ΑΡΧΑΙ Α ΣΠΑΡΤΗ

1. Η ζωή στην αρχαία Σπάρτη
ή
«Ονειρεύτηκα τη Γοργώ»
Θεοδώρα Μ.Α2

2. Χθες το βράδυ στον ύπνο μου, ήρθε μια
γυναίκα και μου ζήτησε να σας πω την ιστορία
της πόλης της!
 «Μα, πώς;» ψιθύρισα! «Εγώ, ένα μικρό
παιδί;»
 «Απλά θα τα πεις», μου είπε. «Όπως θα σου
τα διηγηθώ εγώ».

3.  Το όνομά μου είναι Γοργώ και σημαίνει άγρια
μάτια. Είμαι η κόρη του βασιλιά της Σπάρτης
Κλεομένη Α΄, σύζυγος του ένδοξου Λεωνίδα και
μητέρα του Πλείσταρχου.
 Η πόλη μου, η Σπάρτη, βρίσκεται στα νότια της
Πελοποννήσου, στην κοιλάδα του ποταμού
Ευρώτα. Μοιάζει με στρατόπεδο κι έχει
αυστηρούς νόμους. Τους νόμους του
Λυκούργου

4.  Η ζωή εδώ δεν είναι εύκολη. Τα παιδιά μας
μόλις γίνουν εφτά ετών τα αναλαμβάνει η
πόλη. Ζουν ομαδικά, προπονούνται σκληρά και
μαθαίνουν γραφή, ανάγνωση, μουσική και
χορό. Στόχος οι νέοι μας να γίνουν άριστοι και
γενναίοι πολεμιστές και οι νέες γερές και άξιες
μητέρες

5.  Οι Σπαρτιάτες ασχολούνται, εκτός από τις πολεμικές τέχνες, και με την πολιτική. Συχνά
συμμετέχουν, όσοι είναι άνω των 30,στη συνέλευση, την Απέλλα, και εγκρίνουν ή
απορρίπτουν τα θέματα που προετοίμασε η Γερουσία. Υπεύθυνοι για την άμυνα και τις
εξωτερικές σχέσεις είναι οι πέντε έφοροι, ενώ οι δύο βασιλείς δεν έχουν και πολλές
αρμοδιότητες.

6.  Στους γύρω οικισμούς, κατοικούν οι μέτοικοι
που ασχολούνται με το εμπόριο, ενώ τους
παλιούς κατοίκους της περιοχής τους έχουμε
για δούλους (είλωτες) και τους υποχρεώνουμε
να καλλιεργούν τη γη και να δίνουν ένα μέρος
της παραγωγής στους ιδιοκτήτες του κτήματος.

7.  Τα χρήματα και η πολυτέλεια δεν μας
απασχολούν. Μας ενδιαφέρει η ουσία των
λόγων και όχι η φλυαρία. Μιλάμε σύντομα και
περιεκτικά.
 Σκοπός του κάθε νόμου της πόλης είναι να
διαμορφώσει καλούς στρατιώτες και σε αυτόν
τον σκοπό είναι αποκλειστικά αφιερωμένη η
ζωή του καθενός από μας.
 Γι΄ αυτό, όταν κάποτε μια ξένη μου είπε :
«Μονάχα στη Σπάρτη εσείς οι γυναίκες
εξουσιάζετε τους άνδρες», εγώ, η Γοργώ, της
απάντησα: «Γιατί εμείς γεννάμε άνδρες».
Ελπίζω να κατάλαβε..

8.  «Τι να κατάλαβε, Γοργώ;» άρχισα να λέω μέσα
στον ύπνο μου, ενώ στο βάθος άκουγα το
ξυπνητήρι που χτυπούσε!
 Μια εικόνα, με τη Γοργώ να με χαιρετά, είναι
το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι από αυτό
το όνειρο. Και τη φωνή της να μου λέει: « σε
χαιρετώ, κι εύχομαι εσείς οι νεότεροι να μην
μας ξεχάσετε…»