2. ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 7Ης
ΤΕΧΝΗΣ
• Στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αι. η
μουσική συνοδεύει τις κινούμενες
φωτογραφικές εικόνες αποτελώντας κομμάτι
της προβολής μάλλον, παρά «συστατικό
στοιχείο» της ταινίας. Η μουσική ήταν είτε
αυτοσχεδιαζόμενη είτε επιλογή από έργα
κλασικής και ελαφράς μουσικής.
3. • Τη δεκαετία του ’30, η μετάβαση από το βωβό
στον ομιλούντα κινηματογράφο δίνει νέα
διάσταση στο ρόλο της μουσικής, καθώς αρκετοί
συνθέτες του 20ου αιώνα ασχολήθηκαν με τη
μουσική για τον κινηματογράφο.
• Στη δεκαετία του ’50 και με την απειλή της
εξάπλωσης της τηλεόρασης, η μουσική τζαζ
παίρνει στον κινηματογράφο και αυτή το κομμάτι
που της αναλογεί, προετοιμάζοντας το έδαφος
για τις επερχόμενες ποπ φόρμες των επόμενων
δεκαετιών, αλλά και τις μεγάλες συμφωνικές
ορχήστρες.
4. • Το ’70 και το ’80 εισβάλλουν τα ηλεκτρονικά
μέσα μουσικής παραγωγής, όπως οι
συνθετητές και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
• Σήμερα, η μουσική για τον κινηματογράφο
συνδυάζει τεχνικές σύνθεσης από όλες τις
εποχές, στοχεύοντας κυρίως στο καλλιτεχνικό
αποτέλεσμα που θα δημιουργήσει τις
κατάλληλες εντυπώσεις στο θεατή.
5. Τα συστατικά της κινηματογραφικής
μουσικής
Στον κινηματογράφο συγκεκριμένα είδη
μουσικής συνδέονται με συγκεκριμένες
ψυχολογικές καταστάσεις, συναισθήματα,
χαρακτήρες ηρώων αλλά και κατηγορίες
ταινιών (π.χ. γουέστερν, θρίλερ κ.ά.). Η
μουσική μπορεί να μεταφέρει μηνύματα,
σχολιάζοντας ή επεξηγώντας τη δράση, ή
ακόμη και να αποκαλύψει κρυφές πτυχές,
που δεν εκφράζονται στο διάλογο.
6. Η λειτουργία της μουσικής στις
ταινίες:
• παρεμβαίνει
σχολιαστικά ή
επεξηγηματικά στη
δράση
• τονίζει ή αποκαλύπτει
κρυφές σκέψεις ή
συναισθήματα
συμπληρώνοντας το
διάλογο
7. • αμβλύνει την πραγματικότητα
αποσαφηνίζοντας και εξωτερικεύοντας τις
ψυχολογικές διαδικασίες.
• δίνει βάθος και ποιότητα στον λόγο και
συμμετέχει καθοριστικά στη κυρίαρχη
λειτουργία του κινηματογράφου που είναι η
ψευδαίσθηση πως ότι γίνεται είναι η
πραγματικότητα και όχι ένα τεχνολογικό
κατασκεύασμα.
8. • στέκεται απέναντι στην εικόνα και τον
λόγο
• δίνει ζωή και ρυθμό στον χρόνο στον
τόπο και στα πρόσωπα
• βοηθάει στην ισορροπία των
αντιθέσεων
• μεταφέρει μηνύματα
9. Σύνθεση κινηματογραφικής
μουσικής
Για τη σύνθεση μουσικής για τον κινηματογράφο
σήμερα χρησιμοποιούνται οι εξής μέθοδοι:
• Δανεισμός αυτούσιας μιας γνωστής μουσικής
• Σύνθεση κοινότοπης μουσικής (κλισέ)
• Ενασχόληση σύγχρονων συνθετών με την
κινηματογραφική μουσική
• Χρήση νέων τεχνολογιών
• Χρήση παλιάς μουσικής με νέα νοηματοδότηση
και περιεχόμενο
10. 3D sound
Τα 3D ηχητικά εφέ είναι μια ομάδα ηχητικών
εφέ που επηρεάζουν τον ήχο που παράγεται
από τα stereo speakers , surround-sound
speakers , speaker-arreys ή headphones.
Αυτό συχνά εμπλέκει την ψηφιακή
τοποθέτηση ηχητικών πηγών οπουδήποτε στον
τρισδιάστατο χώρο, όπως πίσω, πάνω κάτω
από τον ηχολήπτη.
11. Ο 3D ήχος είναι το φαινόμενο της μεταμόρφωσης
των ηχητικών κυμάτων, ώστε να μιμούνται τα φυσικά
ηχητικά κύματα τα οποία πηγάζουν από ένα σημείο
στον τρισδιάστατο χώρο.
Επιτρέπει την ψευδαίσθηση του εγκεφάλου
χρησιμοποιώντας τα αυτιά και τα ηχητικά νεύρα ,
προσποιούμενο ότι διάφοροι ήχοι παράγονται σε
διάφορες τρισδιάστατες θέσεις όταν ακούγονται ,
όταν στην πραγματικότητα ο ήχος παράγεται από δύο
η περισσότερα ηχεία.
12. Η μουσική στον ελληνικό
κινηματογράφο
• Για τη χρήση μουσικής στον ελληνικό
κινηματογράφο, την εποχή του βωβού, δεν
υπάρχουν πολλές πληροφορίες.
• Η πρώτη ομιλούσα ελληνική ταινία γυρίστηκε
στο Χόλιγουντ από τον ομογενή Τέτο Δημητριάδη
το 1930, με τον τίτλο «Η γροθιά του σακάτη».
• « Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» (1931) ήταν η
πρώτη ταινία που κινηματογραφήθηκε -ομιλούσα
και με μουσική στην Ελλάδα και ηχογραφήθηκε
στη Γερμανία.
13. • Τη δεκαετία του ’40 γράφεται μουσική για τον
κινηματογράφο και διακρίνονται και οι πρώτοι
συνθέτες (π.χ. Κώστας Γιαννίδης).
• Στα χρόνια που ακολουθούν, όλοι οι
σημαντικοί συνθέτες της Ελλάδας (όπως ο
Μάνος Χατζιδάκις, ο οποίος κέρδισε για την
ταινία «Ποτέ την Κυριακή» βραβείο Όσκαρ
καλύτερης μουσικής πέρασαν από το χώρο της
κινηματογραφικής μουσικής.
14.
15. Βασικοί σταθμοί της ιστορίας της
μουσικής στον κινηματογράφο
1.Βουβός Κινηματογράφος-ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ-
α. Απαρχές 1894 – 1905
β. Εποχή του Nickelodeon 1905 – 1915
2.Ομιλών
α. Οι πρώτες προσπάθειες 1894 - 1928
β. Η περίοδος ευημερίας του Hollywood 1928 – 1933
3.Σύγχρονος
α. Μεταπολεμικός κινηματογράφος
β.Ταινίες μέχρι και σήμερα
17. Μουσικές Ταινίες
• Μιούζικαλ
• Βιογραφικές ταινίες*
1. Μουσικά Ντοκιμαντέρ
– Συναυλίες
2. Οπτικοποιημένη
μουσική(Πρόκειται για
ταινίες αποτελούμενες
από Video Clip
καλλιτεχνών και
συγκροτημάτων.)
18. ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ
• Μια ειδική κατηγορία
ταινιών είναι τα
μιούζικαλ. Πρόκειται για
ένα κινηματογραφικό
είδος, στην πλοκή του
οποίου είναι
ενσωματωμένα και
μουσικοχορευτικά
κομμάτια.
Στη μουσική των
μιούζικαλ ξεχωρίζουν τα
ονόματα των Μίμη
Πλέσσα και Γιώργου
Κατσαρού.
19. ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ
Ξεκινώντας από τις τελευταίες δεκαετίες του
19ου αιώνα, επισημαίνονται τα άλματα που
διαμόρφωσαν τη μουσική βιομηχανία στις ΗΠΑ,
η οποία παίρνει τα τραγούδια από τους
τροβαδούρους και τα πουλάει σαν ένα
βιομηχανικό προϊόν. Η μέχρι τότε «ζωντανή»
μετάδοση των τραγουδιών αντικαθίσταται από
την κυκλοφορία τους μέσω υλικών φορέων, από
τη μαζική παραγωγή των τραγουδιών σε
παρτιτούρες.
20. Οι εκδοτικές εταιρείες τυπώνουν νότες και
λόγια, αλλά δημιουργούν και δίκτυα
διανομής-πώλησης και διαφημίζουν τα
προϊόντα τους από τα μουσικά θέατρα, τις
σάλες χορού και τους περιφερόμενους
τραγουδιστές
21. Πολυμέσα
Τα Πολυμέσα είναι ο κλάδος της
πληροφορικής τεχνολογίας που
ασχολείται με τον συνδυασμό
ψηφιακών δεδομένων πολλαπλών
μορφών, δηλ. κειμένου, γραφικών
εικόνας, κινούμενης εικόνας
(animation), ήχου και βίντεο, για
την αναπαράσταση, παρουσίαση,
αποθήκευση, μετάδοση και
επεξεργασία πληροφοριών.
22. Αυτού του είδους οι εφαρμογές
αναφέρονται ως πολυμεσικές εφαρμογές,
τίτλοι πολυμέσων ή πολυμέσα και αποτελούν
σήμερα μια από τις πιο δυναμικά
εξελισσόμενες τεχνολογίες στον χώρο της
πληροφορικής, με πρακτικές εφαρμογές σε
πολλούς διαφορετικούς τομείς
δραστηριότητας, όπως εκπαίδευση,
επαγγελματική κατάρτιση, αγορά-διαφήμιση,
παρουσιάσεις, ψυχαγωγία, ηλεκτρονικά
παιχνίδια, περίπτερα παροχής πληροφοριών
(kiosks), τηλεδιάσκεψη κ.ά.