The Greek version of Esther, found in the Septuagint, contains six additions not found in the Hebrew version of Esther that is in most Bibles. These additions to Esther consist of a prologue, prayers by Mordecai and Esther, the texts of the decrees from King Ahasuerus, amplifications to, and elaborations of, the narrative, and a postscript.

2. HOOFDSTUK 10
4 Toen zei Mardocheus: God heeft deze dingen
gedaan.
5 Want ik herinner me een droom die ik over
deze zaken zag, en niets daarvan is mislukt.
6 Een kleine fontein werd een rivier, en er was
licht, en de zon, en veel water: deze rivier is
Esther, met wie de koning trouwde en koningin
werd:
7 En de twee draken zijn ik en Aman.
8 En de naties waren degenen die bijeenkwamen
om de naam van de Joden te vernietigen:
9 En mijn natie is dit Israël, dat tot God riep en
werd gered: want de Heer heeft zijn volk gered,
en de Heer heeft ons verlost van al dat kwaad, en
God heeft tekenen en grote wonderen verricht die
niet zijn gedaan onder de heidenen.
10 Daarom heeft hij twee loten gemaakt, één voor
het volk van God, en een ander voor alle
heidenen.
11 En deze twee loten kwamen op het uur en de
tijd en de dag van het oordeel voor God onder
alle natiën.
12 God dacht dus aan zijn volk en rechtvaardigde
zijn erfenis.
13 Daarom zullen die dagen voor hen zijn in de
maand Adar, de veertiende en de vijftiende dag
van dezelfde maand, met een samenkomst en
vreugde en met blijdschap voor God,
overeenkomstig de generaties voor altijd onder
zijn volk.
HOOFDSTUK 11
1 In het vierde jaar van de regering van
Ptolemeus en Cleopatra brachten Dositheus, die
zei dat hij een priester en Leviet was, en zijn zoon
Ptolemeus, deze brief van Phurim, waarvan zij
zeiden dat deze dezelfde was, en dat Lysimachus,
de zoon van Ptolemeus, dat in Jeruzalem was, had
het uitgelegd.
2 In het tweede jaar van de regering van
Artexerxes de grote, op de eerste dag van de
maand Nisan, had Mardocheus, de zoon van
Jaïrus, de zoon van Semei, de zoon van Cisai, uit
de stam Benjamin, een droom;
3 Die een Jood was en in de stad Susan woonde,
een groot man, die dienaar was aan het hof van de
koning.
4 Hij was ook een van de gevangenen die
Nabuchodonosor, de koning van Babylon, samen
met Jechonias, de koning van Judea, uit
Jeruzalem had weggevoerd; en dit was zijn droom:
5 Zie een geluid van tumult, met donder en
aardbevingen, en opschudding in het land:
6 En zie, twee grote draken kwamen tevoorschijn,
klaar om te vechten, en hun geroep was luid.
7 En op hun roep waren alle naties bereid ten
strijde te trekken, zodat zij tegen het
rechtvaardige volk konden strijden.
8 En zie, een dag van duisternis en duisternis,
verdrukking en angst, verdrukking en grote
opschudding op aarde.
9 En de hele rechtvaardige natie was in beroering,
uit angst voor hun eigen kwaad, en stond op het
punt om te komen.
10 Toen riepen zij tot God, en op hun geroep
ontstond er, als het ware uit een kleine fontein,
een grote vloed, zelfs veel water.
11 Het licht en de zon gingen op, en de nederigen
werden verhoogd, en verslonden de glorierijke.
12 Toen Mardocheus, die deze droom had gezien
en wat God had besloten te doen, wakker werd,
hield hij deze droom in gedachten, en tot de nacht
verlangde hij er alleszins naar om die te kennen..
HOOFDSTUK 12
1 En Mardocheus rustte uit in het hof met
Gabatha en Tharra, de twee eunuchs van de
koning en de bewakers van het paleis.
2 En hij hoorde hun plannen, en onderzocht hun
doeleinden, en hoorde dat ze op het punt stonden
de handen op te leggen aan de koning Artexerxes;
en dus verklaarde hij de koning van hen.
3 Toen onderzocht de koning de twee eunuchen,
en nadat ze het hadden beleden, werden ze
gewurgd.
4 En de koning maakte een kroniek van deze
dingen, en Mardocheus schreef er ook over.
5 De koning beval Mardocheüs om aan het hof te
dienen, en hij beloonde hem hiervoor.
6 Maar Aman, de zoon van Amadathus de
Agagiet, die in grote eer stond bij de koning,
probeerde Mardocheus en zijn volk lastig te
vallen vanwege de twee eunuchen van de koning.
HOOFDSTUK 13
1 De kopie van de brieven was deze: De grote
koning Artexerxes schrijft deze dingen aan de
prinsen en gouverneurs die onder hem staan van
India tot Ethiopië in honderdzevenentwintig
provincies.

3. 2 Daarna werd ik heer over vele naties en had ik
heerschappij over de hele wereld, niet verheven
door aanmatiging van mijn gezag, maar mezelf
altijd met billijkheid en zachtaardigheid
gedragend. Ik was van plan mijn onderdanen
voortdurend in een rustig leven te vestigen, en
mijn koninkrijk vreedzaam en open voor
doorgang naar de uiterste kusten, om de vrede te
hernieuwen, die gewenst is voor alle mensen.
3 Toen ik nu mijn raadgevers vroeg hoe dit tot
stand kon worden gebracht, zei Aman, die onder
ons uitblonk in wijsheid, en werd goedgekeurd
vanwege zijn voortdurende goede wil en
standvastige trouw, en de eer had van de tweede
plaats in het koninkrijk,
4 Heeft ons verklaard dat er onder alle naties over
de hele wereld een bepaald kwaadaardig volk
verstrooid was, dat wetten had die in strijd waren
met alle naties, en voortdurend de geboden van
koningen verachtte, zodat de vereniging van onze
koninkrijken, die door ons op eervolle wijze
bedoeld was, niet kan gebeuren. vooruit.
5 Nu we dus begrijpen, begrijpen we dat alleen
dit volk voortdurend in oppositie is tegen alle
mensen, dat ze van mening verschillen in de
vreemde manier van hun wetten, en dat het kwaad
onze staat treft, en al het kwaad aanricht dat ze
kunnen, zodat ons koninkrijk niet stevig
gevestigd zal worden:
6 Daarom hebben wij geboden dat allen die
schriftelijk aan u zijn verbonden door Aman, die
over de zaken is aangesteld en naast ons staat,
allen, met hun vrouwen en kinderen, volkomen
zullen worden vernietigd door het zwaard van
hun vijanden. , zonder alle genade en medelijden,
de veertiende dag van de twaalfde maand Adar
van dit huidige jaar:
7 Dat zij, die vroeger en nu ook kwaadaardig zijn,
op één dag met geweld het graf in mogen gaan,
en er zo voor altijd hierna voor zullen zorgen dat
onze zaken goed geregeld en zonder problemen
zijn.
8 Toen dacht Mardocheus na over alle werken
van de Heer en richtte zijn gebed tot hem:
9 Zeggende: O Heer, Heer, de Almachtige
Koning, want de hele wereld ligt in uw macht, en
als u hebt besloten Israël te redden, is er niemand
die u kan tegenspreken:
10 Want Gij hebt de hemel en de aarde gemaakt,
en al het wonderbaarlijke onder de hemel.
11 Gij zijt Heer van alle dingen, en er is geen
mens die U kan weerstaan, die de Heer zijt.
12 U weet alle dingen, en U weet, Heer, dat ik
niet uit minachting of trots, noch uit enig
verlangen naar glorie, voor de trotse Aman heb
gebogen.
13 Want ik had tevreden kunnen zijn met de
goede wil voor de redding van Israël door zijn
voetzolen te kussen.
14 Maar ik deed dit om de glorie van de mens
niet te verkiezen boven de glorie van God: noch
zal ik iemand anders aanbidden dan U, o God,
noch zal ik het uit trots doen.
15 En nu, o Heer God en Koning, spaar uw volk:
want hun ogen zijn op ons gericht om ons teniet
te doen; ja, zij verlangen ernaar de erfenis te
vernietigen die vanaf het begin de uwe is geweest.
16 Veracht het deel niet dat u voor uzelf uit
Egypte hebt bevrijd.
17 Hoor mijn gebed en wees genadig voor uw
erfenis: verander ons verdriet in vreugde, zodat
wij mogen leven, o Heer, en uw naam prijzen; en
vernietig de mond niet van hen die U prijzen, o
Heer.
18 Heel Israël riep op dezelfde manier zeer
ernstig tot de Heer, omdat hun dood voor hun
ogen lag.
HOOFDSTUK 14
1 Ook koningin Esther nam, uit angst voor de
dood, haar toevlucht tot de Heer:
2 En legde haar glorieuze kleding af en trok de
kleren van angst en rouw aan; en in plaats van
kostbare zalven bedekte ze haar hoofd met as en
mest, en ze vernederde haar lichaam enorm, en
alle plaatsen van haar vreugde vulde ze met haar
gescheurde haar.
3 En zij bad tot de Heer, de God van Israël,
zeggende: O mijn Heer, Gij zijt alleen onze
Koning: help mij, verlaten vrouw, die geen
andere helper heeft dan U:
4 Want mijn gevaar ligt in mijn hand.
5 Vanaf mijn jeugd heb ik in de stam van mijn
familie gehoord dat U, o Heer, Israël uit alle
volken hebt weggenomen, en onze vaderen uit al
hun voorgangers, voor een eeuwigdurende erfenis,
en U hebt alles gedaan wat U hun beloofd had.
6 En nu hebben wij tegen u gezondigd; daarom
hebt u ons in de handen van onze vijanden
gegeven,
7 Omdat wij hun goden aanbaden: O Heer, u bent
rechtvaardig.

4. 8 Toch bevredigt het hen niet dat wij in bittere
gevangenschap zijn; maar zij hebben de handen
geslagen met hun afgoden,
9 Dat zij zullen afschaffen wat u met uw mond
hebt verordend, en uw erfenis zullen vernietigen,
en de mond zullen stoppen van hen die u prijzen,
en de glorie van uw huis en van uw altaar zullen
uitdoven,
10 En open de mond van de heidenen om de lof
van de afgoden te verkondigen, en om een
vleselijke koning voor altijd groot te maken.
11 O Heer, geef uw scepter niet aan hen die niets
zijn, en laat hen niet lachen om onze val; maar
richt hun plan op zichzelf en maak hem tot een
voorbeeld, die dit tegen ons is begonnen.
12 Bedenk, o Heer, maak uzelf bekend in tijden
van onze verdrukking, en geef mij vrijmoedigheid,
o Koning van de naties en Heer van alle macht.
13 Geef mij een welsprekende toespraak in mijn
mond voor de leeuw: keer zijn hart om hem te
haten die tegen ons strijdt, zodat er een einde kan
komen aan hem en aan allen die op hem lijken.
14 Maar bevrijd ons met uw hand en help mij die
verlaten ben en die geen andere hulp heeft dan u.
15 U weet alles, Heer; U weet dat ik de glorie van
de onrechtvaardigen haat, en het bed van de
onbesnedenen en van alle heidenen verafschuw.
16 U kent mijn noodzaak: want ik verafschuw het
teken van mijn hoge staat, dat op mijn hoofd staat
in de dagen waarin ik mezelf vertoon, en dat ik
het verafschuw als een menstruatiedoek, en dat ik
het niet draag als ik alleen ben. mezelf.
17 En dat uw dienstmaagd niet aan de tafel van
Aman heeft gegeten, en dat ik het feest van de
koning niet hoog heb gewaardeerd, noch de wijn
van het drankoffer heb gedronken.
18 Ook uw dienstmaagd heeft geen enkele
vreugde gehad sinds de dag dat ik hierheen werd
gebracht naar dit heden, dan in u, o Heer, God
van Abraham.
19 O, machtige God boven alles, hoor de stem
van de verlatenen en verlos ons uit de handen van
de ondeugden, en verlos mij uit mijn angst.
HOOFDSTUK 15
1 En op de derde dag, toen ze haar gebeden had
beëindigd, legde ze haar rouwkleding af en trok
haar glorieuze kleding aan.
2 En heerlijk versierd, nadat ze God had
aangeroepen, die de toeschouwer en redder van
alle dingen is, nam ze twee dienstmeisjes mee:
3 En op degene die zij leunde, terwijl ze zichzelf
sierlijk droeg;
4 En de ander volgde, haar sleep voortdragend.
5 En ze was blozend door de perfectie van haar
schoonheid, en haar gelaat was opgewekt en zeer
beminnelijk: maar haar hart was bang van angst.
6 Toen ze alle deuren was gepasseerd, stond ze
voor de koning, die op zijn koninklijke troon zat,
en gekleed was in al zijn majesteitelijke gewaden,
allemaal glinsterend van goud en kostbare stenen;
en hij was erg bang.
7 Toen hief hij zijn gelaat op dat straalde van
majesteit en keek haar zeer fel aan; en de
koningin viel neer, werd bleek en viel flauw, en
boog zich op het hoofd van het meisje dat voor
haar uit ging.
8 Toen veranderde God de geest van de koning in
zachtaardigheid, die vol angst van zijn troon
sprong en haar in zijn armen nam, totdat ze weer
tot zichzelf kwam, en haar troostte met
liefdevolle woorden en tegen haar zei:
9 Ester, wat is er aan de hand? Ik ben je broer,
wees goedsmoeds:
10 Gij zult niet sterven, ook al is ons gebod
algemeen: kom dichterbij.
11 En hij hield zijn gouden scepter omhoog en
legde die op haar nek,
12 En omhelsde haar en zei: Spreek tot mij.
13 Toen zei zij tegen hem: Ik heb u gezien, mijn
heer, als een engel van God, en mijn hart was
bedroefd uit angst voor uw majesteit.
14 Want u bent wonderbaarlijk, heer, en uw
aangezicht is vol genade.
15 En terwijl ze sprak, viel ze flauw.
16 Toen werd de koning ongerust en al zijn
dienaren troostten haar.
HOOFDSTUK 16
1 De grote koning Artexerxes aan de prinsen en
gouverneurs van honderdzevenentwintig
provincies van India tot Ethiopië, en aan al onze
trouwe onderdanen, gegroet.
2 Velen, hoe vaker ze worden geëerd met de
grote milddadigheid van hun genadige prinsen,
hoe trotser ze zijn,
3 En probeer niet alleen onze onderdanen pijn te
doen, maar omdat we niet in staat zijn overvloed
te verdragen, neem dan ook de handen ineen om
ook te oefenen tegen degenen die hen goed doen:
4 En neem niet alleen de dankbaarheid onder de
mensen weg, maar verhef ze ook met de glorieuze
woorden van onzedelijke personen, die nooit

5. goed zijn geweest en denken te ontkomen aan de
gerechtigheid van God, die alles ziet en het
kwade haat.
5 Vaak heeft ook de eerlijke toespraak van
degenen aan wie de zaken van hun vrienden zijn
toevertrouwd, ertoe geleid dat velen die gezag
hebben, deel hebben aan onschuldig bloed, en hen
in onherstelbare rampen hebben gehuld:
6 Verleidend met de valsheid en het bedrog van
hun onzedelijke gezindheid, de onschuld en
goedheid van prinsen.
7 Nu kunt u dit, zoals wij hebben verklaard, niet
zozeer zien aan de hand van oude
geschiedenissen als wel, als u onderzoekt wat er
de laatste tijd goddeloos is gedaan door het
verderfelijke gedrag van hen die onwaardig onder
gezag zijn geplaatst.
8 En we moeten ervoor zorgen dat de komende
tijd ons koninkrijk rustig en vredig zal zijn voor
alle mensen,
9 Zowel door onze doeleinden te veranderen, als
door altijd op een meer gelijkwaardige manier te
oordelen over dingen die duidelijk zijn.
10 Want Aman, een Macedoniër, de zoon van
Amadatha, die inderdaad een vreemdeling was
van het Perzische bloed en ver verwijderd was
van onze goedheid, en als een vreemdeling van
ons ontving,
11 Had tot nu toe de gunst verkregen die wij
jegens elke natie betuigen, namelijk dat hij onze
vader werd genoemd, en voortdurend werd
geëerd door alle volgende personen voor de
koning.
12 Maar hij, die zijn grote waardigheid niet
toonde, ging rond om ons ons koninkrijk en ons
leven te ontnemen:
13 Omdat wij door veelvuldig en sluw bedrog de
vernietiging van ons zochten, zowel van
Mardocheus, die ons leven redde en voortdurend
ons welzijn verwierf, als ook van de
onberispelijke Esther, deelgenoot van ons
koninkrijk, met hun hele natie.
14 Want hij dacht dat hij op deze manier beroofd
was van vrienden omdat hij het koninkrijk van de
Perzen naar de Macedoniërs had overgebracht.
15 Maar wij ontdekken dat de Joden, die deze
goddeloze ellendeling aan de totale vernietiging
heeft overgeleverd, geen boosdoeners zijn, maar
volgens zeer rechtvaardige wetten leven:
16 En dat zij kinderen zijn van de allerhoogste en
machtigste, levende God, die het koninkrijk
zowel aan ons als aan onze voorouders op de
meest voortreffelijke wijze heeft bevolen.
17 Daarom zult u er goed aan doen de brieven die
Aman, de zoon van Amadatha, u heeft gestuurd,
niet ten uitvoer te leggen.
18 Want hij die deze dingen heeft bewerkstelligd,
wordt met zijn hele gezin aan de poorten van
Susa opgehangen: God, die over alle dingen
regeert en hem snel wraak neemt overeenkomstig
zijn verdiensten.
19 Daarom moet u de kopie van deze brief overal
publiceren, zodat de Joden vrijelijk volgens hun
eigen wetten kunnen leven.
20 En u zult hen helpen, zodat zij zelfs op
dezelfde dag, zijnde de dertiende dag van de
twaalfde maand Adar, op hen kunnen worden
gewroken, die hen in de tijd van hun verdrukking
zal aanvallen.
21 Want de Almachtige God heeft zich tot hen tot
vreugde gewend op de dag waarop het
uitverkoren volk had moeten omkomen.
22 Daarom moet u het onder uw plechtige feesten
een feestdag houden met alle feesten:
23 Dat er zowel nu als in het hiernamaals
veiligheid mag zijn voor ons en de zwaar
getroffen Perzen; maar voor degenen die tegen
ons samenzweren, is het een herinnering aan
vernietiging.
24 Daarom zal elke stad en elk land dat niet
overeenkomstig deze dingen zal handelen, zonder
genade met vuur en zwaard worden vernietigd, en
niet alleen ondoordringbaar voor mensen worden
gemaakt, maar ook voor altijd zeer gehaast voor
wilde dieren en vogels.