2. Επιδημιολογία Κ.Ν.Μ σε παιδία
Σπάνια εμφανιζόμενες κακώσεις
1: 1 αναλογία ανδρών προς γυναίκες σε παιδιά <5 ετών
Ελαφρώς υψηλότερα στα αγόρια μεταξύ 5-13 ετών
Αύξηση του αριθμού των αγοριών έναντι κορίτσια > 13 ετών.
Αναλογία ενηλίκων 4: 1 αρσενικό: θηλυκό
Hadley et al., 1988; Hamilton & Myles, 1992; Ruge, Sinson, McLone, & Cerullo, 1988; Vogel & DeVivo, 1996, Vogel, 2004; 2012, Vitale, 2007
3. Κακώσεις Νωτιαίου Μυελού σε παιδία
Νευρολογικό επίπεδο και κατηγορία ποικίλουν ως συνάρτηση της ηλικίας
Τα παιδιά <8 ετών επιρρεπείς σε τραυματισμούς του αυχένα
Τα παιδιά μεταξύ 5-10 επιρρεπείς σε παραπληγία, πλήρη διατομή (ζώνη αυτοκίνητου)
Vogel & DeVivo, 1996, 1997, 2006; 2012
4. Κακώσεις Νωτιαίου Μυελού σε παιδία
Τροχαία ατυχήματα: πρωταρχική αιτία κάκωσης στα παιδιά (56%)
68% χωρίς μέτρα προστασίας (Vitale, 2007)
Η παιδική κακοποίηση, καυγάδες, όπλα
Ιατρική χειρουργικά αίτια
Αθλητισμός -Τραμπολίνα, ATV, γυμναστική, σκι, snowboard
Vogel & DeVivo, 1996, 1997; Shriners Hospitals for Children, 2011; Vitale, 2007
6. Είδη κακώσεων
Άμεση διάσειση των νευρικών στοιχείων του ν.μ.
Μικροαιμορραγίες των κεντρικών αγγείων της φαιάς ουσίας
Οίδημα του ν.μ.
Νέκρωση του ιστού του ν.μ. η οποία μπορεί να καταστρέψει το 40% του ν.μ. σε 4 h και το 70% σε 24 h
7. Κατάταξη κακώσεων Ν.Μ
Πλήρη ή ολική διατομή
όταν υπάρχει ολική και μόνιμη διακοπή της αισθητικής και της εκούσιας ή ακούσιας κινητικής λειτουργίας σε περιοχές που νευρώνονται από τα τρία αμέσως επόμενα νευροτόμια από το νευρολογικό επίπεδο της κάκωσης
Μερική ή ατελής διατομή
Στην περίπτωση που μερικές νευρικές ίνες ανιούσες και κατιούσες παραμένουν άθικτες οπότε εντοπίζεται αισθητική και κινητική λειτουργία (εκούσια ή ακούσια) σε περιοχές που νευρώνονται από περισσότερα των τριών νευροτόμια κάτω από το επίπεδο της βλάβης
8. Οι ατελείς διατομές κατατάσσονται ανάλογα με το τμήμα του ν.μ. που έχει υποστεί βλάβη σε:
Βλάβη πρόσθιου τμήματος ή πρόσθιο σύνδρομο
Βλάβη οπίσθιου τμήματος ή οπίσθιο σύνδρομο
Βλάβη κεντρικού τμήματος ή κεντρικό σύνδρομο
Βλάβη προσθιοπίσθιου τμήματος ή Brown- Sequard συνδρόμου
Διατομή των μυελικών νηματίων
9. Βλάβη πρόσθιου τμήματος ή πρόσθιο σύνδρομο ν.μ.:
Προκαλείται απώλεια ή διαταραχή της αίσθησης του πόνου, της θερμοκρασίας και της αφής κάτω από το σημείο της βλάβης.
Μπορεί να διατηρηθούν η αίσθηση της πίεσης και η ιδιοδεκτικότητα.
Είναι πιθανόν να επανακτηθεί αργότερα κάποια κινητικότητα.
10. Βλάβη οπίσθιου τμήματος ή οπίσθιο σύνδρομο
Διατηρείται η μυϊκή δύναμη, η αίσθηση του πόνου και της θερμοκρασίας.
Χάνονται ή ελαττώνονται η ιδιοδεκτικότητα και η αίσθηση της δόνησης.
Προκαλείται δυσκολία στο συντονισμό των κινήσεων των άκρων.
11. Βλάβη κεντρικού τμήματος ή κεντρικό σύνδρομο
Μπορεί να διατηρηθεί κάποια κινητικότητα στα κάτω άκρα και κάποιος έλεγχος της ουροδόχου κύστης και του εντέρου.
Προκαλείται απώλεια της λειτουργικότητας των άνω άκρων.
Η πιθανή ανάκαμψη αρχίζει από τα κάτω άκρα με πορεία προς τα πάνω.
12. Βλάβη προσθιοπίσθιου τμήματος ή Brown- Sequard σύνδρομο:
Προκαλείται διαταραχή ή απώλεια της κινητικότητας στην τραυματισμένη πλευρά.
Διατηρείται η αίσθηση του πόνου και της θερμοκρασίας.
Απώλεια της αίσθησης της πίεσης, δόνησης και ιδιοδεκτικότητας.
Στην αντίθετη πλευρά της κάκωσης παρατηρείται φυσιολογική κίνηση.
Διαταραχή ή απώλεια αίσθησης του πόνου, θερμοκρασίας, πίεσης και απαλής αφής.
13. Διατομή των μυελικών νηματίων
Προκαλείται μερική ή πλήρη απώλεια κινητικότητας και αισθητικότητας. Εάν δεν υπάρχει σοβαρός τραυματισμός είναι δυνατόν τα νεύρα να αναπτυχθούν ξανά και να επανέλθει η λειτουργικότητα.
18. Αντιμετώπιση μετά τη ΜΕΘ
Λήψη ιστορικού
Παρατήρηση (πως αντισταθμίζει; πως αναπνέει; πως συμπεριφέρεται;)
Αξιολόγηση με χειρισμούς ή δοκιμασίες
Η αξιολόγηση είναι στοχευόμενη & ανάλογη του επιπέδου της βλάβης
20. Μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της Παιδιατρικής KNM
Έλκη πίεσης 33%
Ακράτεια ούρων 34%
Εντέρου ακράτειας 13%
Ουρολοιμώξεις 69%
Δυσαντανακλαστικότητα 50%
Σπαστικότητα 44%
Πόνος στον ώμο 59%
Πόνος στον καρπο 27%
Πόνος στον αγκωνα 19,5%
Πόνος σε άλλα σημεια 51,5%
Κατάγματα 5%
21. Παράγοντες που σχετίζονται με Νοσηρότητα και Θνησιμότητα
Αύξηση και ανάπτυξη
Μυοσκελετικές παθήσεις
Νευρομυϊκή σκολίωση
Πυελική ασυμμετρία αστάθεια του ισχίου
22. Επιπολασμός της Νευρομυικής σκολίωσης
Campbell & Bonnett, 1975 91%
Mayfield et al, 1981 98%
Dearolf & Betz et al, 1990 98%
Mulcahey, et al, 2013 93%
Vogel et al, Handbook of Clinical Neurology 2012; Mulcahey & Betz, Pediatric Spine, 2008; Mulcahey et al, Topics in SCI Rehab, 2004
23. Συσχέτιση μεταξύ ηλικίας τραυματισμού και σκολίωσης
0-10 ετών 100%
11-16 ετών 19%
> 16 ετών 12% Lancourt et al
Πριν από την ενηλικίωση: 98% (κίνδυνος για χειρουργική επέμβαση: 67%)
Μετά τη ενηλικίωση : 20% (κίνδυνος για χειρουργική επέμβαση: 5%) Dearolf & Betz et al. 1990
24. Νευρομυϊκή σκολίωση
Η ικανότητα για αντισταθμιστικές στρατηγικές χάνεται!
Αύξηση σε αναπνευστική δυσχέρεια και καταστροφή του δέρματος ανάλογη της αύξησης της γωνίας Cobb
98% των παιδιών που τραυματίστηκαν <12ετ απαιτεί σπονδυλοδεσία (Dearolf & Betz, 1990)
Πολύ υψηλός κίνδυνος για πνευμονικές επιπλοκές, ψευδάρθρωση, λοιμώξεις (Sharma et al 2010)
Αναφέρθηκε απώλεια λειτουργικής όρασης (Samdani et al 2009)
25. Νευρομυϊκή σκολίωση
Υψηλός επιπολασμός μεταξύ των παιδιών με κάκωση νωτιαίου μυελού
Η ηλικία είναι το μόνο ισχυρό προγνωστικό, με στατιστική σημαντικότητα
Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της προληπτικής καθοδήγησης ως απαραίτητο μέρος της αποκατάστασης
26. Νευρομυϊκή σκολίωση: διαχείρηση
Προκαταβολική καθοδήγηση - εκπαίδευση και πρόληψη
Θωρακοσφυικές ορθώσεις (TLSO)
-Συνταγή πριν από την έναρξη της σκολιωσης (αμέσως κατά τη στιγμή του τραυματισμού) (Metah et al, 2006)
-Επιβραδύνει εξέλιξη αλλά δεν την αποσοβεί (Betz, 2010) -Η ανοχή των παιδιων ποικίλλει (Hunter et al 2009) -Δυσχεραίνει το χειρισμό και την άνεση για παιγνίδι (Sison-Williamson, et al 2007) -Δυσμενείς επιπτώσεις στις ΔΚΖ (Chafetz, et al 2007)
27. Νευρομυϊκή σκολίωση: διαχείρηση
Σπονδυλοδεσία:
-Βελτιώνει την αναπνευστική λειτουργία, τη στάση του σώματος, την ισορροπία στο κάθισμα
-Αυξημένος κίνδυνος για έλκη πίεσης μέσα στον πρώτο χρόνο μετά σπονδυλοδεσία (Vogel, et al.)
-Δυσμενείς επιπτώσεις στην ικανότητα των παιδιών………
…….Τετραπληγία: να φανέ μόνα τους
……..Παραπληγία: τουαλέτα μόνα τους (Mulcahey et al)
28. Αστάθεια του ισχίου: Παράγοντες εμφάνισης/ επιδείνωσης
Ηλικία κατά τον τραυματισμό
Σπαστικότητα
Υποτονια
Σήψη
Σκολίωση
Σπαστική (80%)
Υποτονική (20%)
29. Αστάθεια του ισχίου
Αύξηση του κινδύνου:
Εμφάνισης ελκών πίεσης
Επιδείνωσης σπαστικότητας
Πρόληψη
Διάταση στη πρηνή
Ύπνος στη πρηνή
Λύση των σπασμών του μαλακού ιστού
Σταθεροποίηση των οστών