1 Dhe ndodhi që ai ndodhej në një vend dhe lutej dhe, si mbaroi, një nga dishepujt e tij i tha: “Zot, na mëso të lutemi, ashtu siç i mësoi Gjoni dishepujt e vet’’
2 Dhe ai u tha: “Kur të luteni, thoni: "Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt, ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullneti yt si në qiell edhe në tokë.
3 Na jep çdo ditë bukën tonë të nevojshme.
4 Dhe na i fal mëkatet tona, sepse edhe ne i falim fajtorët tanë; dhe mos lejo të biem në tundim, por na shpëto nga i ligu"’’
21 Por ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi tryezë.
22 Sigurisht Biri i njeriut shkon, siç është caktuar, por mjerë ai njeri me anë të cilit është tradhëtuar!’’
23 Atëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.
24 Dhe midis tyre lindi edhe një grindje se cili nga ata duhej të konsiderohej më i madhi.
25 Por Jezusi u tha atyre: “Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.
26 Por me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.
27 Në fakt kush është më i madh: ai që është në tryezë apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.
Isa 55:11 Kështu do të jetë fjala ime e dalë nga goja ime; ajo nuk do të më kthehet bosh mua, pa kryer atë që dëshiroj dhe pa realizuar plotësisht atë për të cilën e dërgova.
1 Dhe ndodhi që ai ndodhej në një vend dhe lutej dhe, si mbaroi, një nga dishepujt e tij i tha: “Zot, na mëso të lutemi, ashtu siç i mësoi Gjoni dishepujt e vet’’
2 Dhe ai u tha: “Kur të luteni, thoni: "Ati ynë që je në qiej, u shenjtëroftë emri yt, ardhtë mbretëria jote, u bëftë vullneti yt si në qiell edhe në tokë.
3 Na jep çdo ditë bukën tonë të nevojshme.
4 Dhe na i fal mëkatet tona, sepse edhe ne i falim fajtorët tanë; dhe mos lejo të biem në tundim, por na shpëto nga i ligu"’’
21 Por ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi tryezë.
22 Sigurisht Biri i njeriut shkon, siç është caktuar, por mjerë ai njeri me anë të cilit është tradhëtuar!’’
23 Atëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.
24 Dhe midis tyre lindi edhe një grindje se cili nga ata duhej të konsiderohej më i madhi.
25 Por Jezusi u tha atyre: “Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.
26 Por me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.
27 Në fakt kush është më i madh: ai që është në tryezë apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.
Isa 55:11 Kështu do të jetë fjala ime e dalë nga goja ime; ajo nuk do të më kthehet bosh mua, pa kryer atë që dëshiroj dhe pa realizuar plotësisht atë për të cilën e dërgova.
Ai eci midis njerëzve dhe jetoi jetën më të mrekullueshme të jetuar ndonjëherë. Karakteri i Tij i panjollë, i patëmetë nga çdo aspekt, bëri që edhe armiqtë e tij ta lavdëronin. Jeta e Tij ishte unike. Asnjë njeri i papërsosur nuk mund ta kishte sajuar Atë.
1 ¶ Unë kam pritur me ngulm dhe me durim Zotin, dhe ai u përkul mbi mua dhe dëgjoi britmën time.
2 Më nxorri jashtë një grope shkatërrimi, nga balta e moçalit, i vendosi këmbët e mia mbi një shkëmb dhe i ka bërë të qëndrueshme hapat e mia.
3 Ai vuri në gojën time një kantik të ri për të lëvduar Perëndinë tonë; shumë njerëz kanë për ta parë këtë, do të dridhen dhe do t’i besojnë Zotit.
4 Lum ai njeri që i beson Zotit dhe nuk u drejtohet krenarëve dhe as atyre që marrin rrugë të keqe duke u dhënë pas gënjeshtrës.
5 O Zot, Perëndia im, të shumta janë mrekullitë që ke bërë, dhe askush nuk mund të numërojë gjërat që ke menduar për ne. Po të duhej t’i shpallja dhe t’i tregoja, do të ishin tepër për t’i radhitur.
6 ¶ Ti nuk kënaqesh as me flijime as me oferta; më ke shpuar veshët. Ti nuk ke kërkuar as olokauste as flijime për mëkatin.
7 Atëherë unë thashë: "Ja, po vij. Në rrotullin e librit shkruhet për mua.
8 Perëndia im, unë gëzohem kur zbatoj vullnetin tënd dhe ligji yt është në zemrën time".
9 E shpalla drejtësinë tënde në kuvendin e madh; ja, unë nuk i mbaj buzët të mbyllura, o Zot, ti e di këtë.
10 Nuk e kam fshehur drejtësinë tënde në zemrën time; kam shpallur besnikërinë tënde dhe shpëtimin tënd; nuk e kam fshehur mirësinë tënde as të vërtetën tënde para kuvendit të madh.
Vep 2:41 Dhe ata që e pranuan fjalën e tij me gëzim, u pagëzuan; atë ditë u shtuan rreth tre mijë veta. ... Vep 2:47 duke lavdëruar Perëndinë dhe duke gëzuar simpatinë e gjithë popullit. Dhe Zoti i shtonte kishës çdo ditë ata që ishin shpëtuar.
1 ¶ Pastaj pashë një engjëll tjetër të fuqishëm që zbriste nga qielli, i mbështjellë në një re dhe me ylber mbi krye; dhe fytyra e tij ishte si diell dhe këmbët e tij si shtylla zjarri.
2 Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe,
3 dhe thirri me zë të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.
4 Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që më thoshte: “Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj’’
5 Atëherë engjëlli që unë pashë që rrinte në këmbë mbi det e mbi dhe, ngriti dorën e djathtë drejt qiellit,
6 dhe bëri be për atë që rron në shekuj të shekujve, që krijoi qiellin dhe gjërat që janë në të, tokën dhe gjërat që janë në të, detin dhe gjërat që janë në të, se nuk do të vonohet më.
7 por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet zëri i tij, kur ai t’i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.
8 ¶ Dhe zëri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: "Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe".
9 Dhe shkova tek engjëlli dhe i thashë: “Më jep libërthin’’ Dhe ai më tha: “Merre dhe gllabëroje atë dhe ai do ta hidhërojë të brëndëshmet e tua, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjaltë’’
10 Dhe e mora libërthin nga dora e engjëllit, dhe si e gllabërova; dhe ishte në gojën time i ëmbël si mjaltë; dhe, mbasi e gllabërova, barku im u hidhërua.
11 Dhe ai më tha: “Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër’’
1 Zotit i përket toka dhe të gjitha gjërat që janë mbi të, bota dhe banorët e saj.
2 Sepse ai e ka themeluar mbi detet dhe e ka vendosur mbi lumenjtë.
3 ¶ Kush do t’i ngjitet malit të Zotit? Kush do të qëndrojë në vendin e tij të shenjtë?
4 Njeriu i pafajshëm nga duart dhe i pastër nga zemra, që nuk e ngre shpirtin për t’u dukur dhe nuk betohet në mënyrë të rreme.
5 Ai do të marrë bekimet e Zotit dhe drejtësinë nga Perëndia e shpëtimit të tij.
6 I tillë është brezi i atyre që e kërkojnë, që kërkojnë fytyrën tënde, o Perëndi e Jakobit. (Sela)
7 ¶ O ju porta, çoni kokat tuaja; dhe ju, porta të përjetshme, hapuni krejt dhe Mbreti i lavdisë do të hyjë.
8 Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i fortë dhe i fuqishëm, Zoti i fortë në betejë.
9 O porta, çoni kokat tuaja; hapuni krejt, o porta të përjetshme, dhe Mbreti i lavdisë do të hyjë.
10 Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i ushtrive; ai është Mbreti i lavdisë. (Sela)
«UNË JAM PERËNDIA DHE NUK KA ASNJË TJETËR; Unë jam Perëndia dhe asnjë nuk është i ngjashëm me mua». Bibla flet për të vetmen Qenie Supreme. «Te Lartit, qiellorit, që banon në përjetësi». Përtej misterit dhe të pafundësisë së qenies së tij absolute, Ai na është paraqitur si «Perëndia i gjallë»; «Madhështia e Tij nuk mund të matet». Madhështia e Tij është e tillë sa «tek ai jetojmë, lëvizim, dhe jemi». Vazhdimisht vihet re kjo shprehje: «O Perëndi kush është i barabartë me ty?». Përgjigjja nuk mund të jetë veçse kjo: «Nuk është asnjë i barabartë me ty».
1 ¶ Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë.
2 Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Perëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori.
3 Pastaj erdhi një engjëll tjetër që kishte një temianicë ari dhe ndaloi pranë altarit; dhe iu dha shumë erë e këndshme që t’ua shtonte lutjeve të të gjithë shenjtorëve mbi altarin prej ari që ishte përpara fronit.
4 Dhe tymi i erëve të këndshme, të ofruara me lutjet e shenjtorëve, u ngrit përpara Perëndisë nga dora e engjëllit.
5 Pastaj enjëlli mori temianicën, e mbushi nga zjarri i altarit dhe e hodhi mbi dhe; dhe u bënë zëra, bubullima, vetima dhe një tërmet.
6 Dhe të shtatë engjëjt që kishin të shtatë boritë u bënë gati t’i bien borisë.
7 ¶ Engjëlli i parë i ra borisë, dhe u bë breshër e zjarr, i përzier me gjak, dhe u hodhën mbi dhe; dhe e treta e pemëve u dogj tërësisht, dhe çdo bar i njomë u dogj tërësisht.
8 Dhe engjëlli i dytë i ra borisë dhe diçka si një mal i madh që digjet nga zjarri u hodh në det, dhe e treta e detit u bë gjak;
9 dhe e treta e krijesave që rrojnë në det ngordhi, dhe e treta e anijeve u shkatërruan.
10 Dhe i treti engjëll i ra borisë, dhe ra nga qielli një yll i madh që digjej si pishtar, dhe ra mbi pjesën e tretë të lumenjve dhe mbi burimet e ujërave.
11 Dhe emri i yllit është "pelin" dhe e treta e ujërave u bë pelin; dhe shumë njerëz vdiqën për shkak të këtyre ujërave, sepse u bënë të hidhura.
12 Dhe i katërti engjëll i ra borisë, dhe u godit pjesa e tret e diellit dhe pjesa e tret e hënës dhe pjesa e tret e yjeve, që të errësohej e treta e tyre dhe e treta e ditës e humbi shkëlqimin e saj, kështu edhe nata.
13 Dhe pashë, dhe dëgjova një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe thoshte me zë të madh: “Mjerë, mjerë, mjerë atyre që banojnë mbi dhe, për shkak të të rënave të tjera të borive që të tre engjëjtë do t’i bien’’
1 ¶ Dhe m’u dha një kallam që i ngjante një shufre. Dhe engjëlli duke qëndruar në këmbë tha: “Çohu dhe mat tempullin e Perëndisë, altarin dhe ata që adhurojnë atje,
2 dhe oborrin që është jashtë tempullit lëre dhe mos e mat, sepse u është dhënë johebrenjve; dhe ata do ta shkelin qytetin e shenjtë për dyzet e dy muaj.
3 ¶ Dhe unë do t’u jap të dy dëshmitarëve të mi për të profetizuar, dhe ata do të profetizojnë një mijë e dyqind e gjashtëdhjetë ditë, të veshur me thasë.
4 Këta janë të dy drurët e ullirit dhe të dy shandanët që rrijnë përpara Perëndisë së dheut.
5 Dhe, nëse ndokush dëshiron t’u bëjë keq atyre, nga goja e tyre del zjarr dhe i gllabëron armiqtë e tyre; dhe kushdo që dëshëron t’u bëjë keq atyre, në këtë mënyrë duhet vrarë.
6 Ata kanë pushtet të mbyllin qiellin, që të mos bjerë shi në ditët e profecisë së tyre; ata kanë edhe pushtet mbi ujërat t’i kthejnë në gjak dhe për të goditur dheun me çdo plagë, sa herë të duan.
7 Dhe kur ta kryejnë dëshminë e tyre, bisha që ngjitet nga humnera do të bëjë luftë kundër tyre, edhe do t’i mundë ata, dhe do t’i vrasë.
8 Dhe kufomat e tyre do të dergjen në sheshin e qytetit të madh, i cili frymërisht quhet Sodomë dhe Egjipt, ku është kryqëzuar edhe Zoti ynë.
9 Dhe njerëz nga popuj, dhe fise, dhe gjuhë, dhe kombe do të shohin kufomat e tyre për tri ditë e gjysmë, dhe nuk do të lënë që kufomat e tyre të shtihen në varr.
10 Dhe banorët e dheut do të ngazëllojnë për ata dhe do të bëjnë festë; dhe do t’i dërgojnë njeri tjetrit dhurata, sepse këta dy profetë i munduan ata që banojnë mbi dhe’’
11 Por mbas tri ditë e gjysmë, fryma e jetës që buron nga Perëndia hyri në ta; edhe qëndruan në këmbët e tyre, dhe një tmerr e madh ra mbi ata që i shikonin.
12 Edhe dëgjuan një zë të madh nga qielli duke u thënë atyre: “Ngjituni këtu lart’’ Dhe u ngjitën në qiell në një re; dhe armiqtë e tyre i panë.
13 Dhe në atë orë ra një tërmet i madh, dhe e dhjeta pjesë e qytetit u rrëzua, dhe në tërmet u vranë shtatë mijë njerëz; dhe të tjerët u tmerruan dhe i dhanë lavdi Perëndisë së qiellit.
14 ¶ Mjerimi i dytë kaloi, por ja, mjerimi i tretë do vijë së shpejti.
15 Dhe engjëlli i shtatë i ra borisë dhe u bënë zëra të mëdhenj në qiell që thoshnin: “Mbretëritë e botës u bënë mbretëri të Zotit tonë dhe të Krishtit të tij, dhe ai do të mbretërojë në shekuj të shekujve’’
16 Atëherë të njëzet e katër pleqtë që rrinin përpara Perëndisë mbi fronet e tyre, ranë përmbys mbi fytyrat e veta dhe adhuruan Perëndinë,
17 duke thënë: “Ne të falënderojmë, o Zot, Perëndi i Plotfuqishmi, që je, që ishe dhe që do të vish, sepse more në dorë pushtetin tënd të madh, dhe mbretëron.
18 Kombet ishin zemëruar, por erdhi mëria jote, dhe erdhi koha q
15 Atëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj,
16 sepse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë’’
17 Pastaj mori kupën, falenderoi, dhe tha: “Merrnie këtë dhe ndanie midis jush,
18 sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë’’
19 Pastaj mori bukën, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që është dhënë për ju; bëni këtë në përkujtimin tim’’
20 Po kështu, pas darkës, mori kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.
Si u mblodh një turmë e madhe dhe i erdhën njerëz nga çdo qytet, Jezusi tha në shëmbëlltyrë: “Një mbjellës doli të mbjellë farën e vet; dhe, ndërsa po mbillte, një pjesë ra gjatë rrugës, u shkel dhe zogjtë e qiellit e hëngrën. Një pjesë tjetër ra në gurishte dhe, sapo mbiu, u tha për mungesë vlage. Një pjesë tjetër ra ndër ferra; ferrat u rritën bashkë me të dhe ia zunë frymën. Kurse një pjesë ra në tokë të mirë, mbiu dhe dha fryt njëqindfish”. Si i tha këto gjëra, thirri: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë, por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot," që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit, Hebrenjve 3:12-13
1 ¶ Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.
2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?’’
3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.
4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.
5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij’’
6 ¶ Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.
7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.
8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.
9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,
10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe’’
11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,
12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin’’
13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve’’
14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!’’ Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.
Çfarë duhet të bëj që të shpëtohem? Beso në Zotin Jezus Krisht dhe do të shpëtohesh? A është besimi një dhuratë nga Perëndia apo është përgjegjësi e njeriut?
Luka 8a - Gratë që i shërbenin Jezusit. Ndërsa Jezus Krishti shkonte nëpër qytete e fshatra për të ndarë lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë, nga pas i shkonin të dymbëdhjetët. Por nuk ishin vetëm ata. Kisha edhe disa gra që i shërbenin dhe e ndihmonin Atë me pasuritë e tyre.
Ai eci midis njerëzve dhe jetoi jetën më të mrekullueshme të jetuar ndonjëherë. Karakteri i Tij i panjollë, i patëmetë nga çdo aspekt, bëri që edhe armiqtë e tij ta lavdëronin. Jeta e Tij ishte unike. Asnjë njeri i papërsosur nuk mund ta kishte sajuar Atë.
1 ¶ Unë kam pritur me ngulm dhe me durim Zotin, dhe ai u përkul mbi mua dhe dëgjoi britmën time.
2 Më nxorri jashtë një grope shkatërrimi, nga balta e moçalit, i vendosi këmbët e mia mbi një shkëmb dhe i ka bërë të qëndrueshme hapat e mia.
3 Ai vuri në gojën time një kantik të ri për të lëvduar Perëndinë tonë; shumë njerëz kanë për ta parë këtë, do të dridhen dhe do t’i besojnë Zotit.
4 Lum ai njeri që i beson Zotit dhe nuk u drejtohet krenarëve dhe as atyre që marrin rrugë të keqe duke u dhënë pas gënjeshtrës.
5 O Zot, Perëndia im, të shumta janë mrekullitë që ke bërë, dhe askush nuk mund të numërojë gjërat që ke menduar për ne. Po të duhej t’i shpallja dhe t’i tregoja, do të ishin tepër për t’i radhitur.
6 ¶ Ti nuk kënaqesh as me flijime as me oferta; më ke shpuar veshët. Ti nuk ke kërkuar as olokauste as flijime për mëkatin.
7 Atëherë unë thashë: "Ja, po vij. Në rrotullin e librit shkruhet për mua.
8 Perëndia im, unë gëzohem kur zbatoj vullnetin tënd dhe ligji yt është në zemrën time".
9 E shpalla drejtësinë tënde në kuvendin e madh; ja, unë nuk i mbaj buzët të mbyllura, o Zot, ti e di këtë.
10 Nuk e kam fshehur drejtësinë tënde në zemrën time; kam shpallur besnikërinë tënde dhe shpëtimin tënd; nuk e kam fshehur mirësinë tënde as të vërtetën tënde para kuvendit të madh.
Vep 2:41 Dhe ata që e pranuan fjalën e tij me gëzim, u pagëzuan; atë ditë u shtuan rreth tre mijë veta. ... Vep 2:47 duke lavdëruar Perëndinë dhe duke gëzuar simpatinë e gjithë popullit. Dhe Zoti i shtonte kishës çdo ditë ata që ishin shpëtuar.
1 ¶ Pastaj pashë një engjëll tjetër të fuqishëm që zbriste nga qielli, i mbështjellë në një re dhe me ylber mbi krye; dhe fytyra e tij ishte si diell dhe këmbët e tij si shtylla zjarri.
2 Ai kishte në dorë një libërth të hapur dhe vuri këmbën e tij të djathtë mbi det dhe të majtin mbi dhe,
3 dhe thirri me zë të madh si një luan që vrumbullon; dhe, si bërtiti, të shtatë bubullima bënë të dëgjohej ushtima e tyre.
4 Dhe kur të shtatë bubullimat bënë të dëgjohej ushtima e tyre, u gatita të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që më thoshte: “Vulosi gjërat që thonin të shtatë bubullimat dhe mos i shkruaj’’
5 Atëherë engjëlli që unë pashë që rrinte në këmbë mbi det e mbi dhe, ngriti dorën e djathtë drejt qiellit,
6 dhe bëri be për atë që rron në shekuj të shekujve, që krijoi qiellin dhe gjërat që janë në të, tokën dhe gjërat që janë në të, detin dhe gjërat që janë në të, se nuk do të vonohet më.
7 por në ditët kur engjëlli i shtatë të bëjë të dëgjohet zëri i tij, kur ai t’i bjerë borisë do të zbatohet misteri i Perëndisë, ashtu si ai e ua shpalli shërbëtorëve të tij, profetëve.
8 ¶ Dhe zëri që kisha dëgjuar nga qielli më foli përsëri dhe tha: "Shko, merr libërthin e hapur që ndodhet në dorën e engjëllit që rri mbi det e mbi dhe".
9 Dhe shkova tek engjëlli dhe i thashë: “Më jep libërthin’’ Dhe ai më tha: “Merre dhe gllabëroje atë dhe ai do ta hidhërojë të brëndëshmet e tua, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjaltë’’
10 Dhe e mora libërthin nga dora e engjëllit, dhe si e gllabërova; dhe ishte në gojën time i ëmbël si mjaltë; dhe, mbasi e gllabërova, barku im u hidhërua.
11 Dhe ai më tha: “Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër’’
1 Zotit i përket toka dhe të gjitha gjërat që janë mbi të, bota dhe banorët e saj.
2 Sepse ai e ka themeluar mbi detet dhe e ka vendosur mbi lumenjtë.
3 ¶ Kush do t’i ngjitet malit të Zotit? Kush do të qëndrojë në vendin e tij të shenjtë?
4 Njeriu i pafajshëm nga duart dhe i pastër nga zemra, që nuk e ngre shpirtin për t’u dukur dhe nuk betohet në mënyrë të rreme.
5 Ai do të marrë bekimet e Zotit dhe drejtësinë nga Perëndia e shpëtimit të tij.
6 I tillë është brezi i atyre që e kërkojnë, që kërkojnë fytyrën tënde, o Perëndi e Jakobit. (Sela)
7 ¶ O ju porta, çoni kokat tuaja; dhe ju, porta të përjetshme, hapuni krejt dhe Mbreti i lavdisë do të hyjë.
8 Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i fortë dhe i fuqishëm, Zoti i fortë në betejë.
9 O porta, çoni kokat tuaja; hapuni krejt, o porta të përjetshme, dhe Mbreti i lavdisë do të hyjë.
10 Kush është ky Mbret i lavdisë? Éshtë Zoti i ushtrive; ai është Mbreti i lavdisë. (Sela)
«UNË JAM PERËNDIA DHE NUK KA ASNJË TJETËR; Unë jam Perëndia dhe asnjë nuk është i ngjashëm me mua». Bibla flet për të vetmen Qenie Supreme. «Te Lartit, qiellorit, që banon në përjetësi». Përtej misterit dhe të pafundësisë së qenies së tij absolute, Ai na është paraqitur si «Perëndia i gjallë»; «Madhështia e Tij nuk mund të matet». Madhështia e Tij është e tillë sa «tek ai jetojmë, lëvizim, dhe jemi». Vazhdimisht vihet re kjo shprehje: «O Perëndi kush është i barabartë me ty?». Përgjigjja nuk mund të jetë veçse kjo: «Nuk është asnjë i barabartë me ty».
1 ¶ Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë.
2 Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Perëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori.
3 Pastaj erdhi një engjëll tjetër që kishte një temianicë ari dhe ndaloi pranë altarit; dhe iu dha shumë erë e këndshme që t’ua shtonte lutjeve të të gjithë shenjtorëve mbi altarin prej ari që ishte përpara fronit.
4 Dhe tymi i erëve të këndshme, të ofruara me lutjet e shenjtorëve, u ngrit përpara Perëndisë nga dora e engjëllit.
5 Pastaj enjëlli mori temianicën, e mbushi nga zjarri i altarit dhe e hodhi mbi dhe; dhe u bënë zëra, bubullima, vetima dhe një tërmet.
6 Dhe të shtatë engjëjt që kishin të shtatë boritë u bënë gati t’i bien borisë.
7 ¶ Engjëlli i parë i ra borisë, dhe u bë breshër e zjarr, i përzier me gjak, dhe u hodhën mbi dhe; dhe e treta e pemëve u dogj tërësisht, dhe çdo bar i njomë u dogj tërësisht.
8 Dhe engjëlli i dytë i ra borisë dhe diçka si një mal i madh që digjet nga zjarri u hodh në det, dhe e treta e detit u bë gjak;
9 dhe e treta e krijesave që rrojnë në det ngordhi, dhe e treta e anijeve u shkatërruan.
10 Dhe i treti engjëll i ra borisë, dhe ra nga qielli një yll i madh që digjej si pishtar, dhe ra mbi pjesën e tretë të lumenjve dhe mbi burimet e ujërave.
11 Dhe emri i yllit është "pelin" dhe e treta e ujërave u bë pelin; dhe shumë njerëz vdiqën për shkak të këtyre ujërave, sepse u bënë të hidhura.
12 Dhe i katërti engjëll i ra borisë, dhe u godit pjesa e tret e diellit dhe pjesa e tret e hënës dhe pjesa e tret e yjeve, që të errësohej e treta e tyre dhe e treta e ditës e humbi shkëlqimin e saj, kështu edhe nata.
13 Dhe pashë, dhe dëgjova një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe thoshte me zë të madh: “Mjerë, mjerë, mjerë atyre që banojnë mbi dhe, për shkak të të rënave të tjera të borive që të tre engjëjtë do t’i bien’’
1 ¶ Dhe m’u dha një kallam që i ngjante një shufre. Dhe engjëlli duke qëndruar në këmbë tha: “Çohu dhe mat tempullin e Perëndisë, altarin dhe ata që adhurojnë atje,
2 dhe oborrin që është jashtë tempullit lëre dhe mos e mat, sepse u është dhënë johebrenjve; dhe ata do ta shkelin qytetin e shenjtë për dyzet e dy muaj.
3 ¶ Dhe unë do t’u jap të dy dëshmitarëve të mi për të profetizuar, dhe ata do të profetizojnë një mijë e dyqind e gjashtëdhjetë ditë, të veshur me thasë.
4 Këta janë të dy drurët e ullirit dhe të dy shandanët që rrijnë përpara Perëndisë së dheut.
5 Dhe, nëse ndokush dëshiron t’u bëjë keq atyre, nga goja e tyre del zjarr dhe i gllabëron armiqtë e tyre; dhe kushdo që dëshëron t’u bëjë keq atyre, në këtë mënyrë duhet vrarë.
6 Ata kanë pushtet të mbyllin qiellin, që të mos bjerë shi në ditët e profecisë së tyre; ata kanë edhe pushtet mbi ujërat t’i kthejnë në gjak dhe për të goditur dheun me çdo plagë, sa herë të duan.
7 Dhe kur ta kryejnë dëshminë e tyre, bisha që ngjitet nga humnera do të bëjë luftë kundër tyre, edhe do t’i mundë ata, dhe do t’i vrasë.
8 Dhe kufomat e tyre do të dergjen në sheshin e qytetit të madh, i cili frymërisht quhet Sodomë dhe Egjipt, ku është kryqëzuar edhe Zoti ynë.
9 Dhe njerëz nga popuj, dhe fise, dhe gjuhë, dhe kombe do të shohin kufomat e tyre për tri ditë e gjysmë, dhe nuk do të lënë që kufomat e tyre të shtihen në varr.
10 Dhe banorët e dheut do të ngazëllojnë për ata dhe do të bëjnë festë; dhe do t’i dërgojnë njeri tjetrit dhurata, sepse këta dy profetë i munduan ata që banojnë mbi dhe’’
11 Por mbas tri ditë e gjysmë, fryma e jetës që buron nga Perëndia hyri në ta; edhe qëndruan në këmbët e tyre, dhe një tmerr e madh ra mbi ata që i shikonin.
12 Edhe dëgjuan një zë të madh nga qielli duke u thënë atyre: “Ngjituni këtu lart’’ Dhe u ngjitën në qiell në një re; dhe armiqtë e tyre i panë.
13 Dhe në atë orë ra një tërmet i madh, dhe e dhjeta pjesë e qytetit u rrëzua, dhe në tërmet u vranë shtatë mijë njerëz; dhe të tjerët u tmerruan dhe i dhanë lavdi Perëndisë së qiellit.
14 ¶ Mjerimi i dytë kaloi, por ja, mjerimi i tretë do vijë së shpejti.
15 Dhe engjëlli i shtatë i ra borisë dhe u bënë zëra të mëdhenj në qiell që thoshnin: “Mbretëritë e botës u bënë mbretëri të Zotit tonë dhe të Krishtit të tij, dhe ai do të mbretërojë në shekuj të shekujve’’
16 Atëherë të njëzet e katër pleqtë që rrinin përpara Perëndisë mbi fronet e tyre, ranë përmbys mbi fytyrat e veta dhe adhuruan Perëndinë,
17 duke thënë: “Ne të falënderojmë, o Zot, Perëndi i Plotfuqishmi, që je, që ishe dhe që do të vish, sepse more në dorë pushtetin tënd të madh, dhe mbretëron.
18 Kombet ishin zemëruar, por erdhi mëria jote, dhe erdhi koha q
15 Atëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj,
16 sepse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë’’
17 Pastaj mori kupën, falenderoi, dhe tha: “Merrnie këtë dhe ndanie midis jush,
18 sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë’’
19 Pastaj mori bukën, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që është dhënë për ju; bëni këtë në përkujtimin tim’’
20 Po kështu, pas darkës, mori kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.
Si u mblodh një turmë e madhe dhe i erdhën njerëz nga çdo qytet, Jezusi tha në shëmbëlltyrë: “Një mbjellës doli të mbjellë farën e vet; dhe, ndërsa po mbillte, një pjesë ra gjatë rrugës, u shkel dhe zogjtë e qiellit e hëngrën. Një pjesë tjetër ra në gurishte dhe, sapo mbiu, u tha për mungesë vlage. Një pjesë tjetër ra ndër ferra; ferrat u rritën bashkë me të dhe ia zunë frymën. Kurse një pjesë ra në tokë të mirë, mbiu dhe dha fryt njëqindfish”. Si i tha këto gjëra, thirri: “Kush ka veshë për të dëgjuar, le të dëgjojë!”.
Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë, por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot," që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit, Hebrenjve 3:12-13
1 ¶ Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.
2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?’’
3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.
4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.
5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij’’
6 ¶ Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.
7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.
8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.
9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,
10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe’’
11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,
12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin’’
13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve’’
14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!’’ Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.
Çfarë duhet të bëj që të shpëtohem? Beso në Zotin Jezus Krisht dhe do të shpëtohesh? A është besimi një dhuratë nga Perëndia apo është përgjegjësi e njeriut?
Luka 8a - Gratë që i shërbenin Jezusit. Ndërsa Jezus Krishti shkonte nëpër qytete e fshatra për të ndarë lajmin e mirë të mbretërisë së Perëndisë, nga pas i shkonin të dymbëdhjetët. Por nuk ishin vetëm ata. Kisha edhe disa gra që i shërbenin dhe e ndihmonin Atë me pasuritë e tyre.
Judith Schwartz/QuestionPoint Use Study at Hunter CollegeJudith Schwartz
This presentation is a "QuestionPoint Use Study" for Hunter college conducted during the spring of 2011. My research includes a statistical analysis of 500 virtual reference transcripts during a three month period of online transactions at Hunter College's Wexler Library, New York.
We were tasked with a final project in our Advertising course to collaborate with a group and create a full advertising campaign for a brand of our choosing. We developed a campaign for Pretzel Crisps with a focus on creating overall brand awareness and differentiating the brand from other pretzel thin competitors. Our overall goal was to increase sales by 8% with a budget of 13 million dollars.
Presentation by Neil Reid, Isabelle Nilsson and Matthew Lehnert
Advanced Brainstorm Carrefour (ABC): ‘Urban Empires - Cities as Global Rulers in the New Urban World’
Adam Mickiewicz University, Poznan, Poland (August, 2016)
Asnjë tundim nuk ju ka gjetur juve, përveç se tundimi njerëzor; por Perëndia është besnik dhe nuk do të lejojë që t’ju tundojnë përtej fuqive tuaja, por me tundimin do t’ju japë dhe rrugë dalje, që ju të mund ta përballoni.
- Kush është në të vërtetë kisha?
- Cili është qëllimi i të mbledhurit bashkë?
- «Unë nuk kam nevojë të takohem me kishën. Unë mund ta adhuroj Perëndinë në shtëpinë time»?
- A jam duke kërkuar të përmbush funksionin tim në përbashkësinë e asamblesë biblike?
- A jam thjesht një “pjesëmarrës në takime” apo një gjymtyrë funksionuese?
“E di që Perëndia do të shpëtojë ata që besojnë (1 Korintasve 1:21), por a kam besuar unë me të vërtetë?” A e kam bërë vërtetë pjesën time? A jam me të vërtetë një besimtar i vërtetë? A e kam pranuar vërtetë Krishtin si Shpëtimtarin tim?
Po a nuk e dini se ne të gjithë që u pagëzuam në Jezu Krishtin, u pagëzuam në vdekjen e tij? Ne, pra, u varrosëm me të me anë të pagëzimit në vdekje, që, ashtu si Krishti u ringjall prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne gjithashtu të ecim në risinë e jetës.
Kush është Jezus Krishti për ty? Ai e ngriti pyetjen: “Kush thonë njerëzit se jam unë?” (Mateu 16:13; 22:41-42; Marku 12:35-37). Më pas Ai bëri pyetjen personale. “Po ju, kush thoni se jam unë?”
Ai është Zoti. Kjo është mënyra si folën dishepujt për Të me qindra herë në Shkrimin. Ata nuk iu drejtuan Atij kurrë me Jezus. Kjo do të kishte qenë e papërfytyrueshme. Ata e thirrën Atë Mësues (ang. Master), jo vetëm në kuptimin e mësuesit (rabbi, didaskalos), por edhe në kuptimin e komandantit (epis-tates, despotes).
Më shumë hapësirë i është dhënë vuajtjeve dhe vdekjes së Krishtit në të katër Ungjijtë se në çdo vend tjetër. Kjo është një çështje qendrore. Pa vdekjen e Krishtit nuk mund të ketë falje, shpëtim dhe shpresë në jetën e ardhshme – thelbi ky i shpalljes së Ungjillit.
“Fillimi i Ungjillit të Jezu Krishtit, Birit të Perëndisë” (Marku 1:1). Kështu fillon dëshmia e frymëzuar e jetës dhe shërbesës së Zotit Jezus. Thelbi i besimit të krishterë – mesazhi më i madh i dëgjuar ndonjëherë nga njeriu – është ky: “Krishti vdiq për mëkatet tona sipas Shkrimeve, se u varros dhe u ringjall të tretën ditë” (1 Korintasve 15:3-4). Ai është përmbledhur në Gjoni 3:16: “Sepse Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë, por të ketë jetë të përjetshme”. Është vërtet lajm i mirë, pasi kjo është çfarë do të thotë fjala “ungjill”. Është hapur rruga për njeriun që të shkojë te Perëndia dhe Ai ka urdhëruar që ky mesazh t'i shpallet çdo krijese mbi faqen e dheut (Marku 16:15).
"Pastaj mbreti, duke qëndruar më këmbë mbi podium, bëri një besëlidhje përpara Zotit, duke u zotuar të ndjekë Zotin, të zbatojë urdhërimet e tij, porositë e tij dhe statutet e tij me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt, për të vënë në praktikë fjalët e besëlidhjes së shkruar në atë libër." (2 i Kronikave 34:31).
«KUSH ËSHTË PËR TË VËRTETËN E DËGJON ZËRIN TIM» tha Zoti Jezus para guvernatorit romak. «Pilati i thotë: Çfarë është e vërteta?» (Gjoni 18:37-38). Përfitojmë shumë pak, zakonisht, nëse studiojmë diçka në të cilën mendojmë (1) nuk ka asnjë të vërtetë që mund të quhet e tillë, ose në të cilën (2) është një e vërtetë që ndryshon vazhdimisht, ose në të cilën mendojmë (3) është e pamundur ta njohësh të vërtetën me siguri. E vërteta është e përcaktuar si: e njëjtë me faktet apo me realitetin, pajtohet me atë që është, që ka qenë e që do të jetë: është e kundërta e rrenës, e gabimit apo e gënjeshtrës. E vërteta është e saktë dhe e pandryshueshme, pavarësisht nga historia dhe kultura; është absolute dhe e pavarur nga të gjitha gjërat e tjera. Të besosh ndryshe është shkatërruese si për mbushjen e bagazhit tonë kulturor ashtu edhe për atë moral.
1 ¶ Edhe pas këtyre pashë një engjëll tjetër që zbriste nga qielli, që kishte pushtet të madh; dhe dheu u ndriçua nga lavdia e tij.
2 Ai bërtiti me forcë dhe me zë të madh, duke thënë: “Ra, ra Babilona e madhja, dhe u bë vendbanimi i demonëve, dhe streha e çdo fryme të ndyrë, dhe streha e çdo shpendi të ndyrë dhe neveritshëm.
3 Sepse nga vera e mërisë së kurvërimit të saj kanë pirë të gjitha kombet, dhe mbretërit e dheut me të u kurvëruan, dhe tregtarët e dheut u pasuruan për shkak të luksit të saj të shfrenuar’’
4 Pastaj dëgjova një zë tjetër nga qielli, duke thënë: “Dilni prej saj, o populli im, që të mos bëheni pjestarë të mëkateve të saj, dhe të mos merrni nga plagët e saj,
5 sepse mëkatet e saj janë grumbulluar dhe kanë arritur deri në qiell, dhe Perëndia kujtoi paudhësitë e saj.
6 Shpërblejani atë që ajo ju ka bërë juve, përkundrazi, shpërblejani dyfish sipas veprave të saj; në kupën që ajo derdhi derdhini dyfishin.
7 Në masën që u vetlavdërua ajo dhe shfreu në epshe, në atë masë i jepni asaj mundim dhe brenga, sepse ajo në zemër të vet thotë: "Unë rri posi mbretëreshë, e ve nuk jam dhe brengë nuk do të shoh".
8 Prandaj në një ditë të vetme do të vijnë plagët e saj: vdekja, vaji dhe zia e bukës; edhe do të digjet krejt në zjarr, sepse i fuqishëm është Zoti Perëndia, ai që e gjykon atë’’
9 ¶ Dhe do ta qajnë atë dhe do të vajtojnë për të mbretërit e dheut, ata që u kurvëruan me të dhe u dhanë pas epsheve me të, kur të shohin tymin e zjarrit të saj;
10 ata do të qëndrojnë larg nga frika e mundimit të saj, duke thënë: “Mjerë, mjerë Babilona, qyteti i madh, qyteti i fuqishëm, sepse në një moment erdhi gjyqi yt!’’
11 Edhe tregtarët e dheut do të qajnë dhe do të vajtojnë për të, sepse askush nuk do të blejë më mallrat e tyre:
12 mallra prej ari dhe argjendi, gurë të çmuar dhe margaritarë, pëlhura liri dhe purpri, mendafshi e të kuqeje, dhe gjithfarë drurësh erëmirë, e gjithfarë sendesh fildishi dhe druri shumë të çmuar, bronzi, hekuri dhe mermeri,
13 dhe kanellë, dhe parfume, vajra erëmirë, temian, verë, vaj, majë mielli, grurë, gjë e gjallë, dhen, kuaj, qerre, trupa e shpirtra njerëzish.
14 Dhe fryti i dëshirës së shpirtit tënd ikën prej teje, dhe të gjitha gjërat e pasura dhe të shkëlqyerat ikën prej teje dhe ti nuk do t’i gjesh më kurrë.
15 Tregtarët e këtyre gjërave, që u pasuruan prej saj, do të rrijnë larg për shkak të frikës së mundimit të saj, dhe do të qajnë dhe do të vajtojnë,
16 duke thënë: “Ah! Ah! Qyteti i madh, që ishte veshur me li të hollë, me të purpurta e të kuqe të ndezur, dhe e stolisur me ar, dhe me gurë të çmuar dhe me margaritarë! Sepse në një moment u shkatërrua një pasuri kaq e madhe!’’
17 Të gjithë kapitenët, të gjithë pasagjerët dhe detarët, dhe të gjithë ata që tregtojnë nëpërmjet detit do të qëndrojnë nga larg
18 dhe, duke parë tymin e zjarrit të saj, do të klithin: “Cili qytet i përngjante këtij qyteti të madh?’’
19 Dhe do të hedhin pluhur mbi kryet, do të bërtasin, duke qarë e duk
1. NJOFTIM!
Pas një jave, më xx.xx.xx
Në shërbesën që fillon në orën
10:30
Do të vijë një individ i shquar
dhe i njohur.
2. ROLI I ENGJËJVE
Zbu 1 deri 3 (10 herë)
Zbu 1:1 Zbulesa e Jezu Krishtit, që
Perëndia ia dha për t’u treguar
shërbëtorëve të tij gjërat që duhet të
ndodhin për së shpejti dhe e bëri të
ditur, duke ia dërguar nëpërmjet engjëllit
të tij, shërbëtorit të vet Gjon,
Zbu 1:20 misterin e të shtatë yjeve që ti
pe në të djathtën time, . . . Të shtatë yjet
janë engjëjt e shtatë kishave,
3. ROLI I ENGJËJVE ME 7 KISHA
Zbu 2:1 “Engjëllit të kishës
në Efes shkruaji . . .
4. ROLI I ENGJËJVE
Zbulesa 1 deri 22 (~70 herë)
Zbu 5:11 shumë engjëj
përqark fronit
Merren me gjykimet dhe
shpallje
Zbu 12:7 Edhe u bë luftë në
qiell: Mikaeli dhe engjëjt e tij
luftuan kundër dragoit; edhe
dragoi dhe engjëjt e tij luftuan,
5. ROLI I ENGJËJVE
DhR (~180 herë)
Lindja e Krishtit
Tundimi i Krishtit
Agonia e Tij në Gjetsemani
Arrestimi - A kujton ti, vallë, se unë
nuk mund t’i lutem Atit tim, që të më
dërgojë më shumë se dymbëdhjetë
legjione engjëjsh? (Mat 26:53)
6. ROLI I ENGJËJVE
Ringjallja e Tij.
Ardhja e Tij - Zoti Jezu Krisht të
shfaqet nga qielli me engjëjt e
pushtetit të vet, (2Thes 1:7)
7. NA SHËRBËJNË
Heb 1:7 Kurse për engjëjt
thotë: “Engjëjt e vet ai i bën
erëra, dhe shërbenjësit e tij
flakë zjarri’’
Heb 1:14 A nuk janë ata të
gjithë frymëra shërbenjës, që
dërgohen për të shërbyer për të
mirën e atyre që kanë për të
trashëguar shpëtimin?
8. ROLI I ENGJËJVE
1Pje 1:12 Dhe atyre iu
zbulua se ata i
administronin jo për vete,
po për ne, ato gjëra që po
ju rrëfehen tani nga ata që
ju kanë predikuar ungjillin,
me anë të Frymës së
Shenjtë të dërguar nga
qielli; gjëra të cilat engjëjt
dëshirojnë t’i vëzhgojnë.
9. SI U SHËRBËJMË ENGJËJVE NE?
Heb 13:2 Mos harroni mikpritjen,
sepse disa duke e praktikuar e
priten pa ditur engjëj!
Ef 3:10 që nëpërmjet kishës, në
kohën e tashme u manifestohej
principatave dhe pushtetëve, në
vendet qiellore, dituria e
shumëllojshme e Perëndisë,
10. SI U SHËRBËJMË ENGJËJVE NE?
1Kor 11:10 Prandaj
gruaja, për shkak të
engjëjve, duhet të ketë
një shenjë pushteti mbi
kryet.
në një kishë sipas
Dhiatës së re motrat
vishen me një shami për
shkak të engjëjve.
11. 1 KOR 11:3 PIKAT KRYESORE
Perëndia, kreu i Krishtit
Krishti, kreu i burrit
Burri, kreu i gruas
NUK nënkuptohet inferioritet (shih v11-12)
Përkundrazi, gruaja mund të jetë më e aftë
Por, nënkuptohet rregullsi në familjen e
Perëndisë.
12. BURRI
1Kor 11:4 Çdo burrë, kur lutet
ose profetizon kokëmbuluar,
turpëron kryet e tij. (Krishtin)
Qëllimi është që një takim,
lavdia e Krishtit shfaqet, jo
lavdia e njerëzve (v7).
13. GRUAJA
1Kor 11:5 Edhe çdo grua, që lutet
ose profetizon kokëzbuluar, turpëron
kryet e saj [burri], sepse është njëlloj
sikur të ishte e rruar.
Arsyja 1. Që të mbulohet lavdia e
burrit (v7)
1Kor 11:6 Sepse në qoftë se gruaja
nuk mbulohet, le t’ia presin flokët;
por në qoftë se për gruan është turp
të qethet a të rruhet, le të mbulojë
kryet.
14. ARSYJA 2
1Kor 11:8-9 sepse burri nuk është nga gruaja,
por gruaja nga burri, edhe sepse burri nuk u
krijua për gruan, por gruaja për burrin.
1Kor 11:10 Prandaj gruaja, për shkak të
engjëjve, duhet të ketë një shenjë pushteti
[shenjë autoritet] mbi kryet. (krijim, mëkati i
Evës, Lucifer, engjëjt e tij, 1 Tim 2:9-15, etj)
Gjëja më e rëndësishme është të jesh e sigurt
që zemra është me të vërtetë e nënshtruar;
atëherë një mbulesë në kokën e gruas bëhet
me të vërtetë kuptimplotë.
15. ARSYJA 2
1Kor 11:8-9 sepse burri nuk është
nga gruaja, por gruaja nga burri,
edhe sepse burri nuk u krijua për
gruan, por gruaja për burrin.
1Kor 11:10 Prandaj gruaja, për
shkak të engjëjve, duhet të ketë një
shenjë pushteti [shenjë autoritet]
mbi kryet. (krijim, mëkati i Evës,
Lucifer, engjëjt e tij, 1 Tim 2:9-15,
etj)
Zemra e nënshtruar?
16. ARSYJA 3 KA HIJE
1Kor 11:13 Gjykoni ndër veten
tuaj. A i ka hije gruas t’i lutet
Perëndisë pa u mbuluar?
1Kor 11:14 Po vetë natyra, a nuk
ju mëson se, në qoftë se një burrë
i mban flokët të gjata, kjo është
çnderim për të?
17. KUNDËRVENIE - FLOKËT TË GJATA = MBULESA
Por në qoftë se gruaja i ka flokët
të gjata, kjo është lavdi për të,
sepse flokët i janë dhënë asaj
për mbulesë (1 Kor 11:15)
Por fjala për “mbulesë” janë
v6 katakalupto (diçka që
vendoset / hiqet)
v15 peribolaion (mbulesë
natyrale)
18. NËSE FLOKET TE GJATA = MBULESA . . .
Sepse n.q.s. gruaja nuk mbulohet, le t’ia
presin flokët; por n.q.s. për gruan është turp
të qethet a të rruhet, le të mbulojë kryet (1
Kor 11:6)
Sepse n.q.s. gruaja nuk ka flokë, le t’ia
presin flokët; por n.q.s. për gruan është turp
të qethet a të rruhet, le të mbulojë kryet (1
Kor 11:6)
Pra, flokët të gjata ≠ mbulesa
20. TË MBULOJË KOKËN
(1) Që të mbulohet lavdia e burrit
(v4-8)
(2) Për shkak të engjëjve
(nënshtrim) v10
(3) Ka hije v13
(4) Që të mbulohet lavdia e vet
(v15)
21. PËRFUNDIM
1Kor 11:16 Por në qoftë se ndokush
mendon të kundërshtojë, ne s’kemi
zakon të tillë, as kishat e Perëndisë.
Kishë sipas DhR
Megjithëse arsyet nuk varen nga kultura
ose epoka, fatkeqësisht shumë kisha
nuk e praktikojnë. Përse?
U shërbëjmë engjëjve
Lavdia e Krishtit shfaqet