Κατευθυντήριες Οδηγίες στην Αντιμετώπιση του Συνδρόμου Αναπνευστικής Δυσχέρειας του Νεογνού 29ο Συνέδριο Παγκρήτιας Παιδιατρικής Εταιρείας

1. Κατευθυντήριες Οδηγίες στην
Αντιμετώπιση του Συνδρόμου
Αναπνευστικής Δυσχέρειας του
Νεογνού
Όλγα Μιχοπούλου
Παιδίατρος-Νεογνολόγος
Επιμ. Α’, ΜΕΝΝ ΠΑΓΝΗ

2. Σύγκρουση συμφερόντων
(conflict of interest)
Σύμφωνα με την με α.π. 81867/26-11-2012
Εγκύκλιο του ΕΟΦ
∆εν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων

3. Σύνδρομο Αναπνευστικής
Δυσχέρειας (ΣΑΔ):
 Νόσος Υαλοειδούς Μεμβράνης
 Νόσος κυρίως των πρόωρων νεογνών
(<32-33εβδ.)
 Ανεπάρκεια Επιφανειοδραστικού
Παράγοντα (ΕΔΠ)
 Επίπτωση & σοβαρότητα είναι
αντιστρόφως ανάλογη της ηλικίας
κύησης & ΒΓ
Stoll BJ, et al; Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human
Development Neonatal Research Network:Trends in care practices, morbidity, and mortality of
extremely preterm neonates, 1993–2012. JAMA 2015; 314: 1039–1051.

4. ΣΑΔ
 Κλινικές εκδηλώσεις: γογγυσμός,
ταχύπνοια (>60/min), εισολκές, κυάνωση
 Προδιαθεσικοί παράγοντες:
Προωρότητα, άρρεν φύλλο, ΚΤ,
διαβήτης κύησης, δίδυμος κύηση,
δυσπλασία – υποπλασία πνευμόνων
 Επίπτωση:
◦ 15-30% στα πρόωρα των 32-36 εβδ.
◦ 80% στα πρόωρα των 28 εβδ.
◦ 95% στα πρόωρα των 25 εβδ.

5. Ακτινολογική εικόνα θολής υάλου (ground glass) με αεροβρογχόγραμμα
Miall, L. & Wallis, S. (2011).The management of respiratory distress in the moderately
preterm newborn infant. Archives of disease in childhood. Education and practice edition. 96.
128-35. 10.1136/adc.2010.189712.

6. ΣΑΔ
 Συχνότερο αίτιο εισαγωγής στην ΜΕΝΝ
 Διάγνωση: βάσει κλινικής εξέτασης –
έργου αναπνοής & ανάγκες εισπνεόμενου
Ο2 άμεσα κατά την έναρξη της νόσου (vs
αέριων αίματος, FiO2)
 Πρόσφατες μεγάλες μελέτες: άμεση
εφαρμογή CPAP στα 26-29 εβδ  ↓ κατά
50% της διασωλήνωσης & χορήγησης
ΕΔΠ
 Άμεση θεραπεία  πραγματική
επίπτωση νόσου: άγνωστη

9. Προγεννητική Φροντίδα

10. Προγεννητική Φροντίδα
 Μητέρες ↑ κινδύνου για πρόωρο
τοκετό (< 28-30 εβδ) μεταφορά σε
περιγεννητικό κέντρο με εμπειρία
στην αντιμετώπιση του ΣΑΔ (C1)
 Ενδείκνυται η χορήγηση ενός
σχήματος κορτικοστεροειδών σε όλες
τις γυναίκες με κίνδυνο για πρόωρο
τοκετό (μέχρι 34 εβδ) (Α1)

11. Προγεννητική Φροντίδα
 Ένα επαναληπτικό σχήμα
κορτικοστεροειδών ενδεχομένως να
ενδείκνυται αν το 1ο σχήμα χορηγήθηκε
1-2 εβδ πριν & η διάρκεια εγκυμοσύνης
<32-34 εβδ, ενώ υπάρχει εκ νέου
κίνδυνος για πρόωρο τοκετό (Α2)
 Σκέψη για χορήγηση στεροειδών σε
προγραμματισμένες ΚΤ μέχρι 39 εβδ
(Β2). Εντούτοις θα πρέπει να υπάρχει
ξεκάθαρος ιατρικός λόγος για πρόωρη
ΚΤ και ΟΧΙ προγραμματισμένες ΚΤ <39
εβδ

12. Προγεννητική Φροντίδα
 Σε κυήσεις 34-36 εβδ με επαπειλούμενο τοκετό
ενδεχομένως χορήγηση ενός σχήματος
στεροειδών επί απουσίας χοριοαμνιονίτιδας (C2)
 Σε γυναίκες με συμπτώματα πρόωρου τοκετού,
ίσως να αποφευχθεί η άσκοπη νοσηλεία,
χορήγηση τοκολυτικών φαρμάκων & στεροειδών,
μετρώντας το μήκος τραχήλου & την fibronectin
(B2)
 Μικρής διάρκειας χορήγηση τοκολυτικών
φαρμάκων σε πολύ πρόωρες κυήσεις
ενδεχομένως να επιτρέψει την συμπλήρωση του
σχήματος στεροειδών και/ή την ενδομήτρια
μεταφορά σε περιγεννητικό κέντρο (Β1)

13. Προγεννητική Φροντίδα
 Προγεστερόνη: συσχέτιση με
↓συχνότητα πρόωρου τοκετού
 Τραχηλική περίδεση: αμφίβολο εάν
βελτιώνει την περιγεννητική έκβαση
 ↑ διαστημάτων μεταξύ των τοκετών
ενδεχομένως να ↓ την πιθανότητα
πρόωρου τοκετού σε επόμενη
εγκυμοσύνη

14. Προγεννητική Φροντίδα
 Μήκος τραχήλου σε συνδυασμό με
τεστ εμβρυικής fibronectin  πιθανή
πρόβλεψη τοκετού τις επόμενες 7
ημέρες
 ΠΡΕΥ: χορήγηση ΑΒ  πιθανή
καθυστέρηση πρόωρου τοκετού –
μείωση νοσηρότητας νεογνού
(αποφυγή co-amoxiclav: συσχέτιση με
ΝΕΚ?)

15. Προγεννητική χορήγηση
κορτικοειδών
 Βελτιώνει επιβίωση νεογνού
 ↓ κίνδυνο για ΣΑΔ, NEΚ, IVH
 Ένα σχήμα δεν σχετίζεται με
βραχυπρόθεσμες παρενέργειες
 Ιδανικός χρόνος χορήγησης: 24h –
7d (max 14d) προ τοκετού

16. Προγεννητική χορήγηση
κορτικοειδών
 Επανάληψη χορήγησης?? όχι μείωση
θνησιμότητας– ↓ ΒΓ – άγνωστες
μακροπρόθεσμες συνέπειες - ↓ΣΑΔ
 Πιθανές παρενέργειες αλόγιστης
χορήγησης:
◦ ↓ πλακουντιακή & εμβρυική ανάπτυξη
◦ Απόπτωση εγκεφαλικών κυττάρων
◦ ↑ κίνδυνος λοίμωξης

17. Σταθεροποίηση στην
αίθουσα τοκετού

18. Σταθεροποίηση στην αίθουσα
τοκετού
 Καθυστερημένη απολίνωση ομφαλίου
λώρου για 60’’  ενίσχυση της
πλακουντοεμβρυϊκής μετάγγισης
(Β1). (Εναλλακτικά, ‘milking’-άμελξη
ομφαλίου λώρου Β2)
◦ ↑ Hct, ↑ ΑΠ, ↓ αναγκών σε ινότροπα, ↓
IVH
◦ Οδηγεί σε ομαλότερη μετάβαση, χωρίς
διακυμάνσεις στην αιματική ροή

19. Καθυστερημένη απολίνωση
ομφαλίου λώρου
 Διαφωνίες για την ασφάλεια & έλλειψη
στοιχείων μακροπρόθεσμης έκβασης
 Μελέτη με 208 πρόωρα < 32εβδ:
◦ Καμιά διαφορά στην νοσηλευτική πορεία
◦ Βελτιωμένη νευροαναπτυξιακή έκβαση 18
μήνες μετά
 Αναμονή μελέτης Australian Placental
Transfusion Study (1600 πρόωρα < 30
εβδ, άμεση vs καθυστερημένης
απολίνωσης) για πιο σαφή αποτελέσματα
Mercer JS et al; Effects of placental transfusion on neonatal and 18
month outcomes in preterm infants: a RCT. Jpediatr 2016;168;50-55

20. Σταθεροποίηση στην αίθουσα
τοκετού
 Ο2 για την ανάνηψη: πρέπει να
χορηγείται ελεγχόμενα μέσω μείκτη &
αυξομειώσεις ανάλογα με την παλμική
οξυμετρία
◦ FiO2 = 0.3 για < 28 εβδ & 0.21 – 0.3 για
28-31 εβδ. (Β2)
 100% Ο2: ↑ το οξειδωτικό stress
Saugstad OD, et al; Systematic review and meta-analysis of optimal initial fraction of
oxygen levels in the delivery room at ≤ 32 weeks. Acta Paediatr 2014; 103: 44-751

21. Σταθεροποίηση στην αίθουσα
τοκετού
 Σε νεογνά με αυτόματη αναπνοή:
σταθεροποίηση με CPAP (με
τουλάχιστον 6cm H20) μέσω μάσκας
ή ρινικών σωληνίσκων (prongs) (A1)
◦ CPAP : καλύτερα μεT-piece
◦ Όχι αναρρόφηση ρουτίνας
 Σε επίμονη άπνοια ή βραδυκαρδία
χορήγηση ήπιων εμφυσήσεων με
θετικές πιέσεις (20-25 cm H20
Ppeak) (B1)

22. Σταθεροποίηση στην αίθουσα
τοκετού
 Μη ανταπόκριση στις θετικές πιέσεις
με μάσκα  Διασωλήνωση (Α1) &
χορήγηση ΕΔΠ (Β1)
 Χρήση πλαστικής σακούλας &
θερμαντικής πηγής σε πρόωρα < 28
εβδ (Α1)

23. Επιφανειοδραστικός
Παράγοντας (ΕΔΠ)
Surfactant

24. Surfactant
 Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ΣΑΔ
 Τρόποι χορήγησης:
◦ INSURE (Intubate – surfactant – extubate to CPAP)
◦ LISA (Less Invasive Surfactant Administration)
◦ MIST (Minimally Invasive Surfactant Treatment)
 Σκοπός (LISA, MIST): σταδιακή χορήγηση
ΕΔΠ σε διάρκεια μερικών λεπτών ενώ
διατηρείται η αυτόματη αναπνοή στο CPAP
 Μεγάλες μελέτες από Γερμανία αναφέρουν
↓ ΜΑ & ↓ΒΠΔ
Göpel W, et al: Less invasive surfactant administration is associated with improved pulmonary
outcomes in spontaneously breathing preterm infants. Acta Paediatr 2015; 104: 241–246.

25. Cologne methods of tracheal catheterization for surfactant replacement therapy. (A)
Equipment of Cologne method is shown (feeding tube, 10 mL syringe, Magill's
forceps, and laryngoscope with blade). Insertion of the feeding tube (B) and
administration of surfactant (C) are shown.

26. LISA

27. MIST

29. Surfactant
 Νεογνά με ΣΑΔ θα πρέπει να λάβουν
ΕΔΠ ζωικής προέλευσης (Α1)
 Πολιτική γρήγορης χορήγησης ΕΔΠ
(Α1) ακόμη και μέσα στην αίθουσα
τοκετού σε νεογνά που χρειάζονται
διασωλήνωση (Β1)
◦ ↓ΜΑ, ↓ συνδρόμα διαφυγής αέρα
 Προτείνεται η χορήγηση ΕΔΠ σε
πρόωρα ≤ 26 εβδ με FiO2 > 0.3 &
> 26 εβδ με FiO2 > 0.4 (Β2)

30. Surfactant
 Poractant alfa με αρχική δόση
200mg/kg: καλύτερο από 100mg/kg ή
από το beractant ως θεραπεία
διάσωσης (Α1)
 Σε παιδιά που αποτυγχάνουν στο CPAP
 Ενδεχομένως INSURE (A2)
 LISA, MIST εναλλακτικά του INSURE
σε παιδιά με αυτόματη αναπνοή (Β2)
 Χορήγηση 2ης ακόμη & 3ης δόσης ΕΔΠ
σε επίμονο ΣΑΔ (όπως σε
παρατεινόμενη ανάγκη χορήγησης Ο2 &
ανάγκη για ΜΑ) (Α1)

31. O2 μετά την σταθεροποίηση

32. Χορήγηση οξυγόνου μετά την
σταθεροποίηση
 Σε πρόωρα νεογνά που λαμβάνουν
οξυγόνο: Sat 90-94% (Β2)
 Για το λόγο αυτό τα όρια στο
οξύμετρο θα πρέπει να ορίζονται:
89%-95% (D2)

33. Χορήγηση οξυγόνου μετά την
σταθεροποίηση
 Υπάρχει διχογνωμία για τα όρια του
κορεσμού αίματος
 NeOProM meta-analysis 2016 (most up
to date) - saturation target group 85-
89% vs 91-95% :
◦ Χωρίς διαφορά: αναπηρία στους 18-24 μήνες
ζωής
◦ Παρόμοια ποσοστά της ROP & ΒΠΔ και στις
δύο ομάδες
◦ ↑NEΚ που χρήζει χειρουργείο ή προκαλεί
θάνατο (low saturation)

34. Μη επεμβατική υποστήριξη
αναπνευστικού

35. Μη επεμβατική υποστήριξη
αναπνευστικού
 Συστήνεται CPAP σε όλα τα νεογνά με
πιθανότητα να αναπτύξουν ΣΑΔ, όπως <30
εβδ. που δεν χρήζουν διασωλήνωση (Α1)
 Τα εξαρτήματα του CPAP έχουν μικρή
σημασία, όμως προτιμούνται: μασκάκι ή
κοντοί διπλοί ρινικοί σωληνίσκοι και μία
αρχική Ρ: 6-8 cm H2O (A2). Η P μπορεί να
προσαρμοστεί αργότερα, ανάλογα την κλινική
κατάσταση, οξυγόνωση και αιμάτωση (D2)
 Εφαρμογή CPAP σε συνδυασμό με άμεση
χορήγηση ΕΔΠ θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν
στην αντιμετώπιση του ΣΑΔ (Α1)

36. Μη επεμβατική υποστήριξη
αναπνευστικού
 Συγχρονισμένος NIPPV, μέσω
αναπνευστήρα (λιγότερο μέσω bilevel
CPAP) μπορεί να ↓ την αποτυχία
αποσωλήνωσης όμως να μην παρέχει
μακροπρόθεσμα πλεονεκτήματα όπως
↓ ΒΠΔ (Β2)
 High-flow nasal cannulae (HF)
ενδεχομένως εναλλακτική λύση αντί
του CPAP για κάποια μωρά κατά την
φάση του weaning (B2)

37. Μη επεμβατική υποστήριξη
αναπνευστικού
 Πιθανώς πιο ιδανική μέθοδος
υποστήριξης νεογνών με
αναπνευστικά προβλήματα
◦ Continuus positive airway pressure
(CPAP)
◦ nasal intermittend positive pressure
ventilation (NIPPV)
◦ high-flow nasal cannula (HF)

38. High Flow Nasal Cannulae
CPAP (Continuous Positive Airway Pressure)

39. Μη επεμβατική υποστήριξη
αναπνευστικού
 ↓ πνευμονικές βλάβες
 Αρχικά (κυρίως CPAP) για την
υποστήριξη αναπνευστικού μετά την
αποσωλήνωση
 Σήμερα μέθοδος αερισμού αντί
διασωλήνωσης & ΜΑ
 Χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να
αποδειχθεί ότι το NIPPV ή HF
υπερτερούν έναντι του CPAP

40. Μηχανικός Αερισμός

41. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Μετά τη σταθεροποίηση, θα πρέπει να
γίνεται έναρξη ΜΑ σε ΣΑΔ, εφόσον άλλες
μέθοδοι αερισμού έχουν αποτύχει (Α1)
Διάρκεια ΜΑ θα πρέπει να ελαχιστοποιείται
(Β2)
 Αερισμός με στοχευμένους εισπνεόμενους
όγκους → ↓ διάρκεια αερισμού, ΒΠΔ & IVH
(A1)
 Αποφυγή υποκαπνίας (Α1) και σοβαρής
υπερκαπνίας (C2) λόγω ↑ εγκεφαλικών
βλαβών. Κατά τη διάρκεια του weaning από
ΜΑ επιτρέπεται μετρίου βαθμού υπερκαπνία
εφόσον το pH >7,22 (Β2)

42. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Καφεΐνη για ευκολότερη απεξάρτηση από
τον ΜΑ (Α1)
 Σκέψη για άμεση χορήγηση της καφεΐνης
σε όλα τα νεογνά που έχουν μεγάλη
πιθανότητα να χρειαστούν ΜΑ, όπως τα
<1250 γρ. που βρίσκονται σε μη
επεμβατικό αερισμό (C1)
 Μικρής διάρκειας σχήμα με χαμηλή δόση
δεξαμεθαδόνης ίσως να χορηγηθεί: σε
ΜΑ >1-2 εβδ. για ευκολότερη
αποσωλήνωση (Α2)

43. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Περίπου 50% των εξαιρετικά πρόωρων
νεογνών → ΜΑ. Στόχος είναι να γίνει
ικανοποιητική ανταλλαγή αερίων
περιορίζοντας τις πνευμονικές βλάβες,
υποκαπνία & κυκλοφοριακές
διακυμάνσεις
 Τρόποι αερισμού:
◦ Pressure-limited ventilation, Volume-
targeted ventilation, HFOV
(προκαθορισμένης πίεσης, προκαθορισμένου
όγκου & υψίσυχνος αερισμός)

44. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 ↑ εισπνεόμενοι όγκοι:
◦ Πνευμονική βλάβη
◦ Υποκαπνία → εγκεφαλική βλάβη όπως
περικοιλιακή λευκομαλάκυνση (PVL) & IVH
 ↓ εισπνεόμενοι όγκοι:
◦ Ανομοιογενή κατανομή των εισπνεόμενων
όγκων
◦ ↑ του έργου αναπνοής
◦ ↑ κινητικότητα νεογνού
◦ Υπερκαπνία

45. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Στόχος: γρήγορη αποσωλήνωση
ακόμη και στα πιο μικρά και ανώριμα
μωρά!!!
◦ Άμεση βελτίωση μετά τον ΕΔΠ → μείωση
των στοιχείων στον αναπνευστήρα →
CPAP
◦ Χορήγηση καφεΐνης (CAP: Caffeine for
Apnea of Prematurity study) →
διευκολύνει την αποσωλήνωση → ↓ BPD
follow up στους 18 μήνες → ↓
νευροαναπτυξιακές διαταραχές

46. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Καφεΐνη - μεθυλξανθίνη:
◦ Διέγερση του αναπνευστικού κέντρου & ↑
ευαισθησία στο CO2
◦ ↑ Συσταλτικότητα του διαφράγματος & ↑
μυϊκό τόνο
◦ Διουρητική δράση
◦ Βρογχοδιαστολή
◦ Αντιφλεγμονώδη δράση στον ανώριμο
πνεύμονα
◦ Μεταβολισμός ♀ > ♂
◦ T1/2 καφεΐνης > T1/2 αμινοφυλλίνης

47. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Στεροειδή
◦ ↓ Φλεγμονή στους πνεύμονες
 Συσχέτιση με εγκεφαλική παράλυση όμως
και η ΒΠΔ σχετίζεται με
νευροαναπτυξιακές διαταραχές
◦ Συστάσεις για low-dose δεξαμεθαδόνη
(<0,2mg/kg/d) σε νεογνά > 1-2 εβδ. σε
ΜΑ (τρέχουν μελέτες για περαιτέρω
μείωση της δόσης)
◦ Low-dose υδροκορτιζόνη → χρήζει
περαιτέρω μελέτες

48. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική Φροντίδα

49. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Θερμοκρασία: 36,5 – 37,5 ˚C (C1)
 Έναρξη i.v. υγρών με 70-80 ml/kg/d
(κάποια πολύ πρόωρα: ↑ υγρά), σε
θερμοκοιτίδα με υγρασία (Β2).
 Προσαρμογή υγρών ανάλογα με τα
επίπεδα Να και απώλειας βάρους (D1)
 ↓ προσθήκη Να τις πρώτες μέρες ζωής
μέχρι έναρξη διούρησης με προσεκτική
παρακολούθηση υγρών & ηλεκτρολυτών
(Β1)

50. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Έναρξη παρεντερικής διατροφής από την
γέννηση. Πρώτη μέρα: πρωτεϊνες 2-2,5 g/kg/d
(B2) & λίπος με γρήγορη αύξηση μέχρι 3
gr/kg/d εφόσον είναι ανεκτό (C2)
 Εντερική σίτιση με μητρικό γάλα θα πρέπει να
γίνεται την πρώτη μέρα εφόσον το μωρό είναι
αιμοδυναμικά σταθερό (Β1)
 Αντιβιοτικά συνήθως πενικιλλίνη/αμπικιλλίνη &
αμινογλυκοσίδη. Χορηγούνται συχνά σε παιδιά με
ΣΑΔ μέχρι να αποκλειστεί η σηψαιμία, όμως θα
πρέπει να περιορίζεται η άσκοπη χρήση τους
(D2). Διακοπή όσο πιο νωρίς γίνεται εφόσον
αποκλειστεί η σηψαιμία (C1).

51. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Για την επίτευξη της καλύτερης
δυνατής έκβασης στα πρόωρα μωρά
είναι βασική η παρακολούθηση των
ζωτικών σημείων
 Εξαιρετικά σημαντική η διατήρηση
θερμοκρασίας & παλμικής οξυμετρίας
πιθανώς & ΗΚΓ
 Έλεγχος εκπνεόμενου CO2 (θέση
τραχειοσωλήνα, πληροφορίες για την
ανταλλαγή αερίων)

52. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Καθετηριασμός ομφαλικής ή
κερκιδικής αρτηρίας (παρακολούθηση
αερίων)
 Διαδερμική παρακολούθηση Ο2 &
CO2 (δερματικές βλάβες!)
 Παρακολούθηση εγκεφαλικής
οξυγόνωσης – εγκεφαλικής αιματικής
ροής (όμως δεν έχει ακόμη
αποδειχτεί το κλινικό όφελος)

53. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Για την διατήρηση σταθερής θ:
36,5 – 37,5 ˚C :
◦ Θ στην αίθουσα τοκετού >25 ˚C
◦ τοποθέτηση νεογνού σε σακούλα
πολυαιθυλενίου κάτω από
θερμαντική πηγή
◦ Αέρια : ζεστά & με υγρασία
◦ Θερμοκοιτίδες με υγρασία 60-
80% (ίσως να ↑ ανάπτυξη των
βακτηρίων & μυκήτων)
◦ WHO συστήνει σε σταθερά ΧΒΝ:
Kangaroo mother care σε χώρες
με χαμηλό βιοτικό επίπεδο -
δέσιμο με την μητέρα (bounding)
ακόμη και σε ΜΑ

55. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Πρόωρα νεογνά έχουν πολλές
απώλειες υγρών από το δέρμα
 Άμεση έναρξη i.v. υγρών &
παρεντερικής διατροφής από την 1η
μέρα
 Minimal enteral feeding (0,5 – 1
ml/kg/h) με μητρικό γάλα ή
παστεριωμένο γάλα δότριας

56. Παρακολούθηση &
Υποστηρικτική φροντίδα
 Προφυλακτική χορήγηση αντιβιοτικών
(ΑΒ) σε ΣΑΔ πιθανώς περισσότερο
να βλάπτει παρά να ωφελεί
 Διακοπή στις 36-48 h → Κ/ες
αίματος & CRP αρνητικές
 Πρόωρα με ΣΑΔ με χαμηλό ρίσκο
σηψαιμίας όπως προγραμματισμένη
Κ.Τ. → όχι χορήγηση ΑΒ σε βάση
ρουτίνας

57. Διαχείριση αρτηριακής
Πίεσης & Αιμάτωσης

58. Διαχείριση Α.Π. & Αιμάτωσης
 Συστήνεται αντιμετώπιση υπότασης
βάση συμπτωμάτων κακής κυκλοφορίας:
ολιγουρία, οξέωση, χρόνος τριχοειδικής
επαναπλήρωσης και λιγότερο βάσει
μετρήσεων Α.Π. (C2)
 Hb θα πρέπει να κυμαίνεται στα
φυσιολογικά όρια. Προτεινόμενη
αιμοσφαιρίνη σε μωρά που βρίσκονται σε
υποστήριξη αναπνοής 1η εβδ: Hb 11,5
g/dl, Hct 30%, 2η εβδ: Hb 10 g/dl, Hct
30%, >2η εβδ: Hb 8,5 g/dl, Hct 25%
(C2)

59. Διαχείριση Α.Π. & Αιμάτωσης
 Ιβουπροφαίνη & Ινδομεθακίνη: ίδια
αποτελεσματικότητα για την
φαρμακευτική σύγκλειση του PDA
◦ Συστήνεται ιβουπροφαίνη → ↓ παροδική
νεφρική ανεπάρκεια & ΝΕC (A2)

60. Διαχείριση Α.Π. & Αιμάτωσης
 Υπόταση & υποάρδευση → δυσμενή
μακροπρόθεσμη έκβαση
 Ορισμός υπότασης όταν Μ.Α.Π. < εβδ.
κύησης είναι κοινώς αποδεκτό όμως δεν
θα πρέπει να θεραπεύουμε βάση
αριθμών
 Αίτια υπότασης:
◦ Υποογκαιμία
◦ Μεγάλη AΡ ΔΕ διαφυγή μέσω PDA
◦ Δυσλειτουργία μυοκαρδίου

61. Διαχείριση Α.Π. & Αιμάτωσης
 Αγωγή:
◦ Ντοπαμίνη: ↑ πιο εύκολα Α.Π.
◦ Δοβουταμίνη: ↑ συσταλτικότητα & ↓
μεταφόρτιο
◦ Επινεφρίνη & Υδροκορτιζόνη → σε
ανθεκτική υπόταση όμως ελλειπή
στοιχεία για την ασφάλεια και
αποτελεσματικότητα αυτών

62. Διαχείριση Α.Π. & Αιμάτωσης
 PDA → ↓ A.Π., ↓ ιστική αιμάτωση,
πνευμονικό οίδημα, ↑ χρόνο Μ.Α.
 Εάν το νεογνό δέχεται την σίτιση, ↑ Β.Σ.
& χρήζει ελάχιστη αναπνευστική
υποστήριξη → PDA χωρίς θεραπεία
 Χειρουργική αποκατάσταση μόνο εφόσον
αποτύχει η φαρμακευτική σύγκλειση
λόγω δυσμενέστερης μακροπρόθεσμης
έκβασης
 Σύγκλειση με παρακεταμόλη →
απαιτούνται περισσότερες μελέτες με
μακροπρόθεσμη παρακολούθηση

63. Αναλγησία

64. Αναλγησία
 Δεν συστήνεται χορήγηση i.v.
μορφίνης ως ρουτίνα (C2)
 Χρήση οπιοειδών μόνο βάση κλινικών
κριτηρίων & εκτίμηση δεικτών πόνου
(D1)

65. Αναλγησία
 Σύστημα βαθμολόγησης πόνου σε
κάθε ΜΕΝΝ
 Νεογνό σταθερό σε Μ.Α. συνήθως δεν
χρήζει καταστολή
 Γλυκόζη p.o., πιπίλα, φάσκιωμα

66. "Ο μόνος δρόμος για να κάνεις εξαιρετική δουλειά, είναι να αγαπάς
αυτό που κάνεις" (Steve Jobs)

67. Στρατηγικές Μηχανικού
Αερισμού (ΜΑ)
 Επιτρεπτή υπερκαπνία
◦ Guidelines 2013 → μέτρια υπερκαπνία
επιτρεπτή στο weaning από ΜΑ εφόσον
pH>7,22
◦ SUPPORT trial (2010) : συχέτιση με ↑
κίνδυνο θανάτου, IVH, BPD,
νευροαναπτυξιακές διαταραχές
◦ PHELBI trial (2015): μετρίου βαθμού
υπερκαπνία φαίνεται να είναι λογικό (PCO2
50-60 mmHg)
◦ Αναγκαίες περαιτέρω μελέτες για καθορισμό
ιδανικών τιμών PCO2