The Epistle of Ignatius to the Philadelphians is an epistle attributed to Ignatius of Antioch, a second-century bishop of Antioch, and addressed to the church in Philadelphia of Asia Minor. It was written during Ignatius' transport from Antioch to his execution in Rome.

1. Epistola Ignatii ad
Philadelphienses
Caput 1
1 Ignatii, qui et Theophorus dicitur, Ecclesiae Dei Patris et
Domini nostri Iesu Christi, quae est Philadelphiae in Asia. qui
misericordiam consecutus est stabilitus in concordia Dei et
gaudens in passione Domini semper et in omni misericordia
impletus per resurrectionem eius quod et saluto in sanguine Iesu
Christi qui est aeternus et inmaculatus gaudium; maxime si in
unitate sint cum episcopo, et qui cum eo presbyteri, et diaconi
secundum mentem Iesu Christi constituti; quem statuit in omni
firmitate secundum Spiritum suum Sanctum in virtute sua
2 quem episcopum scio esse magnum ministerium in vobis, non
per se, neque per homines, neque per inanem gloriam; sed
dilectione Dei Patris et Domini nostri Iesu Christi.
3 Cuius ego moderationem admiror; qui taciturnitate sua totis
sermonibus prae aliis facere potest. Ad imperia enim idoneus est,
sicut ad chordas cithara.
4 Quam ob rem anima mea ad Deum beatissimam mentem suam
aestimat, sciens eam esse omni virtute fecundam et perfectam;
plena constantia, sine ira, et secundum omnem moderationem Dei
vivi.
5 Propterea sicut filii lucis et veritatis. fuge sectas et doctrinas
falsas; ubi autem est pastor vester, ibi facite sicut oves sequimini.
6 Multi enim sunt lupi, qui in fide digni videntur, et qui in gressu
Dei currunt, captivum ducunt in falsa voluptate; sed in concordia
locum non invenient.
7 Abstine ergo ab herbis malis, quas Iesus non induit; quia haec
non sunt plantatio patris. non quod inveni in vobis omnem
divisionem, sed potius omnem puritatem.
8 Quicumque enim Dei sunt, et Jesu Christi, et Episcopi eorum.
Quicumque autem cum paenitentia redierint in unitatem ecclesiae,
etiam hi servi erunt Dei, ut vivant secundum Jesum.
9 Nolite errare, fratres; si quis secútus est schisma in ecclésia,
regnum Dei non hereditábit. Si quis secundum aliam opinionem
ambulat, non consentit passioni Christi.
10 Quapropter omnes eiusdem sancti eucharistiae participes esse
detis.
11 Est enim una caro Domini nostri Jesu Christi una. et unum
calicem in sanguinis sui unitate; altare unum;
12 sicut et unus est episcopus cum presbyterio suo et diaconibus
conservis meis ut, quodcumque facitis, secundum voluntatem Dei
faciatis.
Caput 2
1 Fratres mei, caritas vestra me maiorem facit; et cum magna in
vobis laetitia conor detis, ut secure vos persequimini; immo non
ego, sed Jesus Christus; in quo magis timeo ligatus, quia adhuc in
via ad patiendum.
2 Oratio autem vestra ad Deum perficiet me, ut perveniam ad
portionem illam, quae mihi per misericordiam Dei destinata est:
fugientes ad evangelium secundum carnem Christi; et Apostolis
quoad ecclesiae presbyterium.
3 Diligamus et prophetas, quoniam et ipsi nos adduxerunt ad
Evangelium, et ad spem in Christo, et ad exspectandum.
4 in quo et credentes salvi facti sunt in unitate Jesu Christi. viri
sancti, amabiles et admirabiles;
5 qui percepimus testimonium a Iesu Christo et connumerati in
evangelio spei nostrae
6 Si quis autem legem Iudaeorum praedicaverit vobis, nolite
audire eum; Melius est enim accipere doctrinam Christi a
circumcisione, quam Iudaismus ab eo qui non habet.
7 Si autem aut hoc, aut illud non dicunt de Christo Jesu, videntur
mihi esse, sed quasi monumenta et sepulchra mortuorum, in
quibus tantum nomina hominum scripta sunt.
8 Fugite ergo artes pessimas et insidias principis saeculi; ne forte
oppressi astutia vestra refrigescat caritate. Sed omnia indiviso
corde in unum conveniunt.
9 Et benedico Deo meo, quod bonam conscientiam habeo ad vos,
et quod nemo in vobis habeat unde vel palam vel privatim
glorietur, quia multum vel modicum ei onerosus fui.
10 Et omnibus, per quos locutus sum, volo ne veniat ad
testimonium contra eos.
11 Nam etsi quidam me deciperent secundum carnem: spiritus
autem, cum sit a Deo, non fallitur. novit enim et unde veniat et
quo vadat, et redarguit secreta cordis.
12 Dum inter vos essem, clamavi; voce magna locutus sum:
attendite episcopo et presbyterio et diaconibus.
13 Quidam autem existimabant quod hæc locutus sum in
præsentiarum divisione, quæ ventura est in vobis.
14 Ipse autem est testis meus, propter quem vincula mea non
nocui ab aliquo. Spiritus autem dixit ad hunc modum dicens:
“ Sine episcopo nihil facias;
15 Corpora vestra templa Dei custodite: amate unitatem; Fugite
divisiones; Imitatores Christi estote, sicut et Patris sui.
16 Factus sum ergo sicut homo factus est mihi, et homo factus est
ad unum. Ubi enim divisio est, et ira, non habitat Deus.
17 Sed omnibus poenitentibus condonat Dominus, si ad unitatem
Dei et ad concilium episcopi revertantur.
18 confido enim in gratia Iesu Christi ut liberaret vos ab omni
vinculo
19 Obsecro autem vos, ut non propter contentionem quidquam
faciatis, sed secundum disciplinam Christi.
20 Audivi enim quosdam loquentes; nisi in originalibus scriptum
invenero, in Evangelio non credam. Et cum dixi: Scriptum est;
quae in suis exemplaribus corrupta proposita responderunt.
21 mihi autem Jesus Christus pro omnibus incorruptibilibus
mundi monumentis: cum monumentis immaculatis, crucem,
mortem, resurrectionem, fidem, quae per ipsum est; qua cupio
tuis precibus iustificari.
Sacerdotes vero boni sunt; sed multo melius est summus sacerdos
cui sancta sanctorum commissa est; et qui solus est Dei secreta
commissus.
Ipse est ostium Patris. per quod Abraham, et Isaac, et Jacob, et
omnes prophetae intrant; necnon Apostolorum et Ecclesiarum.
Et haec omnia ad unitatem quae ex Deo est tendunt. Sed
Evangelium aliquam habet. quid in ea longe ante alias; scilicet
apparitionem salvatoris nostri domini nostri Iesu Christi,
passionis et resurrectionis eius.
25 Prophetae enim dilectissimi ad illum retulerunt. Evangelium
autem est perfectio incorruptionis. Omnes ergo simul boni sunt, si
cum charitate creditis.
CAPUT III
1 De Antiochena autem, quae est in Syria, cum audierit me per
orationes vestras et viscera, quae habetis ad eam in Christo Iesu,
quod in pace sit; decebit vobis, sicut Ecclesia Dei, aliquem
diaconum ordinare, ut ad eos illuc tanquam Dei legato pergatis; ut
conveniant in unum gaudeat, et nomen Dei glorificet.
2 Benedictus vir in Jesu Christo, qui dignus erit tali ministerio. et
vos ipsi glorificabimini.
3 Si autem vis, non impossibile est tibi hoc facere gratiam Dei.
sicut et ceterae vicinae ecclesiae, alios episcopos, alios
presbyteros et diaconos miserunt.
4 de Philone, Ciliciae diacono, viro dignissimo, adhuc mihi
ministrat in verbo Dei, cum Rheo Agathopolitano, viro bono
singulari, qui me etiam de Syria secutus est, non de vita sua; et
testimonium perhibeo vobis.
5 Et ego ipse gratias ago Deo pro vobis, quoniam accipietis eos
sicut Dominus, et accipiet vos. his autem qui blasphemaverunt
eos, remittentur per gratiam Iesu Christi.
6 Salutat vos caritas fratrum qui Troade. Unde et nunc scribo per
Burrhum, qui mecum missus est ab Ephesiis et Smyrnaeorum
causa.
7 Honoret eos Dominus noster Iesus Christus; in quo sperant et
carne et anima et spiritu; in fide, in caritate, in unitate. Vale in
Christo Jesu communi spe nostra.