1. José Antonio Pagola
Rede evanxelizadora BUENAS NOTICIAS
Difunde a chamada de Xesús a construír
unha vida máis humana. Pásao.
Presentación:B.Areskurrinaga HC
Euskaraz:D.Amundarain
16 de febreiro de 2014
6º Tempo ordinario (A)
Mateu 5, 17-37

2. Os xudeus falaban con
orgullo da Lei de
Moisés.
Segundo a tradición,
Deus mesmo lla
regalara ao seu pobo.
Era o mellor que
recibiran del.
Nesa Lei encérrase a
vontade do único Deus
verdadeiro.
Aí poden encontrar
todo o que necesitan
para ser fieis a Deus.

3. Tamén para Xesús a Lei é importante, pero xa
non ocupa o lugar central.
El vive e comunica outra experiencia:
está chegando o Reino de Deus; o Pai está
buscando abrirse camiño entre nós para facer
un mundo máis humano.

4. Non abonda quedarnos con cumprir a
Lei de Moisés.
É necesario abrirnos ao Pai e colaborar
con el para facer unha vida máis xusta e
fraterna.

5. Por iso, segundo Xesús, non abonda cumprir a
Lei que ordena “Non matarás”.
É necesario, ademais, arrancar da nosa vida a
agresividade, o desprezo ao outro, os insultos
o as vinganzas.

6. Aquel que non
mata, cumpre a
Lei, pero se non
se libera da
violencia, no seu
corazón non reina
aínda ese Deus
que busca
construír
connosco unha
vida máis
humana.

7. Segundo algúns observadores, estase a extender na
sociedade actual unha linguaxe que reflicte o
crecemento da agresividade.
Cada vez son máis frecuentes os insultos ofensivos
proferidos só para humillar, desprezar e ferir.
Palabras nacidas do rexeitamento, o resentimiento, o
odio ou a vinganza.

8. Por outra parte, as conversacións están a miúdo
tecidas de palabras inxustas que reparten condenas
e sementan sospeitas.
Palabras ditas sen amor e sen respecto, que
envelenan a convivencia e fan dano.
Palabras nacidas case sempre da irritación,
a mesquindade ou a baixeza.

9. Non é este
un feito que
se dá só
na
convivencia
social.
É tamén un
grave
problema na
Igrexa
actual.

10. O Papa Francisco
sofre ao ver divisións,
conflitos e
enfrontamentos de
“cristiáns en guerra
contra outros
cristiáns”.
É un estado de cousas
tan contrario ao
Evanxeo que sentiu a
necesidade de
dirixirnos unha
chamada urxente:
“Non á guerra entre
nós”.

11. Así fala o Papa: “Dóeme comprobar
como nalgunhas comunidades cristiás, e
aínda entre persoas consagradas,
consentimos diversas formas de odios,
calumnias, difamacións, vinganzas,
celos, desexos de impoñer as propias
ideas a custa de calquera cousa, e ata
persecucións que parecen unha
implacable
caza de bruxas.
A quen imos evanxelizar con eses
comportamentos?”.

12. O Papa quere traballar por unha Igrexa na
que “todos poidan admirar como vos
coidades uns a outros, como vos dades
alento mutuamente e como vos

13. NON Á GUERRA ENTRE NÓS
Os xudeus falaban con orgullo da Lei de Moisés. Segundo a tradición, Deus mesmo lla regalara ao seu
pobo. Era o mellor que recibiran del. Nesa Lei se encerra a vontade do único Deus verdadeiro. Aí poden encontrar
todo o que necesitan para ser fieis a Deus.
Tamén para Xesús a Lei é importante, pero xa non ocupa o lugar central. El vive e comunica outra
experiencia: está chegando o Reino de Deus; o Pai está buscando abrirse camino entre nós para facer un mundo
máis humano. Non abonda quedarnos con cumprir a Lei de Moisés. É necesario abrirnos al Pai e colaborar con el
en facer unha vida máis xusta e fraterna.
Por iso, segundo Xesús, non abonda cumprir a Lei que ordena “Non matarás”. É necesario, ademais,
arrancar da nosa vida a agresividade, o desprezo ao outro, os insultos ou as vinganzas. Aquel que non mata,
cumpre a Lei, pero se non se libera da violencia, no seu corazón non reina aínda ese Deus que busca construír
conosco unha vida máis humana.
Segundo algúns observadores, estase estendendo na sociedade actual unha linguaxe que reflicte o
crecemento da agresividade. Cada vez son máis frecuentes os insultos ofensivos proferidos só para humillar,
desprezar e ferir. Palabras nacidas do rexeitamento, o resentimento, o odio ou a vinganza.
Por outra parte, as conversacións están a miúdo tecidas de palabras inxustas que reparten condenas
e sementan sospeitas. Palabras ditas sen amor e sen respecto, que envelenan a convivencia e fan dano. Palabras
nacidas case sempre da irritación, a mesquindade ou a baixeza.
Non é este un feito que se dá só na convivencia social. É tamén un grave problema na Igrexa actual. O
Papa Francisco sofre ao ver divisións, conflitos e enfrontamentos de “cristiáns en guerra contra outros cristiáns”.
É un estado de cousas tan contrario ao Evanxeo que sentiu a necesidade de dirixirnos unha chamada urxente:
“Non á guerra entre nós”.
Así fala o Papa: “Dóeme comprobar como nalgunhas comunidades cristiás, e aínda entre persoas
consagradas, consentimos diversas formas de odios, calumnias, difamacións, vinganzas, celos, desexos de
impoñer as propias ideas a custa de calquera cousa, e ata persecucións que parecen unha implacable caza de
bruxas. A quen imos evanxelizar con eses comportamentos?”. O Papa quere traballar por unha Igrexa na que
“todos poidan admirar como vos coidades uns a outros, como vos dades alento mutuamente e como vos
acompañades”.
José Antonio Pagola