โดยเฉพาะการส่งเสริมบทบาทของประเทศกาลังพัฒนาใน องค์การสหประชาชาติ และบราซิลผลักดันการปฏิรูปองค์การ สหประชาชาติและคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติโดยประสงค์ ดารงตาแหน่งสมาชิกถาวรของคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
- 82. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล ความมั่นคง ไทยและบราซิลอยู่ในภูมิภาคที่ห่างไกลกันมาก ยังไม่มีการดาเนินความ ร่วมมือด้านความมั่นคงที่ชัดเจน อย่างไรก็ดีทั้งสองฝ่ายเคยพิจารณาใน หลักการเกี่ยวกับการแต่งตั้งผู้ช่วยทูตทหารระหว่างกัน ฝ่ายบราซิลเคยเสนอ ให้ฝ่ายไทยส่งนายทหารเข้าศึกษาในโรงเรียนเสนาธิการทหารบกของ บราซิล และฝ่ายบราซิลเคยเสนอให้ไทยพิจารณาอาวุธยุทโธปกรณ์ เครื่องบินโดยสารขนาดกลางและขนาดเล็กที่บราซิลผลิต
- 83. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล การค้า บราซิลเป็นคู่ค้าอันดับ 1 ของไทยในลาตินอเมริกาในปีพ.ศ. 2549 โดย มีมูลค่าการค้าไทย-บราซิลประมาณ 1.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยไทย ส่งออกไปบราซิล 623.6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (เพิ่มขึ้นร้อยละ 36.49 จากปี 2548) และนาเข้าจากบราซิล 861.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ลดลงร้อยละ 20.22)
- 84. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล สินค้าที่ไทยส่งออก 5 รายการแรก 1)ยางพารา 2) รถยนต์ อุปกรณ์และส่วนประกอบ 3) เครื่องยนต์สันดาปภายในแบบลูกสูบและส่วนประกอบ 4) ผลิตภัณฑ์ยาง 5) ด้ายและเส้นใยประดิษฐ์
- 85. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล สินค้าที่ไทยนาเข้า 5 รายการแรก 1)พืชและผลิตภัณฑ์จากพืช 2) เหล็ก เหล็กกล้าและผลิตภัณฑ์ 3) สินแร่โลหะอื่นๆ เศษโลหะและผลิตภัณฑ์ 4) เครื่องจักรกลและส่วนประกอบ 5) ด้ายและเส้นใย
- 86. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล ความตกลงระหว่างไทย – บราซิล 1.ความตกลงทางการค้า 12 กันยายน พ.ศ.2527 (ค.ศ.1984) 2. ความตกลงทางวิทยาศาสตร์ และวิชาการ 12 กันยายน พ.ศ.2527 (ค.ศ.1984) 3. ความตกลงการบิน 21 มีนาคม พ.ศ.2534 (ค.ศ.1991) 4. ความตกลงยกเว้นการตรวจลงตราหนังสือเดินทางทูตและราชการ ลง นามเมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ.2537 (ค.ศ.1994) 5. ความตกลงร่วมมือทางการค้าและเศรษฐกิจระหว่างสภาหอการค้าแห่ง ประเทศไทยกับThe National Confederation of Commerce ลงนามเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ.2537 (ค.ศ.1994)
- 87.
- 88.
- 89.
- 90. สาธารณรัฐเวเนซุเอลา หลังจากที่คริสโตเฟอร์ โคลัมบัสได้ค้นพบทวีปอเมริกาใต้เมื่อปี พ.ศ.2041 อีกหนึ่งปีต่อมานักสารวจชาวสเปนชื่ออลอนโซ เดอ โอเจดา ได้ บุกเบิกเข้าไปจนถึงทะเลสาบมาลาไคโบ ทาให้โอเจดานึกถึงเมืองเวนิซใน อิตาลี เขาจึงตั้งชื่อดินแดนบริเวณนี้ว่า “เวเนซุเอลา” ซึ่งหมายถึงเวนิซน้อย
- 91. ข้อมูลทั่วไป ที่ตั้ง สาธารณรัฐเวเนซุเอลาตั้งอยู่ทางเหนือสุดของทวีปอเมริกาใต้ อาณาเขต ทิศเหนือ ติดต่อกับ ทะแลแคริบเบียน ทิศใต้ติดต่อกับ สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล ทิศตะวันออก ติดต่อกับ สาธารณรัฐสหกรณ์กายอานา ทิศตะวันตก ติดต่อกับ สาธารณรัฐโคลัมเบีย
- 92. ข้อมูลทั่วไป ภูมิประเทศ 1.เขตที่ราบสูงเวเนซุเอลา หรือเทือกเขาแอนดีส เป็นเทือกเขาที่ยื่นออกมาเป็นทิว เขาตลอดทางตะวันตกเฉียงเหนือของเวเนซุเอลาส่วนบริเวณที่เป็นหุบเขาเป็นเขตที่ มีดินอุดมสมบูรณ์และมีอากาศอบอุ่น 2.เขตที่ราบลุ่มมาราไกโบ เป็นเขตแห้งแล้ง อากาศร้อน รอบๆทะเลสาบมาราไก โบเป็นทะเลสาบน้าจืดที่กว้างใหญ่ และมีทางออกทะเลได้ซึ่งใต้พื้นทะเลนี้อุดมไป ด้วยน้ามันปิโตรเลียมจานวนมหาศาล 3.เขตที่ราบสูงกายอานา เขตนี้เป็นทุ่งหญ้าและป่าโปร่งมีคนอาศัยอยู่น้อย 4.เขตที่ราบลุ่มแม่น้าโอริโนโค เป็นที่ราบใหญ่ตอนกลางแม่น้าโอริโนโคยาว 2,560 กิโลเมตร
- 93. ข้อมูลทั่วไป ภูมิอากาศ สาธารณรัฐเวเนซุเอลาตั้งอยู่ในเขตละติจูดต่าจึงเป็นเขตร้อน อุณหภูมิ เฉลี่ย 27องศาเซลเซียส แต่ความผันแปรของภูมิอากาศและปริมาณน้าฝน เปลี่ยนแปลงไปตามความสูงของพื้นที่ คือ ในเขตเทือกเขาแอนดีส บนยอด เขาจะมีหิมะปกคลุมตลอดทั้งปี แทบเทือกเขาจะมีอากาศเย็น ส่วนที่ลุ่ม จะ มีอากาศร้อน
- 94. ข้อมูลทั่วไป พื้นที่ 912,050 ตารางกิโลเมตร หรือมีขนาดใหญ่เกือบ2 เท่าของประเทศไทย ประชากร 27.30 ล้านคน (2551) อันดับที่ 43 ความหนาแน่นประชากร 27 คนต่อตารางกิโลเมตร อันดับที่ 145
- 95. ข้อมูลทั่วไป เมืองหลวง การากัส (Caracas) ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเวเนซุเอลา ภาษา ภาษาสเปนเป็นภาษาราชการนอกจากนี้ยังมีภาษาท้องถิ่นของอินเดียน พื้นเมือง จานวนอีก 31 ภาษา อาทิ ภาษา วายู (Wayuu) เพโมน (Pemon) วาเรา(Warao) ยาโนมามิ (Yanomami) และกวาฮิโบ (Guajibo) เป็นต้น ศาสนา คริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ร้อยละ 96
- 96. ข้อมูลทั่วไป เชื้อชาติ เมสติโซ ร้อยละ 65 พวกผิวขาวร้อยละ 21 (สเปน โปรตุเกส อิตาลี) พวกนิโกร ร้อยละ 7 มูแลตโต,เอเชีย ร้อยละ 5 พวกอินเดียนแดง ร้อยละ 2
- 97. ข้อมูลทั่วไป หน่วยเงินตรา โบลิวาร์ (1 ดอลลาร์สหรัฐฯมีค่าเท่ากับ 500 โบลิวาร์ ) เวลาต่างจากไทย ช้ากว่าไทย 12 ชั่วโมง ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) 153.50 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2549) รายได้ประชาชาติต่อหัว 4,993 ดอลลาร์สหรัฐ (2549)
- 98. ข้อมูลทั่วไป มูลค่าการส่งออก 25พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ สินค้าส่งออกสาคัญ ปิโตรเลียม แร่อะลูมิเนียม เหล็กสารเคมี ประเทศคู่ค้าสาคัญ สหรัฐฯ เนเธอร์แลนด์
- 99. ข้อมูลทั่วไป มูลค่าการนาเข้า 10 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ สินค้านาเข้าสาคัญ วัตถุดิบ เครื่องจักรและอุปกรณ์ขนส่งเครื่องมือวัสดุก่อสร้าง ประเทศคู่ค้าสาคัญ สหรัฐฯ โคลัมเบีย บราซิล เม็กซิโก
- 100. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายบริหาร สาธารณรัฐเวเนซุเอลาปกครองอยู่ในระบอบประชาธิปไตยแบบ สมาพันธรัฐที่รวมอานาจเข้าสู่ศูนย์กลาง โดยมีประธานาธิบดีเป็นทั้งประมุข และหัวหน้าคณะรัฐบาลอยู่ในตาแหน่งวาระละ 5 ปี และไม่สามารถกลับมา รับตาแหน่งอีกได้ อานาจบริหารของประธานาธิบดีได้มาจากการเลือกตั้ง
- 101. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายนิติบัญญัติ รัฐสภาประกอบด้วย 2สภา คือ วุฒิสภา และสภาผู้แทนราษฎร - สมาชิกวุฒิสภา มีจานวน 52 คน โดยในจานวนนี้ 50 มาจากการ เลือกตั้งของแต่ละรัฐ และอีก 2 คน มาจากเขตนครหลวง นอกจากนี้ ยังมี ตาแหน่งวุฒิสมาชิกตลอดชีพ สาหรับอดีตประธานาธิบดีอีกด้วย - สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร มีจานวนทั้งสิ้น 207 คน มาจากการ เลือกตั้งทั่วไป ทั้งนี้ประธานวุฒิสภาและประธานสภาผู้แทนราษฎรดารง ตาแหน่งประธานและรองประธานรัฐสภาตามลาดับ
- 102. การเมืองการปกครอง ฝ่ ายตุลาการ ศาลฎีกา (SupremeCourst) เป็นสถาบันสูงสุดโดยผู้บริหารและนัก กฎหมายระดับสูงได้รับ การแต่งตั้งจากรัฐสภา
- 103. เศรษฐกิจการค้า เศรษฐกิจของสาธารณรัฐเวเนซุเอลาพึ่งพิงการผลิตและส่งออก ปิโตรเลียมนับตั้งแต่พ.ศ.2463 โดยคิดเป็นร้อยละ 25ของ GDP (ปี 2548) ทั้งนี้ รายได้จากการส่งออกน้ามันคิดเป็นกว่าร้อยละ 80 ของรายได้จากการ ส่งออกทั้งหมด ทั้งนี้ เวเนซุเอลาเป็น 1 ใน 5 ประเทศผู้ก่อตั้ง OPEC
- 104. เศรษฐกิจการค้า สาหรับภาคอุตสาหกรรมการผลิต ในปี พ.ศ.2548 มีอัตราการเจริญเติบโต ร้อยละ 9 แต่ยังคงขาดแคลนการลงทุนจากภาคเอกชน ทั้งนี้ ผลิตผลที่สาคัญ ได้แก่ เหล็กกล้า อลูมินั่ม สิ่งทอ เสื้อผ้า เครื่องดื่ม และอาหาร สาหรับ ภาคอุตสาหกรรมการเกษตรคิดเป็นร้อยละ 5 ของ GDP และร้อยละ 10 ของการ จ้างงาน โดยผลิตผลทางการเกษตรที่สาคัญได้แก่ ข้าว ยาสูบ ปลา ผลไม้เมืองร้อน กาแฟ โกโก้
- 105. นโยบายการต่างประเทศ ความสัมพันธ์กับประเทศในภูมิภาคลาตินอเมริกาและแคริบเบียน ประธานาธิบดี Hugo Chávezให้ความสาคัญกับการส่งเสริมบูรณาการ ทางเศรษฐกิจและสังคมของภูมิภาคลาตินอเมริกาและแคริบเบียน โดยการ ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนทางการค้าและการทาความตกลงการค้าทวิภาคี โดยรวมถึงการใช้น้ามันเป็นกลไกในการส่งเสริมความสัมพันธ์ เช่น การให้ การสนับสนุนทางการเงินกับการก่อสร้างท่อส่งก๊าซธรรมชาติเพื่อส่งก๊าซ ธรรมชาติราคาถูกไปขายยังโคลอมเบีย
- 106. นโยบายการต่างประเทศ นอกจากนี้เวเนซุเอลายังได้ริเริ่มโครงการความร่วมมือต่างๆกับประเทศ ในภูมิภาคลาตินอเมริกาและแคริบเบียน เช่น Petrocaribe(ความร่วมมือ ระหว่างเวเนซุเอลากับประเทศ CARICOM และคิวบา ซึ่งเวเนซุเอลาให้ สิทธิพิเศษแก่ประเทศภาคีในการซื้อน้ามันโดยมีเงื่อนไขพิเศษในการชาระ เงิน)
- 107. สิ่งที่น่าสนใจ อาหารพื้นเมือง อายากา (Hallaca) มักทาในช่วงคริสต์มาสหรือช่วงที่มีงานเฉลิมฉลอง เป็นสตูว์ใช้ใส่เป็นพายหรือไส้ขนมแป้งข้าวโพดต้มจากนั้นก็จะใช้ใบกล้วย ห่อแล้วเอาไปต้ม ปาเบยง (Pabellon) ทาจากข้าว ถั่วดา เนื้อวัวสับและตาฮาดัส(ผลไม้ชนิด หนึ่ง) ผสมรวมกันแล้วนาไปทอด ซุปปิสกา (Pisca) ปรุงจากปลาเทราต์และไส้กรอก อาเรปา (Arepa) เป็นขนมปังแบบดั้งเดิม ทาจากแป้งข้าวโพด มีทั้งแบบ อบและทอด มอนดองโก (Mondongo) คือสตูว์ที่ทาจากเครื่องในสัตว์
- 108. สิ่งที่น่าสนใจ สถานที่น่าสนใจ พิพิธภัณฑ์ต่างๆ ในเมืองการากัส เช่นหอศิลป์แห่งชาคิ พิพิธภัณฑ์กา รากัส พิพิธภัณฑ์ศิลปะยุคอาณานิคม เป็นต้น เมืองเมรีดา ถือเป็นเมืองที่มีความสวยงามที่สุด เมืองกีบอร์ เป็นเมืองที่ผลิตเซรามิกที่มีชื่อเสียงมาก
- 109. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสาธารณรัฐเวเนซุเอลา ความสัมพันธ์ด้านการทูต ไทยและเวเนซุเอลาสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างกันเมื่อ วันที่ 27 สิงหาคมพ.ศ.2525 และต่อมาในปีพ.ศ. 2536 ไทยได้เปิดสถาน กงสุลกิตติศักดิ์ไทยประจาเวเนซุเอลาขึ้น โดยมีนาย Jean Paul Coupal ดารง ตาแหน่งกงสุลกิตติมศักดิ์ ในขณะที่เวเนซุเอลาได้ขอเปิดสถาน เอกอัครราชทูตประจาไทย โดยรัฐบาลไทยได้มีมติอนุมัติคาขอดังกล่าวแล้ว เมื่อวันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2549
- 110. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสาธารณรัฐเวเนซุเอลา ความสัมพันธ์ด้านเศรษฐกิจ เวเนซุเอลาเป็นคู่ค้าอันดับที่ 9 ของไทยในลาตินอเมริกาโดยในปีพ.ศ. 2549 การค้าสองฝ่ายมีมูลค่า 84 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ไทยได้ดุลการค้า 80 ล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยมีมูลค่าส่งออก 82.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และนาเข้า 1.9ล้านดอลลาร์สหรัฐ
- 111. ความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับสาธารณรัฐเวเนซุเอลา โดยสินค้าที่ไทยส่งออกไปเวเนซุเอลา ได้แก่ รถยนต์และส่วนประกอบ ยางพาราสิ่งทออื่นๆ เคมีภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์ยาง เหล็กและผลิตภัณฑ์ เครื่องปรับอากาศและส่วนประกอบ สินค้าที่ไทยนาเข้าจากเวเนซุเอลา ได้แก่ สินแร่โลหะอื่นๆ เศษโลหะ ปุ๋ ย และยากาจัดศัตูพืชและสัตว์ ส่วนประกอบและอุปกรณ์ยานพาหนะ เคมีภัณฑ์ เครื่องดื่มประเภทน้าแร่ น้าอัดลมและสุรา ผลิตภัณฑ์โลหะ