5. PERSPECTIVA LINEAL : diminución do tamaño dos obxectos canto máis alonxados están do primeiro plano e existencia dun punto ideal onde converxen tódolos eixes visuais (é un efecto óptico que nos permite calcular distancias) PERSPECTIVA AÉREA : as figuras ao alonxarse degradan a súa intensidade cromática e desfigúranse os contornos “ Os obxectos que están lonxe de nós se nos aparecen máis pequenos polo moito aire interposto entre o obxecto e o ollo, pois a cantidade de aire impide, cando é grande, distinguir a forma deses obxectos, quedando os detalles indiscernibles". “A distancia necesita moito aire, a cantidade de aire forma unha capa espesa e impide ao ollo percibir as pequenas particularidades dos obxectos". “O pintor faite apreciar as distancias variando as coloracións con respecto ao aire interposto entre os obxectos e a vista". "Sen a perspectiva das cores, a perspectiva lineal non bastaría para determinar as distancias". (Do Tratado da Pintura de Leonardo).
11. Está conformada por un hemisferio cortado verticalmente por dous pares de planos , paralelos entre si, e perpendiculares aos outros dous. Pola súa configuración final é moi apropiado para cubrir espazos cadrados. De feito, se se seccionase por un plano horizontal tanxente aos arcos laterais só quedarían catro triángulos esféricos que no son senón as típicas pendentes que se utilizaron para soportar cúpulas circulares sobre os vértices dun cadrado. Bóveda vaída
55. UCCELLO. Tríptico da batalla de San Romano 1456-60 Recolle a loita entre florentinos e sieneses en 1432. O cadro é un pretexto para solucionar o problema da perspectiva
56. MANTEGNA. A lamentación ante Cristo morto 1490 Busca a inspiración na escultura (Donatello) e tamén a relación co espectador. O dramatismo é moi nórdico
![Por que o Renacemento xorde en Italia? Quen son os mecenas? ,[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],Fundamentalmente burgueses e nobres , xunto aos gobernadores : príncipes, duques ou Papas (son verdadeiros CONDOTTIERI: Federico de Montefeltro en Urbino, Sforza en Milán ou Gonzaga en Mantua ). Nas Repúblicas, os mecenas eran varios, ligados ás familias máis poderosas: MÉDICI, STROZZI, RUCELLAI ou PAZZI en Florencia. A igrexa ten un papel secundario no século XV]()