1. DEFINISI PENDIDIKAN INKLUSIF
Perkataan inklusif diambil daripada perkataan Bahasa Inggeris iaitu “Inclusive”
yang memberi maksud “merangkumi”. Maka, pendidikan inklusif ini dapat didefinisikan
sebagai suatu penyertaan yang merangkumi bukan sahaja murid tipikal tetapi juga
murid berkeperluan khas dalam sesuatu komuniti sekolah. Menurut Ismail, Mokhtar
dan Hanafi (2012), inklusif boleh ditakrifkan sebagai proses pengintegrasian murid-
murid berkeperluan khas ke dalam bilik darjah yang biasa.
Dalam konteks Pendidikan khas, proses ini bermakna murid-murid berkeperluan
khas ini akan belajar bersama-sama dengan rakan-rakan tipikal yang lain di dalam
bilik darjah yang sama dan diajar oleh guru biasa. Hal ini adalah untuk memastikan
mereka berpeluang menikmati segala kemudahan belajar persekitaran normal dan
kondusif seperti murid-murid lain tanpa mengira status.
Terdapat pelbagai kategori kanak-kanak berkeperluan khas dalam pendidikan
inklusif ini. Antaranya adalah mereka yang tergolong dalam kategori masalah fizikal
(cacat anggota), masalah emosi dan tingkah laku (Autisma dan ADHD), masalah
pembelajaran khusus (Dyslexia) serta masalah penguasaan kemahiran 3M iaitu
membaca, menulis dan mengira (Azad dan Norsayyidatina, 2010). Pendidikan inklusif
ini memberi peluang kepada murid berkeperluan khas yang kepelbagaian kategori ini
untuk belajar bersama-sama dengan murid tipikal sekaligus dapat meningkatkan
keupayaan mereka dengan lebih optimum.
