«A ka ndonjë konflikt midis shkencës dhe fesë? Nuk ka asnjë konflikt në mendjen e Perëndisë, por shpesh ekziston një konflikt në mendjen e njerëzve ". Henry Eyring, 1901-1981, kimist dhe fitues i çmimit Wolf për kimi

1. KËNDVËSHTRIMI KATOLIK
PASAKTËSITË E ROMANIT “KODI I DA VINÇIT”
17 MARS 2019
Nr. 4
PËRMBAJTJA
PASAKTËSITË E
“KODI I DA VINÇIT”
(PJESA E DYTË)
- Jezusi Biri i Hyjit
- Kostandini
- Maria Magdalena
- Merovingët
NË NUMRIN E
ARDHSHËM
GABIMET ARTISTIKE
(PJESA E TRETË)
- Darka e Fundit
- La Vergine delle Rocce
- Monna Liza
- Kisha Templare
- Meridiani i Shën Suplice
Ju lutem
na kontaktoni me
pyetje për të njohur
këndvështrimin
«A ka ndonjë konflikt midis shkencës dhe fesë? Nuk ka asnjë
konflikt në mendjen e Perëndisë, por shpesh ekziston një konflikt
në mendjen e njerëzve ".
Henry Eyring, 1901-1981,
kimist dhe fitues i çmimit Wolf për kimi
“...vendosa t’i shkruaj për ty, i përndritshmi Teofil,
....që të jesh i sigurt për palëkundshmërinë e
mësimeve që more.”
(Lk 1,3-4)
JEZUSI BIRI I HYJIT
“Deri në atë çast historik,
viti 325, kur u mblodh
Konicili i Nikeas, ndjekësit e
tij e quanin Jezusin një
profet të vdekshëm: një njeri
të madh e të pushtetshëm,
por gjithsesi, një njeri. Një
vdekatar [...]. Të qenët e
Jezusit si “Bir i Zotit” është
propozuar dhe votuar në
koncilin e Nikeas. [...] dhe
për më tepër, i një votimi me
një shumicë shumë të
ngushtë.”(Dan Brown, Kodi
i Da Vinçit, 2004, fq. 293-
294)
Titulli “Biri i Hyjit” i
drejtohet Jezusit që në
tekstet e Besëlidhjes së Re,
të shkruara që në shekullin
e parë¹, më shumë se dy
shekuj para Koncilit të
Nikesë (viti 325).
Ajo që u përcaktua gjatë
Koncilit të Nikesë, kundër
herezisë ariane, është natyra
sa njerëzore dhe hyjnore e
Birit të Atit, e shprehur në
formulën ὁμοούσιοντῳ
πατρί (omoùsion tò patrì, = i
njëqenëhëm me Atin) i
pranishëm në të
ashtuquajturin Besoja e
Nikesë. Ario ishte kundër
dynatyrshmërisë së Jezusit,
po ishte Biri i Zotit, por jo i
së njëjtës natyrë, pra e
konsideronte të krijuar prej
Atit.
Pra nuk është e vërtetë që
përkufizimi i Jezusit si i
njëjtë me Atin u votua “me
një mazhorancë të vogël”.
Ipeshkvët e Arios
përfaqësonin një minorancë
të vogël midis 318 etëve të
Koncilit: vetëm Teone i
Marmarikës dhe Sekondi i
Telomaidës votuan kundër.
Duhet theksuar se në fillim
është futur një dialog, në të
cilin Roberti thotë se
“Konstantini nuk ka
shpikur. Thjesht ka
sanksionuar një ide që ishte
përhapur tashmë gjerësisht”.
A ËSHTË KORREKTE TË PËRDORET ROMANI I DEN BROWN, KODI I DA VINÇIT,
SI BURIM HISTORIK PËR TË SHPJEGUAR ORIGJINËN E KRISHTËRIMIT?
Pagezimi i Jezu Krishtit.
Mozaik

2. F A Q J A 2
vatrabiblike@gmail.com
KOSTANDINI
“Në vitin 325, Kostantini vendosi
të bashkonte Romën nën një fe të
vetme: nën krishtërimin”.
(Dan Brown, Kodi i
Da Vinçit, 2004, fq. 292)
Në të vërtetë, Krishtërimi u bë
besim i shtetit vetëm në vitin 380,
falë Perandorit Teodosio. Nuk ka
asnjë dyshim që Konstandini punoi
shumë për bashkimin e Kishës dhe
për të ardhmen e perandorisë. Ishte
pikërisht ai që e mblodhi dhe e
drejtori Koncilin e parë të Nikesë, i
shqetësuar për mosmarrëveshjet
midis të krishterëve.
Mosmarrëveshje të cilat po
kërcënonin si bashkimin e
besimtarëve, por edhe atë të
perandorisë.
Koncili u mbajt në pallatin
perandorak dhe klerikët u
shoqëruan në udhëtim sikur të
ishin funksionarë të shtetit. Fjalimi
hapës u mbajt nga Konstandini dhe
dokumenti përfundimtar u firmos
më parë nga përfaqësuesi
perandorak Osio i Kordovës, dhe
pastaj nga përfaqësuesit e papës.
Megjithatë, është e vertetë ajo që
thotë Dan Brown: Konstandini u
pagëzua në shtratin e vdekjes dhe
konsiderohet shenjt dhe “i
ngjashëm me apostujt” nga Kisha
Ortodokse, nga disa Kisha
Ortodokse Lindore dhe nga Kisha
Katolike. Por emri i tij nuk është në
Martirologun Romak, katalogu
zyrtar i shenjtërve të njohur nga
Kisha Katolike.
MARIA MAGDALENA
“Por për inat të këtyre
korrigjuesve, nëpër ungjij
vazhdonte të nxirrte krye një temë
tokësore shumë shqetësuese: Maria
Magdalena. [...] Apo, më hollësisht,
martesa e saj me Jezu Krishtin”.
(Dan Brown, Kodi i Da Vinçit,
2004, fq. 308)
Për të mbështetur hipotezën e tij
qëndrore të librit, mbi martesën e
hamendësuar të Jezusit me
Magdalenën, Dan Brown citon një
pjesë të Ungjillit sipas Filipit:
«Dhe shoqja e Shëlbuesit është
Marie Magdalena. Krishti e donte
më shumë se gjithë dishepujt e tjerë
dhe shpeshherë e puthte në buzë.
Dishepujt e tjerë e fyen dhe e
shfaqën pakënaqësinë. I thanë:
“Pse e do më shumë se të gjithë
ne?”».
(Dan Brown, Kodi i Da
Vinçit, 2004, fq. 310)
Në të vërtetë, Dan Brown nuk jep
fillimin e paragrafit, i cili jep qartë
natyrën e lidhjes dashurore midis
Krishtit dhe Magdalenës.
“Sofia, e cila thirret sterile, është
nëna e ëngjëjve. Është shoqëruesja
K Ë N D V Ë S H T R I M I K A T O L I K N R 4
Kostandini i Madh 272—337
Statujë në Berat
Harku i Kostandinit
Romë
Shfaqja e Krishtit ndaj Maria Magda-
lenës pas Ringjalljes e pikturuar
nga Aleksandër Ivanov 1835
Ikonë ruse që përshkruan Konstandin
në mesin e Etërve të Këshillit në Këshil-
lin e parë të Nikaeas (325)
Monogrami Konstantinian.
Muzetë e Vatikanit.

3. F A Q J A 3
K Ë N D V Ë S H T R I M I K A T O L I K N R 4 vatrabiblike@gmail.com
e Shpëtimtarit dhe Maria
Magdalenës. Krishti e donte...”.
(Ungjilli sipas Filipit, kapitulli
55.)
Teologjia gnostike parashikonte
disa gjysëmhyjni të quajtura eona.
Numri i këtyre gjysëmhyjnive
ndryshonte në varësi të grupeve
gnostike (zakonisht 9). Sipas
gnostikëve, dy prej këtyre eonëve,
Shpëtimtari dhe Sofia, të cilët në
amëshim kanë krijuar ëngjëjt, u
mishëruan tek Krishti dhe tek
Magdalena, duke sjellë në tokë
lidhjen e tyre qiellore. Kjo pjesë
nuk duhet marrë si një provë
historike e martesës së Jezusit me
Magdalenën, por si një alegori e
një vizioni të saktë teologjik.
Për më tepër, në Ungjillin sipas
Filipit, përveç se gjejmë
personazhe të ndryshme të cilët
marrin “puthje në buzë” (simbol i
bashkimit shpirtëror), lexohet se
bashkimi seksual midis burrit dhe
gruas konsiderohet gjithmonë si
prostitucion. Gjithësesi, më tepër
se një “gabim”, nëse e marrim si të
tillë, ai përfaqëson pretekstin mbi
të cilin është ndërtuar i gjithë libri i
Dan Brown-it.
Mbi këtë çështje, autori nuk flet
shumë duke përdorur teza që nuk
janë të tijat.
“Një bir i Jezusit do ta resiste
konceptin e rëndësishëm të
karakterit hyjnor të Krishtit...”.
(Dan Brown, Kodi i Da
Vinçit, 2004, fq. 320)
Kjo nuk është teologjikisht e
vërtetë; në fakt, Kisha thekson se
Jezu Krishti është edhe njeri i
vërtetë, prandaj mund të kishte
bërë fëmijë, ashtu sikurse edhe ka
zhvilluar edhe aktivitete të tjera
njerëzore. (ka punuar, ka folur,
është emocionuar, ka pasur frikë,
ka fjetur, është zemëruar, etj...)
“Meqë emri i saj ishte i ndaluar
nga Kisha, Marie Magdalena u
njoh me pseudonime të ndryshme:
Kupa, Graali i Shenjtë dhe
Trëndafili”.
(Dan Brown, Kodi i Da
Vinçit, 2004, fq. 320)
Maria Magdalena është një shenjte
e Kishës Katolike, një nga më të
rëndësishmet, pasi ishte
dëshmitare e drejtëpërdrejtë e
predikimeve të Jezusit. Asaj i janë
dedikuar kisha, famulli, bashkësi,
festa dhe pushime. Miliona vajza
janë pagëzuar me emrin
Magadalena ose Maria Magdalena.
Dhe gjithmonë ka qenë një prej
emrave më të përdorur nga gratë
që zgjedhin të bëhen murgesha.
Kisha Katolike ka, të paktën, edhe
14 shenjtëresha të tjera me këtë
emër.
MEROVINGËT
“Megjithatë, trashëgimtarët e
Krishtit u rritën qetësisht në
Francë, në vendin e tyre të fshehtë,
derisa në shekullin e pestë hodhën
një hap të guximshëm: duke u
martuar me mbretërit e Francës
dhe duke krijuar dinastinë e
Merovingëve”.
(Dan Brown, Kodi i Da
Vinçit, 2004, fq. 324)
Hipoteza nuk gjen konfirmim në
asnjë burim historik ose
arkeologjik. Në fakt, ajo rrjedh nga
“Kupa e Shenjtë” e Baigent, Leigh
dhe Lincoln. Këta autorë nuk u
bazuan në asnjë dokument historik,
por vetëm në “Dosjet e Fshehta” të
Parësisë së Sionit. Këto dokumente
janë vendosur diku nga vitet 60 në
Bibliotekën Kombëtare të Parisit.
Ato janë të falsifikuara dhe të
shkruara nga Pierre Plantard për të
dokumentuar një prejardhje fisnike.
Mbretëria e Merovingëve
Vizioni i Gralit të Shenjtë, Bohorti dhe Percevali zbulojnë Gralin,
këtu të identifikuar qartë me Kupën e Shenjtë. Pikturë nga William Morris (1890).
Maria Magdalena, e pikturuar nga
Andrea Solario dhe Bernardino Luini

4. F A Q J A 4
SHËNIME
¹Referime Jezusit si biri i Hyjit: Mt 4,3-6;8,
29;14, 33; 27, 40-43, Mk1, 1;3,11; 5,7;
14,61;15, 39, Lk 1, 32; 3,38; 4,3-9; 4,41; 8,28;
22,70, Gjn 1,34;1, 49;3,17-18; 3,36; 5,25;
Heb10,36;11,4;11,27;19,7; 20,31, Vap
9,20,Rom 1,4;1,9; 2Kor 1,19; Gal 2,20, Ef
4,13. 4,14; 6, 6;7,3;10,29, 1 Gjn 3,8; 4,9-10;
4,15; 5,5; 5,9-13; 5,20, 2 Gjn 3.
BURIME
https://it.wikipedia.org/wiki/
Critiche_al_Codice_da_Vinci
Burimi i plotë: https://
www.cesnur.org/2003/
mi_davinci.htm
KËSHILLOHET TË LEXOHEN
 Jose UllateFabo
KUNDËR KODIT TË VINÇIT
Mistifikimet e Dan Braunit dhe e
vërteta katolike
 Rik Xhejms,
E VËRTETA HISTORIKE PRAPA
KODIT TE DA VINÇIT
Çfarë është histori dhe çfarë është
imagjinatë?
https://www.studentishqiptar.com/a/
davincit.html
K Ë N D V Ë S H T R I M I K A T O L I K N R 4
vatrabiblike@gmail.com
Për të mësuar më shumë mbi
Vatrën Biblike Katolike, mund të
klikoni në Vatra Biblike Katolike.
Mund të na kontaktoni në e-mail
vatrabiblike@gmail.com
Ose në faqen tonë në Facebook
Vatra Biblike
DËSHIRON TË BËHESH EDHE TI
NJË TEOFIL?
MERR PJESË NË BULETININ
KËNDVËSHTRIMI KATOLIK
DUKE SUGJERUAR PYETJE
DHE ÇËSHTJE
MBI TË CILAT DISKUTON
ME MIQTË E TU!
KY BULETIN DO TË BAZOHET
NË BASHKËPUNIMIN TËND,
O I DASHUR TEOFIL I
SHEKULLIT TË XXI.
NË NUMRAT E ARDHSHËM
PASAKTËSITË E ROMANIT
“KODI I DA VINÇIT”
PJESA E TRETË
GABIMET ARTISTIKE
 DARKA E FUNDIT
 LA VERGINE DELLE
ROCCE
 MONNA LIZA
 KISHA TEMPLARE
 MERIDIANI I SHËN
SUPLICE