1. και η αυγή της Νέας Εποχής

2. Η ανάπτυξη της δύναμης του Βυζαντίου
αρχίζει επί Μιχαήλ Γ’ (842-867)
από το Αμόριο της Μ. Ασίας.
και κορυφώνεται επί
Μακεδονικής Δυναστείας
(867-1025).

3. Επέτρεψε στη βυζαντινή κυβέρνηση να ασχοληθεί:
α) με τη βελτίωση της άμυνας κατά των Αράβων
β) με έργα πολιτισμού
Τις κρατικές υποθέσεις διεύθυνε προσωπικά
την περίοδο 855-866 ο καίσαρ Βάρδας, θείος του
Μιχαήλ Γ’.
Το όνειρο του καίσαρα Βάρδα: στην
Αγία Σοφία ο Άγιος Πέτρος με
παρότρυνση του πατριάρχη Ιγνατίου
και εκτελεστές δύο αγγέλους
διατάσσει να σφαγιαστούν Βάρδας
και Μιχαήλ. Χφφ Σκυλίτζη, 12ος αι.

4.  Ιδρύεται με πρωτοβουλία του Βάρδα.
 Αποτελεί σταθμό στην ιστορία της
βυζαντινής εκπαίδευσης.
Η Σχολή
(πανεπιστήμιο) της
Μαγναύρας, στην
οποία δίδαξαν
ονομαστοί
καθηγητές, όπως ο
πατριάρχης Φώτιος, ο
Ιωάννης
Γραμματικός, ο
Κωνσταντίνος-
Κύριλλος.

5.  Τη διεύθυνσή της ανέλαβε ο Λέων
Φιλόσοφος ή Μαθηματικός.
 Περιλάμβανε τέσσερις σχολές: Φιλοσοφίας,
Γεωμετρίας, Αστρονομίας, Γραμματικής.
Ο Φώτιος,
δίδάσκαλος της
Σχολής, με τους
μαθητές του.

6. Η πνευματική δραστηριότητα που
αναπτύχθηκε με επίκεντρο τη Σχολή
προετοίμασε την αναβίωση των αρχαίων
ελληνικών γραμμάτων κατά την εποχή του
Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου.
Οι λόγιοι στρέφονται στην
 αναζήτηση
 συλλογή
 μελέτη
 αντιγραφή
χειρογράφων της αρχαίας
γραμματείας

7. Ο πιο αξιόλογος λόγιος
ο Φώτιος
Έγραψε:
Τη Μυριόβιβλο: το σημαντικότερο έργο
του. Περιέχει 300 περίπου φιλολογικά
δοκίμια.
Λεξικό
Ομιλίες
Θεολογικά έργα
Ως πατριάρχης συνέβαλε
καθοριστικά στον
εκχριστιανισμό των Σλάβων.

8.  Ως τα μέσα του 9ου αι. οι Άραβες λεηλατούσαν
τις μικρασιατικές επαρχίες με αποκορύφωμα την
άλωση του Αμορίου (838), του ισχυρότερου
φρουρίου της Μ. Ασίας.
Βυζαντινοί
εναντίων Άράβων
στο Αμόριο της
Φρυγίας.

9.  Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος (829-842)
προσπάθησε να κινητοποιήσει όλους τους
Χριστιανούς κατά του Ισλάμ.
 Αργότερα η βυζαντινή αντεπίθεση έφερε τη
νίκη (863)κατά του εμίρη της Μελιτηνής.
Βυζαντινοί
εναντίων
Αράβων.

10. Ο αγώνας κατά των Αράβων τροφοδότησε τη
βυζαντινή επική ποίηση, τα ακριτικά δηλαδή
τραγούδια. Αυτά:
 εξυμνούν τους αγώνες των ακριτών –στρατιωτών
που προστάτευαν τα ανατολικά σύνορα (άκραι)
του Βυζαντίου- και κυρίως του
Διγενή Ακρίτα.
Ακρίτας. Έργο του Δ. Σκουρτέλη.

11.  τα έψαλλαν τραγουδιστές
περιφερόμενοι στις
επαρχίες της Μ. Ασίας.
 αποτελούν τα εξοχότερα
δείγματα της δημώδους ή
λαϊκότροπης λογοτεχνίας
των Βυζαντινών, που
αναπτύσσεται παράλληλα
με τη λόγια Γραμματεία.
Ο Διγενής Ακρίτας

12. Το άσμα του Αρμούρη,
ένα σύντομο έπος,
αφηγείται τις
προσπάθειες του
ανήλικου γιου ενός
βυζαντινού πολεμιστή
να σώσει τον πατέρα
του από την αραβική
αιχμαλωσία.
Το Αρμουρόπουλον, έργο του Δ.Σκουρτέλη

13. Τέλος
Επιμέλεια: Ελένη Νασιώτη ΠΕ02