(met ervaringen van o.a. OCI-Nitrogen en High Tech Campus) In vrijwel alle facilitaire samenwerkingsrelaties spelen prestatieafspraken en -metingen een belangrijke rol. In theorie zijn dat prima instrumenten om de samenwerking meetbaar te maken, maar in de praktijk werkt het vaak anders, en worden prestatieafspraken nogal eens gebruikt om de malus voor de leverancier te bepalen of om de prestaties van de facility manager positief te belichten (‘alle stoplichten staan op groen, dan gaat het toch goed?’). Door dit soort koppelingen schieten prestatiemetingen hun doel voorbij en is er kans op schijnzekerheid. Kan dit anders? Jazeker. Aan de hand van concrete casuïstiek wordt getoond op welke manier prestatiemetingen wel nuttig, effectief en inspirerend kunnen zijn. Daarbij kunnen dynamische KPI’s (die per tijdsperiode veranderen, afhankelijk van de behoefte van het moment) en/of wederzijdse KPI’s (waarbij niet alleen de opdrachtgever de leverancier beoordeelt, maar ook andersom) een belangrijke rol spelen. Ook zijn er inmiddels ervaringen om los van harde KPI’s leveranciers te beoordelen op zachte aspecten, zoals proactiviteit, communicatie, innovatie en ketendenken. Een verfrissende aanpak om ‘fact based’ in control te komen, te blijven en te verbeteren.