Në takimin e 47 të Vatrës Biblike, ishin të pranishëm 20 pjesëmarrës. Nën drejtimin e Atë Flavios filluam me komentimin e kapitullit të 14 të Mateut. Fillon seksioni i katërt i Ungjillit.
Buletini Jeta e Vatres Biblike nr 59 ( 24 Janar 2019)
Buletini Jeta e Vatres Biblike nr 47 (18 Tetor 2018)
1. JETA E VATRËS
B U L E T I N I I N F O R M A T I V I V A T R Ë S B I B L I K E K A T O L I K E
1 5 T E T O R 2 0 1 8 N R . 4 7
Në takimin e 47 të Vatrës Biblike, ishin të pran-
ishëm 20 pjesëmarrës.
Nën drejtimin e Atë Flavios filluam me komenti-
min e kapitullit të 14 të Mateut.
Fillon seksioni i katërt i Ungjillit.
I gjithë seksioni përsërit karakteristikat përbërëse
të ndeshura edhe më parë: një pjesë e parë, më e
gjerë, me karakter narrativ, pjesërisht e lidhur me
tematikën e seksionit të përparshëm një pjesë e
dytë, më e kufizuar, që shërben si hyrje për një
mësim të mëtejshëm të Jezusit.
PËR ÇFARË FLITET?
Vazhdon tregimi i misionit të Jezusit në Galile i shoqëruar me shenjta e mrekullive që
marrin gjithnjë e më shumënjë vlerë profetike në lidhje me identitetin mesianik të Jezu
Krishtit. Në zhvillimin e tregimit vërehen polemika gjithnjë e më të mprehta ndërmjet
Jezusit dhe kundërshtarëve të tij. Gjendemi tashmë në zonën qendrore të Ungjillit, d.m.th.
në gjysmën e veprës. Fillojnë lajmërimet e përsëritura të Jezusit sa i përket mundimit të tij
të afërt. Tematika e trajtuar në mësimin përmbyllës të Jezusit është Mbretëria, e parë në
dinamikat e saj të brendshme. Zakonisht flitet për Fjalimin kishtar ose për jetën në Kishë.
KU JEMI?
Ngjarjet e treguara në këtë seksion ambientohen gjithnjë në pjesën veriore të mbretërisë së
lashtë të Izraelit. Edhe pse si qendër mbetet zona e Liqenit të Tiberiadit dhe Kafarnaumi,
na tregohen disa zhvendosje edhe në zonat e tjera (Nazareti, Çezarea e Filipit) madje edhe
jashtë kufijve historik, në Fenici (Tiri e Sidoni) duke e shtrirë misionin edhe ndër paganë.
13,53-58: Jezusi refuzohet në Nazaret Nga Kafarnaumi Jezusi zhvendoset në Nazaret,
qyteti i tij i lindjes, aty ku qëndron përsëri Maria, nëna e tij dhe të afërmit.
Të shtunën, siç e kishte zakon, Jezusi mëson në sinagogën e fshatit.
Bashkëfshatarët çuditen prej predikimit të tij dhe për fuqinë e mrekullive, jehona e të
cilave, me shumë gjasë, kishte mbërritur në Nazaret.
Habia e tyre shprehet në dy mënyra kontradiktore:
e dinë se prej nga vjen (babai, kushtet shoqërore, nëna dhe familja)
nuk e dinë se nga vjen dija dhe fuqia e tij.
Përfundimi në të cilin arrijnë është negativ dhe i ngjashëm me atë të farisenjve të cilët
dyshojnë për një pushtet djallëzor, prej momentit që, ashtu si ata, nuk janë të gatshëm për
të shkuar përtej asaj që dinë e të pranojnë risinë e zbulimit të Jezusit si Mesi.
Vatra Biblike takimi nr. 47
Mos harroni të
merrni Biblën
me vete!
“Zoti pati një bir të pa mëkat në tokë, por kurrë një bir pa vuajtje”
Shën Agustini
INFORMACION
TAKIMI I RRADHËS
18 TETOR 2018
Ora 19.00—20.30
Famullia
“Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Lutja e Mbrëmjes
(tek kapela)
Mësimi:
(tek salla)
Padre
Flavio Cavallini
Ju lutemi lexoni
kapitullin 14
të Ungjillit
sipas Mateut!
2. F A Q J A 2
J E T A E V A T R Ë S N R . 4 7
Është lokaliteti në Galile. Atje shkuan të jetojnë Jozefi, Maria dhe Jezusi kur u
kthyen nga Egjipti. Jezusi jetoi në Nazaret për rreth 30 vjet para se të fillonte
jetën e tij publike: ja përse i thoshin edhe “Nazaretasi”. Sot Nazareti është një
qytet me rreth 40.000 banorë dhe është kryeqendra e distriktit verior të shtetit të
Izraelit.
FJALOR I THJESHTË
NAZARET
BOTIMET E VATRËS
121. Besëlidhja e Vjetër është një pjesë e pandashme e Shkrimit të Shenjtë.
Librat e saj kanë frymëzim hyjnor dhe ruajnë një vlerë të përhershme (Krh. Konc.
Ekum. Vat. II, Dei Verbum, 14), sepse Besëlidhja e Vjetër nuk është shfuqizuar
asnjëherë.
BIBLA NË KATEKIZMIN E KISHËS KATOLIKE
(KKK)
Karakteristika e Hyjit biblik
është fakti që ai lidhet.
Hyji është besnik sepse ia beson
betimin e dashurisë së tij atij të cilit
nuk mund t’i besohet shumë: njeriut!
SHENJAT E FESË
Mistagogji
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
Veronik Margron
“
”
EKZORCISTI
LUFTA IME KUNDËR
DJALLIT
Nga
Dom Ermes Macchioni
MAGJIA DHE VEPRIMI
I DJALLIT
Qëndrimi i Kishës Katolike
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini, OFM
PROGRAMI I TAKIMIT nr. 48
Lutja e Mbrëmjes: 19.00
Vazhdojmë të mësojmë të lutemi së bashku me Psalmet
Mësimi: 19.30
Pas përfundimit të kapitullit 13 do të vazhdojmë me leximin dhe komentimin e
kapitullin 14 të Ungjillit sipas Mateut.
“Edhe gjëja më e vogël kur bëhet për dashuri të Zotit është e paçmueshme.”
Shën Tereza e Avilës
3. “Është besimi
që ushqen lutjen
dhe në të njëjtën kohë
lutja është vaji
që e mban të ndezur
llambën e besimit.”
P. Livio Fanzaga
F A Q J A 3
J E T A E V A T R Ë S N R . 4 7
NA KONTAKTONI
E-mail: vatrabiblike@gmail.com
Vatra Biblike
Çdo të enjte, ora 19.00 - 20.30
Famullia “Zoja Ndihmëtare”
Rruga “Don Bosko”
Pyetja 39: Për çfarë motivi për shtatë ditë pas Pashkëve Hebrejt nuk
duhej të hanin asgjë të mbrujtur?
Buka që hamë ne çdo ditë është e butë dhe e mirë sepse furrtari në brumë shton
tharmin. Edhe fshatarët e vjetër të tokës së Kanaanit e bënin kështu bukën,
përveç javës që pasonte “festën e të pabrumeve”. Në të cilën buka bëhej pa
tharm. Kjo festë kremtohej në shenjë falenderimi ndaj Hyjit dhe i ofroheshin
atij prodhimet e para, pra frytet e para të tokës. Për shtatë ditë nuk mund të
përdorej asgjë që të kishte të bënte me prodhimet e vjetra, e kështu buka bëhej
me grurë të ri pa tharm: i vetmi tharm ishte ai i vjetri e për të pasur të ri duhej
koha e nevojshme për tu formuar nga brumi i ri. Festa e të pabrumeve vjen pas
kushtimit të qengjit në festën e Pashkëve hebraike dhe siguron një fli të re:
ashtu siç lihet tharmi i vjetër për të pritur atë të riun, kështu në Pashkë lihet
pas skllavëria e vjetër për të pasur lirinë e re.
101 PYETJE MBI BIBLËNJEZUSI I NAZARETIT
Qendra e universit dhe hi-
storisë.
nga Giacomo Biffi
LECTIO DIVINA
Leximi Shpirtëror i Shkrimit
Shenjtë
Përgatitur nën kujdesin e
Atë Flavio Cavallini,OFM
MËSOJMË TË LUTEMI
Letër për Probën
nga
Shën Augustini i Iponës
“
”
Rruzarja është një armë e fuqishme
për të larguar demonët dhe
për të mbajtur veten larg mëkatit…
Nëse doni të keni paqe në zemrat tuaja,
në shtëpitë tuaja dhe në vendin tuaj,
mblidhuni çdo mbrëmje
dhe thoni rruzaren.
Nuk ka rëndësi sa punë
apo shqetësime keni,
mos lejoni që dita të kaloj
pa thënë rruzaren.
Shën Pio i Pietralçinës
“Më shumë lot derdhen për lutjet e përgjigjura se për ato pa përgjigje.”
Shën Tereza e Avilës
4. Me këtë sfond të Besëlidhjes së Vjetër, tani mund të shohim më qartë se si Besëlidhja e Re e portretizon
Marinë në dritën e traditës së nënës mbretëreshë.
Ungjilli i Mateut shpesh është quajtur "Ungjilli i Mbretërisë". Mateu thekson se Jezusi është “Biri i Davidit”, i
cili është mbreti i vërtetë i hebrenjve që themelojnë “Mbretërinë e Qiellit”. Me të gjitha këto imazhe mbretërore,
nuk duhet të jetë e habitshme të gjesh edhe tema të nënës mbretëreshë.
Menjëherë, Mateu tregon qartë se si foshnja Jezus është fëmija "Emanuel" siç profetizohet tek Isaia 7:14 (Mt
1:23). Siç e pamë më sipër, kjo profeci e lidh fëmijën mesianike mbretërore me nënën e tij mbretëreshë. Më tej,
Mateu veçon marrëdhënien intime midis nënës dhe djalit të saj mbretëror duke përdorur fraza "fëmija dhe nëna e
tij" pesë herë në dy kapitujt e parë, duke kujtuar lidhjen e ngushtë midis nënës mbretërore dhe djalit mbretëror siç
përshkruhet në Librat e Mbretërve. Ashtu si nëna mbretëreshë përmendet vazhdimisht së bashku me mbretërit e
Judës në 1 dhe 2 Mbretër, kështu edhe Maria përmendet shpesh bashkë me djalin e saj mbretëror, Jezusin, në
tregimin e fëmijërisë së Mateut (Mateu 1:18, 2:11, 13, 14, 20 , 21).
Ne gjejmë Marinë të portretizuar në sfondin e motiveve mbretërore të Davidit në Ungjillin e Lukës, po ashtu,
veçanërisht në paragrafet e tij të Lajmërimit dhe Vizitës. Së pari, engjëlli Gabriel thuhet se paraqitet te një
virgjëreshë e fejuar me një burrë "të shtëpisë së Davidit" (1:27). Atëherë engjëlli i tregoi Marisë: "Ja, do të
mbetesh shtatzënë e do të nxjerrësh në dritë një djalë e ngjitja emrin Jezus. Ky do të jetë i madh dhe do të quhet
Biri i Hyjit tejet të lartë. Zoti Hyj do t’ia japë fronin e Davidit, atit të tij. Ai do të mbretërojë përgjithmonë mbi
shtëpinë e Jakobit dhe mbretëria e tij s’do të ketë mbarim. "(Luka 1: 31-33).
Tingullon fuqishëm theksi Davidian që përshkruan Marinë dhe djalin e saj mbretëror: një grua nga shtëpia e
Davidit që lindi një djalë i cili do të jetë mbreti i ri, mbretëria e të cilit nuk do të përfundojë kurrë. Me jehonë nga
tradita e nënës mbretëreshë e mbretërisë Davidiane dhe profecisë së nënës së birit të Isaisë 7:14, mund të
konkludojmë se Marisë i jepet këtu thirrja e nënës mbretëreshë.
Zyra mbretërore e Marisë është bërë edhe më e qartë në tregimin e Lukës për Vizitën. Elizabeta e përshëndet
Marinë me titullin «nëna e Zotit tim» (Luka 1:43). Ky titull është i ngarkuar me rëndësi të madhe mbretërore. Në
gjuhën e gjykatës mbretërore të Lindjes së lashtë, titulli "Nëna e Zotit tim" u përdor për të adresuar nwnwn
mbretëreshw tw mbretit sundues . Kështu me këtë titull Elizabeta po e njeh dinjitetin e madh të rolit të Marisë si
nëna mbretërore e mbretit, Jezusit.
MARIA MBRETËRESHË!
A ËSHTË KJO BIBLIKE?
Mësime Biblike
Vijon nga numri i kaluar
5. Së fundi, Maria mbretëreshë mund të shihet në vizionin e madh të përshkruar në Zbulesa 12: " Në qiell u duk
një shenjë e madhërueshme: një Grua e veshur me diell, me hënë nën këmbë, në kokë kezën me dymbëdhejtë
yje!" (Zbulesa 12: 1-2). Kush është ky fëmijë i porsalindur? Ai përshkruhet si mbret mesianik që ushtron
sundimin e tij. Tek vargu 5, autori i Zbulesës zgjodhi Psalmin 2 mesianik për të përshkruar se si ky fëmijë do të
"do të sundojë të gjithë popujt me skeptër hekuri." (Zbulesa 12: 5, Psalmi 2: 9). Ky djalë mbretëror merret në
qiell për t'u ulur në një fron (Zbu. 12: 5) dhe ai triumfon në mbretërinë e Hyjit duke mposhtur djallin: "Tani
mbretëria e Hyjit tonë ka ardhur, sepse akuzuesi është rrëzuar "(12:10). Sigurisht, ky fëmijë i sapolindur është
Mesia mbretërore, Mbreti Jezus.
Në këtë dritë është e qartë se kush është kjo grua që lindi Mesinë: Është Maria. Disa njerëz e kanë interpretuar
këtë grua në Zbulesën 12 si thjesht një simbol për popullin e Besëlidhjes së Vjetër të Izraelit ose për Kishën e
Besëlidhjes së Re dhe prandaj kanë arritur në përfundimin se gruaja nuk mund të jetë individ (domethënë
Maria). Sidoqoftë, ky propozim" ose ,ose" është i huaj për pikëpamjen biblike, në të cilën individët shpesh
përfaqësojnë simbolikisht grupe kolektive. Për shembull, Adami përfaqësonte gjithë njerëzimin (Romakëve
5:19) dhe Jakobi qëndronte për të gjithë Izraelin (Ps 44: 4). Duke pasur parasysh këtë nocion biblik të quajtur
"personalitet i përbashkët", gruaja në Zbulesën 12 duhet të kuptohet si një individ (Maria) dhe si një simbol për
popullin e Hyjit.
Por, për qëllimet tona, sapo të shohim se kjo grua është Maria, nëna e Jezusit, është e rëndësishme të vëmë re
se si ajo është portretizuar si mbretëreshë në këtë pasazh. Zyra e saj mbretërore është përmendur nga pamjet e
diellit, hënës dhe dymbëdhjetë yjeve, të cilat kujtojnë historinë e Besëlidhjes së Vjetër për ëndrrën e Jozefit, ku
dielli, hëna dhe yjet përkulen para tij, duke simbolizuar autoritetin e tij të ardhshëm (Zan 37 : 9-11). Ana
mbretërore e saj është bërë edhe më e qartë nga kurora e dymbëdhjetë yjeve në kokën e saj. Ashtu si nëna e
mbretëreshës në Jeremia 13:18, këtu Maria mban një kurorë, duke simbolizuar zyrën e saj mbretërore në
mbretërinë e qiellit. Në të vërtetë, Zbulesa 12 e përshkruan Marien si nënë mbretëreshë në Mbretërinë e Hyjit,
duke marrë pjesë në sundimin e djalit të saj mbi universin.
Kemi parë se si tradita e nënës në Besëlidhjen e Vjetër shërben si një sfond i rëndësishëm për të kuptuar zyrën
mbretërore të Marisë. Në të vërtetë, Besëlidhja e Re e portretizon Marinë si nënë e mbretëreshës në par
ekselencë. Kështu, lutjet, himnet dhe arti që nderojnë mbretëreshën Mari janë përgjigjet biblike më të
përshtatshme për të krishterët. Në nderim të saj si nëna mbretëreshë, ne nuk marrim asgjë nga lavdia e
Krishtit, por e lartësojmë Atë edhe më shumë duke njohur veprën e madhe që Ai ka bërë në të dhe
nëpërmjet saj.
Kuptimi i Marisë si nëna mbretëreshë hedh dritë mbi rolin e saj të rëndësishëm ndërmjetësues në jetën e
krishterë. Ashtu si nëna mbretëreshë e mbretërisë Davidiane, Maria shërben si avokate për njerëzit në
Mbretërinë e Hyjit sot. Kështu, ne duhet t'i afrohemi nënës mbretëreshë, duke e ditur se ajo ia dërgon lutjet
tona djalit të saj mbretëror dhe se ai i përgjigjet asaj siç bëri Salomoni me Betsabenë: "Unë kurrë nuk do t'ju
refuzoj".