1. Presentación: B. Areskurrinaga HC
Euskaraz: D. Amundarain
Música: Bruch. Adagio.
7 de febreiro de
2016
5º Tempo ordinario –
C
(Lucas 5,1-11)
José Antonio Pagola
Recoñecer
o
pecado
2. O relato da «pesca milagrosa» no
lago de Galilea foi moi popular entre
os primeiros cristiáns.
3. Varios evanxelistas recollen o episodio, pero só Lucas
culmina a narración cunha escena conmovedora que
ten por protagonista a Simón Pedro, discípulo crente e
pecador ao mesmo tempo.
4. Pedro é un home de fe, seducido por Xesús.
As súas palabras teñen para el máis forza que a súa
propia experiencia.
Pedro sabe que ninguén se pon a pescar ao mediodía no
lago, sobre todo se non pescou nada pola noite.
Pero díxollo Xesús e Pedro confía totalmente nel:
«Apoiado na túa palabra, botarei as redes».
5. Pedro éPedro é, ao mesmo tempo, un home de corazón
sincero. Sorprendido pola enorme pesca obtida,
«bótase aos pés de Xesús» e con unha
espontaneidade admirable dille:
«Arreda de min, que son pecador».
Pedro recoñece, ante todos, o seu pecado e a súa
absoluta indignidade para convivir de cerca con
Xesús.
6. Xesús non se asusta de ter xunto a si un discípulo
pecador. Ao contrario, se se sente pecador, Pedro
poderá comprender mellor a súa mensaxe de perdón
para todos e a súa acollida a pecadores e
indesexables.
««Non temas.Non temas.
Desde agora, serás pescador de homesDesde agora, serás pescador de homes».».
7. Xesús quítalle o medo a ser un discípulo pecador
e asóciao á súa misión de reunir e convocar a
homes e mulleres de toda condición a entrar no
proxecto salvador de Deus.
8. Por que a Igrexa se resiste tanto aPor que a Igrexa se resiste tanto a
recoñecer os seus pecados e confesar arecoñecer os seus pecados e confesar a
súa necesidad de conversión?súa necesidad de conversión?
A Igrexa é de Xesucristo, pero ela non éA Igrexa é de Xesucristo, pero ela non é
Xesucristo. A ninguén pode estrañar queXesucristo. A ninguén pode estrañar que
nela haxa pecado.nela haxa pecado.
9. a Iglesia é «santa» porque vive animada porIglesia é «santa» porque vive animada por
o Espíritu Santo de Xesús, pero éo Espíritu Santo de Xesús, pero é
«pecadora» porque no pocas veces se«pecadora» porque no pocas veces se
resiste a ese Espíritu e se aleja do evanxeo.resiste a ese Espíritu e se aleja do evanxeo.
A Igrexa é «santa»A Igrexa é «santa»
porque vive animada poloporque vive animada polo
Espírito Santo de Xesús,Espírito Santo de Xesús,
pero é «pecadora» porquepero é «pecadora» porque
non poucas veces senon poucas veces se
resiste a ese Espírito e seresiste a ese Espírito e se
afasta do evanxeo.afasta do evanxeo.
10. O pecado está nos
crentes e nas
institucións; na
xerarquía e no pobo
de Deus; nos
pastores e nas
comunidades cristiás.
Todos necesitamos
conversión.
11. É moi grave habituarnos a ocultar a verdadeÉ moi grave habituarnos a ocultar a verdade
pois impídenos comprometernos nunhapois impídenos comprometernos nunha
dinámica de conversión e renovación.dinámica de conversión e renovación.
Por outra parte, non é máis evanxélicaPor outra parte, non é máis evanxélica
unha Igrexa fráxil e vulnerable que ten aunha Igrexa fráxil e vulnerable que ten a
coraxe de recoñecer o seu pecado, quecoraxe de recoñecer o seu pecado, que
unha institución empeñada inutilmenteunha institución empeñada inutilmente
en ocultar ao mundo as súas miseriasen ocultar ao mundo as súas miserias?
12. Non son máis cribles as nosasNon son máis cribles as nosas
comunidades cando colaboran con Cristocomunidades cando colaboran con Cristo
na tarefa evanxelizadora, recoñecendona tarefa evanxelizadora, recoñecendo
humildemente os seus pecados ehumildemente os seus pecados e
comprometéndose a unha vida cada vezcomprometéndose a unha vida cada vez
máis evanxélica?máis evanxélica?
13. Non temos moito queNon temos moito que
aprender tamén hoxe doaprender tamén hoxe do
grande apóstolo Pedrogrande apóstolo Pedro
recoñecendo o seu pecadorecoñecendo o seu pecado
aos pés de Xesús?aos pés de Xesús?
14. RECOÑECER O PECADO
O relato «da pesca milagrosa» no lago de Galilea foi moi popular entre os primeiros
cristiáns. Varios evanxelistas recollen o episodio, pero só Lucas culmina a narración cunha
escena conmovedora que ten por protagonista a Simón Pedro, discípulo crente e pecador ao
mesmo tempo.
Pedro é un home de fe, seducido por Xesús. As súas palabras teñen para el máis forza
que a súa propia experiencia. Pedro sabe que ninguén se pon a pescar ao mediodía no lago,
sobre todo se non pescou nada pola noite. Pero díxollo Xesús e Pedro confía totalmente nel:
«Apoiado na túa palabra, botarei as redes».
Pedro é, ao mesmo tempo, un home de corazón sincero. Sorprendido pola enorme
pesca obtenida, «bótase aos pés de Xesús» e cunha espontaneidade admirable dille: «Arreda de
min, que son pecador». Pedro recoñece, ante todos, o seu pecado e a súa absoluta indignidade
para convivir de cerca con Xesús.
Xesús non se asusta de ter xunto a si un discípulo pecador. Ao contrario, se se sente
pecador, Pedro poderá comprender mellor a súa mensaxe de perdón para todos e a súa acollida a
pecadores e indesexables. «Non temas. Desde agora, serás pescador de homes». Xesús quítalle
o medo a ser un discípulo pecador e asóciao á súa misión de reunir e convocar a homes e
mulleres de toda condición a entrar no proxecto salvador de Deus.
Por que a Igrexa se resiste tanto a recoñecer os seus pecados e confesar a súa
necesidade de conversión? A Igrexa é de Xesucristo, pero ela non é Xesucristo. A ninguén pode
estrañar que nela haxa pecado. A Igrexa é «santa» porque vive animada polo Espírito Santo de
Xesús, pero é «pecadora» porque non poucas veces se resiste a ese Espírito e se afasta do
evanxeo. O pecado está nos crentes e nas institucións; na xerarquía e no pobo de Deus; nos
pastores e nas comunidades cristiás. Todos necesitamos conversión.
É moi grave habituarnos a ocultar a verdade pois nos impide comprometernos nunha
dinámica de conversión e renovación. Por outra parte, non é máis evanxélica unha Igrexa fráxil e
vulnerable que ten a coraxe de recoñecer o seu pecado, que unha institución empeñada
inutilmente en ocultar ao mundo as súas miserias? Non son máis cribles as nosas comunidades
cando colaboran con Cristo na tarefa evanxelizadora, recoñecendo humildemente os seus
pecados e comprometéndose a unha vida cada vez máis evanxélica? Non temos moito que
aprender tamén hoxe do grande apóstolo Pedro recoñecendo o seu pecado aos pés de Xesús?
José Antonio Pagola
