Εργασίες μαθητών

1. ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

2. 1925-1930: Εγκαθίσταται στην Αθήνα, όπου εργάζεται για λίγο ως δακτυλογράφος και
αντιγραφέας συμβολαίων. Το επόμενο έτος προσβάλλεται από φυματίωση. Η ζωή του
για πολλά χρόνια θα μοιράζεται ανάμεσα σε φθισιατρεία και σε διάφορες δουλειές με
εξευτελιστικούς όρους. Στο σανατόριο «Σωτηρία» όπου νοσηλεύεται (1927-30) μυείται
στον μαρξισμό από μέλη του ΚΚΕ.
1934-36: Παρουσιάστηκε στην ποίηση με την ποιητική συλλογή Τρακτέρ, η οποία έγινε
δεκτή με επιφυλακτικότητα. Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη ποιητική του συλλογή
Πυραμίδες που εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο. Το 1936 κυκλοφόρησε το πολύστιχο
ποίημα του Επιτάφιος. Στο ποίημα αυτό κυριαρχεί ο θρήνος της μάνας ενός καπνεργάτη
που σκοτώθηκε από την αστυνομία σε μια διαδήλωση στην Θεσσαλονίκη.
Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη
Μονεμβασιά 01/05/1909.Τα χρόνια της
εφηβείας και της νεότητάς του ήταν πολύ
δύσκολα εξαιτίας των πρόωρων θανάτων
της μητέρας του και του αδελφού του από
φυματίωση.
1924: Δημοσιεύονται τα πρώτα του
ποιήματα στη Διάπλαση των παίδων με το
ψευδώνυμο «Ιδανικό όραμα».

3. 1937: Είναι η περίοδος της λυρικής έκρηξης. Ο ποιητής
συγκλονισμένος από την ψυχική ασθένεια της αδελφής
του Λούλας, που οδηγείται στο Δαφνί γράφει «Το
τραγούδι της αδελφής μου».
1938-1940: Κυκλοφορεί η «Εαρινή Συμφωνία» και
προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο. Δύο χρόνια
αργότερα, εκδίδει την «Παλιά μαζούρκα σε ρυθμό
βροχής» και προσλαμβάνεται ως χορευτής στη Λυρική
Σκηνή.
1941-1944: Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ο ποιητής
είναι καθηλωμένος στο κρεβάτι από σοβαρή υποτροπή
της αρρώστιας. Συμμετέχει στο καλλιτεχνικό τμήμα του
ΕΑΜ. Πολλά από τα γραπτά του, μεταξύ των οποίων και
ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα, καταστράφηκαν στα
Δεκεμβριανά.
1945: Γράφει τη «Ρωμιοσύνη», ένα ακόμη δημοφιλές
ποίημά του, που το μελοποίησε το 1966 ο Μίκης
Θεοδωράκης.

4. 1948-1952: Στη διάρκεια του Εμφυλίου
Πολέμου εξορίστηκε λόγω της αριστερής
δράσης του στη Λήμνο (1948), στη
Μακρόνησο (1949) και στον Άγιο Ευστράτιο
(1950-1951). Το 1952 επέστρεψε στην Αθήνα
και πολιτεύτηκε στην ΕΔΑ.
1954-1955: Παντρεύτηκε την παιδίατρο
Φηλίτσα Γεωργιάδου, με την οποία απέκτησε
μία κόρη, την Έρη (1955).
1956: Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο
ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
1964: Συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές με
την ΕΔΑ.
1967-1970: Όταν ξέσπασε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, συνελήφθη και στα
τέλη του μήνα μεταφέρθηκε στη Γυάρο και αργότερα στη Λέρο. Το 1968 νοσηλεύθηκε
στον «Άγιο Σάββα» και στη συνέχεια τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό στη Σάμο. Το
1970 επέστρεψε στην Αθήνα, όμως αρνήθηκε να συμβιβαστεί με το καθεστώς
του Παπαδόπουλου και εξορίστηκε εκ νέου στη Σάμο ως το τέλος του χρόνου.

5. 1973: Συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μετά την πτώση της
δικτατορίας και τη μεταπολίτευση έζησε κυρίως στην Αθήνα, όπου συνέχισε να γράφει
με πυρετώδεις ρυθμούς.
1975-1987: Αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και
τιμήθηκε με το μεγάλο γαλλικό βραβείο ποίησης «Αλφρέ ντε Βινί». Τον επόμενο χρόνο
τιμήθηκε με το βραβείο «Λένιν» στη Μόσχα. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν
αναγορεύσεις του σε διάφορα ξένα πανεπιστήμια: Μπίρμιγχαμ (1978), Καρλ Μαρξ της
Λειψίας (1984) και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987). Το 1986
του απονεμήθηκε το βραβείο «Ποιητής διεθνούς ειρήνης» του ΟΗΕ.
1990:Ο Γιάννης Ρίτσος έφυγε από τη ζωή
στις 11 Νοεμβρίου 1990 αφήνοντας πίσω
του 50 ανέκδοτες ποιητικές συλλογές.
Ενταφιάστηκε τρεις μέρες αργότερα στη
γενέτειρά του Μονεμβασιά.

6. Φωτεινή Κοκονάκη