2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα παραμύθια ανέκαθεν έπαιζαν και παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη
διαπαιδαγώγηση των παιδιών, καθώς προκαλούν την αισθητική συγκίνησή τους
και τα «μυούν» σε αξίες διαχρονικές και οικουμενικές συμβάλλοντάς στην
ψυχολογία τους, στην πνευματική τους καλλιέργεια και, κατά συνέπεια, στη
διαμόρφωση της ελεύθερης συνείδησης και την ωρίμανση της προσωπικότητάς
τους.
3. ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΑΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Όμηρος
8ος αι. π.Χ.
Αίσωπος
620 π.Χ. – 564 π.Χ.
Αδερφοί Γκριμ
1785 και 1786 μ.Χ.
Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
1805 μ.Χ.
4. Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ
Στην αρχαία Ελλάδα, τα παιδιά διδάσκονταν γραφή και ανάγνωση μέσω των επών του
Ομήρου.
Μέσω των μύθων του Αισώπου, τα παιδιά παραδειγματίζονταν και έπαιρναν
μαθήματα για τις αξίες της ζωής.
Μεταγενέστερα, η διαπαιδαγώγηση των παιδιών στο σπίτι προερχόταν από παραμύθια
των Αδερφών Γκριμ και του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μεταξύ άλλων.
5. Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ
ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Αριστοτέλης: Τα παραμύθια είναι απαραίτητα για τα «δυσυπνούντα παιδάρια».
Freud: Το παραμύθι συμβάλλει στην ψυχική ισορροπία του παιδιού και το βοηθά να
αναζητά, να προβληματίζεται και τελικά να αποκτά μια σωστή φιλοσοφία ζωής.
Einstein: «Αν θέλεις τα παιδιά σου να είναι έξυπνα, διάβαζέ τους παραμύθια. Αν
θέλεις να είναι πολύ έξυπνα, διάβαζέ τους περισσότερα παραμύθια».
6. ΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ
ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ 1/2
Διευρύνουν τον κόσμο εμπειριών του παιδιού, δίνοντάς του, ταυτόχρονα και με έναν
φυσικό και αβίαστο τρόπο, σημαντικές πληροφορίες για την πολιτισμική του
κληρονομιά.
Δίνουν τροφή για την εξέλιξη της φαντασίας των παιδιών, μέσω της οποίας
αναπτύσσεται και η δημιουργικότητα τους.
Εμπλουτίζουν το λεξιλόγιο του παιδιού, ενισχύουν την αφηγηματική και εκφραστική
του ικανότητα.
Ενδυναμώνουν την ικανότητα συγκέντρωσης του παιδιού.
7. ΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΣΤΗΝ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ 2/2
Αποτελούν ποιοτικό μέσο ψυχαγωγίας, το οποίο βοηθάει τα παιδιά στη διαχείριση
πολλών και έντονων συναισθημάτων.
Δίνουν παραδείγματα για την αντιμετώπιση και επίλυση διάφορων δυσχερειών
Καλλιεργούν βασικές ηθικές αξίες και αρχές.
Ενδυναμώνουν την ικανότητα συγκέντρωσης του παιδιού.
8. ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Κριτική σκέψη είναι η νοητική και συναισθηματική λειτουργία κατά την οποία το άτομο
αξιολογεί την αξιοπιστία των πληροφοριών και αποφασίζει τι να σκεφτεί ή τι να κάνει
μέσω συλλογισμών που γίνονται με βάση όλα τα δυνατά στοιχεία που μπορεί να έχει
στη διάθεσή του.
9. ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Τα παραμύθια έχουν χαρακτήρες «καλούς» και «κακούς» για
να διδάσκουν στο παιδί ότι η αξία της καλοσύνης συνεπάγεται
την ύπαρξη του κακού.
G.K. Chesterton: «Tα παραμύθια δεν λένε στα παιδιά ότι
υπάρχουν δράκοι. Τα παιδιά ήδη γνωρίζουν ότι δεν
υπάρχουν δράκοι. Τα παραμύθια λένε στα παιδιά ότι οι
δράκοι μπορούν να ηττηθούν».
Όπως οι δράκοι στα παραμύθια μπορούν να
ηττηθούν, έτσι και κάθε φοβία μπορεί να
αντιμετωπιστεί από το ίδιο το παιδί.
10. ΤΑ ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
ΠΡΟΑΓΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ
Η ΜΙΚΡΗ ΓΟΡΓΟΝΑ Ενθαρρύνει τα παιδιά να δοκιμάζουν καινούργια πράγματα
ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ Προτρέπει τα παιδιά να είναι προσεκτικά με όποιον εμπιστεύονται
ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ Παραδειγματίζει τα παιδιά στο να έχουν καλή συμπεριφορά ακόμα και όταν
αδικούνται
Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ
ΤΕΡΑΣ
Διδάσκει στα παιδιά πως σημαντικότερη είναι η εσωτερική ομορφιά από την
εξωτερική