Ιστορία των αρχαίων χρόνων, Α λυκείου, σ. 127-129

1. ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Από το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου ως την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους (323-30 Π.Χ)
https://1.bp.blogspot.com/-4_cU5xGLr0Y/XJd4KwdDXnI/AAAAAAAAA4U/G8ijgdrrNrshRaJ_KqXejM7o7ZZOFrfMQCLcBGAs/s640/800px-Ellinistikos_Kosmos_300pX_el.PNG
Ο ελληνιστικός κόσμος μετά
την μάχη της Ιψού (301 π.Χ.).

2. Την εποχή αυτή:
 Διαδίδεται ο ελληνικός πολιτισμός στην Ανατολή.
 Διασπάται το κράτος του Μ. Αλεξάνδρου στις μεγάλες ελληνιστικές μοναρχίες.
 Διεξάγονται συνεχείς πόλεμοι ανάμεσα σε αυτές τις μοναρχίες.
 Στη Δύση εμφανίζεται μια νέα ισχυρή δύναμη, η Ρώμη.
 Οι Ρωμαίοι, αφού κυριαρχούν στη Δύση, στρέφονται προς την Ανατολή κι
αρχίζουν να κατακτούν ένα ένα τα αποδυναμωμένα ελληνικά κράτη.
 Οι Έλληνες δεν κατορθώνουν ούτε την τελευταία στιγμή να ενωθούν για να
αντιμετωπίσουν τον κοινό κίνδυνο κι έτσι υποτάσσονται στους Ρωμαίους.

3. Τα χαρακτηριστικά του
ελληνιστικού κόσμου

4. Οικονομικός τομέας
α. Δημιουργήθηκε ενιαίο οικονομικό σύστημα
◦ χρησιμοποιήθηκε ενιαίο νομισματικό σύστημα
◦ εφαρμόστηκε κοινή δημοσιονομική πολιτική
◦ εφαρμόστηκε κοινός τρόπος συναλλαγών
β. Ανοίχτηκαν νέοι ορίζοντες στο εμπόριο λόγω
◦ της πλούσιας γεωργικής παραγωγής και
◦ της ανταλλαγής των παραγόμενων αγαθών μεταξύ των βασιλείων (οι βασιλείς ήταν
κάτοχοι της γης και του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγής)
γ. Για τη διευκόλυνση των ανταλλαγών τα ελληνικά νομίσματα αντικατέστησαν τα
περσικά
δ. Δημιουργήθηκαν παράλληλα τράπεζες και χρησιμοποιήθηκαν επιταγές.

5. Τετράδραχμο του Αντιγόνου. Στη μια πλευρά φέρει το
κεφάλι του Αλέξανδρου. Στην άλλη τον Δία και την
επιγραφή «ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ». (Αθήνα,
Νομισματικό Μουσείο)
Αργυρό τετράδραχμο του Πτολεμαίου Α’, ιδρυτή της
δυναστείας των Λαγιδών. Στη μια πλευρά φέρει το κεφάλι
του Πτολεμαίου και στην άλλη αετό.
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2696/Istoria_A-Lykeiou_html-empl/indexIII1_1.html http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2696/Istoria_A-Lykeiou_html-empl/indexIII1_2.html

6. Κοινωνικός τομέας
α. Διαμορφώνεται μια προνομιούχος αστική τάξη: έμποροι,
τραπεζίτες, βασιλικοί υπάλληλοι. Τα μέλη της ήταν κυρίως
Έλληνες και λίγοι ελληνίζοντες γηγενείς (ντόπιοι).
β. Οι περισσότεροι γηγενείς ήταν εργάτες και μικροκαλλιεργητές.
Ζούσαν στις πόλεις αναζητώντας καλύτερη τύχη.
γ. Αυξήθηκε ο αριθμός των δούλων. Χρησιμοποιούνταν για να
υπηρετούν τους ηγεμόνες και τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.

7. Αναπαράσταση της ακρόπολης της Περγάμου
(Μουσείο Περγάμου, Βερολίνο)
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν κτισμένος
πάνω στο νησάκι φάρος. Είχε ύψος 120μ. Την
ημέρα φαινόταν ο καπνός και τη νύχτα η φωτιά.
https://www.greek-language.gr/digitalResources/files/image/history/art/texn_8.1.3_312.jpg
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2290/Istoria_A-Gymnasiou_html-empl/index_09_01.html

8. Πολιτικός τομέας
Σύστημα διακυβέρνησης: Απόλυτη μοναρχία, δηλαδή
 οι ηγεμόνες συγκέντρωναν στο πρόσωπό τους όλες τις εξουσίες
 κυβερνούσαν με ένα επιτελείο από Έλληνες και εξελληνισμένους
γηγενείς που ανήκαν στα ανώτερα οικονομικά στρώματα
 η λατρεία των υπηκόων τους επαύξανε την αίγλη τους.
Σε αυτό το σύστημα διακυβέρνησης ο πολίτης δεν διαδραματίζει
κανέναν ρόλο· ενδιαφέρεται μόνο για το ατομικό του συμφέρον.

9. Το κέντρο βάρος
μετατοπίστηκε από
την κυρίως Ελλάδα
στις μεγαλουπόλεις
της Ανατολής, που
είναι
• τα διοικητικά
• τα οικονομικά και
• τα πολιτιστικά κέντρα
του ελληνιστικού
κόσμου
https://colossusproject.org/wp-content/uploads/2018/12/%CE%97-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-
%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-
%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82.jpg
Αλεξάνδρεια

10. Την ίδια περίοδο
 Ο ελλαδικός χώρος κυβερνήθηκε κατά τα πρότυπα της
μακεδονικής βασιλείας.
 Κάποιες πόλεις-κράτη (Αθήνα, Σπάρτη, Ρόδος κ.α.)
διατήρησαν την αυτονομία τους, αλλά υπάκουαν στις
επιθυμίες των βασιλεών.
 Κάποιες περιοχές (Αχαΐα, Αιτωλία) συγκρότησαν
ομοσπονδίες (Αχαΐκή και Αιτωλική ομοσπονδία)

11. Η Αιτωλική
&
η Αχαϊκή
Συμπολιτεία

12. Τέλος
Πηγή: Ιστορία του αρχαίου κόσμου, Α’ Λυκείου, ΙΤΥΕ 2020, σ.127-129
Επιμέλεια: Ε. Νασιώτη, ΠΕ02 (Μάρτιος 2021)