The Epistle of Ignatius to Polycarp is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to Polycarp, the bishop of Smyrna. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. Litir Ignatius gu
Polycarp
CAIBIDEIL 1
1 Ignatius, ris an abrar mar an ceudna Theophorus, gu Polycarp,
easbuig na h-eaglais a tha ann an Smirna ; am fear-riaghlaidh, ach gu
ma fearr e fèin air a dhearmad le Dia an t-Athair, agus an Tighearn
losa Criosd : gach sonas.
2 Air dhuibh fios a bhi agaibh gu bheil bhur n-aigne air Dia, Mar
gu'm b'eadh air carraig gun ghluasad ; Tha mi gu mòr a' toirt
buidheachais, gu'n do shaoil mi gu'm b'airidh mi air d'aghaidh
bheann- aichte fhaicinn, anns an dean mi gàirdeachas do ghnàth ann
an Dia.
3 Uime sin guidheam ort, tre ghràs Dè, leis am bheil thu air do
sgeudachadh, dol air aghaidh ann ad chùrsa, agus earalachadh air na
h-uile, chum gu'm bi iad air an saoradh.
4 Cum d'ionad leis an uile chùram araon feòil agus spioraid : Dean
dìchioll air aonachd a ghleidheadh, na ni air bith a's fearr. Giùlain leis
na h-uile dhaoine, eadhon mar an Tighearna maille riut.
5 Thoir taic do na h-uile ann an gràdh, mar a tha thusa cuideachd.
Dean urnuigh gun sgur : iarr am barrachd tuigse na tha agad cheana.
Dean faire, air do d' spiorad a bhi daonnan air dhusgadh.
6 Labhair ris gach neach a reir mar a bheir Dia comas duit. Giùlain
easlaintean nan uile, mar fhear-cogaidh foirfe; far am bheil an
saothair mòr, 's ann is mò a bhuannachd.
7 Ma ghràdhaicheas tu na deisciobuil maith, ciod am buidheachas a
ta ann ? Ach gu ma fearr leat iadsan a tha mi-chiatach a bhi umhail
dhuit, ann an macantas.
8 Cha'n 'eil a h-uile lot air a leigheas leis an aon phlaide : ma bhios
an t-euslaint a' gabhail a steach air ball-chrith, atharraichibh iad le
leigheasaibh mìn : bithibh anns na h-uile nithibh glic mar nathair, ach
neo-lochdach mar choluman.
9 Air an aobhar so tha thu air do dheanamh suas do fheoil agus do
spiorad ; chum gu'n atharraich thu na nithe sin a nochdas a'd' aghaidh.
10 Agus air an son-san nach 'eil r'am faicinn, deanaibh urnuigh ri Dia,
gu'm foillsicheadh e dhuibh iad, chum as gu'm bi sibh a dh'easbhuidh
ni sam bith, ach gu'm bi sibh pailt anns gach uile thiodhlac.
11 Tha na h-aimsirean ag iarruidh ort, mar luchd-bualaidh na gaoith ;
agus esan a tha air a thilgeil ann an doininn, an caladh far am biodh e;
chum gu'n d'thig thu gu Dia.
12 Bi stuama mar fhear-cogaidh Dhe : is e an crùn a tha air a thairgse
dhuit neo-bhàsmhorachd, agus a' bheatha mhaireannach ; air am bheil
thusa mar an ceudna làn-chinnteach. Bithidh mise a'm' urras dhuit
anns na h-uile nithibh, agus a'm' cheangail, a ghràdhaich thu.
13 Na deanadh iadsan a mheasas airidh air creid- imh, ach a
theagaisgeas teagasgan eile, buaireadh dhuit. Seas daingean agus
neo-ghluasadach, mar innean an uair a bhuailear i.
14 Is cuid do fhear-cogaidh gaisgeil a bhi air a lot, agus air a
bhuadhachadh. Ach is còir dhuinn gu h-àraidh na h-uile nithe fhulang
air sgàth Dhè, chum as gu'n giùlain e leinn.
15 Biodh gach là ni's fearr na là eile : thoir fainear na h-aimsirean ;
agus bi dùil ris-san, a tha thar gach àm, sìorraidh, neo-fhaicsinneach,
ged a tha e air ar sgàth-ne air a dhèanamh follaiseach: do-
ruigsinneach, agus do-ruigsinneach, ach air ar son-ne fo fhulangas; a'
buan- achadh gach gnè doigh chum ar slainte.
CAIBIDEIL 2
1 Na dearmaid na bantraichean : bi an deigh Dhé, 'n a fhear-coimhid.
2 Na deanar ni air bith gun eolas agus gun chead ; ni thu ni sam bith
ach a reir toil Dhe ; mar a ni thu mar an ceudna, leis an uile
sheasmhachd.
3 Biodh 'ur coimhthionalaibh ni's lionmhoire : fiosraichibh uile air an
ainm.
4 Na seall air na fir, 's air na banoglaich ; na biodh iad air an sèideadh
suas : ach gu ma mò a bhitheadh iad ùmhal do ghlòir Dhè, chum
gu'm faigh iad saorsa a's fearr uaith.
5 Na iarradh iad a bhi air an saoradh air cosg an t-sluaigh, chum nach
bi iad 'nan tràillean d'an ana-miannaibh fèin.
6 Teich o dhroch ealain ; no an àite, na dean iomradh sam bith orra.
7 Abraibh ri m' pheathraichean, gu bheil gràdh aca do'n Tighearn ;
agus bi toilichte le'm fearaibh fèin, araon san fheoil agus san spiorad.
8 Mar an ceudna, earalaich- ibh mo bhràithre, ann an ainm losa
Criosd, gu'n gràdhaich iad am mnài, eadhon mar an Tighearn an
Eaglais.
9 Ma dh'fheudas neach air bith fantainn an staid òigh, chum onoir
feòla Chriosd, fanadh e gun uaill ; ach ma ni e uaill, tha e gun
deanamh. Agus ma tha e airson barrachd aire a thoirt dha na an
easbaig tha e truaillidh.
10 Ach thig e air gach neach a ta pòsda, ma's fir no mnài teachd an
ceann a chèile le cead an Easbuig, chum gu'm bi am pòsadh a rèir
diadhachd, agus cha'n ann an ana-miannaibh.
11 Deanar na h-uile nithe chum onoir Dhè.
12 Eisd ris an easbuig, chum gu'n èisd Dia ribhse. Biodh m’ anam na
thèarainteachd dhaibhsan a tha a’ gèilleadh don easbaig aca, len
clèirich agus len deaconan. Agus biodh mo chuibhrionn-sa maille
riu-san ann an Dia.
13 Saothraich r'a chèile ; connlaich ri chèile, ruith còmhla, fulang
còmhla; codal le chèile, agus èirich le chèile; mar stiùbhardaibh, agus
luchd-meas, agus ministeirean Dhè.
14 Guidheam oirbh an ti fo am bheil sibh a' cogadh, agus uaith-san a
gheibh sibh bhur tuarasdal. Na faighear neach dhibh a' d' fhàsach ;
ach fanadh bhur baisteadh, mar bhur n-airm ; do chreidimh, mar do
chlogaid ; do charthannas, mar do shleagh ; bhur foighidin, mar bhur
n-armachd uile.
15 Biodh bhur n-oibre mar chùram oirbh, chum gu faigh sibh duais
iomchuidh. Uime sin bithibh fad-fhulangach d'a chèile ann an
macantas : mar tha Dia d'ar taobh-sa.
16 Deanaibh gairdeachas asaibh anns na h-uile nithibh.
CAIBIDEIL 3
1A‑nis do bhrìgh gu bheil eaglais Antioch ann an Siria, mar a
dh’innseadh dhomh, tro ur n‑ùrnaighean; Bha mi mar an ceudna ni's
mò na's comhfhurt- achd agus gun chùram ann an Dia ; ma's ann tre
fhulangas a bhuin mi ri Dia ; chum tre bhur n-ùrnuighean-sa gu'm
bithear air m' fhaotainn a' m' dheisciobul do Chriosd.
2 Bithidh e ro iomchuidh, O Polycarp a's airidh, comhairle thaghta a
ghairm, agus neach a thaghadh d'am bheil gràdh àraidh agaibh, agus
a tha foighidneach ri saothair ; gu'm bi e 'na theachdaire do Dhia ;
agus a' dol do Shiria, gu'n glòraich e 'ur gràdh neo-chriochnach,
chum cliù Chriosd.
3 Cha'n 'eil cumhachd aig Criosduidh e fèin : ach feumaidh e bhi
daonnan aig fois chum seirbhis Dhè. A nis is le Dia an obair so, agus
leatsa : an uair a bhitheas sibh air a coimhlionadh.
4Oir tha earbsa agam tre ghràs Dhè, gu bheil sibh ullamh a‑chum
gach uile dheagh obrach a tha iomchaidh dhuibh anns an Tighearna.
5 Uime sin air dhomh fios a bhi agaibh air bhur dùrachd anns an f
hìrinn, dh'earalaich mi sibh leis na litrichean goirid so.
6 Ach do bhrìgh nach b'urr- ainn mi sgrìobhadh chum nan eaglaisean
uile, do bhrìgh gu'm feum mi gu h-obann seòladh o Troas gu
Neapolis ; oir is i so àithne na muinntir sin d'am bheil mi ùmhal ; A
bheil thu a’ sgrìobhadh a‑chum nan eaglaisean a tha faisg ort, mar
dhaoine air an teagasg ann an toil Dhè, a‑chum gun dèan iadsan mar
an ceudna.
7 Chuireadh iadsan a tha comasach teachdairean; agus cuireadh a'
chuid eile an litrichean leo-san a chuirear uait : chum gu'm bi thu air
do ghlòrachadh gu sìorruidheachd, air am bheil thu airidh.
8 Tha mi a' cur fàilte air na h-uile air an ainm, gu h-àraidh bean
Epitropus, agus a tigh agus a clann uile. Tha mi a’ cur fàilte air
Attalus, fear mo ghràidh.
9 Tha mi a' cur fàilte airsan a mheasar airidh air a chur uaitse do
Shiria. Biodh gràs gu bràth maille ris, agus le Polycarp a tha ga chuir.
10 Tha mi a' guidhe gach sonas oirbh 'nar Dia, Iosa Criosd ; anns am
bheil a' fantuinn, ann an aonachd agus dìon Dhè.
11 Tha mi a' cur fàilte air Alce luchd mo ghràidh. Beannachd leat
anns an Tighearna.